Til minningar um trans fólk Ugla Stefanía Kristjönudóttir Jónsdóttir skrifar 20. nóvember 2020 15:15 Í dag er minningardagur trans fólks. Dagurinn er haldinn til þess að minnast trans fólks sem hefur verið myrt fyrir kynvitund sína, en árið 2020 hafa verið tilkynnt alls 350 morð á trans fólki víðsvegar um heim, samkvæmt evrópsku trans samtökunum Transgender Europe, sem er 6% aukning á milli ára. Þrátt fyrir að á Íslandi lifum við sem betur fer ekki við mikið af alvarlegum ofbeldisglæpum þá stendur trans fólk víða fyrir hindrunum í íslensku samfélagi. Þó svo að við höfum stigið mikilvæg skref undanfarin ár í lagalegum skilningi, og lyft grettistaki í vitundavakningu um málefni trans fólks, þá er enn langt í land. Ekki eru mörg ár síðan að trans karl að nafni Horst Gorda varð úti á Íslandi eftir að þjónustu úrræði brugðust honum vegna skilríkja sem voru ekki í samræmi við kynvitund hans. Andlát hans var mörgum í okkar samfélagi mjög þungbært og þrátt fyrir fjölmiðlaumfjöllun þá varð það í raun ekki fyrr en með lögum um kynrænt sjálfræði sem samþykkt voru síðastliðið sumar að þær hindranir sem leiddu að hluta til til andláts hans urðu ruddar úr vegi. Undanfarin ár höfum við einnig séð tilfelli þar sem ráðist er á trans manneskjur, þeim neitaður aðgangur að almannarýmum eða þau áreitt þegar þau nýta sér þjónustu. Trans fólk upplifir enn áreiti á vinnustað, þegar það leitar sér húsnæði, innan menntunarkerfisins og á flestum sviðum mannlífsins. Staða trans barna og unglinga er að mörgu leyti ekki góð, enda hefur ekki verið starfrækt eiginlegt teymi sem veitir þeim þjónustu innan Barna- og unglingageðdeildar Landspítala síðan fyrir áramót. Þrátt fyrir að Trans Ísland, Trans vinir og Samtökin ‘78 hafi skilað inn undirskriftarlista til að hvetja til að meira fjármagn yrði lagt í málaflokkinn hefur ekkert gerst í þeim málum enn. Trans krakkar og unglingar bíða því mörg hver í öngum sínum og eiga erfitt með að fá þá sérfræði þjónustu sem þau þurfa á að halda. Nýleg könnun Samtakanna ‘78 sýnir að meira en fjórðungur nemenda í skólum landsins hafa orðið fyrir munnlegu áreiti fyrir kyntjáningu sína, og 6,2% orðið fyrir líkamlegu áreiti. Mikið hefur verið til umræðu undanfarin misseri um aðgengi trans fólks að kynjuðum rýmum eða þjónustu í kjölfar laga um kynrænt sjálfræði, og jafnvel verið reifaðar áhyggjur af því að trans fólk sé að nýta sér slík rými og borið fyrir sig umræður um öryggi eða ótta við að kynferðisafbrotamenn þykist vera trans. Enginn grundvöllur er fyrir slíkum áhyggjum, og hefur það ekki sýnt sig að bætt aðgengi trans fólks að nafna- og kynskrárbreytingum leiði til aukins ofbeldi í kynjuðum rýmum. Við búum því miður við þann veruleika að kynferðisofbeldi er viðvarandi samfélagsmein hérlendis, og þurfa kynferðisafbrotamenn svo sannarlega ekki að bregða sér í dulargervi til þess að beita fólk ofbeldi. Rannsóknir og reynsla sýnir að trans fólk verður í auknum mæli fyrir kynferðisofbeldi, heimilsofbeldi og áreitni í kynjuðum rýmum. Trans fólk hefur verið að nýta sér slík rými í marga áratugi án vandkvæða og er það öllu heldur vandamál hvað trans fólk verður fyrir miklu mótlæti í þeim rýmum. Trans fólks veigrar sér við því að nýta sér sundstaði, líkamsrækt eða æfa íþróttir af hræðslu við fordóma og áreiti. Til eru ótal dæmi um það að trans fólk hrökklist úr líkamsrækt eða íþróttum sem þau brenna fyrir að stunda þegar þau byrja sitt ferli af sökum ótta við fordóma. Það er að mínu mati mikið lýðheilsuvandamál að trans fólk upplifi sig ekki öruggt á þessum sviðum hérlendis. Við erum öll allskonar og eigum við öll rétt á því að nýta okkur þessi rými í samræmi við kynvitund — ekki bara þau okkar sem falla kyrfilega í norm kynjakerfisins. Einnig er vert að nefna að staða hinsegin hælisleitanda og flóttafólks er ekki nægilega góð, hvorki í lagalegum né félagslegum skilningi. Fyrr á þessu ári stóð til að brottvísa trans strák og fjölskyldu hans til aðstæðna sem voru honum og fjölskyldu hans lífshættulegar og hefði það ekki verið fyrir sterk viðbrögð ýmissa samtaka og samfélagsins almennt sem mótmæltu þessu harðlega, þá hefði hann og fjölskylda hans verið send úr landi. Það er því ljóst að víðsvegar liggur enn pottur brotinn í íslensku samfélagi. Þrátt fyrir að lög um kynrænt sjálfræði hafi fært okkur nokkrum skrefum framar í lagalegum skilningi, þá eru ennþá engin haldbær mismunalöggjöf eða verndun gegn hatursorðræðu. Hatursorðræða fær því að heyrast títt í fjölmiðlum landsins, meðal annars af fólki sem titlar sig sem sálfræðinga, án þess að neinar afleiðingar verði af þeim grófa áróðri sem viðhefst, og mun koma til með að hafa skaðlegar afleiðingar fyrir trans fólk hérlendis. Ég vil því nýta tækifærið og biðja stjórnvöld og stofnanir landsins til að leggja við hlustir. Trans samfélagið og hinsegin samfélagið almennt hefur, þrátt fyrir lítið fjármagn, tekist að lyfta grettistaki í þessum málum, veitt þjónustu og gefið vinnu sína til þess að skapa betra samfélag fyrir hinsegin fólk. Stjórnvöld þurfa að sýna mun meiri stuðning og skuldbindingu við hinsegin félög hérlendis, og halda áfram að vinna í þessum málum, í orði og á borði. Ísland getur ekki haldið áfram að skreyta sig fjöðrum jafnréttis og víðsýni ef að gjörðir þeirra, stuðningur og fjármagn til málaflokksins sýnir annað. Jafnrétti hinsegin fólks eru ekki hlutur sem hægt er að strika af lista með frambærilegum lagasetningum eða eyðublöðum. Það er eitthvað sem þarf að samþætt inn í alla vinnu stjórnvalda og þarf að vera hlutur sem þau beita sér fyrir í hvívetna. Í dag minnumst við, en á morgun heldur baráttan ótrauð áfram. Hægt verður að fylgjast með viðburðinum í gegnum facebook live á facebook síðu Trans Íslands kl. 17:00 í dag. Höfundur er kynjafræðingur og formaður Trans Íslands, félags trans fólks á Íslandi Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ugla Stefanía Hinsegin Málefni transfólks Mest lesið Sex hlutir sem þú vissir ekki um húsnæðisfélög Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun Þegar Sjálfstæðisflokkurinn fann málbeinið sitt Ásta Guðrún Helgadóttir Skoðun Þegar hið óhugsanlega gerist Hrefna Sigurjónsdóttir Skoðun Að elska sjálfan sig – lykill að heilbrigðu starfsumhverfi í leik- og grunnskólum Kristín Magdalena Ágústsdóttir Skoðun Ábyrgð og ábyrgðarleysi Guðrún Hafsteinsdóttir Skoðun Gamla Reykjavíkurhöfn - Vesturbugt – ákall um nýtt skipulag Páll Jakob Líndal Skoðun Stöðvum áætlanir um sjókvíaeldi í Eyjafirði! Harpa Barkardóttir Skoðun Þegar óttinn er ekki sannur Sigurður Árni Reynisson Skoðun Fimm staðreyndir fyrir Gunnþór Ingvason Arnar Þór Ingólfsson Skoðun Klerkaveldi, trú og stjórnmál Sigurður Árni Þórðarson Skoðun Skoðun Skoðun Frumvarp til ólaga Jón Ásgeir Sigurvinsson skrifar Skoðun Hervirki í höfuðborg - Svefngenglar við stjórnvölinn Örn Sigurðsson skrifar Skoðun „Drifkraftur að óöryggi og óvissu“ Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Klerkaveldi, trú og stjórnmál Sigurður Árni Þórðarson skrifar Skoðun Stöðvum áætlanir um sjókvíaeldi í Eyjafirði! Harpa Barkardóttir skrifar Skoðun Gamla Reykjavíkurhöfn - Vesturbugt – ákall um nýtt skipulag Páll Jakob Líndal skrifar Skoðun Að elska sjálfan sig – lykill að heilbrigðu starfsumhverfi í leik- og grunnskólum Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar Skoðun Þegar Sjálfstæðisflokkurinn fann málbeinið sitt Ásta Guðrún Helgadóttir skrifar Skoðun Sex hlutir sem þú vissir ekki um húsnæðisfélög Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Þegar hið óhugsanlega gerist Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Ábyrgð og ábyrgðarleysi Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Þegar óttinn er ekki sannur Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Fimm staðreyndir fyrir Gunnþór Ingvason Arnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Réttlæti byggir ekki á rangfærslum – svar við málflutningi þingflokksformanns Samfylkingar um veiðigjaldafrumvarpið Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Björgun hvala og orðræðan sem máli skiptir Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei skrifar Skoðun Ferðaleiðsögn í skjóli ábyrgðar – tími til kominn að endurhugsa nálgunina Guðmundur Björnsson skrifar Skoðun Á flandri í klandri Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Átak til að stytta biðlista barna eftir sérfræðiaðstoð Helga Þórðardóttir skrifar Skoðun Hverjir borga leikskólann í Kópavogi? Örn Arnarson skrifar Skoðun Tölvupóstar fjórðu iðnbyltingarinnar Sigurjón Njarðarson skrifar Skoðun „Skömmin þín“ Jokka G. Birnudóttir skrifar Skoðun Tökum samtalið Gunnþór Ingvason skrifar Skoðun „Eruð þið sammála lausagöngu katta?“ Sighvatur Björgvinsson skrifar Skoðun Réttlæti fyrir þjóðina, framfarir fyrir landsbyggðina Guðmundur Ari Sigurjónson skrifar Skoðun Hvernig meðhöndlum við vanda sem ekki má tala um? Skaðaminnkandi nálgun í fangelsum Margrét Dís Yeoman skrifar Skoðun Stuðningur við nýsköpun í menntun: Leið að betra mati Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Þegar illfygli leiðir stórmennskubrjálæðing Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Afruglari Þórður Björn Sigurðsson skrifar Skoðun Þjóðkirkja á réttri leið Þórður Guðmundsson skrifar Skoðun Staðreyndir um einfaldara regluverk Guðlaugur Þór Þórðarson skrifar Sjá meira
Í dag er minningardagur trans fólks. Dagurinn er haldinn til þess að minnast trans fólks sem hefur verið myrt fyrir kynvitund sína, en árið 2020 hafa verið tilkynnt alls 350 morð á trans fólki víðsvegar um heim, samkvæmt evrópsku trans samtökunum Transgender Europe, sem er 6% aukning á milli ára. Þrátt fyrir að á Íslandi lifum við sem betur fer ekki við mikið af alvarlegum ofbeldisglæpum þá stendur trans fólk víða fyrir hindrunum í íslensku samfélagi. Þó svo að við höfum stigið mikilvæg skref undanfarin ár í lagalegum skilningi, og lyft grettistaki í vitundavakningu um málefni trans fólks, þá er enn langt í land. Ekki eru mörg ár síðan að trans karl að nafni Horst Gorda varð úti á Íslandi eftir að þjónustu úrræði brugðust honum vegna skilríkja sem voru ekki í samræmi við kynvitund hans. Andlát hans var mörgum í okkar samfélagi mjög þungbært og þrátt fyrir fjölmiðlaumfjöllun þá varð það í raun ekki fyrr en með lögum um kynrænt sjálfræði sem samþykkt voru síðastliðið sumar að þær hindranir sem leiddu að hluta til til andláts hans urðu ruddar úr vegi. Undanfarin ár höfum við einnig séð tilfelli þar sem ráðist er á trans manneskjur, þeim neitaður aðgangur að almannarýmum eða þau áreitt þegar þau nýta sér þjónustu. Trans fólk upplifir enn áreiti á vinnustað, þegar það leitar sér húsnæði, innan menntunarkerfisins og á flestum sviðum mannlífsins. Staða trans barna og unglinga er að mörgu leyti ekki góð, enda hefur ekki verið starfrækt eiginlegt teymi sem veitir þeim þjónustu innan Barna- og unglingageðdeildar Landspítala síðan fyrir áramót. Þrátt fyrir að Trans Ísland, Trans vinir og Samtökin ‘78 hafi skilað inn undirskriftarlista til að hvetja til að meira fjármagn yrði lagt í málaflokkinn hefur ekkert gerst í þeim málum enn. Trans krakkar og unglingar bíða því mörg hver í öngum sínum og eiga erfitt með að fá þá sérfræði þjónustu sem þau þurfa á að halda. Nýleg könnun Samtakanna ‘78 sýnir að meira en fjórðungur nemenda í skólum landsins hafa orðið fyrir munnlegu áreiti fyrir kyntjáningu sína, og 6,2% orðið fyrir líkamlegu áreiti. Mikið hefur verið til umræðu undanfarin misseri um aðgengi trans fólks að kynjuðum rýmum eða þjónustu í kjölfar laga um kynrænt sjálfræði, og jafnvel verið reifaðar áhyggjur af því að trans fólk sé að nýta sér slík rými og borið fyrir sig umræður um öryggi eða ótta við að kynferðisafbrotamenn þykist vera trans. Enginn grundvöllur er fyrir slíkum áhyggjum, og hefur það ekki sýnt sig að bætt aðgengi trans fólks að nafna- og kynskrárbreytingum leiði til aukins ofbeldi í kynjuðum rýmum. Við búum því miður við þann veruleika að kynferðisofbeldi er viðvarandi samfélagsmein hérlendis, og þurfa kynferðisafbrotamenn svo sannarlega ekki að bregða sér í dulargervi til þess að beita fólk ofbeldi. Rannsóknir og reynsla sýnir að trans fólk verður í auknum mæli fyrir kynferðisofbeldi, heimilsofbeldi og áreitni í kynjuðum rýmum. Trans fólk hefur verið að nýta sér slík rými í marga áratugi án vandkvæða og er það öllu heldur vandamál hvað trans fólk verður fyrir miklu mótlæti í þeim rýmum. Trans fólks veigrar sér við því að nýta sér sundstaði, líkamsrækt eða æfa íþróttir af hræðslu við fordóma og áreiti. Til eru ótal dæmi um það að trans fólk hrökklist úr líkamsrækt eða íþróttum sem þau brenna fyrir að stunda þegar þau byrja sitt ferli af sökum ótta við fordóma. Það er að mínu mati mikið lýðheilsuvandamál að trans fólk upplifi sig ekki öruggt á þessum sviðum hérlendis. Við erum öll allskonar og eigum við öll rétt á því að nýta okkur þessi rými í samræmi við kynvitund — ekki bara þau okkar sem falla kyrfilega í norm kynjakerfisins. Einnig er vert að nefna að staða hinsegin hælisleitanda og flóttafólks er ekki nægilega góð, hvorki í lagalegum né félagslegum skilningi. Fyrr á þessu ári stóð til að brottvísa trans strák og fjölskyldu hans til aðstæðna sem voru honum og fjölskyldu hans lífshættulegar og hefði það ekki verið fyrir sterk viðbrögð ýmissa samtaka og samfélagsins almennt sem mótmæltu þessu harðlega, þá hefði hann og fjölskylda hans verið send úr landi. Það er því ljóst að víðsvegar liggur enn pottur brotinn í íslensku samfélagi. Þrátt fyrir að lög um kynrænt sjálfræði hafi fært okkur nokkrum skrefum framar í lagalegum skilningi, þá eru ennþá engin haldbær mismunalöggjöf eða verndun gegn hatursorðræðu. Hatursorðræða fær því að heyrast títt í fjölmiðlum landsins, meðal annars af fólki sem titlar sig sem sálfræðinga, án þess að neinar afleiðingar verði af þeim grófa áróðri sem viðhefst, og mun koma til með að hafa skaðlegar afleiðingar fyrir trans fólk hérlendis. Ég vil því nýta tækifærið og biðja stjórnvöld og stofnanir landsins til að leggja við hlustir. Trans samfélagið og hinsegin samfélagið almennt hefur, þrátt fyrir lítið fjármagn, tekist að lyfta grettistaki í þessum málum, veitt þjónustu og gefið vinnu sína til þess að skapa betra samfélag fyrir hinsegin fólk. Stjórnvöld þurfa að sýna mun meiri stuðning og skuldbindingu við hinsegin félög hérlendis, og halda áfram að vinna í þessum málum, í orði og á borði. Ísland getur ekki haldið áfram að skreyta sig fjöðrum jafnréttis og víðsýni ef að gjörðir þeirra, stuðningur og fjármagn til málaflokksins sýnir annað. Jafnrétti hinsegin fólks eru ekki hlutur sem hægt er að strika af lista með frambærilegum lagasetningum eða eyðublöðum. Það er eitthvað sem þarf að samþætt inn í alla vinnu stjórnvalda og þarf að vera hlutur sem þau beita sér fyrir í hvívetna. Í dag minnumst við, en á morgun heldur baráttan ótrauð áfram. Hægt verður að fylgjast með viðburðinum í gegnum facebook live á facebook síðu Trans Íslands kl. 17:00 í dag. Höfundur er kynjafræðingur og formaður Trans Íslands, félags trans fólks á Íslandi
Að elska sjálfan sig – lykill að heilbrigðu starfsumhverfi í leik- og grunnskólum Kristín Magdalena Ágústsdóttir Skoðun
Skoðun Að elska sjálfan sig – lykill að heilbrigðu starfsumhverfi í leik- og grunnskólum Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar
Skoðun Réttlæti byggir ekki á rangfærslum – svar við málflutningi þingflokksformanns Samfylkingar um veiðigjaldafrumvarpið Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Björgun hvala og orðræðan sem máli skiptir Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei skrifar
Skoðun Ferðaleiðsögn í skjóli ábyrgðar – tími til kominn að endurhugsa nálgunina Guðmundur Björnsson skrifar
Skoðun Hvernig meðhöndlum við vanda sem ekki má tala um? Skaðaminnkandi nálgun í fangelsum Margrét Dís Yeoman skrifar
Að elska sjálfan sig – lykill að heilbrigðu starfsumhverfi í leik- og grunnskólum Kristín Magdalena Ágústsdóttir Skoðun