Í samráðsgátt stjórnvalda segir að fyrirhugaðri lagasetningu sé ætlað að tryggja að til verði skilvirk greiðslulausn innanlands, til dæmis við kaup á vöru í smásölu, sem feli í sér að greiðslur berist milli tveggja innlánsreikninga. Þannig verði hægt að stunda dagleg viðskipti í verslunum til dæmis án þess að greiðslur fari fram fyrir milligöngu erlendra aðila, hvort sem notuð eru kredit eða debetkort, eins og nú er. Slíkt sé öryggismál ef brestur verður á tengingum við útlönd en ætti einnig að vera ódýrara fyrir neytandann.
Í umsögn SFF um áformin segir að eðli málsins samkvæmt taki samtökin undir það sem fram kemur í áformunum að þjóðaröryggi og fjármálastöðugleiki séu mikilvæg markmið.
„Á hitt er að líta að fyrir hendi er greiðslulausn tryggir að hægt er að inna af hendi greiðslur þrátt að samband við útlönd rofni af einni eða annarri ástæðu. Hér er um að ræða millfærslur í netbönkum sem nú eru í flestum tilvikum framkvæmdar í snjallsímum, auk að sjálfsögðu seðla og myntar,“ segir í umsögninni.
Náði ekki flugi í nágrannalöndum
SFF segja einnig að eitt af þeim atriðum sem skortir rökstuðning á er hvernig lausnin eigi að ná alvöru útbreiðslu og vera meira en bara kostnaðarsöm varaleið með óljósri virkni og þekkingu viðeigandi aðila ef skyndilega verður þörf á notkun hennar vegna rofs á öðrum leiðum.
„Að mati SFF standa líkur til þess þessi leið nái ekki alvöru útbreiðslu og verði virk greiðsluleið. Norrænu leiðirnar náðu útbreiðslu þar sem skortur var á þægilegri lausn til að borga milli einstaklinga og þær eru fyrst og fremst notaðar í það í dag auk netverslunar, en lítið í verslunum. Mjög erfitt er að fá neytendur til að skipta þegar lausn sem þeim líkar er þegar til staðar líkt og kunnugt er.“
Innherji fjallaði á dögunum um P27, samstarfsverkefni sex af stærstu bönkum Norðurlandanna, það er að segja Nordea, Danske Bank, SEB, Swedbank, Handelsbanken og OP Financial, sem hófst árið 2018. Verkefninu var ætlað að koma á fót samnorrænni greiðslulausn sem átti að gera millifærslur einfaldari og ódýrari.
„Til að gera langa sögu stutta er verkefnið komið út í skurð. Fimm árum eftir stofnun hefur engin greiðslulausn litið dagsins ljós þrátt fyrir að 700 milljónir sænskra króna, jafnvirði 9 milljarða íslenskra, hafi verið settar í þróunina og þrátt fyrir að 50 starfsmenn vinni á skrifstofunni í Stokkhólmi,“ segir í frétt Innherja.
Umsögn SFF má lesa í heild sinni hér.