Hrakfallabálkur: Hvað gerðist í Samfylkingunni? Birgir Dýrfjörð skrifar 30. maí 2021 21:37 Leiðarljós: „Ef enginn segir neitt, þá breytist ekkert“ „Hvar hafa dagar lífs þíns lit sínum glatað, og ljóðin er þutu um þitt blóð frá draumi til draums, hvar urðu þau veðrinu að bráð“ (Jóhann Jónsson) Fyrir liðugum 20 árum heimsótti Sighvatur Björgvinsson, þáverandi formaður Alþýðuflokksins flestöll flokksfélögin í landinu. Ég var þeirrar ánægju aðnjótandi að vera honum samferða um kjördæmin á Norðurlandi og einnig um Reykjaneskjördæmi. Erindi Sighvatar var að ræða við Alþýðuflokksfólk um stofnun breiðfylkingar jafnaðarmanna. Í gamla Alþýðubandalaginu og Alþýðuflokknum hafði lengi þotið um okkar blóð sá draumur, að jafnaðarmenn á Íslandi næðu að sameinast í einum stjórnmálaflokki. Okkur tókst,að láta drauminn rætast. Að viðbættum Þjóðvaka og Samtökum um kvennalista varð Samfylkingin til. Við fórum af stað með glæsibrag. Í fyrstu alþingiskosningum fékk flokkurinn umboð frá rúmum 30% kjósenda. Nýir flokkar Síðan hafa komið fram fjórar nýjar stjórnmálahreyfingar, sem allar játast í orði undir kenningar sígildrar jafnaðarstefnu. Jafnaðarstefnan nýtur því víðtækrar hylli. Hvað skýrir þá vaxandi fylgishrun Samfylkingarinnar? Hvað hefur valdið því að Samfylkingin, sem mældist í tæpum 20% í desember s.l. var í lok apríl fallinn í tæp 11% í fylgi? Hvaða ákvarðanir hafa valdið svo afdrifaríkum trúnaðarbresti milli Samfylkingarinnar og líklegra kjósenda hennar? Hvar urðu ljóð okkar og draumar veðrinu að bráð? - Hvar? Að hætti Stalíns Helstu ástæður fyrir þeim trúnaðarbresti milli kjósenda og Samfylkingarinnar, sem skoðanakannanir sýna nú, held ég að megi fyrst og fremst rekja til margra klaufalegra og rangra ákvarðana klíku í Reykjavík, sem hefur tekið sér boðvald í flokknum, og hagar sér eins og „nomenklatura“ á tímum Stalíns. Bátnum ruggað Í nóvember s.l. var gerð tilraun til að fella vinsælan varaformann flokksins úr starfi. Flokknum var stefnt í allsherjarkosningu með tilheyrandi átökum. Það var óheppilegt þegar minna en ár var til alþingiskosninga. Það varð töluverður hiti og mikið um hringingar stuðningsmanna beggja aðila í þessari kosningu. Kosningaþátttaka var 94% flokksmanna. Allur flokkurinn fékk því að heyra, eftir atvikum, hrós og sleggjudóma um frambjóðendur. Úrslit kosninganna sýndu ótvírætt, að það var rík andstaða í flokknum við þá tilraun að víkja sitjandi varaformanni úr starfi. Margar tilgátur lifnuðu um ástæður fyrir aðförinni að embætti varaformanns. Baknag og dylgjur skutu rótum, og tortryggni spillti einlægni í samskiptum. Trúnaður í samtölum beið skaða. Naprir vindar blésu um flokkinn. Hvað segir það okkur, þegar mætar konur, Þórunn Sveinbjörnsdóttir og Sigrún Elsa Smáradóttir, sem báðar hafa gegnt kjörnum opinberum trúnaðarstörfum fyrir jafnaðarmenn, söðla um á ögurstundu, og taka 3. sæti á báðum listum Framsóknarflokksins í Reykjavík? Sami stofn... Þó það sé viðurkennt, að jafnaðarstefnan og samvinnustefnan séu sitt hvor greinin á sama stofninum, þá skyldi maður ætla að meira þyrfti til. Hættan er þó, að á kjördegi muni vonsviknir kjósendur Samfylkingarinnar velja þá leið, að renna í slóð þessara tveggja mætu fyrrum félaga okkar, og kjósa þær og Framsóknarflokkinn. Dylgjur um veikan þingflokk Í desember og fram í janúar birtu vefmiðlar, oftast Kjarninn, aftur og aftur, myndir af formanni Samfylkingarinnar ásamt texta um það, að hann væri að leita að nýjum hæfum frambjóðendum til að breikka og efla getu þingflokksins. Þessi rógur Kjarnans og annarra, að formaðurinn væri í viðvarandi leit, að hæfum þingmannavefnum, var niðurlægjandi fyrir þingflokk Samfylkingarinnar. Aldrei gerði neinn þingmaður eða formaðurinn athugasemdir við þessa skálduðu illkvitni, og dylgjur um getuleysi þingflokksins, og skort þar á hæfileikum. Þá lyfti enginn skildi eða gekk undir högg fyrir flokkinn okkar. Það var aumt. Axasköft þau atriði, sem nefnd eru hér að framan eru óvinafagnaður, og líklegur þáttur í því að rýra tiltrú kjósenda á Samfylkingunni. Því miður er sú upptalning þó ekki nema brot af öllum þeim afleikjum og axasköftum, sem hafa viðgengist á vegum flokksins, allt frá síðasta landsfundi. Valdaránið Ég vil taka það fram strax, að í þessari grein mun ég ekki fjalla um valdaránið í febrúar s.l. þegar ákveðin voru efstu sæti framboðslistanna í Reykjavík. Og ég fjalla heldur ekki hér um þá afskræmingu lýðræðis, sem viðhöfð var ,með galopnum augum, við samþykktir listanna á fundi í fulltrúaráðinu í Reykjavík. Um þau atriði mun ég skrifa síðar í sérstakri grein. Þau atriði gætu trúlega skýrt nokkuð vaxandi andúð kjósenda á Samfylkingunni. Fleiri axasköft Eitt af því, sem skaðað hefur áru flokksins eru eftirmál af brotthvarfi framkvæmdastjórans Karenar. Hún var geðþekk og afar vel liðin, og hélt góðu sambandi við fólkið í flokknum, sem álítur nú, að hún hafi hrakist úr starfi. Í pólitík er dýrmætt að fólk upplifi persónulega tengingu við flokkinn sinn. Að hrekja Karen frá flokknum skömmu fyrir kosningar var galinn afleikur. Kanúkabréf í sauðalitum Með Kanúkabréfi framkvæmdastjórnar Samfylkingarinnar er vikið frá kjósendum hennar þeim kaleik, að þurfa, að hugsa djúpt. Í kanúkabréfinu segir orðrétt: „Frá og með þessari helgi snúast komandi kosningarnar um Samherja. Ertu með Samherja eða ertu á móti Samherja?“ - Sjáðuaðeins, svart eða hvítt. Mikið mega Bjarni Ben. Og Katrín vera framkvæmdastjórn Samfylkingarinnar þakklát. Hún hefur samþykkt að ríkisstjórnin þurfi ekki að hafa áhyggjur í kosningabaráttunni af deilum við Samfylkinguna, um ríkisfjármál, heilbrigðismál, menntamál, samgöngumál, atvinnumál eða af málum öryrkja og aldraðra eða barnafólks, að maður tali nú ekki um smámál eins og sölu Íslandsbanka eða húsnæðismál og verðbólgu, og kvíðvænlegt atvinnuleysi. Það hlýtur að vera ríkisstjórn léttir í kosningunum, að Samfylkingin stimplar sig frá þessum stóru málum. Ætlar varla að ræða þau, - bara Samherja. Höfundur er í flokksstórn Samfylkingarinnarinnar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Samfylkingin Skoðun: Kosningar 2021 Birgir Dýrfjörð Mest lesið Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Af hverju hræðist fólk kynjafræði? Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun 120km hraði á Keflavíkurveginum og netsölur með áfengi Jón Páll Haraldsson Skoðun Auðbeldi SFS Örn Bárður Jónsson Skoðun Af hverju er Framsóknarfólk hamingjusamast? Árelía Eydís Guðmundsdóttir Skoðun Skjárinn og börnin Daðey Albertsdóttir,Silja Björk Egilsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun Lausnin liggur fyrir – Landspítali þarf að stíga skrefið Sandra B. Franks Skoðun „Er stjúpmamma þín vond eins og í Öskubusku?“ Hafdís Bára Ólafsdóttir Skoðun Hópnauðganir/svartheimar! Davíð Bergmann Skoðun Skoðun Skoðun 120km hraði á Keflavíkurveginum og netsölur með áfengi Jón Páll Haraldsson skrifar Skoðun Lausnin liggur fyrir – Landspítali þarf að stíga skrefið Sandra B. Franks skrifar Skoðun Auðbeldi SFS Örn Bárður Jónsson skrifar Skoðun Skjárinn og börnin Daðey Albertsdóttir,Silja Björk Egilsdóttir,Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun „Er stjúpmamma þín vond eins og í Öskubusku?“ Hafdís Bára Ólafsdóttir skrifar Skoðun Af hverju er Framsóknarfólk hamingjusamast? Árelía Eydís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Af hverju hræðist fólk kynjafræði? Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Hlustum á okkar landsliðskonur - sýnum Ísrael rauða spjaldið Hrönn G. Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun Hópnauðganir/svartheimar! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Valdið og samvinnuhugsjónin Kjartan Helgi Ólafsson skrifar Skoðun NPA breytti lífinu mínu Sveinbjörn Eggertsson skrifar Skoðun Hefur þú tilkynnt um ofbeldi gegn barni? Alfa Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Gildi kærleika og mannúðar Toshiki Toma skrifar Skoðun Hvernig tryggjum við samkeppnishæfni þjóðar? Jón Skafti Gestsson skrifar Skoðun Í minningu Frans páfa - sem tók sér nafn verndardýrlings dýra og náttúru Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Flottu kjötauglýsingarnar í blöðunum... Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Grafarvogsgremjan Þorlákur Axel Jónsson skrifar Skoðun Er ég að svindla? – Um sambýli manns og gervigreindar í sköpun og þekkingu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Fjármögnuðu stríðsvél Rússlands Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugleiðingar á páskum Ámundi Loftsson skrifar Skoðun Gremjan í Grafarvogi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson skrifar Skoðun Móttaka skemmtiferðaskipa - hlustað á íbúa Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley skrifar Skoðun Þegar mannshjörtun mætast Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Kristján á Sprengisandi lendir í ágjöf Björn Ólafsson skrifar Sjá meira
Leiðarljós: „Ef enginn segir neitt, þá breytist ekkert“ „Hvar hafa dagar lífs þíns lit sínum glatað, og ljóðin er þutu um þitt blóð frá draumi til draums, hvar urðu þau veðrinu að bráð“ (Jóhann Jónsson) Fyrir liðugum 20 árum heimsótti Sighvatur Björgvinsson, þáverandi formaður Alþýðuflokksins flestöll flokksfélögin í landinu. Ég var þeirrar ánægju aðnjótandi að vera honum samferða um kjördæmin á Norðurlandi og einnig um Reykjaneskjördæmi. Erindi Sighvatar var að ræða við Alþýðuflokksfólk um stofnun breiðfylkingar jafnaðarmanna. Í gamla Alþýðubandalaginu og Alþýðuflokknum hafði lengi þotið um okkar blóð sá draumur, að jafnaðarmenn á Íslandi næðu að sameinast í einum stjórnmálaflokki. Okkur tókst,að láta drauminn rætast. Að viðbættum Þjóðvaka og Samtökum um kvennalista varð Samfylkingin til. Við fórum af stað með glæsibrag. Í fyrstu alþingiskosningum fékk flokkurinn umboð frá rúmum 30% kjósenda. Nýir flokkar Síðan hafa komið fram fjórar nýjar stjórnmálahreyfingar, sem allar játast í orði undir kenningar sígildrar jafnaðarstefnu. Jafnaðarstefnan nýtur því víðtækrar hylli. Hvað skýrir þá vaxandi fylgishrun Samfylkingarinnar? Hvað hefur valdið því að Samfylkingin, sem mældist í tæpum 20% í desember s.l. var í lok apríl fallinn í tæp 11% í fylgi? Hvaða ákvarðanir hafa valdið svo afdrifaríkum trúnaðarbresti milli Samfylkingarinnar og líklegra kjósenda hennar? Hvar urðu ljóð okkar og draumar veðrinu að bráð? - Hvar? Að hætti Stalíns Helstu ástæður fyrir þeim trúnaðarbresti milli kjósenda og Samfylkingarinnar, sem skoðanakannanir sýna nú, held ég að megi fyrst og fremst rekja til margra klaufalegra og rangra ákvarðana klíku í Reykjavík, sem hefur tekið sér boðvald í flokknum, og hagar sér eins og „nomenklatura“ á tímum Stalíns. Bátnum ruggað Í nóvember s.l. var gerð tilraun til að fella vinsælan varaformann flokksins úr starfi. Flokknum var stefnt í allsherjarkosningu með tilheyrandi átökum. Það var óheppilegt þegar minna en ár var til alþingiskosninga. Það varð töluverður hiti og mikið um hringingar stuðningsmanna beggja aðila í þessari kosningu. Kosningaþátttaka var 94% flokksmanna. Allur flokkurinn fékk því að heyra, eftir atvikum, hrós og sleggjudóma um frambjóðendur. Úrslit kosninganna sýndu ótvírætt, að það var rík andstaða í flokknum við þá tilraun að víkja sitjandi varaformanni úr starfi. Margar tilgátur lifnuðu um ástæður fyrir aðförinni að embætti varaformanns. Baknag og dylgjur skutu rótum, og tortryggni spillti einlægni í samskiptum. Trúnaður í samtölum beið skaða. Naprir vindar blésu um flokkinn. Hvað segir það okkur, þegar mætar konur, Þórunn Sveinbjörnsdóttir og Sigrún Elsa Smáradóttir, sem báðar hafa gegnt kjörnum opinberum trúnaðarstörfum fyrir jafnaðarmenn, söðla um á ögurstundu, og taka 3. sæti á báðum listum Framsóknarflokksins í Reykjavík? Sami stofn... Þó það sé viðurkennt, að jafnaðarstefnan og samvinnustefnan séu sitt hvor greinin á sama stofninum, þá skyldi maður ætla að meira þyrfti til. Hættan er þó, að á kjördegi muni vonsviknir kjósendur Samfylkingarinnar velja þá leið, að renna í slóð þessara tveggja mætu fyrrum félaga okkar, og kjósa þær og Framsóknarflokkinn. Dylgjur um veikan þingflokk Í desember og fram í janúar birtu vefmiðlar, oftast Kjarninn, aftur og aftur, myndir af formanni Samfylkingarinnar ásamt texta um það, að hann væri að leita að nýjum hæfum frambjóðendum til að breikka og efla getu þingflokksins. Þessi rógur Kjarnans og annarra, að formaðurinn væri í viðvarandi leit, að hæfum þingmannavefnum, var niðurlægjandi fyrir þingflokk Samfylkingarinnar. Aldrei gerði neinn þingmaður eða formaðurinn athugasemdir við þessa skálduðu illkvitni, og dylgjur um getuleysi þingflokksins, og skort þar á hæfileikum. Þá lyfti enginn skildi eða gekk undir högg fyrir flokkinn okkar. Það var aumt. Axasköft þau atriði, sem nefnd eru hér að framan eru óvinafagnaður, og líklegur þáttur í því að rýra tiltrú kjósenda á Samfylkingunni. Því miður er sú upptalning þó ekki nema brot af öllum þeim afleikjum og axasköftum, sem hafa viðgengist á vegum flokksins, allt frá síðasta landsfundi. Valdaránið Ég vil taka það fram strax, að í þessari grein mun ég ekki fjalla um valdaránið í febrúar s.l. þegar ákveðin voru efstu sæti framboðslistanna í Reykjavík. Og ég fjalla heldur ekki hér um þá afskræmingu lýðræðis, sem viðhöfð var ,með galopnum augum, við samþykktir listanna á fundi í fulltrúaráðinu í Reykjavík. Um þau atriði mun ég skrifa síðar í sérstakri grein. Þau atriði gætu trúlega skýrt nokkuð vaxandi andúð kjósenda á Samfylkingunni. Fleiri axasköft Eitt af því, sem skaðað hefur áru flokksins eru eftirmál af brotthvarfi framkvæmdastjórans Karenar. Hún var geðþekk og afar vel liðin, og hélt góðu sambandi við fólkið í flokknum, sem álítur nú, að hún hafi hrakist úr starfi. Í pólitík er dýrmætt að fólk upplifi persónulega tengingu við flokkinn sinn. Að hrekja Karen frá flokknum skömmu fyrir kosningar var galinn afleikur. Kanúkabréf í sauðalitum Með Kanúkabréfi framkvæmdastjórnar Samfylkingarinnar er vikið frá kjósendum hennar þeim kaleik, að þurfa, að hugsa djúpt. Í kanúkabréfinu segir orðrétt: „Frá og með þessari helgi snúast komandi kosningarnar um Samherja. Ertu með Samherja eða ertu á móti Samherja?“ - Sjáðuaðeins, svart eða hvítt. Mikið mega Bjarni Ben. Og Katrín vera framkvæmdastjórn Samfylkingarinnar þakklát. Hún hefur samþykkt að ríkisstjórnin þurfi ekki að hafa áhyggjur í kosningabaráttunni af deilum við Samfylkinguna, um ríkisfjármál, heilbrigðismál, menntamál, samgöngumál, atvinnumál eða af málum öryrkja og aldraðra eða barnafólks, að maður tali nú ekki um smámál eins og sölu Íslandsbanka eða húsnæðismál og verðbólgu, og kvíðvænlegt atvinnuleysi. Það hlýtur að vera ríkisstjórn léttir í kosningunum, að Samfylkingin stimplar sig frá þessum stóru málum. Ætlar varla að ræða þau, - bara Samherja. Höfundur er í flokksstórn Samfylkingarinnarinnar.
Skoðun Hlustum á okkar landsliðskonur - sýnum Ísrael rauða spjaldið Hrönn G. Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar
Skoðun Í minningu Frans páfa - sem tók sér nafn verndardýrlings dýra og náttúru Árni Stefán Árnason skrifar
Skoðun Er ég að svindla? – Um sambýli manns og gervigreindar í sköpun og þekkingu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson skrifar
Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley skrifar
Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar