Lífið

Svaka kúl lúðasveit frá Þorlákshöfn

Þórarinn Þórarinsson skrifar
Aðflutti andskotinn hún Ágústa Ragnarsdóttir er virðulegur formaður hinnar fjölmennu og öflugu lúðasveitar sem blæs rokkuðu lífi í bæjartuskurnar.
Aðflutti andskotinn hún Ágústa Ragnarsdóttir er virðulegur formaður hinnar fjölmennu og öflugu lúðasveitar sem blæs rokkuðu lífi í bæjartuskurnar.
Lúðrasveit Þorlákshafnar heldur tvenna stórtónleika í þessari viku undir yfirskriftinni Brassrokk og nýtur að þessu sinni liðsinnis ekki ómerkari kappa en Eyþórs Inga Gunnlaugssonar og Þráins Árna Baldvinssonar, gítarleikara Skálmaldar, sem munu fara með sveitinni í gegnum nokkra sígilda rokkslagara.

„Tónlistarlífið hérna er ansi fjörugt og ef við tökum höfðatöluna þá er Lúðrasveit Þorlákshafnar fáránlega fjölskipuð,“ segir Ágústa Ragnarsdóttir, hornleikari og „virðulegur formaður“ eins og hún orðar það. „Það má segja að við séum alltaf í það minnsta 30 sem erum á hverjum tíma og það telst nú ansi gott hérna í sveitinni.“

Hún segir langflesta í lúðrasveitinni eiga rætur að rekja til Þorlákshafnar og þar búi flestir þótt einhverjir komi frá Selfossi og Reykjavík. „Það eru þá einhverjir brottfluttir en hafa þó vel flestir fengið sitt tónlistarlega uppeldi í Tónlistarskóla Árnesinga hérna í Þorlákshöfn. En svo eru svona lúðar eins og ég sem er aðfluttur andskoti sem lærði annars staðar,“ segir Ágústa.

„Það er rosalega rík tónlistarhefð í bænum og lúðrasveitin hefur hægt og rólega fest sig í sessi og hún hefur meðal annars orðið til þess að kynslóðirnar haldist í sveitinni.“

Ágústa segir þau yngstu í lúðrasveitinni vera í 10. bekk en þau elstu eru komin eitthvað yfir sextugt. „Þetta er nefnilega fáránlegt. Það er ekkert kynslóðabil í sveitinni sem er eiginlega ansi magnað. Og eins og kannski í lúðrasveitum almennt þá komum við úr rosalega fjölbreyttu starfsumhverfi, stéttum og svona,“ segir Ágústa um hina rótgrónu sveit sem varð 35 ára í febrúar, stofnuð 1984.

Lúðrasveitin hefur gert strandhögg í Lettlandi þar sem hún hreppti annað sætið í lúðrasveitakeppni.

Engin búningasveit

„Við höfum gert eitthvað mjög stórt á hverju einasta vori á undanförnum árum sem er þá hluti af því að fólki finnist spennandi að vera í þessu, að vera ekki bara lúðrasveit eins og margir kannast við sem eru bara að marsera á einhverjum tyllidögum og þess háttar. Við höfum aldrei beint verið svona búningalúðrasveit.“

Og í ár eru það sem fyrr segir tvennir rokkaðir tónleikar með aðstoð þekktra rokkhunda sem lúðrasveitin blæs til.

Fyrri tónleikarnir verða í Seljakirkju í kvöld og þeir seinni í Íþróttamiðstöðinni í Þorlákshöfn laugardaginn 13. apríl klukkan 15.

„Það er bara ótrúlegt hvað menn eru til í þetta með okkur,“ segir Ágústa um aðkomu þeirra Eyþórs og Þráins að þessu sinni. „Við erum svo kúl. Við erum svakalega kúl lúðar og þeir virðast ekkert þurfa að hugsa sig neitt sérstaklega um. Eins og þessir tveir sem eru með okkur núna. Það eru engir stjörnustælar og þetta hleypir spennu í mannskapinn og yngra liðinu finnst ógeðslega spennandi að vera með svona frægu fólki og gamla liðinu svosem líka.“



Killing in the name of?…

Lög eins og The Show Must Go On, Higher and Higher, Kvaðning með Skálmöld og Fjöllin hafa vakað eru meðal þeirra laga sem munu hljóma á tónleikunum ásamt Killing in the Name með hljómsveitinni Rage Against the Machine.

Hvaða klikkun er það að bjóða upp á Rage Against the Machine. Stendur þú fyrir þessu?

„Ekki persónulega en ég var í hópnum sem valdi lögin. Þetta er geðveikt lag, sko, og mjög athyglisvert að heyra það í þessum flutningi. Þetta er brjálað brass og þetta er lagið sem við notum til að kynna strákana til sögunnar á tónleikunum,“ segir Ágústa.

„Við byrjum á rosalegri Þursaflokkssyrpu þar sem lúðrasveitin er bara að spila, síðan förum við beint í Rage og svo kemur Eyþór inn alveg hreint öskrandi. Og þannig hefst þeirra aðkoma að tónleikunum.“ 






Fleiri fréttir

Sjá meira


×