Er menntakerfið okkar orðið úrelt? Alexander Ívar Logason skrifar 3. febrúar 2021 09:01 Er Menntakerfið okkar orðið úrelt? Þetta er eflaust spurning sem margir hafa spurt sig eða verið spurðir. Þetta er spurning sem ég hef verið í miklum vangaveltum yfir frá blautu barnsbeini. Mitt mat á menntakerfinu er að það sé orðið frekar úrelt og fylgi ekki nútímanum, það vantar að kenna krökkum hluti sem eru nauðsynlegir til þess að læra betur á daglegt líf og tel ég því vera full ástæða til að krefjast breytinga. Landið og menningin hefur þróast en menntakerfið á enn langt í land með að fylgja þessari þróun. Það að ég (16 ára strákur úr Víðistaðaskóla) tel mig knúinn til þess að skrifa þennan pistil sýnir í hversu vondum málum ég tel menntakerfið vera komið í. Ég og mínir félagar erum að krefjast breytinga á því sem okkur finnst vanta upp á til að menntakerfið fylgir þeirri þróun sem hefur átt sér stað. Skólinn hefur mikil áhrif á mótun ungra krakka og þess vegna viljum við auðvitað að þau mótist á þann hátt að þau séu tilbúinn til að fara út í lífið, með kennslu og reynslu sem tengist nútímanum og heiminum en ekki bara stærðfræði og íslensku. Auðvitað tel ég stærðfræði- og íslenskukennslu vera nauðsynleg fög, en það er svo margt annað sem við þurfum einnig að læra og okkar mat er að það er ekki verið að uppfylla þessa þörf sem við teljum þurfa í raun og veru til þess að gera okkur tilbúinn fyrir lífið og framtíðina. Þessi umræða kom upp í vinahópnum mínum fyrir nokkru síðan þegar við áttuðum okkur á því að nú væri skólaskyldu okkar að fara að ljúka. Við litum yfir undanfarin ár og hvað væri það sem hefði gagnast okkur í námi og hvað ekki. Var það mat okkar að það er ansi margt sem skiptir máli í lífinu sem ekki er kennt í skóla. Ég tel skólann vera frábæran vettvang til að fræða krakka um mál sem þessi og þá vonandi í framhaldinu eykst þekking og vitneskja krakka sem myndi leiða til minni eineltis. Því eins og svo oft er sagt þá eru fordómar einfaldlega fáfræði. Því viljum við koma þessu sem víðast og vekja sem mesta athygli á málstaðnum okkar sem við trúum svo heitt á. Við drifum okkur heim þann dag og skrifuðum niður allar okkar tillögur að breytingum í skjal. Þar myndaðist listi sem við fjölluðum um og rökstyddum ítarlega okkar tillögur sem má sjá hér að neðan: Að kynfræðsla verði efld. Tryggja þurfi hinsegin fræðslu í námskrá alla grunnskóla (jafnframt tryggja hinsegin fræðslu í kennaranámi). Auka og efla skuli tölvukennslu á unglingastigi. Læra um mannréttindi okkar. Hægt væri að taka stöðupróf í skólasundi á unglingastigi, ef nemandi nær góðum árangri fær hann að velja annarskonar hreyfingu en skólasund. Tryggja þurfi fræðslu um geðheilsu. Tryggja þurfi heilbrigðisfræðslu. Auka og efla fjarmálalæsi. Bæta og auka starfskennslu. Tryggja þurfi fræðslu um heimsvandamál í samtíð við heiminn. Viðbrögð við þessum tillögum hafa flest verið jákvæð og við höfum náð ágætum árangri með að koma okkar tillögum á framfæri. Við stofnuðum félagið „Menntakerfið okkar“ og erum nú með marga sem styðja við bakið á okkur og eru að hjálpa okkur að koma óskum okkar um breytingar á framfæri. Við erum búin að senda tillögur okkar á alla stjórnmálaflokkana og fengum svar frá sumum. Píratar, Viðreisn og Framsóknarflokkurinn tóku best á móti okkar tillögum og hrósuðu okkur hásterkt fyrir okkar frumkvæði. Nú höfum við farið á marga fundi með allskonar fólki, sent ótal marga tölvupósta og kominn með yfir 600 undirskriftir sem styðja við okkar verkefni. Við funduðum með Mennta- og menningarmálaráðherra fyrir rúmum hálfum mánuði þar sem hún tók vel á móti okkur, þar sást að henni er virkilega annt um starf sitt. Sumar tillögur voru í vinnslu og aðrar var hún óviss með og þurfti að skoða nánar. Þótt okkur sé búið að ganga ágætlega ætlum við að sýna þverlyndi og einurð og halda áfram þar til okkar tillögur eru komnar í gegn. Hvatning okkar eru öll þau jákvæðu skilaboð sem við höfum fengið, þar sem krakkar sárbæna okkur að halda áfram því sem við erum að gera, að loksins skilji þau einhver. Dagsdaglega sé ég einelti, fordóma og vanvirðingu, bæði á netinu og í raunveruleikanum. Kvennhaturs, homofóbísku, rasísku og transfóbísku hlutirnir sem ég heyri krakka hreyta frá sér dagsdaglega eins og hverjar aðrar setningar, að niðurlægja jaðarsetta hópa í okkar samfélagi er ekki í lagi og ég held að hver sem er gæti verið sammála okkur. Hér eru dæmi um skilaboð sem ég og mínir vinir höfum þurft að þola: Drullaðu þér í eldhúsið og farðu að elda. Þið eruð fatlaðasta fólk sem ég hef séð. Þegiðu kona. Þú ert bara feit svo þú skalt þegja. Hinseginleikinn hjálpar engum. Skíttu í þig. Fat tub og shit. Djöfull er fólk orðið miklir aumingjar. Og fleira og fleira... Þetta finnst mér vera nóg og góð rök til þess að mennta- og menningarmálaráðuneytið taki sig á og stuðli að aukinni víðsýni hjá nemendum. Við viljum fyrst og fremst að nemendum líði vel í skóla þar sem þau munu verja miklum tíma af sinni bernsku. Að starfshættir grunnskólans skuli mótast af umburðarlyndi, kærleika, víðsýni og jafnrétti. Þetta er mín skoðun sem og yfir 600 einstaklinga sem finnst mega betrumbæta menntakerfi í grunnskólum Íslands. Nú endurtek ég þessa umtöluðu spurningu. Er menntakerfið okkar orðið úrelt? Höfundur er formaður félagsins Menntakerfið okkar og nemandi í Víðistaðaskóla. Instagram: Menntakerfidokkar Facebook: Menntakerfidokkar Twitter: Menntakerfid Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skóla - og menntamál Mest lesið Halldór 01.02.2025 Halldór Er samþykki barna túlkunaratriði? Ólöf Tara Harðardóttir Skoðun Munum við upplifa enn eitt „mikla stökkið framávið“? Jason Steinþórsson Skoðun Áróðursstríð Ingu Eydís Hörn Hermannsdóttir Skoðun Starfa stjórnmálamenn ekki í þágu almennings?: Um „blaðamannablaður“ og „óvandaða falsfréttamiðla“ Sigríður Dögg Auðunsdóttir Skoðun Trump og forsetatilskipanir Helga Dögg Sverrisdóttir Skoðun Janúarblús vinstristjórnarinnar Jens Garðar Helgason Skoðun Kennarar verða að slá af launkröfum svo hægt sé að semja við þá! Ragnheiður Stephensen Skoðun Hlutverk í fjölskyldum Matthildur Bjarnadóttir Skoðun Hvernig er hægt að semja við samninganefnd sem hefur engan skilning á starfi stéttarinnar sem hún er að semja við? Ragnheiður Stephensen Skoðun Skoðun Skoðun Munum við upplifa enn eitt „mikla stökkið framávið“? Jason Steinþórsson skrifar Skoðun Starfa stjórnmálamenn ekki í þágu almennings?: Um „blaðamannablaður“ og „óvandaða falsfréttamiðla“ Sigríður Dögg Auðunsdóttir skrifar Skoðun HA ég Hr. ráðherra? Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Trump og forsetatilskipanir Helga Dögg Sverrisdóttir skrifar Skoðun Spörum með breyttri verðstefnu í lyfjamálum Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Ómæld áhrif kjaradeilu kennara Anton Orri Dagsson skrifar Skoðun Hlutverk í fjölskyldum Matthildur Bjarnadóttir skrifar Skoðun Erfitt að treysta þegar upplifunin er að samfélagið forgangsraði ekki börnum Ragnheiður Stephensen skrifar Skoðun Janúarblús vinstristjórnarinnar Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Skipbrot meðaltalsstöðugleikaleiðarinnar Aðalgeir Ásvaldsson skrifar Skoðun Áróðursstríð Ingu Eydís Hörn Hermannsdóttir skrifar Skoðun Fyrir hvern vinnur þú? Sigurður Freyr Sigurðarson skrifar Skoðun Kostaboð Eydís Hörn Hermannsdóttir skrifar Skoðun Um kjaradeilu sveitarfélaga og kennara Inga Sigrún Atladóttir skrifar Skoðun Næring íþróttafólks: Þegar orkuna og kolvetnin skortir Birna Varðardóttir skrifar Skoðun Hvað næst RÚV? Hilmar Gunnlaugsson skrifar Skoðun Lífeyrissjóðir í sæng með kvótakóngum Björn Ólafsson skrifar Skoðun Glannalegt tal um gjaldþrot Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Bókvitið verður í askana látið! Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Læknis- og sjúkraþjálfunarfræði fyrir alla Eiríkur Kúld Viktorsson skrifar Skoðun Hvernig er hægt að semja við samninganefnd sem hefur engan skilning á starfi stéttarinnar sem hún er að semja við? Ragnheiður Stephensen skrifar Skoðun Birtingarmynd fortíðar í nútímanum Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Mun seðlabankastjóri standa við orð sín Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Þegar réttarkerfið bregst – hvað kostar það börnin? Anna María Ingveldur Larsen skrifar Skoðun 97 ár í sjálfboðaliðastarfi Borghildur Fjóla Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Borgið til baka! Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Dropinn holar steinhjörtun. Um sterkar konur og mannabrag Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Spörum með betri opinberum innkaupum Guðmundur R. Sigtryggsson skrifar Skoðun Hvers vegna Evrópusinni? Einar Helgason skrifar Skoðun Það gera allir mistök Árný Björg Blandon skrifar Sjá meira
Er Menntakerfið okkar orðið úrelt? Þetta er eflaust spurning sem margir hafa spurt sig eða verið spurðir. Þetta er spurning sem ég hef verið í miklum vangaveltum yfir frá blautu barnsbeini. Mitt mat á menntakerfinu er að það sé orðið frekar úrelt og fylgi ekki nútímanum, það vantar að kenna krökkum hluti sem eru nauðsynlegir til þess að læra betur á daglegt líf og tel ég því vera full ástæða til að krefjast breytinga. Landið og menningin hefur þróast en menntakerfið á enn langt í land með að fylgja þessari þróun. Það að ég (16 ára strákur úr Víðistaðaskóla) tel mig knúinn til þess að skrifa þennan pistil sýnir í hversu vondum málum ég tel menntakerfið vera komið í. Ég og mínir félagar erum að krefjast breytinga á því sem okkur finnst vanta upp á til að menntakerfið fylgir þeirri þróun sem hefur átt sér stað. Skólinn hefur mikil áhrif á mótun ungra krakka og þess vegna viljum við auðvitað að þau mótist á þann hátt að þau séu tilbúinn til að fara út í lífið, með kennslu og reynslu sem tengist nútímanum og heiminum en ekki bara stærðfræði og íslensku. Auðvitað tel ég stærðfræði- og íslenskukennslu vera nauðsynleg fög, en það er svo margt annað sem við þurfum einnig að læra og okkar mat er að það er ekki verið að uppfylla þessa þörf sem við teljum þurfa í raun og veru til þess að gera okkur tilbúinn fyrir lífið og framtíðina. Þessi umræða kom upp í vinahópnum mínum fyrir nokkru síðan þegar við áttuðum okkur á því að nú væri skólaskyldu okkar að fara að ljúka. Við litum yfir undanfarin ár og hvað væri það sem hefði gagnast okkur í námi og hvað ekki. Var það mat okkar að það er ansi margt sem skiptir máli í lífinu sem ekki er kennt í skóla. Ég tel skólann vera frábæran vettvang til að fræða krakka um mál sem þessi og þá vonandi í framhaldinu eykst þekking og vitneskja krakka sem myndi leiða til minni eineltis. Því eins og svo oft er sagt þá eru fordómar einfaldlega fáfræði. Því viljum við koma þessu sem víðast og vekja sem mesta athygli á málstaðnum okkar sem við trúum svo heitt á. Við drifum okkur heim þann dag og skrifuðum niður allar okkar tillögur að breytingum í skjal. Þar myndaðist listi sem við fjölluðum um og rökstyddum ítarlega okkar tillögur sem má sjá hér að neðan: Að kynfræðsla verði efld. Tryggja þurfi hinsegin fræðslu í námskrá alla grunnskóla (jafnframt tryggja hinsegin fræðslu í kennaranámi). Auka og efla skuli tölvukennslu á unglingastigi. Læra um mannréttindi okkar. Hægt væri að taka stöðupróf í skólasundi á unglingastigi, ef nemandi nær góðum árangri fær hann að velja annarskonar hreyfingu en skólasund. Tryggja þurfi fræðslu um geðheilsu. Tryggja þurfi heilbrigðisfræðslu. Auka og efla fjarmálalæsi. Bæta og auka starfskennslu. Tryggja þurfi fræðslu um heimsvandamál í samtíð við heiminn. Viðbrögð við þessum tillögum hafa flest verið jákvæð og við höfum náð ágætum árangri með að koma okkar tillögum á framfæri. Við stofnuðum félagið „Menntakerfið okkar“ og erum nú með marga sem styðja við bakið á okkur og eru að hjálpa okkur að koma óskum okkar um breytingar á framfæri. Við erum búin að senda tillögur okkar á alla stjórnmálaflokkana og fengum svar frá sumum. Píratar, Viðreisn og Framsóknarflokkurinn tóku best á móti okkar tillögum og hrósuðu okkur hásterkt fyrir okkar frumkvæði. Nú höfum við farið á marga fundi með allskonar fólki, sent ótal marga tölvupósta og kominn með yfir 600 undirskriftir sem styðja við okkar verkefni. Við funduðum með Mennta- og menningarmálaráðherra fyrir rúmum hálfum mánuði þar sem hún tók vel á móti okkur, þar sást að henni er virkilega annt um starf sitt. Sumar tillögur voru í vinnslu og aðrar var hún óviss með og þurfti að skoða nánar. Þótt okkur sé búið að ganga ágætlega ætlum við að sýna þverlyndi og einurð og halda áfram þar til okkar tillögur eru komnar í gegn. Hvatning okkar eru öll þau jákvæðu skilaboð sem við höfum fengið, þar sem krakkar sárbæna okkur að halda áfram því sem við erum að gera, að loksins skilji þau einhver. Dagsdaglega sé ég einelti, fordóma og vanvirðingu, bæði á netinu og í raunveruleikanum. Kvennhaturs, homofóbísku, rasísku og transfóbísku hlutirnir sem ég heyri krakka hreyta frá sér dagsdaglega eins og hverjar aðrar setningar, að niðurlægja jaðarsetta hópa í okkar samfélagi er ekki í lagi og ég held að hver sem er gæti verið sammála okkur. Hér eru dæmi um skilaboð sem ég og mínir vinir höfum þurft að þola: Drullaðu þér í eldhúsið og farðu að elda. Þið eruð fatlaðasta fólk sem ég hef séð. Þegiðu kona. Þú ert bara feit svo þú skalt þegja. Hinseginleikinn hjálpar engum. Skíttu í þig. Fat tub og shit. Djöfull er fólk orðið miklir aumingjar. Og fleira og fleira... Þetta finnst mér vera nóg og góð rök til þess að mennta- og menningarmálaráðuneytið taki sig á og stuðli að aukinni víðsýni hjá nemendum. Við viljum fyrst og fremst að nemendum líði vel í skóla þar sem þau munu verja miklum tíma af sinni bernsku. Að starfshættir grunnskólans skuli mótast af umburðarlyndi, kærleika, víðsýni og jafnrétti. Þetta er mín skoðun sem og yfir 600 einstaklinga sem finnst mega betrumbæta menntakerfi í grunnskólum Íslands. Nú endurtek ég þessa umtöluðu spurningu. Er menntakerfið okkar orðið úrelt? Höfundur er formaður félagsins Menntakerfið okkar og nemandi í Víðistaðaskóla. Instagram: Menntakerfidokkar Facebook: Menntakerfidokkar Twitter: Menntakerfid
Starfa stjórnmálamenn ekki í þágu almennings?: Um „blaðamannablaður“ og „óvandaða falsfréttamiðla“ Sigríður Dögg Auðunsdóttir Skoðun
Hvernig er hægt að semja við samninganefnd sem hefur engan skilning á starfi stéttarinnar sem hún er að semja við? Ragnheiður Stephensen Skoðun
Skoðun Starfa stjórnmálamenn ekki í þágu almennings?: Um „blaðamannablaður“ og „óvandaða falsfréttamiðla“ Sigríður Dögg Auðunsdóttir skrifar
Skoðun Erfitt að treysta þegar upplifunin er að samfélagið forgangsraði ekki börnum Ragnheiður Stephensen skrifar
Skoðun Hvernig er hægt að semja við samninganefnd sem hefur engan skilning á starfi stéttarinnar sem hún er að semja við? Ragnheiður Stephensen skrifar
Starfa stjórnmálamenn ekki í þágu almennings?: Um „blaðamannablaður“ og „óvandaða falsfréttamiðla“ Sigríður Dögg Auðunsdóttir Skoðun
Hvernig er hægt að semja við samninganefnd sem hefur engan skilning á starfi stéttarinnar sem hún er að semja við? Ragnheiður Stephensen Skoðun