Ef KSÍ hefði haft aðgang að Ofbeldiseftirlitinu? María Pétursdóttir og Margrét Pétursdóttir skrifa 31. ágúst 2021 08:31 Sú alvarleg staða sem nú er uppi og hefur verið til langs tíma í ofbeldismálum kallar á að farið verði úr teymis og nefndarvinnu í að setja á laggirnar stofnun með eftirlits og rannsóknarheimildum sem festar verði í lög svo fljótt sem verða má. Þann 13.maí lagði Sósíalistaflokkurinn fram tilboð til kjósenda um Ofbeldiseftirlit. Þörfin er svo sannarlega til staðar og má í því samhengi velta fyrir sér hver staðan innan KSÍ í dag hefði verið ef slík stofnun hefði verið til. Þá hefði formaður sambandsins hugsanlega staðið sig betur gagnvart þolendum og í þeim málum sem hafa ratað inná hans borð undanfarið. Við getum ekki látið hjá líða að bregðast við þeim byltingarkenndu áhrifum og viðhorfsbreytingum sem Metoo 1 og 2 hafa haft á samfélagið, né staðið hjá og gert ekki neitt. Núverandi stjórnvöld eru föst í greiningarvinnu og plástra aðferð þegar kemur að þessum málaflokki. Aðferðum sem ekki gagnast gegn þeim faraldri sem ofbeldið er. Við þurfum mun viðameira átak og mun hærri fjárveitingar í þennan málaflokk. Hlutverk ofbeldiseftirlitsins sem Sósíalistaflokkurinn leggur til að verði stofnað yrði tvíþætt:A) Að vinna að fræðslu og inngripum þar sem þörf er á í opinberum stofnunum og með því uppræta kerfisbundið og tilfallandi ofbeldi þar sem það viðgengst, vegna valdamismunar af einhverju tagi. Auk þess að nefna mál KSÍ má benda á önnur dæmi svo sem mál Orkuveitu Reykjavíkur, mál stuðningsfulltrúa hjá Barnavernd Reykjavíkur sem var ákærður fyrir að hafa brotið á fjórum ungum börnum eða mál mannsins sem fékk starf sem bílstjóri skólabíls þrátt fyrir að vera dæmdur barnaníðingur. Einnig er ofbeldi gegn öldruðum og fólki með fatlanir sem býr inn á stofnunum viðvarandi og meðferð mála hjá lögreglu, sýslumönnum og ,millidómstigi óásættanlegt með öllu. Uppræta þarf úr sér gengin og stór varasöm vinnubrögð eins og að nota foreldrafirringarheilkenni eða PAS í meðferð fjölskylduréttar mála. Þannig verði heilbrigðum samksiptum haldið á lofti í samfélaginu og fræðsla aðlöguð mismunandi stofnunum svo sem leikskólum, skólum, hjúkrunarstofnunum og skrifstofum, en fræðsla um ofbeldi og kynjafræði ekki bundin við ákveðin skólastig eingöngu. Á sama hátt og fólk er krafið um að hafa lokið námskeiði í skyndihjálp áður en það gegnir ákveðnum störfum skulu allir yfirmenn opinberra stofnana hafa lokið námskeiði um ofbeldi og kynjafræði. Þá er mikilvægt að huga að innra starfi stofnana sér í lagi vinnustaði með vissan fjölda starfsmanna og skipa þar jafnvel sérstakan starfsmann sem ynni einungis að ofbeldis og eineltismálum innan stofnunarinnar og gæti séð um fræðslu fyrir aðra starfsmenn. Þá yrðu sömu kröfur gerðar til allra einkafyrirtækja og félagasamtaka í viðskiptum við ríki og sveitarfélög. B) Að koma á laggirnar stoðdeild skipaða sjálfstæðu lögreglu- og ákæruvaldi, sem fylgir þolendum ofbeldis í gegnum réttarkerfið og sérhæfi sig í rannsókn og málsmeðferð kynbundinna ofbeldismála. Slík dæmi geta varðað einstök heimilisofbeldismál, nauðgunar og áreitnismál, sifjaspell og önnur kynbundin ofbeldismál hvar sem þau kunna að koma upp. Í slíkum tilfellum kallar löregla til ofbeldiseftirlit sem varðar leið þolanda í gegnum ferlið sem hann kýs að fara. þá þrói stofnunin rannsóknaraðferðir sem henti brotaþolum og alvarleika málanna, styrki málarekstur fyrir dómstólum og veiti stuðning við brotaþola fyrir og eftir málflutning og á meðan á honum stendur. Einnig tryggi stofnunin úrræði fyrir ofbeldismenn svo þolendur hafi svigrúm til að vinna sig frá ofbeldinu. Þá fái brotaþolar gjafsókn til að reka einkamál gegn brotamönnum ef þeir kjósa að fara með mál sín þá leið. Dæmi um þetta væri t.d. heimilisofbeldismál. Ef lögregla fær tilkynningu um heimilisofbeldi er kallaður til tengiliður úr stoðdeild ofbeldiseftirlits (á sama hátt og barnaverndarnefnd er kölluð til ef börn eiga hlut að máli). Slíkur starfsmaður hefði sérhæfingu í að lesa í aðstæður og greina ofbeldi, byggja upp traust og hlúa að þolendum. Hann tæki þó aldrei völdin af þolanda en héldi utan um viðkomandi og beindi honum réttan veg innan kerfis hvort sem hann kýs að kæra ofbeldið eða ekki. Ef brotaþoli kærir þá sjái ofbeldiseftilitið um að styðja við brotaþola í gegnum um allan málarekstur og tryggði að brotaþoli fengi viðurkenningu og hlustun og að velferð og sanngirni yrði í gegnum allt ferlið. Brotaþoli fengi auk þess sálfræðiþjónustu, áfallahjálp og slíkan stuðning hvort sem hann ákveður að kæra eða ekki. Þá fengi hann aðstoð við að sækja miskabætur með minni kröfu um sönnunarbyrði. Að ofantöldu má augljóslega sjá að breyta þurfi lögum í þessum málaflokki enn meir en nú hefur verið gert. Hefur verið gefin út skýrsla um hvað sé ábótavant en ekki hefur verið farið í að breyta því sem róttækast er eins og að gera brotaþola aðila að eigin máli ofl. Við teljum það brýnt að setja á stofn sérstaka stofnun sem heldur utanum þessi mál í stað þess að læða stöku plástrum inn í kerfið hér og þar í von um að það verði upplýstara og mannúðlegra. Þannig getum við byggt upp alveg nýja menningu í kringum slíkan málarekstur í stað þess að berjast við úr sér vaxin gildi innan lögreglu og dómskerfis í veikri von um að þau uppfærist smám saman. Við undirritaðar trúum þolendum og viljum gera okkar besta til að bæta stöðu þeirra í dag en einnig að koma í veg fyrir að þeirra staða verði til í framtíðinni. Við endum á orðum Hildar Fjólu Antonsdóttur úr grein í Stundinni 19. júlí síðastliðinn. „Þolendur kynferðisbrota hljóta því sjaldnast formlega viðurkenningu á því ofbeldi sem þeir voru beittir og þeir sem ofbeldinu beita þurfa sjaldnast að bera ábyrgð á gjörðum sínum. En þessu er hægt að breyta bæði með því að bæta réttarvörslukerfið og með því að þróa aðrar leiðir að réttlæti.“ Höfundar eru félagar í Sósíalistaflokki Íslandss og er María Pétursdóttir oddviti flokksins í SV kjördæmi og Margrét Pétursdóttir skipar 2.sæti NA en báðar eru þær einnig sósíalískir femínistar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Kosningar 2021 Kynferðisofbeldi Sósíalistaflokkurinn Heimilisofbeldi Mest lesið Dauði vefsíðunnar eins og við þekkjum hana Kristján Már Hauksson Skoðun Að búa til steind getur haft skelfilegar afleiðingar! Elínrós Erlingsdóttir Skoðun Hvar eru sálfræðingarnir? Pétur Maack Þorsteinsson Skoðun Húsnæði fyrir fólk, ekki fjárfesta Gísli Rafn Ólafsson Skoðun Loftslag eða lífskjör: bæði betra Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun Það á ekki að vera dekur að geta sótt sér sálfræðiþjónustu Ólafía Sigurjónsdóttir Skoðun Hvar er grunnskólinn? Kristján Hrafn Guðmundsson Skoðun Íslenska er ekki eina málið Lilja Magnúsdóttir Skoðun Er lýðræðislegt að senda vopn til Úkraínu? Hildur Þórðardóttir Skoðun Um bókun 35, EES samninginn, Evrópusambandið og Bretland Jón Frímann Jónsson Skoðun Skoðun Skoðun Að búa til steind getur haft skelfilegar afleiðingar! Elínrós Erlingsdóttir skrifar Skoðun Hvar eru sálfræðingarnir? Pétur Maack Þorsteinsson skrifar Skoðun Íslenska er ekki eina málið Lilja Magnúsdóttir skrifar Skoðun Hvar er grunnskólinn? Kristján Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Er lýðræðislegt að senda vopn til Úkraínu? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Það á ekki að vera dekur að geta sótt sér sálfræðiþjónustu Ólafía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Um bókun 35, EES samninginn, Evrópusambandið og Bretland Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Húsnæði fyrir fólk, ekki fjárfesta Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Dauði vefsíðunnar eins og við þekkjum hana Kristján Már Hauksson skrifar Skoðun Loftslag eða lífskjör: bæði betra Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Virkjum lýðræðið Jódís Skúladóttir skrifar Skoðun Ráðstefna um þjóðarátak í húsnæðismálum Ámundi Loftsson skrifar Skoðun Íslenski skorturinn Björg Eva Erlendsdóttir skrifar Skoðun Ofhugsanir: orsök & afleiðing Sara Pálsdóttir skrifar Skoðun Ísland: Landið sem unga fólkið flykkist til Kristófer Már Maronsson skrifar Skoðun Öldrunarþjónustan – tækifæri og áskoranir Sandra B. Franks skrifar Skoðun ChatGPT um íslenska húsnæðismarkaðinn Yngvi Ómar Sighvatsson skrifar Skoðun Milljónir úr launaumslögum til vopnakaupa Ástþór Magnússon skrifar Skoðun Í orði en ekki á borði - stuðningur Íslands við Úkraínu Erlingur Erlingsson skrifar Skoðun Hvað lærum við af hinum sem er ósammála? Samtal um loftslagsmál Haukur Logi Jóhannsson skrifar Skoðun Fatlað fólk á Íslandi Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Tölum um það sem er í boði fyrir ungt fólk Bjarney Rún Haraldsdóttir,Eva Rós Ólafsdóttir skrifar Skoðun Hver er ábyrgð Icelandair? Sævar Þór Jónsson skrifar Skoðun Gervigreindin og atvinnulífið Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Eiga íbúðir að vera heimili fólks eða fjárfestingarkostur og munaðarvara? - Seinni hluti Magnea Marinósdóttir skrifar Skoðun Það sem við vökvum, það vex: Taktu stjórn á algóritma samfélagsmiðla og huga þínum Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Almenningssamgöngur á höfuðborgarsvæðinu - Samanburður við nágrannalöndin Þórarinn Hjaltason skrifar Skoðun Eins og þú kallar í skóginn….. – við þurfum að þora að ræða viðkvæmu málin Björn Bjarki Þorsteinsson,Unnur Valborg Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Hinn stóri pakki ósýnilegrar reynslu Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun GOGG, GOGG, GOGG og aftur GOGG Guðrún Njálsdóttir skrifar Sjá meira
Sú alvarleg staða sem nú er uppi og hefur verið til langs tíma í ofbeldismálum kallar á að farið verði úr teymis og nefndarvinnu í að setja á laggirnar stofnun með eftirlits og rannsóknarheimildum sem festar verði í lög svo fljótt sem verða má. Þann 13.maí lagði Sósíalistaflokkurinn fram tilboð til kjósenda um Ofbeldiseftirlit. Þörfin er svo sannarlega til staðar og má í því samhengi velta fyrir sér hver staðan innan KSÍ í dag hefði verið ef slík stofnun hefði verið til. Þá hefði formaður sambandsins hugsanlega staðið sig betur gagnvart þolendum og í þeim málum sem hafa ratað inná hans borð undanfarið. Við getum ekki látið hjá líða að bregðast við þeim byltingarkenndu áhrifum og viðhorfsbreytingum sem Metoo 1 og 2 hafa haft á samfélagið, né staðið hjá og gert ekki neitt. Núverandi stjórnvöld eru föst í greiningarvinnu og plástra aðferð þegar kemur að þessum málaflokki. Aðferðum sem ekki gagnast gegn þeim faraldri sem ofbeldið er. Við þurfum mun viðameira átak og mun hærri fjárveitingar í þennan málaflokk. Hlutverk ofbeldiseftirlitsins sem Sósíalistaflokkurinn leggur til að verði stofnað yrði tvíþætt:A) Að vinna að fræðslu og inngripum þar sem þörf er á í opinberum stofnunum og með því uppræta kerfisbundið og tilfallandi ofbeldi þar sem það viðgengst, vegna valdamismunar af einhverju tagi. Auk þess að nefna mál KSÍ má benda á önnur dæmi svo sem mál Orkuveitu Reykjavíkur, mál stuðningsfulltrúa hjá Barnavernd Reykjavíkur sem var ákærður fyrir að hafa brotið á fjórum ungum börnum eða mál mannsins sem fékk starf sem bílstjóri skólabíls þrátt fyrir að vera dæmdur barnaníðingur. Einnig er ofbeldi gegn öldruðum og fólki með fatlanir sem býr inn á stofnunum viðvarandi og meðferð mála hjá lögreglu, sýslumönnum og ,millidómstigi óásættanlegt með öllu. Uppræta þarf úr sér gengin og stór varasöm vinnubrögð eins og að nota foreldrafirringarheilkenni eða PAS í meðferð fjölskylduréttar mála. Þannig verði heilbrigðum samksiptum haldið á lofti í samfélaginu og fræðsla aðlöguð mismunandi stofnunum svo sem leikskólum, skólum, hjúkrunarstofnunum og skrifstofum, en fræðsla um ofbeldi og kynjafræði ekki bundin við ákveðin skólastig eingöngu. Á sama hátt og fólk er krafið um að hafa lokið námskeiði í skyndihjálp áður en það gegnir ákveðnum störfum skulu allir yfirmenn opinberra stofnana hafa lokið námskeiði um ofbeldi og kynjafræði. Þá er mikilvægt að huga að innra starfi stofnana sér í lagi vinnustaði með vissan fjölda starfsmanna og skipa þar jafnvel sérstakan starfsmann sem ynni einungis að ofbeldis og eineltismálum innan stofnunarinnar og gæti séð um fræðslu fyrir aðra starfsmenn. Þá yrðu sömu kröfur gerðar til allra einkafyrirtækja og félagasamtaka í viðskiptum við ríki og sveitarfélög. B) Að koma á laggirnar stoðdeild skipaða sjálfstæðu lögreglu- og ákæruvaldi, sem fylgir þolendum ofbeldis í gegnum réttarkerfið og sérhæfi sig í rannsókn og málsmeðferð kynbundinna ofbeldismála. Slík dæmi geta varðað einstök heimilisofbeldismál, nauðgunar og áreitnismál, sifjaspell og önnur kynbundin ofbeldismál hvar sem þau kunna að koma upp. Í slíkum tilfellum kallar löregla til ofbeldiseftirlit sem varðar leið þolanda í gegnum ferlið sem hann kýs að fara. þá þrói stofnunin rannsóknaraðferðir sem henti brotaþolum og alvarleika málanna, styrki málarekstur fyrir dómstólum og veiti stuðning við brotaþola fyrir og eftir málflutning og á meðan á honum stendur. Einnig tryggi stofnunin úrræði fyrir ofbeldismenn svo þolendur hafi svigrúm til að vinna sig frá ofbeldinu. Þá fái brotaþolar gjafsókn til að reka einkamál gegn brotamönnum ef þeir kjósa að fara með mál sín þá leið. Dæmi um þetta væri t.d. heimilisofbeldismál. Ef lögregla fær tilkynningu um heimilisofbeldi er kallaður til tengiliður úr stoðdeild ofbeldiseftirlits (á sama hátt og barnaverndarnefnd er kölluð til ef börn eiga hlut að máli). Slíkur starfsmaður hefði sérhæfingu í að lesa í aðstæður og greina ofbeldi, byggja upp traust og hlúa að þolendum. Hann tæki þó aldrei völdin af þolanda en héldi utan um viðkomandi og beindi honum réttan veg innan kerfis hvort sem hann kýs að kæra ofbeldið eða ekki. Ef brotaþoli kærir þá sjái ofbeldiseftilitið um að styðja við brotaþola í gegnum um allan málarekstur og tryggði að brotaþoli fengi viðurkenningu og hlustun og að velferð og sanngirni yrði í gegnum allt ferlið. Brotaþoli fengi auk þess sálfræðiþjónustu, áfallahjálp og slíkan stuðning hvort sem hann ákveður að kæra eða ekki. Þá fengi hann aðstoð við að sækja miskabætur með minni kröfu um sönnunarbyrði. Að ofantöldu má augljóslega sjá að breyta þurfi lögum í þessum málaflokki enn meir en nú hefur verið gert. Hefur verið gefin út skýrsla um hvað sé ábótavant en ekki hefur verið farið í að breyta því sem róttækast er eins og að gera brotaþola aðila að eigin máli ofl. Við teljum það brýnt að setja á stofn sérstaka stofnun sem heldur utanum þessi mál í stað þess að læða stöku plástrum inn í kerfið hér og þar í von um að það verði upplýstara og mannúðlegra. Þannig getum við byggt upp alveg nýja menningu í kringum slíkan málarekstur í stað þess að berjast við úr sér vaxin gildi innan lögreglu og dómskerfis í veikri von um að þau uppfærist smám saman. Við undirritaðar trúum þolendum og viljum gera okkar besta til að bæta stöðu þeirra í dag en einnig að koma í veg fyrir að þeirra staða verði til í framtíðinni. Við endum á orðum Hildar Fjólu Antonsdóttur úr grein í Stundinni 19. júlí síðastliðinn. „Þolendur kynferðisbrota hljóta því sjaldnast formlega viðurkenningu á því ofbeldi sem þeir voru beittir og þeir sem ofbeldinu beita þurfa sjaldnast að bera ábyrgð á gjörðum sínum. En þessu er hægt að breyta bæði með því að bæta réttarvörslukerfið og með því að þróa aðrar leiðir að réttlæti.“ Höfundar eru félagar í Sósíalistaflokki Íslandss og er María Pétursdóttir oddviti flokksins í SV kjördæmi og Margrét Pétursdóttir skipar 2.sæti NA en báðar eru þær einnig sósíalískir femínistar.
Skoðun Hvað lærum við af hinum sem er ósammála? Samtal um loftslagsmál Haukur Logi Jóhannsson skrifar
Skoðun Tölum um það sem er í boði fyrir ungt fólk Bjarney Rún Haraldsdóttir,Eva Rós Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Eiga íbúðir að vera heimili fólks eða fjárfestingarkostur og munaðarvara? - Seinni hluti Magnea Marinósdóttir skrifar
Skoðun Það sem við vökvum, það vex: Taktu stjórn á algóritma samfélagsmiðla og huga þínum Steindór Þórarinsson skrifar
Skoðun Almenningssamgöngur á höfuðborgarsvæðinu - Samanburður við nágrannalöndin Þórarinn Hjaltason skrifar
Skoðun Eins og þú kallar í skóginn….. – við þurfum að þora að ræða viðkvæmu málin Björn Bjarki Þorsteinsson,Unnur Valborg Hilmarsdóttir skrifar