Kaldhæðni Katrínar Kristján Hreinsson skrifar 29. maí 2024 12:16 Hvar í veröldinni ætli það geti gerst – annars staðar en á Íslandi – að kosningaskrifstofu forsetaframbjóðanda er stýrt af manni sem stjórnar jafnframt fyrirtæki sem sér um skoðanakannanir fyrir þær sömu kosningar? Hvar í veröldinni – annars staðar en á Íslandi – getur það gerst að gullfiskaminni þegnanna breytir slóttugu svikakvendi í draumadís glæstra vona? Hvar í veröldinni – annars staðar en á Íslandi – getur það gerst að vonarstjarna vinstrimanna nýtur stuðnings valdaelítu auðmagnsins og þiggur mannætufylgi íhaldsins? Við getum kallað það skoðanafrelsi þegar fjöldi fólks ákveður að kjósa forsetaframbjóðanda náhirðar og skrímsladeildar, frambjóðanda laxeldismanna, frambjóðanda svikinna loforða, frambjóðanda sem með svikum við kjósendur fór í eina sæng með versta andstæðingi vinstrimanna. Við getum kallað það skoðanafrelsi þegar Katrín leyfir Bjarna Ben að fara á milli ráðuneyta eins og hann sé að vinna hjá einkafyrirtæki. Lindarhvollsmálið, bankasala til ættingja, undirlægja við útgerðarglæpi og annað slíkt er aflaust bara tengt skoðanafrelsi. Við getum kallað það skoðanafrelsi þegar nær fjórðungur íslensku þjóðarinnar styður íhaldshækju sem virðist hafa það eitt að markmiði að vernda spillingu. Ég ætla að sætta mig við þetta skoðanafrelsi, samtímis ætla ég að hafa það skoðanafrelsi sem segir mér og ykkur öllum að Katrín Jakobsdóttir mun aldrei verða minn forseti. Ég mun aldrei bera virðingu fyrir Katrínu Jakobsdóttur. Í orðum mínum er engin gremja og ekkert hatur, einungis sönn og einlæg sannfæring, tilfinning sem sótt er í ljós hjartans. Það má kæra mig, sekta, fangelsa og níða. Samt mun engum manni takast að eyða stolti mínu. Ég er stoltur þegar ég segi ykkur að ég fer aldrei í lið með höfðingjasleikjum, sál mín verður aldrei til sölu og ég mun aldrei bera virðingu fyrir konunni sem núna sækir stuðning sinn til þeirra sem eru sannir óvinir skoðanafrelsis, sannir óvinir sameiningartákna þjóðarinnar og sannir óvinir lýðræðis en samtímis sannir vinir spillingar, svika og auðræðis. Ég mun aldrei bera virðingu fyrir konunni sem sagði mér í símtali árið 2017 að hún ætlaði að setja nýju stjórnarskrána í réttan farveg, að hún ætlaði að laga til í vaxtasukkinu, setja á hátekjuskatt og sanngjarna leigu fyrir kvótann, að hún ætlaði að létta byrðar lítilmagnans. Ég mun ekki bera virðingu fyrir konunni sem lofaði mér því að hún færi aldrei í stjórn með sjálfstæðismönnum. Allir sem sem nennt hafa að líta í kringum sig á síðustu árum vita að við getum treyst Katrínu til að svíkja loforð. Hún stekkur úr valdamesta embætti landsins með allt í rúst. Níðþungir baggar almennings, vaxtaokur, svindl og svínarí blasir við. Íslenska tungan hefur aldrei áður verið á slíkri vonarvöl sem nú um stundir. Bleikir akrar svikinna loforða til handa öryrkjum og ellilífeyrisþegum. Búið er að bjóða upp eigur u.þ.b. 14.000 fjölskyldna á Íslandi, elli- og örorkulífeyrir hefur lækkað um þriðjung. En áfram er mokað undir auðvaldið, áfram eru afskrifaðar skuldir auðmanna, áfram dafna skúffufyrirtæki kennitöluflakkara. Ég hef spurt að því margsinnis núna í aðdraganda forsetakosninga hvort fólk geti bent mér á allt þetta mikilfenglega sem Katrín Jakobsdóttir hefur gert fyrir íslenska þjóð. Ég hef ekki fengið svo mikið sem eitt einasta svar. Það eina sem fólk gerir er að væna mig um illmælgi og óhróður þegar ég held því réttilega fram að Katrín hafi verið einn versti og slóttugasti stjórnmálamaður Íslands. Katrín Jakobsdóttir á hauka í horni – alla sem hún hefur hjálpað við að gera Ísland að landi einkavæðingar og auðmagnseigenda. Fyrrum drottning vinstrimanna er í dag peð á vígvelli auðvaldsins. Hin siðblinda hjörð vill nú leiða til Bessastaða haltan stjórnmálamann sem áður hefur gegnt því hlutverki að vera íhaldshækja. Nú á að tryggja að bankar, Landsvirkjun og annað sem auðmenn ásælast, fari til þeirra sem auðinn hafa. Katrín mun áfram veita auðjöfrunum sitt lið. Kaldhæðni Katrínar birtist í lygavef sem er í dag orðinn að hlægilegri hetjudáð hjá klappstýrum siðleysis við skotgrafir skinhelginnar, þar sem sálir eru til sölu. Hið merkilega er þó að virðing er ekki söluvara. Þeir eru samt margir sem telja að svo sé, vegna þess að enginn þarf að hafa í sér döngun til að vera óbreytt lydda. Ríkisbubbar, laxveiðibubbar, kvótabubbar og aðrir bubbar sameinast um að gefa Katrínu lofurð um stuðning. Ef þeir ætluðu sér virkilega að fara að ráðum hennar þá myndu þeir svíkja þau loforð þegar í kjörklefann kemur. Að mati siðblindingjanna þætti það hinn besti kostur. Margur þarf að minnast á meinsemdir og fleira en sannleikurinn særir þá sem síst hann vilja heyra. Höfundur er skáld og heimspekingur sem býr í Mílanó. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Forsetakosningar 2024 Skoðun: Forsetakosningar 2024 Mest lesið Kæru smiðir, hárgreiðslufólk og píparar! Víðir Reynisson Skoðun Inngilding – nýyrði sem enginn skilur? Miriam Petra Ómarsdóttir Awad Skoðun Að sætta sig við brot á samkomulagi eða ekki Jón Ágúst Eyjólfsson Skoðun Vantar fleiri lyftara í heilbrigðiskerfið? Ragna Sigurðardóttir Skoðun Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun Við erum heit, græn og orkumikil – gerum kröfur um sjálfbærni, nýsköpun og betri nýtingu auðlinda! Halla Hrund Logadóttir ,Fida Abu Libdeh Skoðun Vilja miklu stærra bákn Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Hvenær á að skattleggja lífeyrissjóðsgreiðslur? Ögmundur Jónasson Skoðun Geðheilbrigðismál og landsbyggðin Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun Er píparinn þinn skattsvikari? Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Skoðun Skoðun Einhver sú besta forvörn sem við eigum Sigurður Eyjólfur Sigurjónsson skrifar Skoðun Að sjá ekki gjöf þjóðar fyrir græðgi Yngvi Sighvatsson skrifar Skoðun Verðbólga og græðgi Bjarki Hjörleifsson skrifar Skoðun Rangfærsluvaðall Hjartar J. Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Þakkir til þjóðar Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Hvenær á að skattleggja lífeyrissjóðsgreiðslur? Ögmundur Jónasson skrifar Skoðun Við erum heit, græn og orkumikil – gerum kröfur um sjálfbærni, nýsköpun og betri nýtingu auðlinda! Halla Hrund Logadóttir ,Fida Abu Libdeh skrifar Skoðun Kæru smiðir, hárgreiðslufólk og píparar! Víðir Reynisson skrifar Skoðun Vilja miklu stærra bákn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Vantar fleiri lyftara í heilbrigðiskerfið? Ragna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Inngilding – nýyrði sem enginn skilur? Miriam Petra Ómarsdóttir Awad skrifar Skoðun Að sætta sig við brot á samkomulagi eða ekki Jón Ágúst Eyjólfsson skrifar Skoðun Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar Skoðun Geðheilbrigðismál og landsbyggðin Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Er píparinn þinn skattsvikari? Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Frelsi til að búa þar sem þú vilt Sæunn Gísladóttir skrifar Skoðun Kosningar og ,ehf gatið‘ Róbert Farestveit skrifar Skoðun Grípum tækifærin og sköpum bjartari framtíð Ísak Leon Júlíusson skrifar Skoðun Kæra unga móðir Jóna Þórey Pétursdóttir skrifar Skoðun Niðurskurðarhnífnum beitt á skólana Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Verði þitt val, svo á jörðu sem á himni Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Öryggis annarra vegna… Ingunn Björnsdóttir skrifar Skoðun Verðmæti leikskólans Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Íslenskur landbúnaður er ekki aðeins arfleifð heldur líka framtíð okkar Íslendinga Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Vítahringur ofbeldis og áfalla Paola Cardenas skrifar Skoðun Heilbrigð sál í hraustum líkama Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Að segja bara eitthvað Hulda María Magnúsdóttir skrifar Skoðun Litlu fyrirtækin – kerfishyggja og skattlagning Eiríkur S. Svavarsson skrifar Skoðun „Þörfin fyrir nýtt upphaf: Af hverju hrista þarf upp í stjórnmálum“ Sigurður Hólmar Jóhannesson skrifar Skoðun Reiknileikni Sambandsins Ragnar Þór Pétursson skrifar Sjá meira
Hvar í veröldinni ætli það geti gerst – annars staðar en á Íslandi – að kosningaskrifstofu forsetaframbjóðanda er stýrt af manni sem stjórnar jafnframt fyrirtæki sem sér um skoðanakannanir fyrir þær sömu kosningar? Hvar í veröldinni – annars staðar en á Íslandi – getur það gerst að gullfiskaminni þegnanna breytir slóttugu svikakvendi í draumadís glæstra vona? Hvar í veröldinni – annars staðar en á Íslandi – getur það gerst að vonarstjarna vinstrimanna nýtur stuðnings valdaelítu auðmagnsins og þiggur mannætufylgi íhaldsins? Við getum kallað það skoðanafrelsi þegar fjöldi fólks ákveður að kjósa forsetaframbjóðanda náhirðar og skrímsladeildar, frambjóðanda laxeldismanna, frambjóðanda svikinna loforða, frambjóðanda sem með svikum við kjósendur fór í eina sæng með versta andstæðingi vinstrimanna. Við getum kallað það skoðanafrelsi þegar Katrín leyfir Bjarna Ben að fara á milli ráðuneyta eins og hann sé að vinna hjá einkafyrirtæki. Lindarhvollsmálið, bankasala til ættingja, undirlægja við útgerðarglæpi og annað slíkt er aflaust bara tengt skoðanafrelsi. Við getum kallað það skoðanafrelsi þegar nær fjórðungur íslensku þjóðarinnar styður íhaldshækju sem virðist hafa það eitt að markmiði að vernda spillingu. Ég ætla að sætta mig við þetta skoðanafrelsi, samtímis ætla ég að hafa það skoðanafrelsi sem segir mér og ykkur öllum að Katrín Jakobsdóttir mun aldrei verða minn forseti. Ég mun aldrei bera virðingu fyrir Katrínu Jakobsdóttur. Í orðum mínum er engin gremja og ekkert hatur, einungis sönn og einlæg sannfæring, tilfinning sem sótt er í ljós hjartans. Það má kæra mig, sekta, fangelsa og níða. Samt mun engum manni takast að eyða stolti mínu. Ég er stoltur þegar ég segi ykkur að ég fer aldrei í lið með höfðingjasleikjum, sál mín verður aldrei til sölu og ég mun aldrei bera virðingu fyrir konunni sem núna sækir stuðning sinn til þeirra sem eru sannir óvinir skoðanafrelsis, sannir óvinir sameiningartákna þjóðarinnar og sannir óvinir lýðræðis en samtímis sannir vinir spillingar, svika og auðræðis. Ég mun aldrei bera virðingu fyrir konunni sem sagði mér í símtali árið 2017 að hún ætlaði að setja nýju stjórnarskrána í réttan farveg, að hún ætlaði að laga til í vaxtasukkinu, setja á hátekjuskatt og sanngjarna leigu fyrir kvótann, að hún ætlaði að létta byrðar lítilmagnans. Ég mun ekki bera virðingu fyrir konunni sem lofaði mér því að hún færi aldrei í stjórn með sjálfstæðismönnum. Allir sem sem nennt hafa að líta í kringum sig á síðustu árum vita að við getum treyst Katrínu til að svíkja loforð. Hún stekkur úr valdamesta embætti landsins með allt í rúst. Níðþungir baggar almennings, vaxtaokur, svindl og svínarí blasir við. Íslenska tungan hefur aldrei áður verið á slíkri vonarvöl sem nú um stundir. Bleikir akrar svikinna loforða til handa öryrkjum og ellilífeyrisþegum. Búið er að bjóða upp eigur u.þ.b. 14.000 fjölskyldna á Íslandi, elli- og örorkulífeyrir hefur lækkað um þriðjung. En áfram er mokað undir auðvaldið, áfram eru afskrifaðar skuldir auðmanna, áfram dafna skúffufyrirtæki kennitöluflakkara. Ég hef spurt að því margsinnis núna í aðdraganda forsetakosninga hvort fólk geti bent mér á allt þetta mikilfenglega sem Katrín Jakobsdóttir hefur gert fyrir íslenska þjóð. Ég hef ekki fengið svo mikið sem eitt einasta svar. Það eina sem fólk gerir er að væna mig um illmælgi og óhróður þegar ég held því réttilega fram að Katrín hafi verið einn versti og slóttugasti stjórnmálamaður Íslands. Katrín Jakobsdóttir á hauka í horni – alla sem hún hefur hjálpað við að gera Ísland að landi einkavæðingar og auðmagnseigenda. Fyrrum drottning vinstrimanna er í dag peð á vígvelli auðvaldsins. Hin siðblinda hjörð vill nú leiða til Bessastaða haltan stjórnmálamann sem áður hefur gegnt því hlutverki að vera íhaldshækja. Nú á að tryggja að bankar, Landsvirkjun og annað sem auðmenn ásælast, fari til þeirra sem auðinn hafa. Katrín mun áfram veita auðjöfrunum sitt lið. Kaldhæðni Katrínar birtist í lygavef sem er í dag orðinn að hlægilegri hetjudáð hjá klappstýrum siðleysis við skotgrafir skinhelginnar, þar sem sálir eru til sölu. Hið merkilega er þó að virðing er ekki söluvara. Þeir eru samt margir sem telja að svo sé, vegna þess að enginn þarf að hafa í sér döngun til að vera óbreytt lydda. Ríkisbubbar, laxveiðibubbar, kvótabubbar og aðrir bubbar sameinast um að gefa Katrínu lofurð um stuðning. Ef þeir ætluðu sér virkilega að fara að ráðum hennar þá myndu þeir svíkja þau loforð þegar í kjörklefann kemur. Að mati siðblindingjanna þætti það hinn besti kostur. Margur þarf að minnast á meinsemdir og fleira en sannleikurinn særir þá sem síst hann vilja heyra. Höfundur er skáld og heimspekingur sem býr í Mílanó.
Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun
Við erum heit, græn og orkumikil – gerum kröfur um sjálfbærni, nýsköpun og betri nýtingu auðlinda! Halla Hrund Logadóttir ,Fida Abu Libdeh Skoðun
Skoðun Við erum heit, græn og orkumikil – gerum kröfur um sjálfbærni, nýsköpun og betri nýtingu auðlinda! Halla Hrund Logadóttir ,Fida Abu Libdeh skrifar
Skoðun Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar
Skoðun Íslenskur landbúnaður er ekki aðeins arfleifð heldur líka framtíð okkar Íslendinga Halla Hrund Logadóttir skrifar
Skoðun „Þörfin fyrir nýtt upphaf: Af hverju hrista þarf upp í stjórnmálum“ Sigurður Hólmar Jóhannesson skrifar
Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun
Við erum heit, græn og orkumikil – gerum kröfur um sjálfbærni, nýsköpun og betri nýtingu auðlinda! Halla Hrund Logadóttir ,Fida Abu Libdeh Skoðun