Munum Drífa Snædal skrifar 7. desember 2019 18:00 Eftirfarandi ræðu flutti Drífa Snædal, forseti ASÍ, á mótmælafundinum Lýðræði ekki auðræði - Auðlindirnar aftur í okkar hendur á Austurvelli þann 7. desember.Kæru félagar, Munum hrunið Munum Panama Munum meðmæli með barnaníðingum Munum klausturmálið Munum Landsréttarmálið Munum Samherjamálið Munum brottvísanirnar Munum valdníðsluna, valdafólk sem hyglir fáum á kostnað fjöldans, valdafólk sem ber ekki virðingu fyrir lýðræði, fer með almannafé eins og sitt eigið og nýtir okkar sameiginlegu sjóði til að styrkja stöðu sína og sinna. Þetta er ekkert séríslenskt fyrirbæri en umburðalyndi okkar gagnvart vitleysunni held ég að sé nánast séríslensk. Þetta eru ekki einangruð mál, ekkert sem má bara bíða af sér. Bíða þangað til þjóðin fer að einbeita sér að öðru eins og jólaskreytingum. Við vitum sem er að öll þessi mál safnast upp og þegar enn eitt spillingarmálið opinberast opnast sárin sem hin skildu eftir. Þetta eru ekki einangruð mál, þetta er mynstur sem afhjúpar ráðamenn sem taka auðræði fram yfir lýðræði. Fólk sem lifir í eigin veruleika sínum og sinna, þekkir enga sem standa í biðröð eftir mat fyrir jólin, þekkir enga sem hafa ekki efni á lyfjum af því stjórnvöld hafa ákveðið að gróði útgerðarmanna sé mikilvægari. Því það er ákvörðun þeirra sem ráða hvort það sé mikilvægara að þeir sem eiga peninga geti átt meiri peninga eða hvort við öll fáum menntun og heilbrigði. Það er ekki til neitt fyrirlitlegra en fólk sem kemur sér hjá því að greiða í sameiginlega sjóði, hvort sem það er hér innanlands eða erlendis. Og það er jafn fyrirlitlegt að búa til kerfi þar sem einstaklingar geta makað krókinn á kostnað okkar sameiginlegu auðlinda, okkar sameiginlegu sjóða, okkar sameiginlegu velferðar. Af hverju erum við í þessari stöðu? Aftur og aftur. Getur verið að við höfum einblínt svo mikið á einstaklingshyggju að við missum af heildinni. Erum svo upptekin af því að vera besta útgáfan af sjálfum okkur að við gleymum að vera besta útgáfan af samfélagi. Erum svo upptekin af núvitund mitt í öllu stressinu að við gleymum að reikna með samferðafólkinu í vitund okkar. Erum uppteknari af því að komast í kjólinn fyrir jólin en hafa af því áhyggjur að sumir geta ekki haldið jól svo vel sé. Kapítalisminn hefur haft gríðarleg áhrif í gegnum tíðina. Helstu áhrifin eru sennilega að við hugsum frekar um einstaklinga en samfélög. Erum svo upptekin af því að vera ekki meðvirk að við gleymum að hugsa um náungann og kjósum yfir okkur aftur og aftur fólk sem hugsar um að vera besta útgáfan af sjálfum sér og vinum sínum frekar en heildinni. Og þegar okkur tekst vel upp að hjálpa og aðstoða þjóð sem vill byggja upp gott samfélag fyrir alla og heldur að við séum fyrirmyndin þá koma kapítalistarnir í kjölfarið og breyta velvilja í arðrán, samfélagsþjónustu í einkabissness, hagsmunum heildar í gróða fárra. Og þegar fólk flýr ömurlegar aðstæður í heimalandi sem gróðafyrirtæki á Vesturlöndum hafa viðhaldið setja þessi sömu vesturlönd ómanneskjuleg skilyrði og hika ekki við að vísa fólki okkur ekki þóknanlegt aftur í ömurlegar aðstæður. Kæru félagar, við höfum verk að vinna. Við þurfum að breyta svo ótal mörgu en við verðum að vera viss um að þegar við breytum samfélaginu mun mannúðin sigra. Það eru margir á hliðarlínunni tilbúnir til að taka við stjórn og sum þessara afla eru ógnvekjandi. Útlendingaandúð, kvenhatur og andlýðræðisöfl vilja komast til enn frekari áhrifa. Það má aldrei verða. Við skulum breyta stjórnarskránni en vera þess fullmeðvituð að breyting á lögum breytir ekki endilega menningunni. Til þess þarf miklu meira afl, miklu meira samtal og miklu meiri þrýsting. Engin lög koma í veg fyrir að þeir sem eru í aðstöðu til þess - maka krókinn nema við segjum líka, þú mátt ekki vera með ef þú ætlar þér að haga þér svona. Við ætlum ekki að kjósa þig ef þú gætir hagsmuna auðvaldsins fyrst og fremst. Þú ert dæmdur úr leik ef þú kemur peningum undan sameiginlegum sjóðum og þú missir virðingu okkar ef þú níðist á fátæku fólki og fátækum þjóðum. Samfélagið sem við þurfum er samfélag þar sem allir hafa rödd, ekki bara sá frekasti, sá ríkasti eða sá háværasti heldur allir. Samfélag þar sem lýðræðið er virt og jöfnuður og jafnrétti er í forgrunni. Munum allt sem gengið hefur á síðustu ár og segjum hingað og ekki lengra. Burt með Spillinguna! Burt með arðránið! Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Drífa Snædal Mest lesið 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson Skoðun Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun Alþjóðlegur dagur þroskaþjálfa – vettvangur á tímamótum Laufey Elísabet Gissurardóttir Skoðun Mest lesnu orð á Íslandi Friðrik Björnsson Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir Skoðun Mikilvægi lágþröskulda þjónustu fyrir geðheilbrigði ungs fólks Eva Rós Ólafsdóttir Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir Skoðun Ónýtir vegir – eina ferðina enn Sigþór Sigurðsson Skoðun Hafnarfjörður er bær sem styður við lífsgæði eldra fólks Valdimar Víðisson Skoðun Skoðun Skoðun Betri mönnun er lykillinn Skúli Helgason,Sabine Leskopf skrifar Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hversu oft á að fresta framtíðinni? Erna Magnúsdóttir,Stefán Þórarinn Sigurðsson skrifar Skoðun Getur Ísland staðið fremst í heilsutækni? Arna Harðardóttir skrifar Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar Skoðun Fjármál framhaldsskóla Róbert Ferdinandsson skrifar Skoðun Mikilvægi lágþröskulda þjónustu fyrir geðheilbrigði ungs fólks Eva Rós Ólafsdóttir skrifar Skoðun Varhugaverð sjónarmið eða raunsæ leið? Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Dýrin skilin eftir í náttúruvá Linda Karen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Skapandi leiðir í skóla- og frístundastarfi Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Skoðun Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson skrifar Skoðun Reykjavík er meðal dreifðustu höfuðborga Evrópu Guðni Freyr Öfjörð skrifar Skoðun Verum öll tengd Sólrún Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Hafnarfjörður er bær sem styður við lífsgæði eldra fólks Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Samræðulist í heimi gervigreindar Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Samræmt gæðanám eða einsleit kerfi? Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Ónýtir vegir – eina ferðina enn Sigþór Sigurðsson skrifar Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Alþjóðlegur dagur þroskaþjálfa – vettvangur á tímamótum Laufey Elísabet Gissurardóttir skrifar Skoðun Mest lesnu orð á Íslandi Friðrik Björnsson skrifar Skoðun Tími til kominn að styðja öll framúrskarandi ungmenni Karólína Helga Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað með dansinn? Lilja Björk Haraldsdóttir skrifar Skoðun Mótórhjólasamtök á Íslandi – hvers vegna öll þessi læti? Helgi Gunnlaugsson skrifar Skoðun Viðhorf sem mótar veruleikann – inngilding á orði og á borði Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar Skoðun „Mér sýnist Inga Sæland fá talsvert út úr þessu“ Sigurjón Arnórsson skrifar Skoðun Árangur hefst hér. Með þér. Guðrún Högnadóttir skrifar Skoðun Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley skrifar Sjá meira
Eftirfarandi ræðu flutti Drífa Snædal, forseti ASÍ, á mótmælafundinum Lýðræði ekki auðræði - Auðlindirnar aftur í okkar hendur á Austurvelli þann 7. desember.Kæru félagar, Munum hrunið Munum Panama Munum meðmæli með barnaníðingum Munum klausturmálið Munum Landsréttarmálið Munum Samherjamálið Munum brottvísanirnar Munum valdníðsluna, valdafólk sem hyglir fáum á kostnað fjöldans, valdafólk sem ber ekki virðingu fyrir lýðræði, fer með almannafé eins og sitt eigið og nýtir okkar sameiginlegu sjóði til að styrkja stöðu sína og sinna. Þetta er ekkert séríslenskt fyrirbæri en umburðalyndi okkar gagnvart vitleysunni held ég að sé nánast séríslensk. Þetta eru ekki einangruð mál, ekkert sem má bara bíða af sér. Bíða þangað til þjóðin fer að einbeita sér að öðru eins og jólaskreytingum. Við vitum sem er að öll þessi mál safnast upp og þegar enn eitt spillingarmálið opinberast opnast sárin sem hin skildu eftir. Þetta eru ekki einangruð mál, þetta er mynstur sem afhjúpar ráðamenn sem taka auðræði fram yfir lýðræði. Fólk sem lifir í eigin veruleika sínum og sinna, þekkir enga sem standa í biðröð eftir mat fyrir jólin, þekkir enga sem hafa ekki efni á lyfjum af því stjórnvöld hafa ákveðið að gróði útgerðarmanna sé mikilvægari. Því það er ákvörðun þeirra sem ráða hvort það sé mikilvægara að þeir sem eiga peninga geti átt meiri peninga eða hvort við öll fáum menntun og heilbrigði. Það er ekki til neitt fyrirlitlegra en fólk sem kemur sér hjá því að greiða í sameiginlega sjóði, hvort sem það er hér innanlands eða erlendis. Og það er jafn fyrirlitlegt að búa til kerfi þar sem einstaklingar geta makað krókinn á kostnað okkar sameiginlegu auðlinda, okkar sameiginlegu sjóða, okkar sameiginlegu velferðar. Af hverju erum við í þessari stöðu? Aftur og aftur. Getur verið að við höfum einblínt svo mikið á einstaklingshyggju að við missum af heildinni. Erum svo upptekin af því að vera besta útgáfan af sjálfum okkur að við gleymum að vera besta útgáfan af samfélagi. Erum svo upptekin af núvitund mitt í öllu stressinu að við gleymum að reikna með samferðafólkinu í vitund okkar. Erum uppteknari af því að komast í kjólinn fyrir jólin en hafa af því áhyggjur að sumir geta ekki haldið jól svo vel sé. Kapítalisminn hefur haft gríðarleg áhrif í gegnum tíðina. Helstu áhrifin eru sennilega að við hugsum frekar um einstaklinga en samfélög. Erum svo upptekin af því að vera ekki meðvirk að við gleymum að hugsa um náungann og kjósum yfir okkur aftur og aftur fólk sem hugsar um að vera besta útgáfan af sjálfum sér og vinum sínum frekar en heildinni. Og þegar okkur tekst vel upp að hjálpa og aðstoða þjóð sem vill byggja upp gott samfélag fyrir alla og heldur að við séum fyrirmyndin þá koma kapítalistarnir í kjölfarið og breyta velvilja í arðrán, samfélagsþjónustu í einkabissness, hagsmunum heildar í gróða fárra. Og þegar fólk flýr ömurlegar aðstæður í heimalandi sem gróðafyrirtæki á Vesturlöndum hafa viðhaldið setja þessi sömu vesturlönd ómanneskjuleg skilyrði og hika ekki við að vísa fólki okkur ekki þóknanlegt aftur í ömurlegar aðstæður. Kæru félagar, við höfum verk að vinna. Við þurfum að breyta svo ótal mörgu en við verðum að vera viss um að þegar við breytum samfélaginu mun mannúðin sigra. Það eru margir á hliðarlínunni tilbúnir til að taka við stjórn og sum þessara afla eru ógnvekjandi. Útlendingaandúð, kvenhatur og andlýðræðisöfl vilja komast til enn frekari áhrifa. Það má aldrei verða. Við skulum breyta stjórnarskránni en vera þess fullmeðvituð að breyting á lögum breytir ekki endilega menningunni. Til þess þarf miklu meira afl, miklu meira samtal og miklu meiri þrýsting. Engin lög koma í veg fyrir að þeir sem eru í aðstöðu til þess - maka krókinn nema við segjum líka, þú mátt ekki vera með ef þú ætlar þér að haga þér svona. Við ætlum ekki að kjósa þig ef þú gætir hagsmuna auðvaldsins fyrst og fremst. Þú ert dæmdur úr leik ef þú kemur peningum undan sameiginlegum sjóðum og þú missir virðingu okkar ef þú níðist á fátæku fólki og fátækum þjóðum. Samfélagið sem við þurfum er samfélag þar sem allir hafa rödd, ekki bara sá frekasti, sá ríkasti eða sá háværasti heldur allir. Samfélag þar sem lýðræðið er virt og jöfnuður og jafnrétti er í forgrunni. Munum allt sem gengið hefur á síðustu ár og segjum hingað og ekki lengra. Burt með Spillinguna! Burt með arðránið!
Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun
Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar
Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar
Skoðun Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson skrifar
Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson skrifar
Skoðun Alþjóðlegur dagur þroskaþjálfa – vettvangur á tímamótum Laufey Elísabet Gissurardóttir skrifar
Skoðun Viðhorf sem mótar veruleikann – inngilding á orði og á borði Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar
Skoðun Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley skrifar
Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun