Samband við Samband úr sambandi Ingibjörg Kristleifsdóttir og Haraldur F Gíslason skrifar 28. september 2012 13:45 Félag leikskólakennara, foreldrasamfélagið og aðrir velunnarar leikskólans fögnuðu þann 1. júlí 2008 þegar ný lög um leikskóla og lög um menntun og ráðningu kennara og skólastjórnenda í leik-, grunn- og framhaldsskólum tóku gildi. Áfanga var náð. Samfélagið var búið að staðfesta það með enn skýrari hætti en áður að leikskólinn væri hluti af menntakerfinu og að sömu kröfur skyldi gera til kennara á öllum skólastigum. Leikskólinn, vagga lýðræðisins, var viðurkenndur sem undirstaða skólakerfisins. Framfaraskref Þáverandi menntamálaráðherra af hægri væng stjórnmálanna þorði að taka þetta framfaraskref og núverandi mennta- og menningarmálaráðherra af gagnstæðum væng stjórnmálanna hefur skilað af sér heilstæðri aðalnámskrá fyrir öll skólastig í takt við þessa hugmyndafræði. Lögin kveða á um það að meistaragráðu eða 5 ára háskólanám þurfi til þess að fá leyfisbréf til kennslu; leikskólakennslu, grunnskólakennslu og framhaldsskólakennslu. Frá hendi leikskólakennara var eini skugginn sem bar á, að látið var af því markmiði að allir sem sinntu uppeldi og kennslu í leikskóla þyrftu að vera með leyfisbréf og var sú krafa minnkuð í að 2/3 hlutar væru leikskólakennarar. Enn ríkir ekki full sátt innan leikskólasamfélagsins um það að slegið hafi verið af kröfum enda eru nokkur sveitarfélög með hærra hlutfall og leikskólakennarar vilja setja markið hátt. Til hvers? Meistaranám mun skila af sér fjölbreyttari flóru í rannsóknum. Starfendarannsóknir verða m.a. hluti af daglegu starfi skólanna og liður í öflugri skólaþróun. Það eru allir sammála um það að við verðum að stefna að besta hugsanlega skólakerfi og að Íslendingar þori alltaf að vera í fararbroddi. Þetta mun einnig þýða betri kjör kennara, sterkari fagmennsku og fjölbreytta möguleika á samvinnu og flæði á milli skóla og á milli skólastiga. Það er ein megin stoðin undir skólalöggjöfinni að horfa á skólakerfið sem eina heild og rauður þráður í nýrri aðalnámskrá. En hvað? Eru þá ekki allir sáttir? Því miður virðist svo ekki vera. Samband íslenskra sveitarfélaga virðist af einhverjum ástæðum óttast að leikskólastigið eflist og hefur unnið gegn því ljóst og leynt. Vitnisburð um það má sjá í umsögnum um fyrrnefnd lög, þrátt fyrir að hafa tekið þátt í mótun þeirra og nú síðast í séráliti í starfshópi um eflingu leikskólastigsins. Úr verkum sveitarfélaga við fækkun stjórnenda í leikskóla undanfarin misseri má einnig lesa þetta viðhorf. Við sameiningar leikskóla var í sumum tilfellum einskis svifist við að losa sig við leikskólastjórnendur, marga með áralanga farsælan starfsferil, allt í þágu tölfræðinnar sem sýnir fækkun stjórnenda en engan sýnilegan árangur til hagræðingar. Margir leikskólar eru enn í sárum eftir bröltið enda var stjórnunin veikt einmitt á þeim tímapunkti þegar þarf sterka leiðtoga til þess að leiða breytingar. Fyrirsjáanlegt. Nú halda forsvarsmenn sambandsins því fram fullum fetum að það sé vegna þess að nám leikskólakennara var lengt í 5 ár að aðsókn í námið hefur dalað. Þeir minnast ekki á önnur skólastig en það er sama sagan þar og reyndar í heiminum öllum, að aðsókn í kennaranám hefur dalað og alþjóðasamfélag kennara hefur af því þungar áhyggjur. Að finna sökudólg? Ástæðurnar fyrir því eru margar og Samband íslenskra sveitarfélaga ætti að líta alvarlega í eigin barm og spyrja sig hvort og hvernig starfsumhverfi leikskóla hefur verið gert eftirsóknarvert til þess að velja sér leikskólakennslu sem ævistarf. Ungt fólk sem er að velja háskólanám miklar það ekki fyrir sér að taka meistaragráðu ef starfsumhverfið og kjörin eru eftirsóknarverð. Bakkalárgráðan er og verður áfram ágæt trappa til þess að staldra við á ef einhver kýs það, enda væri sá hinn sami öruggur um starf í leikskóla þar sem 1/3 hluti starfa er ætlaður fólki án leyfisbréfs. Sýnum metnað - horfum fram á við Við getum ekki hangið í því að beini breiði vegurinn sem var í boði fyrir þá sem nú eru miðaldra sé enn sá eini rétti. Fólk er að nema alla ævi og fleiri og fleiri kjósa að taka þess vegna fleiri en eitt háskólapróf og hafa réttindi á ólíkum starfssviðum. Að ætla það að fólk sem velur sér leikskólakennslu hafi minni metnað og úthald en fólk sem velur sér nám á öðrum sviðum er dónaskapur og segir allt um það hve gömlu viðhorfin til þeirra sem annast og mennta börn eru lífseig. Við verðum að gera þetta upp við okkur í eitt skipti fyrir öll. Viljum við það besta eða vill einhver segja það upphátt að manneskjan sé verðmetin eftir aldri og því yngri sem börnin eru því minni metnaður eigi að ríkja í umönnun þeirra og kennslu? Svari hver fyrir sig. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Haraldur F. Gíslason Mest lesið Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Af hverju hræðist fólk kynjafræði? Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun 120km hraði á Keflavíkurveginum og netsölur með áfengi Jón Páll Haraldsson Skoðun Auðbeldi SFS Örn Bárður Jónsson Skoðun Af hverju er Framsóknarfólk hamingjusamast? Árelía Eydís Guðmundsdóttir Skoðun Skjárinn og börnin Daðey Albertsdóttir,Silja Björk Egilsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun Lausnin liggur fyrir – Landspítali þarf að stíga skrefið Sandra B. Franks Skoðun „Er stjúpmamma þín vond eins og í Öskubusku?“ Hafdís Bára Ólafsdóttir Skoðun Hópnauðganir/svartheimar! Davíð Bergmann Skoðun Skoðun Skoðun 120km hraði á Keflavíkurveginum og netsölur með áfengi Jón Páll Haraldsson skrifar Skoðun Lausnin liggur fyrir – Landspítali þarf að stíga skrefið Sandra B. Franks skrifar Skoðun Auðbeldi SFS Örn Bárður Jónsson skrifar Skoðun Skjárinn og börnin Daðey Albertsdóttir,Silja Björk Egilsdóttir,Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun „Er stjúpmamma þín vond eins og í Öskubusku?“ Hafdís Bára Ólafsdóttir skrifar Skoðun Af hverju er Framsóknarfólk hamingjusamast? Árelía Eydís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Af hverju hræðist fólk kynjafræði? Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Hlustum á okkar landsliðskonur - sýnum Ísrael rauða spjaldið Hrönn G. Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun Hópnauðganir/svartheimar! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Valdið og samvinnuhugsjónin Kjartan Helgi Ólafsson skrifar Skoðun NPA breytti lífinu mínu Sveinbjörn Eggertsson skrifar Skoðun Hefur þú tilkynnt um ofbeldi gegn barni? Alfa Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Gildi kærleika og mannúðar Toshiki Toma skrifar Skoðun Hvernig tryggjum við samkeppnishæfni þjóðar? Jón Skafti Gestsson skrifar Skoðun Í minningu Frans páfa - sem tók sér nafn verndardýrlings dýra og náttúru Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Flottu kjötauglýsingarnar í blöðunum... Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Grafarvogsgremjan Þorlákur Axel Jónsson skrifar Skoðun Er ég að svindla? – Um sambýli manns og gervigreindar í sköpun og þekkingu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Fjármögnuðu stríðsvél Rússlands Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugleiðingar á páskum Ámundi Loftsson skrifar Skoðun Gremjan í Grafarvogi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson skrifar Skoðun Móttaka skemmtiferðaskipa - hlustað á íbúa Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley skrifar Skoðun Þegar mannshjörtun mætast Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Kristján á Sprengisandi lendir í ágjöf Björn Ólafsson skrifar Sjá meira
Félag leikskólakennara, foreldrasamfélagið og aðrir velunnarar leikskólans fögnuðu þann 1. júlí 2008 þegar ný lög um leikskóla og lög um menntun og ráðningu kennara og skólastjórnenda í leik-, grunn- og framhaldsskólum tóku gildi. Áfanga var náð. Samfélagið var búið að staðfesta það með enn skýrari hætti en áður að leikskólinn væri hluti af menntakerfinu og að sömu kröfur skyldi gera til kennara á öllum skólastigum. Leikskólinn, vagga lýðræðisins, var viðurkenndur sem undirstaða skólakerfisins. Framfaraskref Þáverandi menntamálaráðherra af hægri væng stjórnmálanna þorði að taka þetta framfaraskref og núverandi mennta- og menningarmálaráðherra af gagnstæðum væng stjórnmálanna hefur skilað af sér heilstæðri aðalnámskrá fyrir öll skólastig í takt við þessa hugmyndafræði. Lögin kveða á um það að meistaragráðu eða 5 ára háskólanám þurfi til þess að fá leyfisbréf til kennslu; leikskólakennslu, grunnskólakennslu og framhaldsskólakennslu. Frá hendi leikskólakennara var eini skugginn sem bar á, að látið var af því markmiði að allir sem sinntu uppeldi og kennslu í leikskóla þyrftu að vera með leyfisbréf og var sú krafa minnkuð í að 2/3 hlutar væru leikskólakennarar. Enn ríkir ekki full sátt innan leikskólasamfélagsins um það að slegið hafi verið af kröfum enda eru nokkur sveitarfélög með hærra hlutfall og leikskólakennarar vilja setja markið hátt. Til hvers? Meistaranám mun skila af sér fjölbreyttari flóru í rannsóknum. Starfendarannsóknir verða m.a. hluti af daglegu starfi skólanna og liður í öflugri skólaþróun. Það eru allir sammála um það að við verðum að stefna að besta hugsanlega skólakerfi og að Íslendingar þori alltaf að vera í fararbroddi. Þetta mun einnig þýða betri kjör kennara, sterkari fagmennsku og fjölbreytta möguleika á samvinnu og flæði á milli skóla og á milli skólastiga. Það er ein megin stoðin undir skólalöggjöfinni að horfa á skólakerfið sem eina heild og rauður þráður í nýrri aðalnámskrá. En hvað? Eru þá ekki allir sáttir? Því miður virðist svo ekki vera. Samband íslenskra sveitarfélaga virðist af einhverjum ástæðum óttast að leikskólastigið eflist og hefur unnið gegn því ljóst og leynt. Vitnisburð um það má sjá í umsögnum um fyrrnefnd lög, þrátt fyrir að hafa tekið þátt í mótun þeirra og nú síðast í séráliti í starfshópi um eflingu leikskólastigsins. Úr verkum sveitarfélaga við fækkun stjórnenda í leikskóla undanfarin misseri má einnig lesa þetta viðhorf. Við sameiningar leikskóla var í sumum tilfellum einskis svifist við að losa sig við leikskólastjórnendur, marga með áralanga farsælan starfsferil, allt í þágu tölfræðinnar sem sýnir fækkun stjórnenda en engan sýnilegan árangur til hagræðingar. Margir leikskólar eru enn í sárum eftir bröltið enda var stjórnunin veikt einmitt á þeim tímapunkti þegar þarf sterka leiðtoga til þess að leiða breytingar. Fyrirsjáanlegt. Nú halda forsvarsmenn sambandsins því fram fullum fetum að það sé vegna þess að nám leikskólakennara var lengt í 5 ár að aðsókn í námið hefur dalað. Þeir minnast ekki á önnur skólastig en það er sama sagan þar og reyndar í heiminum öllum, að aðsókn í kennaranám hefur dalað og alþjóðasamfélag kennara hefur af því þungar áhyggjur. Að finna sökudólg? Ástæðurnar fyrir því eru margar og Samband íslenskra sveitarfélaga ætti að líta alvarlega í eigin barm og spyrja sig hvort og hvernig starfsumhverfi leikskóla hefur verið gert eftirsóknarvert til þess að velja sér leikskólakennslu sem ævistarf. Ungt fólk sem er að velja háskólanám miklar það ekki fyrir sér að taka meistaragráðu ef starfsumhverfið og kjörin eru eftirsóknarverð. Bakkalárgráðan er og verður áfram ágæt trappa til þess að staldra við á ef einhver kýs það, enda væri sá hinn sami öruggur um starf í leikskóla þar sem 1/3 hluti starfa er ætlaður fólki án leyfisbréfs. Sýnum metnað - horfum fram á við Við getum ekki hangið í því að beini breiði vegurinn sem var í boði fyrir þá sem nú eru miðaldra sé enn sá eini rétti. Fólk er að nema alla ævi og fleiri og fleiri kjósa að taka þess vegna fleiri en eitt háskólapróf og hafa réttindi á ólíkum starfssviðum. Að ætla það að fólk sem velur sér leikskólakennslu hafi minni metnað og úthald en fólk sem velur sér nám á öðrum sviðum er dónaskapur og segir allt um það hve gömlu viðhorfin til þeirra sem annast og mennta börn eru lífseig. Við verðum að gera þetta upp við okkur í eitt skipti fyrir öll. Viljum við það besta eða vill einhver segja það upphátt að manneskjan sé verðmetin eftir aldri og því yngri sem börnin eru því minni metnaður eigi að ríkja í umönnun þeirra og kennslu? Svari hver fyrir sig.
Skoðun Hlustum á okkar landsliðskonur - sýnum Ísrael rauða spjaldið Hrönn G. Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar
Skoðun Í minningu Frans páfa - sem tók sér nafn verndardýrlings dýra og náttúru Árni Stefán Árnason skrifar
Skoðun Er ég að svindla? – Um sambýli manns og gervigreindar í sköpun og þekkingu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson skrifar
Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley skrifar
Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar