Aleinn í heiminum? Lukka Sigurðardóttir, Katrín Harðardóttir og Margrét Kristín Blöndal skrifa 15. maí 2024 09:01 Fadi Bahar er 17 ára drengur sem hefur neyðst til þess að lifa á stanslausum flótta undanfarin 5 ár vegna mannlegrar plágu, sem herjar á land hans og þjóð. Hér á Íslandi er Fadi búinn að vera í felum síðan 16.mars, í bráðum tvo mánuði! Hvers vegna? Jú, því þá ætlaði Útlendingastofnun að senda hann úr landi, burt frá Íslandi, eina staðnum sem þessum 17 ára dreng finnst hann vera öruggur á. Já tilvera Fadi er sannarlega ekki lík tilveru flestra 17 ára gamalla drengja hér á landi. Hvernig ætli það sé að vera eftirlýstur þegar maður er 17 ára? Eftirlýstur. Ekki fyrir afbrot, heldur vegna þess að nærveru manns er ekki óskað, af yfirvöldum. Eftirlýstur af yfirvöldum af því að hann er Fadi og hann er barn, í leit að öryggi. Það hlýtur að vera bæði óskiljanleg og yfirmáta sár tilfinning fyrir 17 ára gamalt barn, enda skilst okkur sem spurst höfum fyrir um hann að álagið og streitan sé orðin svo mikil á honum að hann sé farinn að missa hárið. Hvernig ætli það sé svo, ofan á allt annað, fyrir 17 ára gamlan dreng? Kæra samfélag. Fadi þarfnast nú þess að við gerum allt sem við mögulega getum svo hann geti aftur um frjálst höfuð strokið. Að hann geti átt sér framtíð. Átt sér bjartari framtíð. Hann þarfnast þess núna. Hans er örlagastundin og við getum öll sem eitt, ákveðið að rétta út hjálparhönd. Ekkert réttlætir það að brottvísa týndu og hræddu barni út í þá ógnvekjandi óvissu sem bíður hans en það vilja íslensk yfirvöld samt gera. Vitað er, að það sem bíður hans, láti yfirvöld brottvísunina standa, er boðuð árás sænsk glæpagengis sem hefur hótað honum lífláti. Nái þeir honum ekki til að skaða hann, verður honum hins vegar af sænskum yfirvöldum brottvísað til Palestínu strax daginn eftir 18 ára afmælið! Þú mislast þetta ekki kæri lesandi. Honum verður þá brottvísað til Palestínu þar sem hryllilegustu illvirkjar heimsins stunda grimmilegt þjóðarmorð eins og við vitum og ólögleg landtökuskrímsli murka lífið úr saklausum borgurum með stuðningi landtökuhers og lögreglu allan sólarhringinn! Í máli hans kemur fram að hann hefur nú þegar upplifað ólýsanlegt og lífshættulegt óréttlæti af hendi sænsku lögreglunnar sem notaði hann, barn í viðkvæmri stöðu, til að hjálpa sér við að koma upp um sænskt glæpagengi. Einnig kemur þar fram að sænska lögreglan hafi launað barninu með því að upplýsa meðlimi gengisins um það hver það var sem komið hafði upp um þá. Það eitt og sér er glæpsamlegt athæfi af hendi sænsku lögreglunnar og því á Fadi skýlausan rétt á sérstakri málsmeðferð hér. Um hana er hann svikinn. Þótt allt þetta (og svo miklu meira) blasi við í máli hans, fær þetta barn ekki réttláta málsmeðferð. Það er ekki boðlegt. Ekki í siðuðu samfélagi. Og nógu er hann skelfingu lostinn til þess að hýrast í felum út um borg og bý, hér og þar á Íslandi, á endalausum flótta. Allt, frekar en að vera sendur aftur þangað sem hann telur sig vita, að dauðinn bíði hans. Kæra samfélag. Samkvæmt Barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna á hvert barn rétt á að á það sé hlustað og að orð þess, óskir þess og vilji, sé virtur. Það má ekki virða það að vettugi, en það sameinast allt stjórnkerfið hér einmitt um að gera. Við sem byggjum þetta samfélag og lifum víðsjárverða tíma, þurfum að spyrja okkur eftirfarandi spurninga: Hvað er það sem við stöndum fyrir? Hver er okkar raunverulega afstaða til réttinda, allra heimsins barna, til lífs og hamingju? Er það ekki skoðun okkar að öll börn eigi sjálfsagðan rétt á lífshamingju, rétt til þess að vera 17 ára og hlakka til 18 ára afmælis síns? Eða finnst okkur eitthvað annað? Eiga bara sum börn að njóta réttinda Barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna? Eru það kannski bara börnin sem fæðast innan „ríku“ nýlenduþjóða og vinaþjóða þeirra, sem okkur finnst „eiga“ mannréttindin? Verum þess meðvituð hverja stund, að þessar nýlenduþjóðir eru „ríkar“, aðallega vegna þess að þær hafa ráðist með ofbeldi og drápum inn í önnur lönd og rænt þau auðlindum sínum og sitja svo á auðlindum þeirra eins og ormar á gulli. Yfirvöld hér hafa svo tekið þá aumu afstöðu að hanga aftan í þessum þjóðum, herma eftir þeim í öllu tilliti því þau telja sig líka hagnast efnahagslega á þvílíku óréttlæti. „Ríkidæmi“ vesturlanda er jú í grunninn allt byggt á þjófnaði og gegndarlausu ofbeldi. Er það eðlilegt? Réttlætanlegt? Ásættanlegt? Spyrjum okkur: Er rétturinn til lífs og mannréttinda aðeins „eign“ þeirra ríku á vesturlöndum? Hvert er eiginlegt siðferði okkar? Viljum við, líkt og stjórnvöld eru að gera „normalísera“ eymd og þjáningu sumra barna en standa vörð um réttindi annarra barna? Nei - Aldrei! Við berum ábyrgð á öllum börnum. Gleymum því aldrei. Ásmundur Einar Daðason, mennta og barnamálaráðherra, Þórdís Kolbrún Reykfjörð Gylfadottir utanríkisráðherra, Guðrún Hafsteinsdóttir dómsmálaráðherra, Bjarni Benediktsson forsætisráðherra, Salvör Nordal Umboðsmaður barna, Óttarr Proppé leiðandi stýrihópa um málefni barna á flótta hjá mennta og barnamálaráðuneytinu og starfsmenn Barnaverndar - Ykkur ber bæði lagaleg og siðferðileg skylda til að hjálpa barni í þessari stöðu. Fadi hefur fengið ranga málsmeðferð frá upphafi og því ber, að taka mál hans upp aftur. Ljóst er orðið að lögfræðingur sá, sem Útlendingastofnun útvegaði honum í upphafi, var óhæfur og klúðraði máli drengsins algerlega, að því er virðist, viljandi. Íslensk stjórnvöld reyna að bera fyrir sig skýringu á úrskurðinum um brottvísun sem ekki fær staðist, þ.e. að um sé að ræða fjölskyldusameiningu. Allir málsaðilar vita þó að samband næst ekki við fjölskylduna og enginn veit hvar hana er að finna. Það er því ekki um neina fjölskyldusameiningu að ræða. Fjölskylda hans er týnd og óvíst, hvort þau séu hreinlega á lífi. Hvernig ætli það bætist við vanlíðan þessa 17 ára gamla drengs? Við vitum öll sem er, að óvissan um afdrif þeirra hlýtur að vera honum óbærileg. Kæra samfélag. Við getum brugðist við og okkur ber að gera það. Við sem samfélag þurfum að sameinast um skýr skilaboð til yfirvalda, um að við viljum ekki láta koma fram við börn af slíku ofbeldi. Að við stöndum ekki fyrir þau gildi, jafnvel þótt yfirvöld geri það. Við erum manneskjur og hjálpum hvert öðru. Við viljum benda á undirskriftalista til stuðnings Fadi: https://tinyurl.com/Undirskriftarlisti Höfundar eru mæður og amma. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Flóttafólk á Íslandi Palestína Átök í Ísrael og Palestínu Margrét Kristín Blöndal Mest lesið Nei, við skulum ekki kaupa handa þeim fleiri vopn Haraldur Ólafsson Skoðun Tímaskekkjan skólaíþróttir Davíð Már Sigurðsson Skoðun Sólarhringur til stefnu Flosi Eiríksson Skoðun Ég kýs mælskan og mannlegan leiðtoga sem rektor Engilbert Sigurðsson Skoðun Stöndum vörð um hlutverk háskóla – Kjósum Kolbrúnu Ástríður Stefánsdóttir Skoðun Er þetta satt eða heyrði ég þetta bara nógu oft? Gunnhildur Birna Gunnarsdóttir Skoðun Hafðu áhrif til hádegis Bjarni Þór Sigurðsson Skoðun VR á krossgötum - félagsmenn verða að hafna sundrungu Harpa Sævarsdóttir Skoðun Kominn tími til að þingmenn axli ábyrgð Björn Ólafsson Skoðun Bakpokinn sem þyngist þegar á brattann sækir Gunnar Úlfarsson Skoðun Skoðun Skoðun Hafðu áhrif til hádegis Bjarni Þór Sigurðsson skrifar Skoðun Stöndum vörð um hlutverk háskóla – Kjósum Kolbrúnu Ástríður Stefánsdóttir skrifar Skoðun Nei, við skulum ekki kaupa handa þeim fleiri vopn Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Tímaskekkjan skólaíþróttir Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Þegar fíllinn byltir sér.... Gunnar Pálsson skrifar Skoðun Leyfi til að syrgja Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Kominn tími til að þingmenn axli ábyrgð Björn Ólafsson skrifar Skoðun VR-members, exercise your right to vote! Christopher Eva skrifar Skoðun Stöðvum það sem gott er Íris E. Gísladóttir skrifar Skoðun Kjósum Kolbrúnu – Styrk stjórnun á tímum breytinga Margrét Sigrún Sigurðardóttir skrifar Skoðun Vanfjármögnun Háskóla Íslands verður að breyta Magnús Karl Magnússon skrifar Skoðun Er þetta satt eða heyrði ég þetta bara nógu oft? Gunnhildur Birna Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Stöndum með börnum Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun „Án orku verður ekki hagvöxtur“ Jón Skafti Gestsson skrifar Skoðun Ég kýs mælskan og mannlegan leiðtoga sem rektor Engilbert Sigurðsson skrifar Skoðun Almannaréttur er sá réttur sem almenningi er áskilinn í lögum til frjálsra afnota af landi og landsgæðum Skírnir Garðarson skrifar Skoðun Flosa í formanninn Jónas Már Torfason skrifar Skoðun VR á krossgötum - félagsmenn verða að hafna sundrungu Harpa Sævarsdóttir skrifar Skoðun Bakpokinn sem þyngist þegar á brattann sækir Gunnar Úlfarsson skrifar Skoðun Sólarhringur til stefnu Flosi Eiríksson skrifar Skoðun Takk fyrir stuðninginn félagsfólk VR Þorsteinn Skúli Sveinsson skrifar Skoðun Heili ungmenna á samfélagsmiðlum – hefur endurvírun átt sér stað í heila heillar kynslóðar? Þórhildur Halldórsdóttir skrifar Skoðun Sjálfbærni og mikilvægi háskóla Silja Bára Ómarsdóttir skrifar Skoðun Að kenna eða ekki kenna Helga Margrét Marzellíusardóttir skrifar Skoðun Þúsund hjúkrunarrými óskast strax í gær Aríel Pétursson skrifar Skoðun Nú ertu á (síðasta) séns! Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til allra félagsmanna VR Bjarni Þór Sigurðsson skrifar Skoðun Líffræðileg fjölbreytni og tækifæri Íslands Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Táknrænar 350 milljónir Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Átök Bandaríkjanna við Evrópu Kristján Reykjalín Vigfússon skrifar Sjá meira
Fadi Bahar er 17 ára drengur sem hefur neyðst til þess að lifa á stanslausum flótta undanfarin 5 ár vegna mannlegrar plágu, sem herjar á land hans og þjóð. Hér á Íslandi er Fadi búinn að vera í felum síðan 16.mars, í bráðum tvo mánuði! Hvers vegna? Jú, því þá ætlaði Útlendingastofnun að senda hann úr landi, burt frá Íslandi, eina staðnum sem þessum 17 ára dreng finnst hann vera öruggur á. Já tilvera Fadi er sannarlega ekki lík tilveru flestra 17 ára gamalla drengja hér á landi. Hvernig ætli það sé að vera eftirlýstur þegar maður er 17 ára? Eftirlýstur. Ekki fyrir afbrot, heldur vegna þess að nærveru manns er ekki óskað, af yfirvöldum. Eftirlýstur af yfirvöldum af því að hann er Fadi og hann er barn, í leit að öryggi. Það hlýtur að vera bæði óskiljanleg og yfirmáta sár tilfinning fyrir 17 ára gamalt barn, enda skilst okkur sem spurst höfum fyrir um hann að álagið og streitan sé orðin svo mikil á honum að hann sé farinn að missa hárið. Hvernig ætli það sé svo, ofan á allt annað, fyrir 17 ára gamlan dreng? Kæra samfélag. Fadi þarfnast nú þess að við gerum allt sem við mögulega getum svo hann geti aftur um frjálst höfuð strokið. Að hann geti átt sér framtíð. Átt sér bjartari framtíð. Hann þarfnast þess núna. Hans er örlagastundin og við getum öll sem eitt, ákveðið að rétta út hjálparhönd. Ekkert réttlætir það að brottvísa týndu og hræddu barni út í þá ógnvekjandi óvissu sem bíður hans en það vilja íslensk yfirvöld samt gera. Vitað er, að það sem bíður hans, láti yfirvöld brottvísunina standa, er boðuð árás sænsk glæpagengis sem hefur hótað honum lífláti. Nái þeir honum ekki til að skaða hann, verður honum hins vegar af sænskum yfirvöldum brottvísað til Palestínu strax daginn eftir 18 ára afmælið! Þú mislast þetta ekki kæri lesandi. Honum verður þá brottvísað til Palestínu þar sem hryllilegustu illvirkjar heimsins stunda grimmilegt þjóðarmorð eins og við vitum og ólögleg landtökuskrímsli murka lífið úr saklausum borgurum með stuðningi landtökuhers og lögreglu allan sólarhringinn! Í máli hans kemur fram að hann hefur nú þegar upplifað ólýsanlegt og lífshættulegt óréttlæti af hendi sænsku lögreglunnar sem notaði hann, barn í viðkvæmri stöðu, til að hjálpa sér við að koma upp um sænskt glæpagengi. Einnig kemur þar fram að sænska lögreglan hafi launað barninu með því að upplýsa meðlimi gengisins um það hver það var sem komið hafði upp um þá. Það eitt og sér er glæpsamlegt athæfi af hendi sænsku lögreglunnar og því á Fadi skýlausan rétt á sérstakri málsmeðferð hér. Um hana er hann svikinn. Þótt allt þetta (og svo miklu meira) blasi við í máli hans, fær þetta barn ekki réttláta málsmeðferð. Það er ekki boðlegt. Ekki í siðuðu samfélagi. Og nógu er hann skelfingu lostinn til þess að hýrast í felum út um borg og bý, hér og þar á Íslandi, á endalausum flótta. Allt, frekar en að vera sendur aftur þangað sem hann telur sig vita, að dauðinn bíði hans. Kæra samfélag. Samkvæmt Barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna á hvert barn rétt á að á það sé hlustað og að orð þess, óskir þess og vilji, sé virtur. Það má ekki virða það að vettugi, en það sameinast allt stjórnkerfið hér einmitt um að gera. Við sem byggjum þetta samfélag og lifum víðsjárverða tíma, þurfum að spyrja okkur eftirfarandi spurninga: Hvað er það sem við stöndum fyrir? Hver er okkar raunverulega afstaða til réttinda, allra heimsins barna, til lífs og hamingju? Er það ekki skoðun okkar að öll börn eigi sjálfsagðan rétt á lífshamingju, rétt til þess að vera 17 ára og hlakka til 18 ára afmælis síns? Eða finnst okkur eitthvað annað? Eiga bara sum börn að njóta réttinda Barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna? Eru það kannski bara börnin sem fæðast innan „ríku“ nýlenduþjóða og vinaþjóða þeirra, sem okkur finnst „eiga“ mannréttindin? Verum þess meðvituð hverja stund, að þessar nýlenduþjóðir eru „ríkar“, aðallega vegna þess að þær hafa ráðist með ofbeldi og drápum inn í önnur lönd og rænt þau auðlindum sínum og sitja svo á auðlindum þeirra eins og ormar á gulli. Yfirvöld hér hafa svo tekið þá aumu afstöðu að hanga aftan í þessum þjóðum, herma eftir þeim í öllu tilliti því þau telja sig líka hagnast efnahagslega á þvílíku óréttlæti. „Ríkidæmi“ vesturlanda er jú í grunninn allt byggt á þjófnaði og gegndarlausu ofbeldi. Er það eðlilegt? Réttlætanlegt? Ásættanlegt? Spyrjum okkur: Er rétturinn til lífs og mannréttinda aðeins „eign“ þeirra ríku á vesturlöndum? Hvert er eiginlegt siðferði okkar? Viljum við, líkt og stjórnvöld eru að gera „normalísera“ eymd og þjáningu sumra barna en standa vörð um réttindi annarra barna? Nei - Aldrei! Við berum ábyrgð á öllum börnum. Gleymum því aldrei. Ásmundur Einar Daðason, mennta og barnamálaráðherra, Þórdís Kolbrún Reykfjörð Gylfadottir utanríkisráðherra, Guðrún Hafsteinsdóttir dómsmálaráðherra, Bjarni Benediktsson forsætisráðherra, Salvör Nordal Umboðsmaður barna, Óttarr Proppé leiðandi stýrihópa um málefni barna á flótta hjá mennta og barnamálaráðuneytinu og starfsmenn Barnaverndar - Ykkur ber bæði lagaleg og siðferðileg skylda til að hjálpa barni í þessari stöðu. Fadi hefur fengið ranga málsmeðferð frá upphafi og því ber, að taka mál hans upp aftur. Ljóst er orðið að lögfræðingur sá, sem Útlendingastofnun útvegaði honum í upphafi, var óhæfur og klúðraði máli drengsins algerlega, að því er virðist, viljandi. Íslensk stjórnvöld reyna að bera fyrir sig skýringu á úrskurðinum um brottvísun sem ekki fær staðist, þ.e. að um sé að ræða fjölskyldusameiningu. Allir málsaðilar vita þó að samband næst ekki við fjölskylduna og enginn veit hvar hana er að finna. Það er því ekki um neina fjölskyldusameiningu að ræða. Fjölskylda hans er týnd og óvíst, hvort þau séu hreinlega á lífi. Hvernig ætli það bætist við vanlíðan þessa 17 ára gamla drengs? Við vitum öll sem er, að óvissan um afdrif þeirra hlýtur að vera honum óbærileg. Kæra samfélag. Við getum brugðist við og okkur ber að gera það. Við sem samfélag þurfum að sameinast um skýr skilaboð til yfirvalda, um að við viljum ekki láta koma fram við börn af slíku ofbeldi. Að við stöndum ekki fyrir þau gildi, jafnvel þótt yfirvöld geri það. Við erum manneskjur og hjálpum hvert öðru. Við viljum benda á undirskriftalista til stuðnings Fadi: https://tinyurl.com/Undirskriftarlisti Höfundar eru mæður og amma.
Skoðun Almannaréttur er sá réttur sem almenningi er áskilinn í lögum til frjálsra afnota af landi og landsgæðum Skírnir Garðarson skrifar
Skoðun Heili ungmenna á samfélagsmiðlum – hefur endurvírun átt sér stað í heila heillar kynslóðar? Þórhildur Halldórsdóttir skrifar