Fátækt íslenskra barna Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar 23. ágúst 2020 16:00 Samkvæmt skýrslu sem UNICEF gaf út í janúar 2016 eru 9.1% eða rúmlega 6 þúsund íslensk börn í fátækt í dag. Í annarri skýrslu sem félagsfræðingurinn Kolbeinn Stefánsson gaf út í kjölfarið kom fram að á milli 10-15% íslenskra barna líði fátækt. Skýrsla UNICEF er því hófleg í samanburði en báðar skýrslur sýna fram á skelfilega stöðu barna á Íslandi. Mig langar að segja nokkur orð um samhengið við stöðu fátæktar íslenskra barna eins og það lítur út fyrir mér. Á mynd má sjá mynd af ríkisstjórninni. Ég er einn stofnenda Félags fósturbarna. Í sumar var haft samband við okkur frá Landssambandi ungmennafélaga þar sem okkur var boðið að sækja um aðild að sambandinu. Landssambandið hefur það markmið að standa vörð um hagsmuni ungs fólks á Íslandi. Bréfið var undirritað af formanni sambandsins, Uni nokkurri Hildardóttur. Aðsend Una sú er einnig varaþingmaður Vinstri grænna og tók sjálf þátt í atkvæðagreiðslu síðasta haust þar sem hún og aðrir í ríkisstjórninni höfnuðu tillögu um að hækka kjör öryrkja og eldri borgara. Fátækt þessara hópa heldur því áfram m.a. á vegum formanns ungmennasambandsins sem hefur það markmið að "standa vörð" um hagsmuni fólks. Þegar ég leitaði til Unu, sem einnig er formaður mannréttinda- og lýðræðisráðs Mosfellsbæjar vegna annars ótengds máls, máls Erlings Smith sem þó nokkur umfjöllun hefur verið í fjölmiðlum undanfarið ár, biðu mín engin svör. Staðan er semsé sú að fátækt á Íslandi, þ.m.t. fátækt barna, er haldin uppi af pólitískri ákvörðun Vinstri grænna og Sjálfstæðisflokksins. Eina ástæðan fyrir því að staðan er svona er af því að við alþýðan leyfum þessum eiginhagsmunaaðilum að stjórna ferðinni í þessum málum á Íslandi. Þeirra slagorð er að fátækt alþýðunnar sé nauðsynleg svo að spillt valdastéttin geti grætt meira og styrkt valdastöðu sína gagnvart alþýðunni í krafti peninganna. Markmið Félags fósturbarna er að bæta stöðu fósturbarna á Íslandi. Að mínu mati er stór partur af hagsmunastöðu fósturbarna, núverandi og uppkomnum, tengdur fjárhagslegu öryggi okkar til þeirrar velferðar og tækifæra sem við eigum skilið, á unga aldri jafnt sem á fullorðinsárum okkar eftir fóstur. Með það og annað ofantalið í huga mun ég leggja fram formlega vantrauststillögu á Uni Hildardóttur sem formann Landssambands ungmennafélaga. Hún hefur brugðist trausti landsmanna og ber því að vekja úr formennsku mikilvægra innviða kerfisins sem viðkemur hagsmunum barna. Ekki er ásættanlegt að vera leiðandi í sköpun vandamálanna sem maður er ráðinn til að leysa. Síðast en ekki síst vill ég biðja þig, kæri lesandi, um að styrkja okkar félag sem er að hefja formleg störf og auglýsingaherferð til að kynna sig nú í byrjun september, þar sem lögð verður áhersla á að heyra frá sem flestu fólki með reynslu af fósturkerfinu sem börn. Félagið er óhagnaðardrifið og vanfjármagnað og er háð styrkjum úr samfélaginu til þess að sinna störfum sínum til markmiða sinna. Meðal verkefna verður samvinna við önnur félög á borð við Félag fósturforeldra, Sálfræðingafélag Íslands, UNICEF og fl. Sigur okkar felst í breiðri samstöðu okkar. Í samfélaginu liggur fjöldi fólks með gnístandi sársaukareynslu úr fósturkerfinu sem hefur ekki fengið bót meina sinna og á sér enga talsmenn. Það ætti að vera markmið okkar allra í íslensku samfélagi að lina sársauka náungans, taka utan um þessa einstaklinga og veita þeim þá virðingu, ást og réttindi sem þeir eiga svo sannarlega skilið. Enginn er betur til þess fallinn að gera bragarbót á sínu samfélagi en sá sem situr neðst í ólýðræðislegu valdaskipulagi þess, hinn venjulegi, fátæki, reynsluhokni og valdalausi alþýðuborgari. Það ert þú og ég. Stöndum saman til sigurs. Upplýsingar um styrktarreikning félagsins má finna á fosturborn.is/styrkir. Höfundur er stjórnarformaður Félags fósturbarna. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Börn og uppeldi Fjölskyldumál Félagsmál Mest lesið Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir Skoðun Vanhæfur Sjálfstæðisflokkur Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Myllan sem mala átti gull Andrés Kristjánsson Skoðun Pírati pissar í skóinn sinn Helgi Áss Grétarsson Skoðun Fáum presta aftur inn í skólana Rósa Guðbjartsdóttir Skoðun Fé án hirðis Þorvaldur Lúðvík Sigurjónsson Skoðun Sjö mýtur um loftslagsbreytingar Kristinn Már Hilmarsson,Elva Rakel Jónsdóttir Skoðun Rösk og reiðubúin fyrir landsbyggðina Hópur Röskvuliða Skoðun Goðsögnin um UFS-sjóði sem róttækar „woke"- fjárfestingar Már Wolfgang Mixa Skoðun Framtíð Öskjuhlíðar Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Mannúð og hugrekki - gegn stríðsglæpum og þjóðarmorði Ólafur Ingólfsson skrifar Skoðun Framtíð menntunar – byggjum á trausti, ekki tortryggni Helga Kristín Kolbeins skrifar Skoðun Fé án hirðis Þorvaldur Lúðvík Sigurjónsson skrifar Skoðun Gæludýr geta dimmu í dagsljós breytt Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Myllan sem mala átti gull Andrés Kristjánsson skrifar Skoðun Sjö mýtur um loftslagsbreytingar Kristinn Már Hilmarsson,Elva Rakel Jónsdóttir skrifar Skoðun Pírati pissar í skóinn sinn Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Fáum presta aftur inn í skólana Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun Rösk og reiðubúin fyrir landsbyggðina Hópur Röskvuliða skrifar Skoðun Icelandic Learning is a Gendered Health Issue Logan Lee Sigurðsson skrifar Skoðun Goðsögnin um UFS-sjóði sem róttækar „woke"- fjárfestingar Már Wolfgang Mixa skrifar Skoðun Framtíð Öskjuhlíðar Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Vanhæfur Sjálfstæðisflokkur Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Mælt fyrir miklum kjarabótum öryrkja og aldraðra Inga Sæland skrifar Skoðun Mannréttindabrot og stríðsglæpir Rússa í Úkraínu Erlingur Erlingsson skrifar Skoðun Áskorun til Félags íslenskra hjúkrunarfræðinga og Háskóla Íslands Ríkharður Ólafsson,Styrmir Hallsson skrifar Skoðun Ákvarðanir teknar í Reykjavík – afleiðingarnar skella á okkur Hópur Framsóknarmanna í sveitarstjórnum skrifar Skoðun Snjallborgin eða Skuggaborgin Reykjavík: Gervigreindarknúið höfuðborgarsvæði Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Getur Sturlunga snúið aftur? Leifur B. Dagfinnsson skrifar Skoðun Vaka stendur með Menntavísindasviði í verki Gunnar Ásgrímsson skrifar Skoðun Vorbókaleysingar Henry Alexander Henrysson skrifar Skoðun Er þetta í alvöru umdeild skoðun fámenns hóps? Snorri Másson skrifar Skoðun Liðveisla fyrir öll Atli Már Haraldsson skrifar Skoðun Réttur til endurtektarprófa: Jafnræði í námi fyrir alla stúdenta Vera Mist Magnúsdóttir,Guðlaug Eva Albertsdóttir skrifar Skoðun Að standa við stóru orðin Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Aðför að landsbyggðinni – og tilraun til að slá ryki í augu almennings Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Deyr mjólkurkýrin ef eigandi hennar fær eitt viðbótar mjólkurglas? Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Kynlíf veldur einhverfu: Opið bréf til Háskóla Íslands og fjölmiðla Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Margrét Oddný Leópoldsdóttir skrifar Skoðun Ég virði þig og þín mörk, virðir þú mig og mín mörk ? Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Sjá meira
Samkvæmt skýrslu sem UNICEF gaf út í janúar 2016 eru 9.1% eða rúmlega 6 þúsund íslensk börn í fátækt í dag. Í annarri skýrslu sem félagsfræðingurinn Kolbeinn Stefánsson gaf út í kjölfarið kom fram að á milli 10-15% íslenskra barna líði fátækt. Skýrsla UNICEF er því hófleg í samanburði en báðar skýrslur sýna fram á skelfilega stöðu barna á Íslandi. Mig langar að segja nokkur orð um samhengið við stöðu fátæktar íslenskra barna eins og það lítur út fyrir mér. Á mynd má sjá mynd af ríkisstjórninni. Ég er einn stofnenda Félags fósturbarna. Í sumar var haft samband við okkur frá Landssambandi ungmennafélaga þar sem okkur var boðið að sækja um aðild að sambandinu. Landssambandið hefur það markmið að standa vörð um hagsmuni ungs fólks á Íslandi. Bréfið var undirritað af formanni sambandsins, Uni nokkurri Hildardóttur. Aðsend Una sú er einnig varaþingmaður Vinstri grænna og tók sjálf þátt í atkvæðagreiðslu síðasta haust þar sem hún og aðrir í ríkisstjórninni höfnuðu tillögu um að hækka kjör öryrkja og eldri borgara. Fátækt þessara hópa heldur því áfram m.a. á vegum formanns ungmennasambandsins sem hefur það markmið að "standa vörð" um hagsmuni fólks. Þegar ég leitaði til Unu, sem einnig er formaður mannréttinda- og lýðræðisráðs Mosfellsbæjar vegna annars ótengds máls, máls Erlings Smith sem þó nokkur umfjöllun hefur verið í fjölmiðlum undanfarið ár, biðu mín engin svör. Staðan er semsé sú að fátækt á Íslandi, þ.m.t. fátækt barna, er haldin uppi af pólitískri ákvörðun Vinstri grænna og Sjálfstæðisflokksins. Eina ástæðan fyrir því að staðan er svona er af því að við alþýðan leyfum þessum eiginhagsmunaaðilum að stjórna ferðinni í þessum málum á Íslandi. Þeirra slagorð er að fátækt alþýðunnar sé nauðsynleg svo að spillt valdastéttin geti grætt meira og styrkt valdastöðu sína gagnvart alþýðunni í krafti peninganna. Markmið Félags fósturbarna er að bæta stöðu fósturbarna á Íslandi. Að mínu mati er stór partur af hagsmunastöðu fósturbarna, núverandi og uppkomnum, tengdur fjárhagslegu öryggi okkar til þeirrar velferðar og tækifæra sem við eigum skilið, á unga aldri jafnt sem á fullorðinsárum okkar eftir fóstur. Með það og annað ofantalið í huga mun ég leggja fram formlega vantrauststillögu á Uni Hildardóttur sem formann Landssambands ungmennafélaga. Hún hefur brugðist trausti landsmanna og ber því að vekja úr formennsku mikilvægra innviða kerfisins sem viðkemur hagsmunum barna. Ekki er ásættanlegt að vera leiðandi í sköpun vandamálanna sem maður er ráðinn til að leysa. Síðast en ekki síst vill ég biðja þig, kæri lesandi, um að styrkja okkar félag sem er að hefja formleg störf og auglýsingaherferð til að kynna sig nú í byrjun september, þar sem lögð verður áhersla á að heyra frá sem flestu fólki með reynslu af fósturkerfinu sem börn. Félagið er óhagnaðardrifið og vanfjármagnað og er háð styrkjum úr samfélaginu til þess að sinna störfum sínum til markmiða sinna. Meðal verkefna verður samvinna við önnur félög á borð við Félag fósturforeldra, Sálfræðingafélag Íslands, UNICEF og fl. Sigur okkar felst í breiðri samstöðu okkar. Í samfélaginu liggur fjöldi fólks með gnístandi sársaukareynslu úr fósturkerfinu sem hefur ekki fengið bót meina sinna og á sér enga talsmenn. Það ætti að vera markmið okkar allra í íslensku samfélagi að lina sársauka náungans, taka utan um þessa einstaklinga og veita þeim þá virðingu, ást og réttindi sem þeir eiga svo sannarlega skilið. Enginn er betur til þess fallinn að gera bragarbót á sínu samfélagi en sá sem situr neðst í ólýðræðislegu valdaskipulagi þess, hinn venjulegi, fátæki, reynsluhokni og valdalausi alþýðuborgari. Það ert þú og ég. Stöndum saman til sigurs. Upplýsingar um styrktarreikning félagsins má finna á fosturborn.is/styrkir. Höfundur er stjórnarformaður Félags fósturbarna.
Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir Skoðun
Skoðun Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Áskorun til Félags íslenskra hjúkrunarfræðinga og Háskóla Íslands Ríkharður Ólafsson,Styrmir Hallsson skrifar
Skoðun Ákvarðanir teknar í Reykjavík – afleiðingarnar skella á okkur Hópur Framsóknarmanna í sveitarstjórnum skrifar
Skoðun Snjallborgin eða Skuggaborgin Reykjavík: Gervigreindarknúið höfuðborgarsvæði Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Réttur til endurtektarprófa: Jafnræði í námi fyrir alla stúdenta Vera Mist Magnúsdóttir,Guðlaug Eva Albertsdóttir skrifar
Skoðun Aðför að landsbyggðinni – og tilraun til að slá ryki í augu almennings Ingibjörg Isaksen skrifar
Skoðun Deyr mjólkurkýrin ef eigandi hennar fær eitt viðbótar mjólkurglas? Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Kynlíf veldur einhverfu: Opið bréf til Háskóla Íslands og fjölmiðla Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Margrét Oddný Leópoldsdóttir skrifar
Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir Skoðun