Ég er Ingó Veðurguð Helgi Áss Grétarsson skrifar 7. júlí 2021 11:00 Það er gott að berjast gegn kynferðisofbeldi í nútímanum, rétt eins og það var virðingarverður málstaður að berjast gegn áhrifum kommúnismans í bandarísku þjóðlífi á 5. og 6. áratug síðustu aldar. Einn stjórnmálamaður á því tímabili, Joseph McCarthy öldungardeildarþingmaður, hagnýtti sér hræðsluna í þjóðfélaginu við kommúnismann, fyrst og fremst til að auka eigin framavonir í stjórnmálum. Ein nálgunin í þeim efnum var að halda yfirheyrslur á Bandaríkjaþingi í beinni sjónvarpsútsendingu þar sem ófáir þjóðfélagsþegnar voru teknir á beinið fyrir að styðja, leynt eða ljóst, hreyfingu kommúnista og hafa þannig óæskileg áhrif á bandarískt stjórnkerfi. Þótt McCarthy væri snjall í að koma fram þá voru flestar ásakanirnar, ef ekki allar, reistar á sandi. Sem betur fer tókst um síðir að fletta ofan af þessum vinnubrögðum og stöðva „nornaveiðarnar“ gegn kommúnismanum í Bandaríkjunum. Hverjar voru afleiðingar McCarthyismans? Um afleiðingar McCarthyismans hafa verið gerðar margar þekktar bandarískar bíómyndir. Sjónarhorn myndanna er yfirleitt um þá sem lentu á svörtum lista fyrir meintan stuðning sinn við baráttumál kommúnista. Að vera svartlistaður þýddi yfirleitt atvinnu- og tekjumissi ásamt því að verða fyrir ýmsu einelti og félagslegu áreiti. Ófáir frábærir listamenn misstu spón úr aski sínum í kjölfar þess að vera svartlistaðir og sumir hrökkluðust úr landi, svo sem eins og Charles Chaplin og Orson Welles, á meðan aðrir reyndu að halda lífi í starfsferli sínum í Bandaríkjunum, svo sem eins og Lena Horne og Dalton Trumbo. Síðastnefndi einstaklingurinn var afar fær handritshöfundur og um ævi hans var gerð kvikmynd árið 2015 sem bar nafnið Trumbo. Ég er Spartacus Til að lifa af í Bandaríkjunum, eftir að hafa verið svartlistaður, skrifaði Trumbo handrit undir ýmsum gervinöfnum og úr urðu vel þekktar kvikmyndir, svo sem eins og Spartacus sem kom út árið 1960 en það var fyrst þá sem tókst að strika nafn Trumbo af svarta listanum. Ég var ekki hár í loftinu þegar ég horfði í fyrsta skipti á Kirk Douglas í hlutverki Spartacusar, skylmingaþrælsins sem leiddi uppreisn gegn Rómverjum. Ógleymanlegt er það atriði í myndinni þegar Rómverjar höfðu barið uppreisnina niður og kölluðu eftir því að Spartacus gæfi sig fram, því eingöngu þá myndu aðrir uppreisnarmenn, fyrir utan að sjálfsögðu Spartacus, halda lífi. Þegar Kirk Douglas reis upp til að gefa sig fram og bjarga þannig félögum sínum, risu aðrir í hópnum einnig upp og kölluðu „Ég er Spartacus!“. Með því móti var ekki hægt að komast að því hver væri foringi uppreisnarmanna og því yrðu Rómverjar annað hvort að drepa þá alla eða engann. Réttarfar Öfga og sakfelling á samfélagsmiðlum Í lok síðustu viku birtu samtökin Öfgar og konur úr hópnum Agn yfirlýsingu í kjölfar þess að tónlistarmaðurinn Ingó Veðurguð var ráðinn til að stýra Brekkusöng á Þjóðhátíð í Vestmannaeyjum næstkomandi ágúst. Í yfirlýsingunni var óskað svara frá Þjóðhátíðarnefnd hvernig það væri réttlætanlegt að meiri virði væri „ráða meinta kynferðisbrotamenn en að virða þolendur?“ Það var augljóst af yfirlýsingunni í hvern verið var að vísa og í framhaldi af því sagði talsmaður samtakanna Öfgar, Tanja Ísfjörð, að verið væri að taka á móti sögum um hinn meinta kynferðisbrotamann. Síðastliðinn laugardag birtu svo samtökin nafnlausar frásagnir af meintu kynferðisofbeldi þjóðþekkts tónlistarmanns sem fjölmiðlar tengdu við Ingó Veðurguð. Hann bar af sér sakir en sl. mánudag var hann afturkallaður, eins og það er nefnt í útilokunarmenningunni, þ.e. hann mun ekki koma fram á Þjóðhátíð um verslunarmannahelgina. Enn einu sinni hafa þau öfl sigrað sem halda réttarhöld á samfélagsmiðlum og byggja sönnunarfærsluna á einhliða frásögnum sem eru svo gerð almenningi kunn með birtingu ásakana án þess nöfn séu birt. Viðkvæðið er þá, „þolendur skulda engum neitt“. Er það stórmannlegt að sitja hjá? Nú þekki ég ekki Ingó Veðurguð persónulega. Gefum okkur samt sem áður að hann hafi með athöfnum sínum brotið á réttindum annarra. Jafnvel þótt svo sé á það ekki að líðast að orðspor einstaklinga sé nítt niður á samfélagsmiðlum þar sem sami aðilinn kærir, rannsakar og dæmir. Óskýrleiki í kæru um hvenær eitthvað gerðist, hvar og hverjir komu að málinu ýtir undir að haldin séu réttarhöld þar sem engrar sanngirni sé gætt í þágu þess sem er sakaður um sitthvað misjafnt. Það er lítilmannlegt að sitja hjá aðgerðarlaus í svona málum, jafnvel þótt viðkvæm séu. Réttarfar miðalda er ekki til eftirbreytni. Öfgar við að uppræta eitt samfélagsmein réttlætir ekki að annað og verra mein sé fest í sessi. Látum ekki ofstækislið pólitískrar rétthugsunar halda áfram að taka hvern einstaklinginn úr umferð með aðferðum útilokunarmenningarinnar. Stöndum fyrir gildi siðaðs samfélags þar sem réttlát málsmeðferð er höfð að leiðarljósi og segjum: „Ég er Ingó Veðurguð“. Höfundur er lögfræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Helgi Áss Grétarsson Mál Ingólfs Þórarinssonar MeToo Mest lesið Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun Að sætta sig við brot á samkomulagi eða ekki Jón Ágúst Eyjólfsson Skoðun Geðheilbrigðismál og landsbyggðin Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun Er píparinn þinn skattsvikari? Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Inngilding – nýyrði sem enginn skilur? Miriam Petra Ómarsdóttir Awad Skoðun Kæra unga móðir Jóna Þórey Pétursdóttir Skoðun Kosningar og ,ehf gatið‘ Róbert Farestveit Skoðun Verði þitt val, svo á jörðu sem á himni Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Það sem má alls ekki tala um... Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Rekin út fyrir að vera kennari Álfhildur Leifsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Inngilding – nýyrði sem enginn skilur? Miriam Petra Ómarsdóttir Awad skrifar Skoðun Að sætta sig við brot á samkomulagi eða ekki Jón Ágúst Eyjólfsson skrifar Skoðun Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar Skoðun Geðheilbrigðismál og landsbyggðin Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Er píparinn þinn skattsvikari? Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Frelsi til að búa þar sem þú vilt Sæunn Gísladóttir skrifar Skoðun Kosningar og ,ehf gatið‘ Róbert Farestveit skrifar Skoðun Grípum tækifærin og sköpum bjartari framtíð Ísak Leon Júlíusson skrifar Skoðun Kæra unga móðir Jóna Þórey Pétursdóttir skrifar Skoðun Niðurskurðarhnífnum beitt á skólana Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Verði þitt val, svo á jörðu sem á himni Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Öryggis annarra vegna… Ingunn Björnsdóttir skrifar Skoðun Verðmæti leikskólans Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Íslenskur landbúnaður er ekki aðeins arfleifð heldur líka framtíð okkar Íslendinga Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Vítahringur ofbeldis og áfalla Paola Cardenas skrifar Skoðun Heilbrigð sál í hraustum líkama Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Að segja bara eitthvað Hulda María Magnúsdóttir skrifar Skoðun Litlu fyrirtækin – kerfishyggja og skattlagning Eiríkur S. Svavarsson skrifar Skoðun „Þörfin fyrir nýtt upphaf: Af hverju hrista þarf upp í stjórnmálum“ Sigurður Hólmar Jóhannesson skrifar Skoðun Reiknileikni Sambandsins Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Vegurinn heim Tinna Rún Snorradóttir skrifar Skoðun Framsókn setur heimilin í fyrsta sæti Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Allt mannanna verk - orkuöryggi á Íslandi Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Hvert er planið? Þorleifur Hallbjörn Ingólfsson skrifar Skoðun Íslenskan heldur velli Stefán Atli Rúnarsson,Jóhann F K Arinbjarnarson skrifar Skoðun Einstaklingur á undir högg að sækja í dómsmáli við hinn sterka Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Ný gömul menntastefna Thelma Rut Haukdal Magnúsdóttir skrifar Skoðun Krafa um árangur í atvinnu- og samgöngumálum Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Viðreisn fjölskyldunnar Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Píratar standa með fólki í vímuefnavanda Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Sjá meira
Það er gott að berjast gegn kynferðisofbeldi í nútímanum, rétt eins og það var virðingarverður málstaður að berjast gegn áhrifum kommúnismans í bandarísku þjóðlífi á 5. og 6. áratug síðustu aldar. Einn stjórnmálamaður á því tímabili, Joseph McCarthy öldungardeildarþingmaður, hagnýtti sér hræðsluna í þjóðfélaginu við kommúnismann, fyrst og fremst til að auka eigin framavonir í stjórnmálum. Ein nálgunin í þeim efnum var að halda yfirheyrslur á Bandaríkjaþingi í beinni sjónvarpsútsendingu þar sem ófáir þjóðfélagsþegnar voru teknir á beinið fyrir að styðja, leynt eða ljóst, hreyfingu kommúnista og hafa þannig óæskileg áhrif á bandarískt stjórnkerfi. Þótt McCarthy væri snjall í að koma fram þá voru flestar ásakanirnar, ef ekki allar, reistar á sandi. Sem betur fer tókst um síðir að fletta ofan af þessum vinnubrögðum og stöðva „nornaveiðarnar“ gegn kommúnismanum í Bandaríkjunum. Hverjar voru afleiðingar McCarthyismans? Um afleiðingar McCarthyismans hafa verið gerðar margar þekktar bandarískar bíómyndir. Sjónarhorn myndanna er yfirleitt um þá sem lentu á svörtum lista fyrir meintan stuðning sinn við baráttumál kommúnista. Að vera svartlistaður þýddi yfirleitt atvinnu- og tekjumissi ásamt því að verða fyrir ýmsu einelti og félagslegu áreiti. Ófáir frábærir listamenn misstu spón úr aski sínum í kjölfar þess að vera svartlistaðir og sumir hrökkluðust úr landi, svo sem eins og Charles Chaplin og Orson Welles, á meðan aðrir reyndu að halda lífi í starfsferli sínum í Bandaríkjunum, svo sem eins og Lena Horne og Dalton Trumbo. Síðastnefndi einstaklingurinn var afar fær handritshöfundur og um ævi hans var gerð kvikmynd árið 2015 sem bar nafnið Trumbo. Ég er Spartacus Til að lifa af í Bandaríkjunum, eftir að hafa verið svartlistaður, skrifaði Trumbo handrit undir ýmsum gervinöfnum og úr urðu vel þekktar kvikmyndir, svo sem eins og Spartacus sem kom út árið 1960 en það var fyrst þá sem tókst að strika nafn Trumbo af svarta listanum. Ég var ekki hár í loftinu þegar ég horfði í fyrsta skipti á Kirk Douglas í hlutverki Spartacusar, skylmingaþrælsins sem leiddi uppreisn gegn Rómverjum. Ógleymanlegt er það atriði í myndinni þegar Rómverjar höfðu barið uppreisnina niður og kölluðu eftir því að Spartacus gæfi sig fram, því eingöngu þá myndu aðrir uppreisnarmenn, fyrir utan að sjálfsögðu Spartacus, halda lífi. Þegar Kirk Douglas reis upp til að gefa sig fram og bjarga þannig félögum sínum, risu aðrir í hópnum einnig upp og kölluðu „Ég er Spartacus!“. Með því móti var ekki hægt að komast að því hver væri foringi uppreisnarmanna og því yrðu Rómverjar annað hvort að drepa þá alla eða engann. Réttarfar Öfga og sakfelling á samfélagsmiðlum Í lok síðustu viku birtu samtökin Öfgar og konur úr hópnum Agn yfirlýsingu í kjölfar þess að tónlistarmaðurinn Ingó Veðurguð var ráðinn til að stýra Brekkusöng á Þjóðhátíð í Vestmannaeyjum næstkomandi ágúst. Í yfirlýsingunni var óskað svara frá Þjóðhátíðarnefnd hvernig það væri réttlætanlegt að meiri virði væri „ráða meinta kynferðisbrotamenn en að virða þolendur?“ Það var augljóst af yfirlýsingunni í hvern verið var að vísa og í framhaldi af því sagði talsmaður samtakanna Öfgar, Tanja Ísfjörð, að verið væri að taka á móti sögum um hinn meinta kynferðisbrotamann. Síðastliðinn laugardag birtu svo samtökin nafnlausar frásagnir af meintu kynferðisofbeldi þjóðþekkts tónlistarmanns sem fjölmiðlar tengdu við Ingó Veðurguð. Hann bar af sér sakir en sl. mánudag var hann afturkallaður, eins og það er nefnt í útilokunarmenningunni, þ.e. hann mun ekki koma fram á Þjóðhátíð um verslunarmannahelgina. Enn einu sinni hafa þau öfl sigrað sem halda réttarhöld á samfélagsmiðlum og byggja sönnunarfærsluna á einhliða frásögnum sem eru svo gerð almenningi kunn með birtingu ásakana án þess nöfn séu birt. Viðkvæðið er þá, „þolendur skulda engum neitt“. Er það stórmannlegt að sitja hjá? Nú þekki ég ekki Ingó Veðurguð persónulega. Gefum okkur samt sem áður að hann hafi með athöfnum sínum brotið á réttindum annarra. Jafnvel þótt svo sé á það ekki að líðast að orðspor einstaklinga sé nítt niður á samfélagsmiðlum þar sem sami aðilinn kærir, rannsakar og dæmir. Óskýrleiki í kæru um hvenær eitthvað gerðist, hvar og hverjir komu að málinu ýtir undir að haldin séu réttarhöld þar sem engrar sanngirni sé gætt í þágu þess sem er sakaður um sitthvað misjafnt. Það er lítilmannlegt að sitja hjá aðgerðarlaus í svona málum, jafnvel þótt viðkvæm séu. Réttarfar miðalda er ekki til eftirbreytni. Öfgar við að uppræta eitt samfélagsmein réttlætir ekki að annað og verra mein sé fest í sessi. Látum ekki ofstækislið pólitískrar rétthugsunar halda áfram að taka hvern einstaklinginn úr umferð með aðferðum útilokunarmenningarinnar. Stöndum fyrir gildi siðaðs samfélags þar sem réttlát málsmeðferð er höfð að leiðarljósi og segjum: „Ég er Ingó Veðurguð“. Höfundur er lögfræðingur.
Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun
Skoðun Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar
Skoðun Íslenskur landbúnaður er ekki aðeins arfleifð heldur líka framtíð okkar Íslendinga Halla Hrund Logadóttir skrifar
Skoðun „Þörfin fyrir nýtt upphaf: Af hverju hrista þarf upp í stjórnmálum“ Sigurður Hólmar Jóhannesson skrifar
Skoðun Einstaklingur á undir högg að sækja í dómsmáli við hinn sterka Jörgen Ingimar Hansson skrifar
Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun