Hamingjan grundvallast á gæðum hugsananna Árni Már Jensson skrifar 3. júlí 2024 07:00 Ferðalag andans gegnum hugsun og tungu má líkja við salibunu ljóss og myrkurs um mannssálina sem ýmist endar í ánægju eða óánægju - allt háð athyglibeitingu þess sem hugðuninni stjórnar í garð þess sem athyglin beinist til. Þessi valkvæða togstreita mannsins afmarkast af hugsunum hans, orðum og atgervi, sem oft reynist erfitt að sjálfgreina á annan hátt en gegnum fíngerða þræði eigin tilfinninga. Tilfinninga sem gera sig læsar gegnum líkamlega og andlega líðan samviskunnar. Beinist athyglin til illmælgis líður manninum tilfinningalega illa en sé athyglinni beint í farveg góðmælgis líður honum vel. Hvaðan er þetta orsakalögmál tilfinninganna upprunnið. Lögmál sem kristallast í eðlisávísun og samvisku allra manna óháð tungumáli, menntun eða menningarheimi. Lögmál sem allir heilbrigðir menn skynja með sama hætti? Í myndlíkingu hugans er maðurinn svolítið eins og trekt sem dregur að sér þá tegund orku sem athyglin beinist að. Aðlöðun er þannig frumeðli atómanna sem eru byggingarefni alls lífs og maðurinn er undirorpinn. Hvaðan viskan, skipulagið og tilfinningarnar eru upprunnar, sem stjórna atómunum, er hin eilífa ráðgáta sem hugur mannsins er ófær um að auðkenna með röktengdri hugsun - væntanlega vegna samrunatengds skyldleika við upprunann. Umræðan í umsagnarkerfum samfélagsmiðla hér á landi endurspeglar gjarnan vanlíðan sem litar tóneðli umræðunnar. Umræðu sem endurvarpar hliðrænum veruleika óánægju í stað málefnalegra skoðana. Neikvæð orka verður þannig skoðanamyndandi aðdráttarafl sem yfirskyggir uppbyggilega umræðu heilbrigðra skoðanaskipta. Uppbyggileg gagnrýni er ekki einungis mikilvæg rýnandanum og þeim sem gagnrýninni verður fyrir, heldur einnig og ekki síður, samfélagi þeirra. Best heppnaðasta stjórnarfar sögunnar, lýðræðið, grundvallast t.a.m. á tjáningafrelsi og því mikilvægt að fólk nýti sér þann rétt óskertan. En hvernig sá réttur er iðkaður skiptir öllu máli. Þannig má líkja uppbyggilegri rökræðu við ákveðna jafnvægislist hugsunar, tilfinninga og tungu þar sem samviskan filterar hismið frá kjarnanum svo úr verði vitræn skoðanaskipti. Með iðkun slíkrar list-tjáningar myndast orkusamruni gagnhvæmrar virðingar, ólíkra sjónarmiða, mismunandi aðila. Þessi sjónarmið móta samfélag mannsins til góðs sé gagnkvæm persónu og málaefnavirðing viðhöfð. Misnoti gagnrýnandinn hins vegar hugsun og tungu með orðaflaumi ókurteisi og svívirðingum bíður hann ósigur sem verðugur umsagnaraðili og andstæðingur þess málefnis sem hann gagnrýnir. Sama gildir um þann sem gagnrýninni verður fyrir. Aftur að illmælgi Er þá sá sem illmælginu beitir slæmur í eðli sínu? Nei, ekki endilega, en honum líður hins vegar nógsamlega illa, einhverra orsaka vegna, til að hugar og tilfinningaleg orka hans samtvinnist orku myrkurs í stað ljóss - neikvæðni í stað jákvæðni. T.a.m. iðkar einstaklingur vart illmælgi í garð annars nema að samsama sér slíkri orku tilfinningalega - að vera hluti orkunnar. Fylgni atómanna innan orkusamruna hugarmengisins eru þannig í átt athyglisbeitingarinnar. Persónuleg vanlíðan verður þannig jarðvegurinn að þeirri uppskeru sem veldur neikvæðri hugsun og tungu. Vanlíðan, sem er oftar en ekki ómeðvituð kennd og kann að vera alls óskyld þeim einstaklingi eða málefni sem illmælgin beinist að. Þannig er grunnur illmælginar gjarnan neikvæð tilfinningatengd hugarorka, sem ein og sér lifir og magnast í vesöld og vansælu þess sem slíkt iðkar, án rökrænna tengsla við þann sem illmælgin beinist að, hvað þá málefninu sjálfu. Hvert er eðli heilbrigðrar gagnrýni? Gagnrýni má lýsa sem nokkurskonar upp-brotsaðferð framsettra hugmynda sem fela í sér ólík sjónarmið mismunandi aðila á ákveðnu afmörkuðu máli eða viðfangsefni sem rýnandanum er annt um að öðlast dýpri skilning með áhrifamarkmið að leiðarljósi. Uppbyggileg gagnrýni einkennist þannig af skilningsvilja, upplýstum huga, samúð og virðingu. Þegar stigið er inn í hring slíkrar samræðulistar með lausnarmiðuðu og uppbyggilegu hugarfari kunna úrslitin að leiða til þess að annar gagnstæðra aðila, eða báðir, skipti um skoðun eður ei. Kurteisi og gagnhvæm virðing andstæðra sjónarmiða og einstaklinga eru ávalt lykilatriði í upplýsandi rökræðum eigi þær að leiða til vitrænnar niðurstöðu. Í þessum efnum er mikilvægt að hafa hugfast, að það sem einum þykir rétt er í lagi að öðrum þyki ekki - vise versa. Gagnrýnandinn, eins og sá sem gagnrýninni verður fyrir, eigi þeir að vera liðtækir í samfélagi hugsandi fólks, þurfa að búa yfir eiginleikum sjálfsgagnrýni samfara and-gagnrýni. M.ö.o., aðilar þurfa að vera þess umkomnir í auðmýkt andrúmsins, gerist þess þörf, að skipta um skoðun og játa sig hugmyndafræðilega sigraða í þágu vitrænnar niðurstöðu, frekar en að falla í andstæðar skotgrafir þrætunnar. Þannig eru eðlislögmál atómanna svolítið eins og boomerang. Það sem athygli þín býður að þú kastir frá þér færðu aftur í hausinn. Þannig laðar viska að sér visku og kærleikur að sér kærleik á sama tíma og heimska laðar að sér heimsku og hatur að sér hatur. Það hlýtur að vera hverri hugsandi sál hollt, óháð skilgreiningunni á eðlis uppruna lífsins, að játa smæð sína gagnavart því undra-fyrirbæri viskunnar sem orkulögmálunum stjórnar. En hvað veldur tilfinningalegri vansælu sem leiðir til aukinnar skautunar og öfga? Ýmsar grundvallar orsakir kunna að leiða til tilfinningalegrar vansælu, t.a.m. persónuleg áföll sem orsaka gjarnan líkamleg veikindi. Ytri áföll ýmiskonar, spilling, skinhelgi, óöguð hagstjórn, streita, mikið vinnuálag, óhófleg neysla hugbreytandi efna, s.s. áfengis, kvíðalyfja, þunglyndislyfja eða svefnlyfja ofl.,ofl. Orsakalisti þeirra atriða sem geta valdið tilfinningalegri vanlíðan í lífi fólks er nánast ótæmandi. Svissneski sálgreinandinn dr. Carl Jung, sagði eitthvað á þessa leið; að mesta ógn mannsins væri hans eigin geð, og við annað tækifæri sagði hann; að flestir menn dæmdu sökum þess hve erfitt væri að hugsa. Orð Jung’s bera ekki einungis með sér djúpan skilning á orsakasamhengi hugsunar, tilfinninga og atgervis, heldur einnig lítt meðvituðu ástandi mannsins til þess margvíddar veruleika sem allt tengir og hann er einungis hluti af. Þannig orsakar tilfinningaleg vansæla ójafnvægi milli anda, hugar og hjarta og þrengir rýmið fyrir lausnarmiðaða rökhugsun og gagnvirk tengsl. Það er því mikilvægt að draga fram úr hugskotsjónum tilfinninganna þá orsakaþætti sem vansælunni valda og áhrif hafa á geðslagið, óháð sjálfstæðum málefnum ytra umhverfis, svo persónuleg vanlíðan og óhamingja yfirskyggi ekki heilbrigða rökhugsun og skoðanaumræðu. En hver er skaðsemi og afleiðing illmælgis? Illmælgi er andlegt ofbeldi sem getur valdið álíka skaða og líkamlegt. Illmælgi er andstæða góðmælgis sem litar ekki einungis sálarlíf þess sem tungunni er beint gegn, vansælu, heldur einnig og ekki síður þess sem hugðun tungunnar stjórnar - illmælandanum sjálfum - að ógleymdum aðstandendum beggja. Vanlíðanin sem illmælginni veldur afvegaleiðir þannig lausnarmiðaða hugsun og sníður umfjöllunarefninu stakk þröngsýni í stað víðsýni sem veldur hinu skoðanamyndandi afli skaða sem yfirveguð rökræða annars megnar að framkalla. Hvernig er hægt að yfistíga tilfinningalega vanlíðan? Slíkt er best gert með iðkun tungumálsins í hugrænni atferlismeðferð á eintali, samtali eða í rituðu formi. Þannig ná skynfærin, heyrn og sjón nýjum skilningsvinkli í boðsendingum til heilans gegnum téð skynfæri sem er ólík nálgun og opnar aðrar víddir sjálfsspeglunar. Bældar hugsanir virka nefnilega svolítið eins og hring ganga í lokuðum fangelsisgarði hugheima. Útrás skortir og pirringur eykst þar til fólk er með allt á hornum sér. Úrvinnsla áfalla og vansælu raungerist við að lofa heilanum að endurvinna þær upplýsingar utanfrá sem áður voru lokaðar inni. Þannig nær hugsunin að upplifa hið einangraða áfall í tilfinningalegum orku samruna ytri umhverfis í samþættum skilningi þess innri og raungera þannig nýja sýn og viðhorf. Sjúklingurinn verður læknirinn og læknirinn verður sjúklingurinn. Allt líf er samtengt gagnvirku lögmáli. Það sem athyglin beinist að drögum við að okkur hvort sem við erum trúmenn eða trúleysingjar. Gætum því orða okkar í nærveru eigin sálar og annara. Góðar stundir. Höfundur er frumkvöðull og áhugamaður um betra líf, samfélag, kristna trú og gildi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Inngilding – nýyrði sem enginn skilur? Miriam Petra Ómarsdóttir Awad Skoðun Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun Að sætta sig við brot á samkomulagi eða ekki Jón Ágúst Eyjólfsson Skoðun Vantar fleiri lyftara í heilbrigðiskerfið? Ragna Sigurðardóttir Skoðun Geðheilbrigðismál og landsbyggðin Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun Er píparinn þinn skattsvikari? Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Vilja miklu stærra bákn Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Kæra unga móðir Jóna Þórey Pétursdóttir Skoðun Kosningar og ,ehf gatið‘ Róbert Farestveit Skoðun Rekin út fyrir að vera kennari Álfhildur Leifsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Vilja miklu stærra bákn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Vantar fleiri lyftara í heilbrigðiskerfið? Ragna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Inngilding – nýyrði sem enginn skilur? Miriam Petra Ómarsdóttir Awad skrifar Skoðun Að sætta sig við brot á samkomulagi eða ekki Jón Ágúst Eyjólfsson skrifar Skoðun Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar Skoðun Geðheilbrigðismál og landsbyggðin Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Er píparinn þinn skattsvikari? Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Frelsi til að búa þar sem þú vilt Sæunn Gísladóttir skrifar Skoðun Kosningar og ,ehf gatið‘ Róbert Farestveit skrifar Skoðun Grípum tækifærin og sköpum bjartari framtíð Ísak Leon Júlíusson skrifar Skoðun Kæra unga móðir Jóna Þórey Pétursdóttir skrifar Skoðun Niðurskurðarhnífnum beitt á skólana Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Verði þitt val, svo á jörðu sem á himni Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Öryggis annarra vegna… Ingunn Björnsdóttir skrifar Skoðun Verðmæti leikskólans Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Íslenskur landbúnaður er ekki aðeins arfleifð heldur líka framtíð okkar Íslendinga Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Vítahringur ofbeldis og áfalla Paola Cardenas skrifar Skoðun Heilbrigð sál í hraustum líkama Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Að segja bara eitthvað Hulda María Magnúsdóttir skrifar Skoðun Litlu fyrirtækin – kerfishyggja og skattlagning Eiríkur S. Svavarsson skrifar Skoðun „Þörfin fyrir nýtt upphaf: Af hverju hrista þarf upp í stjórnmálum“ Sigurður Hólmar Jóhannesson skrifar Skoðun Reiknileikni Sambandsins Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Vegurinn heim Tinna Rún Snorradóttir skrifar Skoðun Framsókn setur heimilin í fyrsta sæti Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Allt mannanna verk - orkuöryggi á Íslandi Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Hvert er planið? Þorleifur Hallbjörn Ingólfsson skrifar Skoðun Íslenskan heldur velli Stefán Atli Rúnarsson,Jóhann F K Arinbjarnarson skrifar Skoðun Einstaklingur á undir högg að sækja í dómsmáli við hinn sterka Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Ný gömul menntastefna Thelma Rut Haukdal Magnúsdóttir skrifar Skoðun Krafa um árangur í atvinnu- og samgöngumálum Arna Lára Jónsdóttir skrifar Sjá meira
Ferðalag andans gegnum hugsun og tungu má líkja við salibunu ljóss og myrkurs um mannssálina sem ýmist endar í ánægju eða óánægju - allt háð athyglibeitingu þess sem hugðuninni stjórnar í garð þess sem athyglin beinist til. Þessi valkvæða togstreita mannsins afmarkast af hugsunum hans, orðum og atgervi, sem oft reynist erfitt að sjálfgreina á annan hátt en gegnum fíngerða þræði eigin tilfinninga. Tilfinninga sem gera sig læsar gegnum líkamlega og andlega líðan samviskunnar. Beinist athyglin til illmælgis líður manninum tilfinningalega illa en sé athyglinni beint í farveg góðmælgis líður honum vel. Hvaðan er þetta orsakalögmál tilfinninganna upprunnið. Lögmál sem kristallast í eðlisávísun og samvisku allra manna óháð tungumáli, menntun eða menningarheimi. Lögmál sem allir heilbrigðir menn skynja með sama hætti? Í myndlíkingu hugans er maðurinn svolítið eins og trekt sem dregur að sér þá tegund orku sem athyglin beinist að. Aðlöðun er þannig frumeðli atómanna sem eru byggingarefni alls lífs og maðurinn er undirorpinn. Hvaðan viskan, skipulagið og tilfinningarnar eru upprunnar, sem stjórna atómunum, er hin eilífa ráðgáta sem hugur mannsins er ófær um að auðkenna með röktengdri hugsun - væntanlega vegna samrunatengds skyldleika við upprunann. Umræðan í umsagnarkerfum samfélagsmiðla hér á landi endurspeglar gjarnan vanlíðan sem litar tóneðli umræðunnar. Umræðu sem endurvarpar hliðrænum veruleika óánægju í stað málefnalegra skoðana. Neikvæð orka verður þannig skoðanamyndandi aðdráttarafl sem yfirskyggir uppbyggilega umræðu heilbrigðra skoðanaskipta. Uppbyggileg gagnrýni er ekki einungis mikilvæg rýnandanum og þeim sem gagnrýninni verður fyrir, heldur einnig og ekki síður, samfélagi þeirra. Best heppnaðasta stjórnarfar sögunnar, lýðræðið, grundvallast t.a.m. á tjáningafrelsi og því mikilvægt að fólk nýti sér þann rétt óskertan. En hvernig sá réttur er iðkaður skiptir öllu máli. Þannig má líkja uppbyggilegri rökræðu við ákveðna jafnvægislist hugsunar, tilfinninga og tungu þar sem samviskan filterar hismið frá kjarnanum svo úr verði vitræn skoðanaskipti. Með iðkun slíkrar list-tjáningar myndast orkusamruni gagnhvæmrar virðingar, ólíkra sjónarmiða, mismunandi aðila. Þessi sjónarmið móta samfélag mannsins til góðs sé gagnkvæm persónu og málaefnavirðing viðhöfð. Misnoti gagnrýnandinn hins vegar hugsun og tungu með orðaflaumi ókurteisi og svívirðingum bíður hann ósigur sem verðugur umsagnaraðili og andstæðingur þess málefnis sem hann gagnrýnir. Sama gildir um þann sem gagnrýninni verður fyrir. Aftur að illmælgi Er þá sá sem illmælginu beitir slæmur í eðli sínu? Nei, ekki endilega, en honum líður hins vegar nógsamlega illa, einhverra orsaka vegna, til að hugar og tilfinningaleg orka hans samtvinnist orku myrkurs í stað ljóss - neikvæðni í stað jákvæðni. T.a.m. iðkar einstaklingur vart illmælgi í garð annars nema að samsama sér slíkri orku tilfinningalega - að vera hluti orkunnar. Fylgni atómanna innan orkusamruna hugarmengisins eru þannig í átt athyglisbeitingarinnar. Persónuleg vanlíðan verður þannig jarðvegurinn að þeirri uppskeru sem veldur neikvæðri hugsun og tungu. Vanlíðan, sem er oftar en ekki ómeðvituð kennd og kann að vera alls óskyld þeim einstaklingi eða málefni sem illmælgin beinist að. Þannig er grunnur illmælginar gjarnan neikvæð tilfinningatengd hugarorka, sem ein og sér lifir og magnast í vesöld og vansælu þess sem slíkt iðkar, án rökrænna tengsla við þann sem illmælgin beinist að, hvað þá málefninu sjálfu. Hvert er eðli heilbrigðrar gagnrýni? Gagnrýni má lýsa sem nokkurskonar upp-brotsaðferð framsettra hugmynda sem fela í sér ólík sjónarmið mismunandi aðila á ákveðnu afmörkuðu máli eða viðfangsefni sem rýnandanum er annt um að öðlast dýpri skilning með áhrifamarkmið að leiðarljósi. Uppbyggileg gagnrýni einkennist þannig af skilningsvilja, upplýstum huga, samúð og virðingu. Þegar stigið er inn í hring slíkrar samræðulistar með lausnarmiðuðu og uppbyggilegu hugarfari kunna úrslitin að leiða til þess að annar gagnstæðra aðila, eða báðir, skipti um skoðun eður ei. Kurteisi og gagnhvæm virðing andstæðra sjónarmiða og einstaklinga eru ávalt lykilatriði í upplýsandi rökræðum eigi þær að leiða til vitrænnar niðurstöðu. Í þessum efnum er mikilvægt að hafa hugfast, að það sem einum þykir rétt er í lagi að öðrum þyki ekki - vise versa. Gagnrýnandinn, eins og sá sem gagnrýninni verður fyrir, eigi þeir að vera liðtækir í samfélagi hugsandi fólks, þurfa að búa yfir eiginleikum sjálfsgagnrýni samfara and-gagnrýni. M.ö.o., aðilar þurfa að vera þess umkomnir í auðmýkt andrúmsins, gerist þess þörf, að skipta um skoðun og játa sig hugmyndafræðilega sigraða í þágu vitrænnar niðurstöðu, frekar en að falla í andstæðar skotgrafir þrætunnar. Þannig eru eðlislögmál atómanna svolítið eins og boomerang. Það sem athygli þín býður að þú kastir frá þér færðu aftur í hausinn. Þannig laðar viska að sér visku og kærleikur að sér kærleik á sama tíma og heimska laðar að sér heimsku og hatur að sér hatur. Það hlýtur að vera hverri hugsandi sál hollt, óháð skilgreiningunni á eðlis uppruna lífsins, að játa smæð sína gagnavart því undra-fyrirbæri viskunnar sem orkulögmálunum stjórnar. En hvað veldur tilfinningalegri vansælu sem leiðir til aukinnar skautunar og öfga? Ýmsar grundvallar orsakir kunna að leiða til tilfinningalegrar vansælu, t.a.m. persónuleg áföll sem orsaka gjarnan líkamleg veikindi. Ytri áföll ýmiskonar, spilling, skinhelgi, óöguð hagstjórn, streita, mikið vinnuálag, óhófleg neysla hugbreytandi efna, s.s. áfengis, kvíðalyfja, þunglyndislyfja eða svefnlyfja ofl.,ofl. Orsakalisti þeirra atriða sem geta valdið tilfinningalegri vanlíðan í lífi fólks er nánast ótæmandi. Svissneski sálgreinandinn dr. Carl Jung, sagði eitthvað á þessa leið; að mesta ógn mannsins væri hans eigin geð, og við annað tækifæri sagði hann; að flestir menn dæmdu sökum þess hve erfitt væri að hugsa. Orð Jung’s bera ekki einungis með sér djúpan skilning á orsakasamhengi hugsunar, tilfinninga og atgervis, heldur einnig lítt meðvituðu ástandi mannsins til þess margvíddar veruleika sem allt tengir og hann er einungis hluti af. Þannig orsakar tilfinningaleg vansæla ójafnvægi milli anda, hugar og hjarta og þrengir rýmið fyrir lausnarmiðaða rökhugsun og gagnvirk tengsl. Það er því mikilvægt að draga fram úr hugskotsjónum tilfinninganna þá orsakaþætti sem vansælunni valda og áhrif hafa á geðslagið, óháð sjálfstæðum málefnum ytra umhverfis, svo persónuleg vanlíðan og óhamingja yfirskyggi ekki heilbrigða rökhugsun og skoðanaumræðu. En hver er skaðsemi og afleiðing illmælgis? Illmælgi er andlegt ofbeldi sem getur valdið álíka skaða og líkamlegt. Illmælgi er andstæða góðmælgis sem litar ekki einungis sálarlíf þess sem tungunni er beint gegn, vansælu, heldur einnig og ekki síður þess sem hugðun tungunnar stjórnar - illmælandanum sjálfum - að ógleymdum aðstandendum beggja. Vanlíðanin sem illmælginni veldur afvegaleiðir þannig lausnarmiðaða hugsun og sníður umfjöllunarefninu stakk þröngsýni í stað víðsýni sem veldur hinu skoðanamyndandi afli skaða sem yfirveguð rökræða annars megnar að framkalla. Hvernig er hægt að yfistíga tilfinningalega vanlíðan? Slíkt er best gert með iðkun tungumálsins í hugrænni atferlismeðferð á eintali, samtali eða í rituðu formi. Þannig ná skynfærin, heyrn og sjón nýjum skilningsvinkli í boðsendingum til heilans gegnum téð skynfæri sem er ólík nálgun og opnar aðrar víddir sjálfsspeglunar. Bældar hugsanir virka nefnilega svolítið eins og hring ganga í lokuðum fangelsisgarði hugheima. Útrás skortir og pirringur eykst þar til fólk er með allt á hornum sér. Úrvinnsla áfalla og vansælu raungerist við að lofa heilanum að endurvinna þær upplýsingar utanfrá sem áður voru lokaðar inni. Þannig nær hugsunin að upplifa hið einangraða áfall í tilfinningalegum orku samruna ytri umhverfis í samþættum skilningi þess innri og raungera þannig nýja sýn og viðhorf. Sjúklingurinn verður læknirinn og læknirinn verður sjúklingurinn. Allt líf er samtengt gagnvirku lögmáli. Það sem athyglin beinist að drögum við að okkur hvort sem við erum trúmenn eða trúleysingjar. Gætum því orða okkar í nærveru eigin sálar og annara. Góðar stundir. Höfundur er frumkvöðull og áhugamaður um betra líf, samfélag, kristna trú og gildi.
Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun
Skoðun Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar
Skoðun Íslenskur landbúnaður er ekki aðeins arfleifð heldur líka framtíð okkar Íslendinga Halla Hrund Logadóttir skrifar
Skoðun „Þörfin fyrir nýtt upphaf: Af hverju hrista þarf upp í stjórnmálum“ Sigurður Hólmar Jóhannesson skrifar
Skoðun Einstaklingur á undir högg að sækja í dómsmáli við hinn sterka Jörgen Ingimar Hansson skrifar
Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun