Spilling og kjaftæði er ekki náttúrulögmál Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar 14. september 2021 14:30 Ég man eftir ládeyðunni sem sveif yfir vötnum eins og reykur eftir kerti sem búið er að blása út í kosningapartíi í heimahúsi í Osló árið 2013 þegar ljóst var að blái vængurinn, íhaldið, væri að taka þetta. Heimili mitt, samfélagið mitt til margra ára var að breytast. Það lá fyrir að stjórnarskipti myndu fylgja í kjölfarið. Tilfinningin var óþægileg. Hvað yrði um allt sem búið var að byggja upp í þágu venjulegs fólks? Um barnafólk? Um það að standa vörð um að öll skuli njóta jafnra tækifæra? Í Noregi hefur normið verið frjálslynd miðju-vinstri stjórn. Þess vegna er landið eins og það er. Lýðræðið er þar rótgróið hugtak í hugum og hjörtum fólks og í því felst tækifæri allra til að taka þátt á líkum forsendum. Jafnrétti. Að það þurfi ekkert ,,maður þekkir mann” svo þú fáir starf við hæfi heldur sé hæfni þín nóg! Að aldrei aldrei skuli sérhagsmunir ráða för heldur alltaf alltaf alltaf almannahagur. Á Íslandi er staðan önnur. Við erum vön því að við séum ekki jöfn. Að það sé eins gott að þjóna Flokknum vel svo þú fáir næg tækifæri að ekki sé talað um að þú hreinlega fáir að halda áfram að dafna innan þíns starfs ef þú býrð úti á landi. ,,Maður þekkir mann” vegur miklu þyngra en raunveruleg hæfni og menntun, jafnvel innan hins opinbera! Við erum mörg í raun orðin samdauna spillingunni því við erum svo vön henni. Henni er tekið sem náttúrulögmáli og fólki líður eins og það skipti engu máli hvað þú kýst. En það skiptir máli! Það skiptir ÖLLU máli. Píratar eru ekki til í staðnað ástand. Okkar hugsjón er land þar sem þú færð tækifærin sem þér eruð ætluð SAMA hvað þú kýst og SAMA hvern þú þekkir. Þar sem við erum í alvöru jöfn fyrir lögum og samfélagi. Þar sem ekki er verr farið með fólk sem talar ekki tungumálið eða lítur ekki út ,,eins og skattgreiðandi”. Við höfum fengið okkur fullsödd af þessari endlausu sérhagsmunagæslu Flokksins. Hans pólitík stríðir gegn öllu sem við stöndum fyrir. Þess vegna erum við þau sem höfum við hverjar einustu kosningar útilokað samstarf við Sjálfstæðisflokkinn. Og sjá nú er það loks að verða trend! Eitt það fyrsta sem ég beitti mér fyrir í borgarstjórn voru nýjar reglur um ráðningar æðstu embættismanna borgarinnar með skýrum, gagnsæum og óháðum ráðningarferli. Þær voru samþykktar nokkrum mánuðum síðar í byrjun árs 2019. Mína fyrstu daga í embætti gekk yfir umfjöllun um umdeilda ráðningu og því skipti þetta verulegu máli. Vegna þess að bæði umgjörð og ásýnd ráðningar verða að vera þannig úr garði gerðar að ,,maður þekkir mann” hafi ekki verið fræðilegur möguleiki. Síðan hefur verið meiri sátt um þessar ráðningar innan allra flokka. Þetta er bara eitt konkret dæmi um þau fjölmörgu góðu mál sem Píratar hafa stuðlað að þegar þeir hafa völd. Í samvinnu við aðra góða og öfluga umbótasinnaða flokka gerum við magnaða hluti. Við erum ekki meðvirk með neinu. Ekki meðvirk með ,,en svona hefur þetta alltaf verið” eða ,,hvernig pólitíkin virkar” eða ,,hvernig stjórnmálafólk á að haga sér”. Þess vegna erum við öðruvísi og það hræðir suma. Stundum er reynt að niðurlægja okkur og sérstaklega af þeim sem vilja ekki þurfa að segja bara hreint út að Sjálfstæðisflokkurinn stendur fyrir spillingu og landið þar með mótað út frá sérhagsmunum því það ,,þykir ekki viðeigandi”. Sumir flokkar vilja halda í einhverskonar heiðursmannasamkomulag um að segja hlutina ekki eins og þeir eru og standa þar með vörð um stjórnmálastéttina og hennar hag. Um óbreytt ástand. En við segjum hlutina bara hreint út. Við höfum ekkert að fela og engra hagsmuna að gæta nema almennings. Það er okkar eina markmið og það er skratti frelsandi verð ég að segja. Rödd Pírata skiptir máli en styrkur hennar einnig. Að fara úr einum kjörnum fulltrúa í tvo milli kjörtímabila í borgarstjórn hefur gefið okkar hugsjón byr undir báða vængi. Núna komust frjálslyndu umbótaflokkarnir loksins aftur til valda í gær í Noregi eftir átta blá ár. Óréttlæti á Íslandi, spilling og endalaust kjaftæði er ekkert náttúrulögmál þó okkur líði stundum þannig. Píratar eru andhverfan við það kjaftæði og sérhagsmunabrask sem Sjálfstæðisflokkurinn stendur fyrir. Við höfum aldrei unnið með þeim sem ekki er hægt að segja um marga og við höfum alltaf tekið fyrir að vinna með þeim. Vegna þess að þeir sem sóða stanslaust meira út við að baka fleiri og fleiri spillingarkökur hafa sýnt að þeir eru ekki til þess fallnir að þrífa upp óreiðuna. Þá er betra að vísa þeim úr salnum, setja á góða tónlist og bretta upp ermarnar. Þetta átti ekki að verða einhver klisjukosningapistill heldur eru þetta bara hlutir sem lágu mér á hjarta eftir kosningarnar í Noregi í gær. Því það er hægt að breyta. Með því að kjósa. Höfundur er borgarfulltrúi Pírata í Reykjavík. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun: Kosningar 2021 Píratar Mest lesið Rangar fullyrðingar um erlenda háskólanema við íslenska háskóla Ólafur Páll Jónsson,Brynja Elísabeth Halldórsdóttir,Jón Ingvar Kjaran,Susan Elizabeth Gollifer Skoðun Fúsk eða laumuspil? Eva Hauksdóttir Skoðun Ég á þetta ég má þetta Arnar Atlason Skoðun Fjórða þorskastríðið er fram undan Gunnar Smári Egilsson Skoðun Landsbyggðin án háskóla? Ketill Sigurður Jóelsson Skoðun Ef eitthvað væri að marka Bjarna Gunnar Smári Egilsson Skoðun Fjör á fjármálamarkaði Fastir pennar Sameining Almenna og Lífsverks Jón Ævar Pálmason Skoðun Kynjuð vísindi, leikskólaráð á villigötum, klámsýki, svipmyndir frá Norður-Kóreu Fastir pennar Hvenær verður aðgerðaleysi að refsiverðu broti? Elías Blöndal Guðjónsson Skoðun Skoðun Skoðun Rangar fullyrðingar um erlenda háskólanema við íslenska háskóla Ólafur Páll Jónsson,Brynja Elísabeth Halldórsdóttir,Jón Ingvar Kjaran,Susan Elizabeth Gollifer skrifar Skoðun Sameining Almenna og Lífsverks Jón Ævar Pálmason skrifar Skoðun Hvenær verður aðgerðaleysi að refsiverðu broti? Elías Blöndal Guðjónsson skrifar Skoðun Leikskólagjöld áfram lægst í Mosfellsbæ Halla Karen Kristjánsdóttir,Anna Sigríður Guðnadóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar Skoðun Nýja vaxtaviðmiðið: Lausn eða gildra fyrir heimilin? Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Snorri, þú færð ekki að segja „Great Replacement“ og þykjast saklaus Ian McDonald skrifar Skoðun Frelsi til að taka góðar skipulagsákvarðanir Róbert Ragnarsson skrifar Skoðun Með eða á móti neyðarkalli? Helga Birgisdóttir skrifar Skoðun Þegar ráðin eru einföld – en raunveruleikinn ekki Karen Einarsdóttir skrifar Skoðun Er kominn skrekkur í fullorðna fólkið? Steinar Bragi Sigurjónsson skrifar Skoðun Húsnæði fyrir fólk en ekki fjárfesta Hilmar Harðarson skrifar Skoðun Manstu eftir Nagorno-Karabakh? Birgir Þórarinsson skrifar Skoðun 96,7 prósent spila án vandkvæða Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Smiðurinn, spegillinn og brunarústirnar Davíð Bergmann skrifar Skoðun 109 milljarða kostnaður sem fyrirtækin greiða ekki Sigurpáll Ingibergsson skrifar Skoðun Hver ákveður hver tilheyrir – og hvenær? Jasmina Vajzović skrifar Skoðun Er íslenskan sjálfsagt mál? Logi Einarsson skrifar Skoðun Stafræn sjálfstæðisbarátta Íslands á 21. öldinni. Tungan, sagan og menningin undir Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Tala aldrei um annað en vextina Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Akranes hefur vaxið hratt – nú er tími til að hlúa að fólkinu Liv Åse Skarstad skrifar Skoðun Þeytivinda í sundlaugina og börnin að heiman Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Enga skammsýni í skammdeginu Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Þegar barn verður fyrir kynferðisofbeldi Indíana Rós Ægisdóttir skrifar Skoðun Skattfrjáls ráðstöfun séreignarsparnaðar – fyrir alla! Anna María Jónsdóttir skrifar Skoðun Stefán Einar og helfarirnar Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Bréf til varnar Hamlet eftir Kolfinnu Nikulásdóttur Björg Steinunn Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Skaðabótalög – tímabærar breytingar Styrmir Gunnarsson,Sveinbjörn Claessen skrifar Skoðun Hvers vegna? Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Fúsk við mannvirkjagerð þarf ekki að viðgangast Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Reykjalundur á tímamótum Sveinn Guðmundsson skrifar Sjá meira
Ég man eftir ládeyðunni sem sveif yfir vötnum eins og reykur eftir kerti sem búið er að blása út í kosningapartíi í heimahúsi í Osló árið 2013 þegar ljóst var að blái vængurinn, íhaldið, væri að taka þetta. Heimili mitt, samfélagið mitt til margra ára var að breytast. Það lá fyrir að stjórnarskipti myndu fylgja í kjölfarið. Tilfinningin var óþægileg. Hvað yrði um allt sem búið var að byggja upp í þágu venjulegs fólks? Um barnafólk? Um það að standa vörð um að öll skuli njóta jafnra tækifæra? Í Noregi hefur normið verið frjálslynd miðju-vinstri stjórn. Þess vegna er landið eins og það er. Lýðræðið er þar rótgróið hugtak í hugum og hjörtum fólks og í því felst tækifæri allra til að taka þátt á líkum forsendum. Jafnrétti. Að það þurfi ekkert ,,maður þekkir mann” svo þú fáir starf við hæfi heldur sé hæfni þín nóg! Að aldrei aldrei skuli sérhagsmunir ráða för heldur alltaf alltaf alltaf almannahagur. Á Íslandi er staðan önnur. Við erum vön því að við séum ekki jöfn. Að það sé eins gott að þjóna Flokknum vel svo þú fáir næg tækifæri að ekki sé talað um að þú hreinlega fáir að halda áfram að dafna innan þíns starfs ef þú býrð úti á landi. ,,Maður þekkir mann” vegur miklu þyngra en raunveruleg hæfni og menntun, jafnvel innan hins opinbera! Við erum mörg í raun orðin samdauna spillingunni því við erum svo vön henni. Henni er tekið sem náttúrulögmáli og fólki líður eins og það skipti engu máli hvað þú kýst. En það skiptir máli! Það skiptir ÖLLU máli. Píratar eru ekki til í staðnað ástand. Okkar hugsjón er land þar sem þú færð tækifærin sem þér eruð ætluð SAMA hvað þú kýst og SAMA hvern þú þekkir. Þar sem við erum í alvöru jöfn fyrir lögum og samfélagi. Þar sem ekki er verr farið með fólk sem talar ekki tungumálið eða lítur ekki út ,,eins og skattgreiðandi”. Við höfum fengið okkur fullsödd af þessari endlausu sérhagsmunagæslu Flokksins. Hans pólitík stríðir gegn öllu sem við stöndum fyrir. Þess vegna erum við þau sem höfum við hverjar einustu kosningar útilokað samstarf við Sjálfstæðisflokkinn. Og sjá nú er það loks að verða trend! Eitt það fyrsta sem ég beitti mér fyrir í borgarstjórn voru nýjar reglur um ráðningar æðstu embættismanna borgarinnar með skýrum, gagnsæum og óháðum ráðningarferli. Þær voru samþykktar nokkrum mánuðum síðar í byrjun árs 2019. Mína fyrstu daga í embætti gekk yfir umfjöllun um umdeilda ráðningu og því skipti þetta verulegu máli. Vegna þess að bæði umgjörð og ásýnd ráðningar verða að vera þannig úr garði gerðar að ,,maður þekkir mann” hafi ekki verið fræðilegur möguleiki. Síðan hefur verið meiri sátt um þessar ráðningar innan allra flokka. Þetta er bara eitt konkret dæmi um þau fjölmörgu góðu mál sem Píratar hafa stuðlað að þegar þeir hafa völd. Í samvinnu við aðra góða og öfluga umbótasinnaða flokka gerum við magnaða hluti. Við erum ekki meðvirk með neinu. Ekki meðvirk með ,,en svona hefur þetta alltaf verið” eða ,,hvernig pólitíkin virkar” eða ,,hvernig stjórnmálafólk á að haga sér”. Þess vegna erum við öðruvísi og það hræðir suma. Stundum er reynt að niðurlægja okkur og sérstaklega af þeim sem vilja ekki þurfa að segja bara hreint út að Sjálfstæðisflokkurinn stendur fyrir spillingu og landið þar með mótað út frá sérhagsmunum því það ,,þykir ekki viðeigandi”. Sumir flokkar vilja halda í einhverskonar heiðursmannasamkomulag um að segja hlutina ekki eins og þeir eru og standa þar með vörð um stjórnmálastéttina og hennar hag. Um óbreytt ástand. En við segjum hlutina bara hreint út. Við höfum ekkert að fela og engra hagsmuna að gæta nema almennings. Það er okkar eina markmið og það er skratti frelsandi verð ég að segja. Rödd Pírata skiptir máli en styrkur hennar einnig. Að fara úr einum kjörnum fulltrúa í tvo milli kjörtímabila í borgarstjórn hefur gefið okkar hugsjón byr undir báða vængi. Núna komust frjálslyndu umbótaflokkarnir loksins aftur til valda í gær í Noregi eftir átta blá ár. Óréttlæti á Íslandi, spilling og endalaust kjaftæði er ekkert náttúrulögmál þó okkur líði stundum þannig. Píratar eru andhverfan við það kjaftæði og sérhagsmunabrask sem Sjálfstæðisflokkurinn stendur fyrir. Við höfum aldrei unnið með þeim sem ekki er hægt að segja um marga og við höfum alltaf tekið fyrir að vinna með þeim. Vegna þess að þeir sem sóða stanslaust meira út við að baka fleiri og fleiri spillingarkökur hafa sýnt að þeir eru ekki til þess fallnir að þrífa upp óreiðuna. Þá er betra að vísa þeim úr salnum, setja á góða tónlist og bretta upp ermarnar. Þetta átti ekki að verða einhver klisjukosningapistill heldur eru þetta bara hlutir sem lágu mér á hjarta eftir kosningarnar í Noregi í gær. Því það er hægt að breyta. Með því að kjósa. Höfundur er borgarfulltrúi Pírata í Reykjavík.
Rangar fullyrðingar um erlenda háskólanema við íslenska háskóla Ólafur Páll Jónsson,Brynja Elísabeth Halldórsdóttir,Jón Ingvar Kjaran,Susan Elizabeth Gollifer Skoðun
Skoðun Rangar fullyrðingar um erlenda háskólanema við íslenska háskóla Ólafur Páll Jónsson,Brynja Elísabeth Halldórsdóttir,Jón Ingvar Kjaran,Susan Elizabeth Gollifer skrifar
Skoðun Leikskólagjöld áfram lægst í Mosfellsbæ Halla Karen Kristjánsdóttir,Anna Sigríður Guðnadóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar
Skoðun Stafræn sjálfstæðisbarátta Íslands á 21. öldinni. Tungan, sagan og menningin undir Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Rangar fullyrðingar um erlenda háskólanema við íslenska háskóla Ólafur Páll Jónsson,Brynja Elísabeth Halldórsdóttir,Jón Ingvar Kjaran,Susan Elizabeth Gollifer Skoðun