Hreðjalaus pólitík eftir umhverfisvæna geldingu Ágústa Ágústsdóttir skrifar 24. september 2021 08:16 Á síðustu og verstu tímum sé ég nú ástæðu til að setjast niður og reyna, korteri fyrir kosningar að biðla til fólks að opna á sér augun fyrir því sem er að gerast um allt land. Hér höfum við horft upp á þá staðreynd síðustu fjögur árin að vinstri öflin sem kalla sig riddara umhverfisverndarinnar, hafa með kerfisbundnum áróðri talið fólki trú um að landið okkar sé í útrýmingarhættu og því þurfi að bjarga hið snarasta frá villuráfandi sauðum, sem neiti að ganga til liðs við rétttrúnaðarkirkju þeirra. Sauðirnir eru heiðingjar af verstu sort sem afneita sannleikanum og því dugi ekkert annað en yfirtaka eða dauði. Eða eins og Jósef Stalín orðaði það „Eins manns dauði er harmleikur en dauði milljóna er tölfræði“. Tilgangurinn helgar víst alltaf meðalið hjá þessari flokksstefnu. Hér horfum við upp á umhverfisráðherra ferðast um koppa og grundir, bjóðandi sveitarstjórnum gull og græna skóga með fögrum fyrirheitum um störf, uppbyggingu og peninga, í skiptum fyrir land til að stækka Vatnajökulsþjóðgarð. Þjóðgarðs sem nú þegar er svo vanfjármagnaður að engan vegin verður hægt að reka hann án niðurskurðar. Umhverfisráðherra sem aldrei var kosinn af þjóðinni hefur nú tekið sér það sjálfskipaða einræðisvald að ríða um héruð með fallegt, falskt bros og yfirbragð prúða drengsins til að blekkja íbúa með þeim sannfæringasveitadrengsins tón að landið okkar muni breytast í regnbogaland með eilífu sólskini ef við bara afsölum okkur lýðræðinu, smátt og smátt. Það mætti reyndar líkja Mumma eilítið við „Gleðiglaum“ úr bókinni Bláa hnettinum sem margir hafa lesið og mætti halda að Mummi noti þá bók sem leiðarljós á sinni vegferð að verða drottnari allrar náttúru. Það allra versta er þó að flestir íslenskir alþingismenn og flokkar sem standa eiga vörð um lýðræði okkar og eru kosnir af okkur til þess, eru orðnir svo hreðjalausir með öllu að þeir þora ekki lengur að standa í lappirnar af ótta við að einhverjum líki þá ekki við þá. Framsóknarflokkurinn og Sjálfstæðisflokkurinn eru einmitt gott dæmi um slíkt. Framsóknarflokkurinn er orðinn mjög æfður eftir áratuga reynslu að tala helling en segja samt ekki neitt. Afstöðuleysið er algjört því þeir eru svo hræddir um að fá ekki að vera memm í næstu ríkisstjórn ef þeir mynda sér einhverja alvöru skoðun á málum. Ég held að stærsti ótti Framsóknar sé sá að ef bæði eistun myndu einhvern tíman detta niður í brækur þeirra þá myndu þeir standa frammi fyrir þeirri hræðilegu staðreynd að vera orðnir umdeildir í einhverju. Guð hjálpi miðjunni þeirra þá, hún gæti endað einhvers staðar úti í hafsauga. Og hvað yrði þá um framtíðina ? Sama hreðjavandamál herjar á Sjálfstæðisflokkinn sem er svo klofinn í herðar niður af fylkingum sem annað hvort vilja hálendisþjóðgarð eða ekki að flokkurinn telur besta leikinn vera að láta bara skera undan sér strax svo ekki þurfi að hafa meiri áhyggjur af því að eistun búi til einhver vandamál sem þeir ráða ekki við. Eftir að hinn Örlitli grenjandi minnihluti sem Steingrímur J. Sigfússon er hinn eini sanni stofnfélagi að, eftir að hafa ráðist að Miðflokksmönnum sem voru þeir einu frá upphafi sem stóðu föstum fótum gegn áformum um hálendisþjóðgarð, reis upp hin eina sanna lýðræðislega mótmælaalda fyrir utan alþingi, sem olli svo miklum titringi meðal stjórnarliða að þeir þorðu ekki annað en að setja upp pókerandlitið til að reyna bjarga afturendanum á sjálfum sér. Eftir þetta hafa þeir keppst við að tala mikið en um ekki neitt. Í kjölfar þessa hafa flestir flokkar sprottið upp korteri fyrir kosningar með yfirlýsingar um að þeir séu á móti framlögðu frumvarpi umhverfisráðherra í þeim tilgangi að snapa sér atkvæði. En svo merkilegt sem það nú er þá er enginn flokkur tilbúinn að lýsa því formlega yfir að þeir leggist alfarið gegn stofnun hálendisþjóðgarðs. Það er nefnilega himinn og haf á milli andstöðu við framlagt frumvarp um hálendisþjóð eða andstöðu við stofnun hálendisþjóðgarðar. Miðflokkurinn er eini flokkurinn sem tekið hefur skýra og afdráttarlausa stöðu gegn frekari stofnanavæðingu hálendisins. Nóg er nóg. Ef menn vilja breytingar þá þurfa menn að kjósa þær. Hvað mig varðar er engin spurning um hvar hinar alvöru hreðjar hanga. Við þorum að hafa skoðanir og gerum það sem við segjumst ætla að gera. Höfundur skipar 4. sæti á framboðslista Miðflokksins í Norðausturkjördæmi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ágústa Ágústsdóttir Skoðun: Kosningar 2021 Miðflokkurinn Umhverfismál Hálendisþjóðgarður Mest lesið Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Ef Trump tapar kosningunum… Jun Þór Morikawa Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens Skoðun Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir Skoðun Framlengjum séreignarleiðina til að vernda heimilin Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Áherslur ráðherra skipta máli Heimir Örn Árnason Skoðun Ómarktæk skoðanakönnun Marinó G. Njálsson Skoðun Líf án ótta og gjöfin í andlegri vakningu Birna Guðný Björnsdóttir Skoðun Snúum hjólunum áfram Andrés Ingi Jónsson Skoðun Skoðun Skoðun Bóf-ar(ion)? Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Þetta er ekki allt að koma með fjárlagafrumvarpinu Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Ómarktæk skoðanakönnun Marinó G. Njálsson skrifar Skoðun Ef Trump tapar kosningunum… Jun Þór Morikawa skrifar Skoðun Viðskiptaþvinganir gegn Ísrael Steinunn Þóra Árnadóttir skrifar Skoðun Áherslur ráðherra skipta máli Heimir Örn Árnason skrifar Skoðun Snúum hjólunum áfram Andrés Ingi Jónsson skrifar Skoðun Búðu til pláss – fyrir öll börn Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Framlengjum séreignarleiðina til að vernda heimilin Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Líf án ótta og gjöfin í andlegri vakningu Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Kenningar úr gildi svo að kirkjan þarf að komast á annað stig Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Dansaðu vindur Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þessi stórskrítnu norm í óbarnvænu samfélagi Sólveig María Svavarsdóttir skrifar Skoðun Um vaxtahækkanir og verð á hveiti Haukur Skúlason skrifar Skoðun Öryggi byggir á mönnun og launum Jórunn Frímannsdóttir skrifar Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar Skoðun Mammon hefur náð lífeyrissjóðum á sitt band Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Forgangsorkan verður ekki skert Tinna Traustadóttir skrifar Skoðun Umhyggja - hvað er það? Árný Ingvarsdóttir skrifar Skoðun „Við höfðum öll rangt fyrir okkur“ Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar Skoðun Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Íþróttahreyfingin og gerviverktaka Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Tölum um tilfinningar Amanda Ásdís Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Óttinn við íslensku rafkrónuna Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Áskorun til Sjúkratrygginga Íslands – hugsum í lausnum Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Afnemum launamisrétti Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Hvað hefur Ísland gert? Katla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Viðhorf almennings og neytenda til sjálfbærnimála fyrirtækja og stofnana skiptir miklu máli Soffía Sigurgeirsdóttir,Trausti Haraldsson skrifar Sjá meira
Á síðustu og verstu tímum sé ég nú ástæðu til að setjast niður og reyna, korteri fyrir kosningar að biðla til fólks að opna á sér augun fyrir því sem er að gerast um allt land. Hér höfum við horft upp á þá staðreynd síðustu fjögur árin að vinstri öflin sem kalla sig riddara umhverfisverndarinnar, hafa með kerfisbundnum áróðri talið fólki trú um að landið okkar sé í útrýmingarhættu og því þurfi að bjarga hið snarasta frá villuráfandi sauðum, sem neiti að ganga til liðs við rétttrúnaðarkirkju þeirra. Sauðirnir eru heiðingjar af verstu sort sem afneita sannleikanum og því dugi ekkert annað en yfirtaka eða dauði. Eða eins og Jósef Stalín orðaði það „Eins manns dauði er harmleikur en dauði milljóna er tölfræði“. Tilgangurinn helgar víst alltaf meðalið hjá þessari flokksstefnu. Hér horfum við upp á umhverfisráðherra ferðast um koppa og grundir, bjóðandi sveitarstjórnum gull og græna skóga með fögrum fyrirheitum um störf, uppbyggingu og peninga, í skiptum fyrir land til að stækka Vatnajökulsþjóðgarð. Þjóðgarðs sem nú þegar er svo vanfjármagnaður að engan vegin verður hægt að reka hann án niðurskurðar. Umhverfisráðherra sem aldrei var kosinn af þjóðinni hefur nú tekið sér það sjálfskipaða einræðisvald að ríða um héruð með fallegt, falskt bros og yfirbragð prúða drengsins til að blekkja íbúa með þeim sannfæringasveitadrengsins tón að landið okkar muni breytast í regnbogaland með eilífu sólskini ef við bara afsölum okkur lýðræðinu, smátt og smátt. Það mætti reyndar líkja Mumma eilítið við „Gleðiglaum“ úr bókinni Bláa hnettinum sem margir hafa lesið og mætti halda að Mummi noti þá bók sem leiðarljós á sinni vegferð að verða drottnari allrar náttúru. Það allra versta er þó að flestir íslenskir alþingismenn og flokkar sem standa eiga vörð um lýðræði okkar og eru kosnir af okkur til þess, eru orðnir svo hreðjalausir með öllu að þeir þora ekki lengur að standa í lappirnar af ótta við að einhverjum líki þá ekki við þá. Framsóknarflokkurinn og Sjálfstæðisflokkurinn eru einmitt gott dæmi um slíkt. Framsóknarflokkurinn er orðinn mjög æfður eftir áratuga reynslu að tala helling en segja samt ekki neitt. Afstöðuleysið er algjört því þeir eru svo hræddir um að fá ekki að vera memm í næstu ríkisstjórn ef þeir mynda sér einhverja alvöru skoðun á málum. Ég held að stærsti ótti Framsóknar sé sá að ef bæði eistun myndu einhvern tíman detta niður í brækur þeirra þá myndu þeir standa frammi fyrir þeirri hræðilegu staðreynd að vera orðnir umdeildir í einhverju. Guð hjálpi miðjunni þeirra þá, hún gæti endað einhvers staðar úti í hafsauga. Og hvað yrði þá um framtíðina ? Sama hreðjavandamál herjar á Sjálfstæðisflokkinn sem er svo klofinn í herðar niður af fylkingum sem annað hvort vilja hálendisþjóðgarð eða ekki að flokkurinn telur besta leikinn vera að láta bara skera undan sér strax svo ekki þurfi að hafa meiri áhyggjur af því að eistun búi til einhver vandamál sem þeir ráða ekki við. Eftir að hinn Örlitli grenjandi minnihluti sem Steingrímur J. Sigfússon er hinn eini sanni stofnfélagi að, eftir að hafa ráðist að Miðflokksmönnum sem voru þeir einu frá upphafi sem stóðu föstum fótum gegn áformum um hálendisþjóðgarð, reis upp hin eina sanna lýðræðislega mótmælaalda fyrir utan alþingi, sem olli svo miklum titringi meðal stjórnarliða að þeir þorðu ekki annað en að setja upp pókerandlitið til að reyna bjarga afturendanum á sjálfum sér. Eftir þetta hafa þeir keppst við að tala mikið en um ekki neitt. Í kjölfar þessa hafa flestir flokkar sprottið upp korteri fyrir kosningar með yfirlýsingar um að þeir séu á móti framlögðu frumvarpi umhverfisráðherra í þeim tilgangi að snapa sér atkvæði. En svo merkilegt sem það nú er þá er enginn flokkur tilbúinn að lýsa því formlega yfir að þeir leggist alfarið gegn stofnun hálendisþjóðgarðs. Það er nefnilega himinn og haf á milli andstöðu við framlagt frumvarp um hálendisþjóð eða andstöðu við stofnun hálendisþjóðgarðar. Miðflokkurinn er eini flokkurinn sem tekið hefur skýra og afdráttarlausa stöðu gegn frekari stofnanavæðingu hálendisins. Nóg er nóg. Ef menn vilja breytingar þá þurfa menn að kjósa þær. Hvað mig varðar er engin spurning um hvar hinar alvöru hreðjar hanga. Við þorum að hafa skoðanir og gerum það sem við segjumst ætla að gera. Höfundur skipar 4. sæti á framboðslista Miðflokksins í Norðausturkjördæmi.
Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Skoðun Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar
Skoðun Viðhorf almennings og neytenda til sjálfbærnimála fyrirtækja og stofnana skiptir miklu máli Soffía Sigurgeirsdóttir,Trausti Haraldsson skrifar
Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt Skoðun