Mólok heimtar barnfórnir Halldór Auðar Svansson skrifar 31. janúar 2023 20:01 Í Gamla testamentinu er að finna fordæmingar Guðs í garð ýmissa siða sem Ísraelsmönnum var bannað að ástunda samkvæmt lögmáli Móse. Einn slíkur siður er barnfórnir, en guðinum Mólok mun hafa verið færðar slíkar fórnir í von um einhvers konar efnisleg gæði. Líkt og mörg önnur minni úr Biblíunni þá hefur fordæmingin á Mólok lifað með mannkyninu inn í nútímann og stundum er vísað til Móloks þegar fjallað er um hvers kyns skammsýnar og grimmilegar fórnir. Mólok á Alþingi Einhverjum kann að þykja það full dramatískt og ósanngjarnt en undirritaður kemst samt sem áður ekki hjá því að hugsa til sögunnar af Mólok í samhengi við útlendingafrumvarpið sem afgreitt var úr nefnd til annarrar umræðu á Alþingi í síðustu viku. Í frumvarpinu og í greinargerð með því er fjallað með afar almennum hætti um hvers kyns meint vandkvæði í alþjóðlega verndarkerfinu og því er lofað að með því að færa þær fórnir sem ákvæði frumvarpsins kveða á um, þá muni skilvirkni kerfisins aukast. Í orðum sumra þeirra þingmanna sem styðja frumvarpið, innan þings sem utan, er svo gjarnan bætt um betur – mynd dregin upp af algjörlega stjórnlausu kerfi og yfirvofandi holskeflu umsækjenda um alþjóðlega vernd sem að óbreyttu mun hellast yfir okkur. Þó er það þannig að þegar spurt er út í umfang þeirra vandamála sem frumvarpið á að leysa er vanalega fátt um svör. Enda snýst frumvarpið minna um tölur eða gögn en um stemningu, um tilfinningarök – um fórnir í von um einhvers konar efnisleg gæði. Barnfórnirnar Að vísa í Mólok verður sérstaklega viðeigandi þegar skoðað er ákvæði í frumvarpinu sem er beinlínis ætlað að skerða réttindi barna – nánar til tekið að taka frá þeim réttinn til efnismeðferðar sem virkjast í gildandi lögum og reglugerð ef umsókn þeirra hefur ekki verið afgreidd að ákveðnum tíma liðnum. Um þetta sérstaka markmið segir í greinargerð með frumvarpinu: „Þannig hefur t.d. almennt verið talið ótækt að láta tafir foreldra eða umsjónarmanna bitna á rétti barna til efnislegrar meðferðar sama hversu augljósar tafir eru á málinu eða hversu einbeittur vilji var til þess að valda þessum töfum. Gildandi lagaákvæði getur því leitt til þess að fjölskyldur með börn á framfæri eða fólk í hjúskap eða sambúð geti þvingað fram efnislega málsmeðferð einfaldlega með því að tefja mál sitt viljandi.“ Úr þessu á sko aldeilis að bæta, því að í frumvarpinu er bætt inn ákvæði sem gerir hið ótæka tækt. Ef frumvarpið verður óbreytt að lögum þá verður mögulegt að láta tafir foreldra eða umsjónarmannaá afgreiðslu umsóknar bitna á barni. Tafir verða þá skilgreindar með þessum hætti: „Við mat á því hvort viðkomandi hafi borið ábyrgð á töfum á afgreiðslu máls skal m.a. líta til þess hvort viðkomandi hafi dvalist á ókunnum stað um tíma, framvísað fölsuðum skjölum eða gefið misvísandi upplýsingar um auðkenni sitt, ekki mætt í boðað viðtal eða læknisskoðun eða að öðru leyti ekki sýnt samstarfsvilja við meðferð, úrlausn eða framkvæmd máls. Teljist umsækjandi á einhverjum tíma hafa tafið mál sitt samkvæmt framangreindu á hann ekki rétt á efnismeðferð á grundvelli tímafrestsins í þessari málsgrein.“ Lesendum er látið eftir að leggja mat á líkurnar á því að þessu ákvæði, í kerfi þar sem öll áhersla er lögð á „skilvirkni“, á það að losa sig undan kröfum um efnismeðferð umsókna, verði ekki beitt til hins ítrasta. Lesendum er líka látið eftir að leggja mat á hvar „stjórnleysið“ í þessu kerfi liggur í raun og veru í ljósi meðal annars þess að með þessu ákvæði er í raun verið að fara gegn breytingu sem þáverandi dómsmálaráðherra, Þórdís Kolbrún Reykfjörð Gylfadóttir, gerði á reglugerð um útlendinga þann 5. júlí 2019 í því skyni að færa þann tíma sem þarf að líða þar til börn sem eru með vernd í öðru ríki öðlast rétt á efnismeðferð fram um tvo mánuði, frá 12 mánuðum og niður í 10 mánuði. Ein höndin jók rétt barna en önnur reynir svo að draga úr honum. Barnasáttmálinn gegn Mólok Fólk kann augljóslega að hafa skiptar skoðanir á því hvaða hagsmunir vega hér þyngra – hagsmunir barns á því að fá efnismeðferð (sem þýðir auðvitað ekki sjálfkrafa samþykki) á umsókn sinni um alþjóðlega vernd þegar það hefur ílengst hér í fleiri mánuði – eða hagsmunir ríkisins á því að þurfa ekki að taka slíka umsókn til efnismeðferðar. Fólk kann líka að gera mismunandi kröfur til sönnunarbyrði í þeim efnum – stuðningsfólk frumvarpsins gerir til að mynda almennt litlar kröfur, þar sem alls óvíst er um umfang þessa meinta vanda, að foreldrar séu viljandi að þvinga fram efnismeðferð með töfum. Nú er það hins vegar svo að umsagnaraðilar, svo sem Barnaheill, UNICEF og Rauði krossinn hafa lagst gegn þessu ákvæði á þeim grunngildisforsendum að athafnir eða athafnaleysi foreldra eigi ekki að bitna á rétti barna. Rauði krossinn hefur í því samhengi vísað í Barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna en þar segir strax í annarri grein: „Aðildarríki skulu gera allar viðeigandi ráðstafanir til að sjá um að barni sé ekki mismunað eða refsað vegna stöðu eða athafna foreldra þess, lögráðamanna eða fjölskyldumeðlima, eða sjónarmiða sem þeir láta í ljós eða skoðana þeirra.“ Það er mögulega út frá nákvæmlega þessum sjónarmiðum, sem eru bundin meðal annars í barnasáttmálann, sem að hingað til hefur þótt ótækt að láta börn líða fyrir það að foreldrar eða umsjónarmenn þeirra teljist hafa tafið umsókn um alþjóðlega vernd. Alveg óháð siðferðilegum sjónarmiðum er með innleiðingu ákvæðis sem gerir þetta tækt þannig verið að taka þá áhættu að slegið verði á putta íslenska ríkisins fyrir að brjóta á réttindum barna fyrir dómstólum – svo sem fyrir Mannréttindadómstól Evrópu – með tilheyrandi kostnaði og óskilvirkni. Þessi áhætta er tekin fyrir óvissan ávinning í nafni óvissrar skilvirkni. Segja má að þetta – vísvitandi aukin áhætta á mannréttindabrotum fyrir í skásta falli hæpinn ávinning – sé rauði þráðurinn í frumvarpinu öllu. Aum fórn handa aumum guði. Höfundur er varaþingmaður Pírata. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Halldór Auðar Svansson Píratar Mest lesið Lægjum öldurnar Halla Hrund Logadóttir Skoðun Íslendingar flytja út fisk og líka ofbeldismenn Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Iðjuþjálfar í leik- og grunnskólum: Tækifæri í baráttunni gegn agavanda og skólaforðun Hekla Björt Birkisdóttir,Hrefna Dagbjört Arnardóttir,Inga Fríða Guðbjörnsdóttir,Íris Kristrún Kristmundsdóttir Skoðun Að hata einhvern sem þú þarft á að halda? Katrín Pétursdóttir Skoðun Frans páfi kvaddur eða meðtekinn? Bjarni Karlsson Skoðun Er aldur bara tala? Teitur Guðmundsson Skoðun SFS, Exit og norska leiðin þeirra Jón Kaldal Skoðun Mega bara íslenskir karlmenn nauðga konum á Íslandi? Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Saga Israa á Gaza og hvernig hægt er að verða að liði Katrín Harðardóttir,Israa Saed Skoðun Fordómar frá sálfélagslegu sjónarhorni Sóley Dröfn Davíðsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir skrifar Skoðun Saga Israa á Gaza og hvernig hægt er að verða að liði Katrín Harðardóttir,Israa Saed skrifar Skoðun Fordómar frá sálfélagslegu sjónarhorni Sóley Dröfn Davíðsdóttir skrifar Skoðun Er aldur bara tala? Teitur Guðmundsson skrifar Skoðun Íslendingar flytja út fisk og líka ofbeldismenn Guðný S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Iðjuþjálfar í leik- og grunnskólum: Tækifæri í baráttunni gegn agavanda og skólaforðun Hekla Björt Birkisdóttir,Hrefna Dagbjört Arnardóttir,Inga Fríða Guðbjörnsdóttir,Íris Kristrún Kristmundsdóttir skrifar Skoðun Frans páfi kvaddur eða meðtekinn? Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Lægjum öldurnar Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Að hata einhvern sem þú þarft á að halda? Katrín Pétursdóttir skrifar Skoðun Íslenskar pyndingar Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun SFS, Exit og norska leiðin þeirra Jón Kaldal skrifar Skoðun Friður - í framsöguhætti eða viðtengingarhætti? Bryndís Schram skrifar Skoðun Næringarfræði er lykillinn að betri heilsu, viltu vera með? Guðrún Nanna Egilsdóttir skrifar Skoðun Löngu þarft samtal um hóp sem gleymist! Katarzyna Kubiś skrifar Skoðun Menntun fyrir öll – nema okkur Haukur Guðmundsson skrifar Skoðun Það er ekki hægt að loka augunum fyrir þessum veruleika Davíð Bergmann skrifar Skoðun Kirkjugarðsballið: Eiga Íslendingar að mæta þar? Birgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Að sækja gullið (okkar) Þröstur Friðfinnsson skrifar Skoðun Til hamingju blaðamenn! Hjálmar Jónsson skrifar Skoðun Stormur í Þjóðleikhúsinu Bubbi Morthens skrifar Skoðun Börn í skugga stríðs Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Opið bréf til mennta- og barnamálaráðherra Gunnar Örn Vopnfjörð Þorsteinsson skrifar Skoðun Hvernig gerum við Grundarhverfi enn betra? Ævar Harðarson skrifar Skoðun Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar Skoðun 120km hraði á Keflavíkurveginum og netsölur með áfengi Jón Páll Haraldsson skrifar Skoðun Lausnin liggur fyrir – Landspítali þarf að stíga skrefið Sandra B. Franks skrifar Skoðun Auðbeldi SFS Örn Bárður Jónsson skrifar Skoðun Skjárinn og börnin Daðey Albertsdóttir,Silja Björk Egilsdóttir,Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun „Er stjúpmamma þín vond eins og í Öskubusku?“ Hafdís Bára Ólafsdóttir skrifar Skoðun Af hverju er Framsóknarfólk hamingjusamast? Árelía Eydís Guðmundsdóttir skrifar Sjá meira
Í Gamla testamentinu er að finna fordæmingar Guðs í garð ýmissa siða sem Ísraelsmönnum var bannað að ástunda samkvæmt lögmáli Móse. Einn slíkur siður er barnfórnir, en guðinum Mólok mun hafa verið færðar slíkar fórnir í von um einhvers konar efnisleg gæði. Líkt og mörg önnur minni úr Biblíunni þá hefur fordæmingin á Mólok lifað með mannkyninu inn í nútímann og stundum er vísað til Móloks þegar fjallað er um hvers kyns skammsýnar og grimmilegar fórnir. Mólok á Alþingi Einhverjum kann að þykja það full dramatískt og ósanngjarnt en undirritaður kemst samt sem áður ekki hjá því að hugsa til sögunnar af Mólok í samhengi við útlendingafrumvarpið sem afgreitt var úr nefnd til annarrar umræðu á Alþingi í síðustu viku. Í frumvarpinu og í greinargerð með því er fjallað með afar almennum hætti um hvers kyns meint vandkvæði í alþjóðlega verndarkerfinu og því er lofað að með því að færa þær fórnir sem ákvæði frumvarpsins kveða á um, þá muni skilvirkni kerfisins aukast. Í orðum sumra þeirra þingmanna sem styðja frumvarpið, innan þings sem utan, er svo gjarnan bætt um betur – mynd dregin upp af algjörlega stjórnlausu kerfi og yfirvofandi holskeflu umsækjenda um alþjóðlega vernd sem að óbreyttu mun hellast yfir okkur. Þó er það þannig að þegar spurt er út í umfang þeirra vandamála sem frumvarpið á að leysa er vanalega fátt um svör. Enda snýst frumvarpið minna um tölur eða gögn en um stemningu, um tilfinningarök – um fórnir í von um einhvers konar efnisleg gæði. Barnfórnirnar Að vísa í Mólok verður sérstaklega viðeigandi þegar skoðað er ákvæði í frumvarpinu sem er beinlínis ætlað að skerða réttindi barna – nánar til tekið að taka frá þeim réttinn til efnismeðferðar sem virkjast í gildandi lögum og reglugerð ef umsókn þeirra hefur ekki verið afgreidd að ákveðnum tíma liðnum. Um þetta sérstaka markmið segir í greinargerð með frumvarpinu: „Þannig hefur t.d. almennt verið talið ótækt að láta tafir foreldra eða umsjónarmanna bitna á rétti barna til efnislegrar meðferðar sama hversu augljósar tafir eru á málinu eða hversu einbeittur vilji var til þess að valda þessum töfum. Gildandi lagaákvæði getur því leitt til þess að fjölskyldur með börn á framfæri eða fólk í hjúskap eða sambúð geti þvingað fram efnislega málsmeðferð einfaldlega með því að tefja mál sitt viljandi.“ Úr þessu á sko aldeilis að bæta, því að í frumvarpinu er bætt inn ákvæði sem gerir hið ótæka tækt. Ef frumvarpið verður óbreytt að lögum þá verður mögulegt að láta tafir foreldra eða umsjónarmannaá afgreiðslu umsóknar bitna á barni. Tafir verða þá skilgreindar með þessum hætti: „Við mat á því hvort viðkomandi hafi borið ábyrgð á töfum á afgreiðslu máls skal m.a. líta til þess hvort viðkomandi hafi dvalist á ókunnum stað um tíma, framvísað fölsuðum skjölum eða gefið misvísandi upplýsingar um auðkenni sitt, ekki mætt í boðað viðtal eða læknisskoðun eða að öðru leyti ekki sýnt samstarfsvilja við meðferð, úrlausn eða framkvæmd máls. Teljist umsækjandi á einhverjum tíma hafa tafið mál sitt samkvæmt framangreindu á hann ekki rétt á efnismeðferð á grundvelli tímafrestsins í þessari málsgrein.“ Lesendum er látið eftir að leggja mat á líkurnar á því að þessu ákvæði, í kerfi þar sem öll áhersla er lögð á „skilvirkni“, á það að losa sig undan kröfum um efnismeðferð umsókna, verði ekki beitt til hins ítrasta. Lesendum er líka látið eftir að leggja mat á hvar „stjórnleysið“ í þessu kerfi liggur í raun og veru í ljósi meðal annars þess að með þessu ákvæði er í raun verið að fara gegn breytingu sem þáverandi dómsmálaráðherra, Þórdís Kolbrún Reykfjörð Gylfadóttir, gerði á reglugerð um útlendinga þann 5. júlí 2019 í því skyni að færa þann tíma sem þarf að líða þar til börn sem eru með vernd í öðru ríki öðlast rétt á efnismeðferð fram um tvo mánuði, frá 12 mánuðum og niður í 10 mánuði. Ein höndin jók rétt barna en önnur reynir svo að draga úr honum. Barnasáttmálinn gegn Mólok Fólk kann augljóslega að hafa skiptar skoðanir á því hvaða hagsmunir vega hér þyngra – hagsmunir barns á því að fá efnismeðferð (sem þýðir auðvitað ekki sjálfkrafa samþykki) á umsókn sinni um alþjóðlega vernd þegar það hefur ílengst hér í fleiri mánuði – eða hagsmunir ríkisins á því að þurfa ekki að taka slíka umsókn til efnismeðferðar. Fólk kann líka að gera mismunandi kröfur til sönnunarbyrði í þeim efnum – stuðningsfólk frumvarpsins gerir til að mynda almennt litlar kröfur, þar sem alls óvíst er um umfang þessa meinta vanda, að foreldrar séu viljandi að þvinga fram efnismeðferð með töfum. Nú er það hins vegar svo að umsagnaraðilar, svo sem Barnaheill, UNICEF og Rauði krossinn hafa lagst gegn þessu ákvæði á þeim grunngildisforsendum að athafnir eða athafnaleysi foreldra eigi ekki að bitna á rétti barna. Rauði krossinn hefur í því samhengi vísað í Barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna en þar segir strax í annarri grein: „Aðildarríki skulu gera allar viðeigandi ráðstafanir til að sjá um að barni sé ekki mismunað eða refsað vegna stöðu eða athafna foreldra þess, lögráðamanna eða fjölskyldumeðlima, eða sjónarmiða sem þeir láta í ljós eða skoðana þeirra.“ Það er mögulega út frá nákvæmlega þessum sjónarmiðum, sem eru bundin meðal annars í barnasáttmálann, sem að hingað til hefur þótt ótækt að láta börn líða fyrir það að foreldrar eða umsjónarmenn þeirra teljist hafa tafið umsókn um alþjóðlega vernd. Alveg óháð siðferðilegum sjónarmiðum er með innleiðingu ákvæðis sem gerir þetta tækt þannig verið að taka þá áhættu að slegið verði á putta íslenska ríkisins fyrir að brjóta á réttindum barna fyrir dómstólum – svo sem fyrir Mannréttindadómstól Evrópu – með tilheyrandi kostnaði og óskilvirkni. Þessi áhætta er tekin fyrir óvissan ávinning í nafni óvissrar skilvirkni. Segja má að þetta – vísvitandi aukin áhætta á mannréttindabrotum fyrir í skásta falli hæpinn ávinning – sé rauði þráðurinn í frumvarpinu öllu. Aum fórn handa aumum guði. Höfundur er varaþingmaður Pírata.
Iðjuþjálfar í leik- og grunnskólum: Tækifæri í baráttunni gegn agavanda og skólaforðun Hekla Björt Birkisdóttir,Hrefna Dagbjört Arnardóttir,Inga Fríða Guðbjörnsdóttir,Íris Kristrún Kristmundsdóttir Skoðun
Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Iðjuþjálfar í leik- og grunnskólum: Tækifæri í baráttunni gegn agavanda og skólaforðun Hekla Björt Birkisdóttir,Hrefna Dagbjört Arnardóttir,Inga Fríða Guðbjörnsdóttir,Íris Kristrún Kristmundsdóttir skrifar
Skoðun Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar
Iðjuþjálfar í leik- og grunnskólum: Tækifæri í baráttunni gegn agavanda og skólaforðun Hekla Björt Birkisdóttir,Hrefna Dagbjört Arnardóttir,Inga Fríða Guðbjörnsdóttir,Íris Kristrún Kristmundsdóttir Skoðun