Er verið að púsla saman nýju stjórnmálaafli? 27. september 2011 06:00 Það hefur ekki farið fram hjá neinum að þessa dagana eru hræringar í tengslum við nýjan stjórnmálaflokk undir forystu Guðmundar Steingrímssonar. Er hér um nýja hugmynd að ræða eða er gömul hugmynd að taka á sig mynd? Það er áhugavert að standa á hliðarlínunni, horfa og hlusta. Nú er það komið upp á borð að Besti flokkurinn, eða einstaklingar innan hans, ætlar sér í landsmálin, bjóða fram í öllum kjördæmum með Guðmundi og ýmsum öðrum áhugasömum. Við heyrum Guðmund segja frá því að fólk úr ýmsum áttum hafi gefið sig fram og lýst yfir áhuga. En áhuga á hverju? Guðmundur hefur sagt að hann vilji berjast fyrir umhverfisvænum miðjuflokki sem leggi áherslu á fjölbreytt atvinnulíf. Þetta eru áherslur og gildi sem ég held að flestir Íslendingar gætu tekið undir. Öðru máli gegnir um stefnu þessa óstofnaða flokks þegar kemur að afstöðu hans til aðildarviðræðna og aðildar að ESB. Því má ætla að Guðmundur hafi leynt og ljóst í ræðu og riti undanfarin ár bæði í Samfylkingu og Framsókn barist með oddi og egg fyrir þessum gildum og boðað færar leiðir að settu marki. Ég get raunar með sanni sagt að ég var ekki mikið vör við baráttu hans fyrir stefnumálum sínum þann stutta tíma sem hann starfaði innan Framsóknar. En Guðmundur hefur sagt að sér hafi ekki tekist að vinna málum sínum brautargengi innan flokksins og því sá hann enga aðra leið færa en að hoppa frá borði og byrja upp á nýtt með fólki sem hefur í raun mismunandi bakgrunn. En eru þetta þau gildi sem Besti flokkurinn stendur fyrir og kynnti kjósendum í síðustu borgarstjórnarkosningum? Þegar horft er til fortíðar Guðmundar í Samfylkingunni og vinatengsla hans við Dag B. Eggertsson, varaformann Samfylkingarinnar, og nánasta samstarfsmanns Jóns Gnarr á samstarf Guðmundar og Jóns Gnarr ekki að koma svo mjög á óvart. Þegar horft er síðan í baksýnisspegilinn og rifjuð upp ummæli Jóhönnu Sigurðardóttur eftir síðustu kosningar þar sem hún sagði það sína skoðun að væntanlega væru núverandi flokkakerfi gengin sér til húðar og Samfylkingin sem slík ekki upphaf og endir alls þá fer óneitanlega að fæðast mynd í kollinum á mér. Einnig má ekki gleyma því að Össur Skarphéðinsson hefur oftar en einu sinni boðið Framsókn velkomna í Samfylkinguna. Í bók Björgvins G. Sigurðssonar fv. ráðherra Samfylkingarinnar kemur fram að hann gengur með þann draum í maganum að hér verði til einn öflugur flokkur með sameiningu núverandi flokka sem tilheyra miðjunni. Þegar öllum þessum brotum er raðað saman kemst ég ekki hjá því að velta upp þeirri hugsun að brotthvarf Guðmundar úr Framsóknarflokknum, samstarf hans við Jón Gnarr og ummæli ýmissa Samfylkingarmanna sé ekki tilviljun ein. Getur verið að Guðmundur hafi metið stöðuna þannig að Framsókn yrði ekki breytt þannig að nánara samstarf Framsóknar og Samfylkingar kæmi ekki til og því það eitt í stöðunni að yfirgefa flokkinn, safna saman fólki og stofna nýjan flokk? Getur löngu úthugsað púsluspil verið m.a. ástæða þess að Jóhanna ætlar aftur að gefa kost á sér sem formaður í Samfylkingunni þó svo að það traust sem stór hluti landsmanna bar til hennar sé nú ekki lengur til staðar? Getur verið að þetta sé ástæða þess að helstu forystumenn í Samfylkingunni hugsa ekki um að bjóða sig fram – og af hverju hætti Þórunn Sveinbjarnardóttir svo skyndilega á þingi? Ég óska henni velgengni í námi en má ekki ætla að hún hafi vitað við lok þings í vor að hún stefndi á nám nú í haust. Það fer ekki fram hjá nokkrum manni að þreytu er farið að gæta í stjórnarsamstarfinu og mjög margir kjósendur og stuðningsmenn Samfylkingarinnar þreyttir og pirraðir á samstarfinu við VG. Sá pirringur kom vel fram í viðtali við Þórunni í Kastljósi eftir að hún sagði af sér og ítrekað tala þingmenn eins og Sigmundur Ernir og Kristján Möller í þá átt að ýmsar ákvarðanir stjórnarinnar falli ekki að stefnu þeirra né flokksins og það sama má raunar segja um ýmis ummæli Árna Páls. Ég veit að fjölmargir Samfylkingarmenn gætu vel hugsað sér að stokka spilin og gefa upp á nýtt. Eftir eðlilegu tímatali á að kjósa til Alþingis eftir tvö ár en tvö ár er mjög langur tími í stjórnmálum og margt sem gerist á mun skemmri tíma. Er það hugsanlegt að þeir sem leiða Samfylkinguna geti í raun vel hugsað sér kosningar fyrr en eftir tvö ár og sjái það sem ákjósanlegan kost í stöðunni að fljótlega verði komið á koppinn nýtt afl sem gæti tekið þátt í að mynda þann nýja fjölmenna miðjuflokk sem marga krata dreymir um? Það er vitað að Samfylkingin sér sig ekki til langs tíma í stjórnarsamstarfi við VG og ekki heldur í samstarfi við Sjálfstæðisflokkinn miðað við núverandi áherslur þess flokks í mörgum veigamiklum málum. Því er það mjög nauðsynlegt fyrir Samfylkinguna, í núverandi mynd eða undir breyttu merki, að kalla saman fólk sem myndað getur stjórnmálaafl sem í stórum dráttum aðhyllist stefnu þeirra. Ef þessar vangaveltur mínar eiga á einhvern hátt við rök að styðjast er spurning hvort Guðmundur Steingrímsson taki meðvitaður eða ómeðvitaður þátt í þessu spili. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðanir Mest lesið Þarf ég að flytja úr landi? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir Skoðun Borgið lausnargjaldið Ólafur Hauksson Skoðun Hvað viltu að bíði þín heima? Þórdís Dröfn Andrésdóttir Skoðun Íslenski fasteignamarkaðurinn: spilavíti þar sem húsið vinnur alltaf Ingvar Þóroddsson Skoðun Jólaheimsóknir á aðventunni Guðrún Karls Helgudóttir Skoðun Bannað að lækna sykursýki II Lukka Pálsdóttir Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Jæja, ræðum þá þetta dásamlega Evrópusamband Haraldur Ólafsson Skoðun Barnaskapur Bjarna Ben; Fjölmargar þjóðir með meiri kaupmátt en við! Ole Anton Bieltvedt Skoðun Misskilin mannúð í hælisleitendamálum Nanna Margrét Gunnlaugsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Grjótið í eggjakörfunni Gunnsteinn R. Ómarsson skrifar Skoðun Vondar hugmyndir í verðbólgu Hildur Sverrisdóttir skrifar Skoðun Jólaheimsóknir á aðventunni Guðrún Karls Helgudóttir skrifar Skoðun Íslenski fasteignamarkaðurinn: spilavíti þar sem húsið vinnur alltaf Ingvar Þóroddsson skrifar Skoðun Borgið lausnargjaldið Ólafur Hauksson skrifar Skoðun Hvað viltu að bíði þín heima? Þórdís Dröfn Andrésdóttir skrifar Skoðun Þarf ég að flytja úr landi? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir skrifar Skoðun 11 ástæður fyrir því að kjósa Pírata Baldur Karl Magnússon skrifar Skoðun Misskilin mannúð í hælisleitendamálum Nanna Margrét Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Hvert er fóðrið til að skipulögð glæpastarfsemi geti þrifist hér á landi? Jú, villuráfandi stefnulaus ungmenni! Davíð Bergmann skrifar Skoðun „Útlendingar“ og „þetta fólk“ Jasmina Vajzović Crnac skrifar Skoðun Erum við ekki betri en Talibanar? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Af hverju ég styð Samfylkinguna – og Hannes Sigurbjörn Jónsson Ásbjörn Þór Ásbjörnsson skrifar Skoðun Lyftistöng fyrir samfélagið Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Stöndum með ungu fólki og fjölskyldum Ragna Sigurðardóttir,Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Þrælakistur samtímans? Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Bannað að lækna sykursýki II Lukka Pálsdóttir skrifar Skoðun Hvað kostar vímuefnavandinn? Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Hægri menn vega að heilbrigðiskerfinu Stefán Ólafsson skrifar Skoðun Jæja, ræðum þá þetta dásamlega Evrópusamband Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Kvikmyndagerð á Íslandi: Næstu skref Lilja Dögg Alfreðsdóttir skrifar Skoðun Sigurður Ingi og óverðtryggingin Hjalti Þórisson skrifar Skoðun Varnarveggur gegn vonbrigðum Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Flokkur fólksins vill efla byggð um land allt! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Barnaskapur Bjarna Ben; Fjölmargar þjóðir með meiri kaupmátt en við! Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Gekk ég yfir sjó og land og ríkisstofnanir líka Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Getur þú fengið þá hjálp sem þú þarft ef andlega heilsan hrörnar? Sigurrós Eggertsdóttir skrifar Skoðun Skilum skömminni Elín Birna Olsen skrifar Skoðun Reynir Samband sveitarfélaga að spilla gerð kennarasamninga? Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Hefur sálfræðileg meðferð áhrif á líkamlegt heilbrigði? Rúnar Helgi Andrason skrifar Sjá meira
Það hefur ekki farið fram hjá neinum að þessa dagana eru hræringar í tengslum við nýjan stjórnmálaflokk undir forystu Guðmundar Steingrímssonar. Er hér um nýja hugmynd að ræða eða er gömul hugmynd að taka á sig mynd? Það er áhugavert að standa á hliðarlínunni, horfa og hlusta. Nú er það komið upp á borð að Besti flokkurinn, eða einstaklingar innan hans, ætlar sér í landsmálin, bjóða fram í öllum kjördæmum með Guðmundi og ýmsum öðrum áhugasömum. Við heyrum Guðmund segja frá því að fólk úr ýmsum áttum hafi gefið sig fram og lýst yfir áhuga. En áhuga á hverju? Guðmundur hefur sagt að hann vilji berjast fyrir umhverfisvænum miðjuflokki sem leggi áherslu á fjölbreytt atvinnulíf. Þetta eru áherslur og gildi sem ég held að flestir Íslendingar gætu tekið undir. Öðru máli gegnir um stefnu þessa óstofnaða flokks þegar kemur að afstöðu hans til aðildarviðræðna og aðildar að ESB. Því má ætla að Guðmundur hafi leynt og ljóst í ræðu og riti undanfarin ár bæði í Samfylkingu og Framsókn barist með oddi og egg fyrir þessum gildum og boðað færar leiðir að settu marki. Ég get raunar með sanni sagt að ég var ekki mikið vör við baráttu hans fyrir stefnumálum sínum þann stutta tíma sem hann starfaði innan Framsóknar. En Guðmundur hefur sagt að sér hafi ekki tekist að vinna málum sínum brautargengi innan flokksins og því sá hann enga aðra leið færa en að hoppa frá borði og byrja upp á nýtt með fólki sem hefur í raun mismunandi bakgrunn. En eru þetta þau gildi sem Besti flokkurinn stendur fyrir og kynnti kjósendum í síðustu borgarstjórnarkosningum? Þegar horft er til fortíðar Guðmundar í Samfylkingunni og vinatengsla hans við Dag B. Eggertsson, varaformann Samfylkingarinnar, og nánasta samstarfsmanns Jóns Gnarr á samstarf Guðmundar og Jóns Gnarr ekki að koma svo mjög á óvart. Þegar horft er síðan í baksýnisspegilinn og rifjuð upp ummæli Jóhönnu Sigurðardóttur eftir síðustu kosningar þar sem hún sagði það sína skoðun að væntanlega væru núverandi flokkakerfi gengin sér til húðar og Samfylkingin sem slík ekki upphaf og endir alls þá fer óneitanlega að fæðast mynd í kollinum á mér. Einnig má ekki gleyma því að Össur Skarphéðinsson hefur oftar en einu sinni boðið Framsókn velkomna í Samfylkinguna. Í bók Björgvins G. Sigurðssonar fv. ráðherra Samfylkingarinnar kemur fram að hann gengur með þann draum í maganum að hér verði til einn öflugur flokkur með sameiningu núverandi flokka sem tilheyra miðjunni. Þegar öllum þessum brotum er raðað saman kemst ég ekki hjá því að velta upp þeirri hugsun að brotthvarf Guðmundar úr Framsóknarflokknum, samstarf hans við Jón Gnarr og ummæli ýmissa Samfylkingarmanna sé ekki tilviljun ein. Getur verið að Guðmundur hafi metið stöðuna þannig að Framsókn yrði ekki breytt þannig að nánara samstarf Framsóknar og Samfylkingar kæmi ekki til og því það eitt í stöðunni að yfirgefa flokkinn, safna saman fólki og stofna nýjan flokk? Getur löngu úthugsað púsluspil verið m.a. ástæða þess að Jóhanna ætlar aftur að gefa kost á sér sem formaður í Samfylkingunni þó svo að það traust sem stór hluti landsmanna bar til hennar sé nú ekki lengur til staðar? Getur verið að þetta sé ástæða þess að helstu forystumenn í Samfylkingunni hugsa ekki um að bjóða sig fram – og af hverju hætti Þórunn Sveinbjarnardóttir svo skyndilega á þingi? Ég óska henni velgengni í námi en má ekki ætla að hún hafi vitað við lok þings í vor að hún stefndi á nám nú í haust. Það fer ekki fram hjá nokkrum manni að þreytu er farið að gæta í stjórnarsamstarfinu og mjög margir kjósendur og stuðningsmenn Samfylkingarinnar þreyttir og pirraðir á samstarfinu við VG. Sá pirringur kom vel fram í viðtali við Þórunni í Kastljósi eftir að hún sagði af sér og ítrekað tala þingmenn eins og Sigmundur Ernir og Kristján Möller í þá átt að ýmsar ákvarðanir stjórnarinnar falli ekki að stefnu þeirra né flokksins og það sama má raunar segja um ýmis ummæli Árna Páls. Ég veit að fjölmargir Samfylkingarmenn gætu vel hugsað sér að stokka spilin og gefa upp á nýtt. Eftir eðlilegu tímatali á að kjósa til Alþingis eftir tvö ár en tvö ár er mjög langur tími í stjórnmálum og margt sem gerist á mun skemmri tíma. Er það hugsanlegt að þeir sem leiða Samfylkinguna geti í raun vel hugsað sér kosningar fyrr en eftir tvö ár og sjái það sem ákjósanlegan kost í stöðunni að fljótlega verði komið á koppinn nýtt afl sem gæti tekið þátt í að mynda þann nýja fjölmenna miðjuflokk sem marga krata dreymir um? Það er vitað að Samfylkingin sér sig ekki til langs tíma í stjórnarsamstarfi við VG og ekki heldur í samstarfi við Sjálfstæðisflokkinn miðað við núverandi áherslur þess flokks í mörgum veigamiklum málum. Því er það mjög nauðsynlegt fyrir Samfylkinguna, í núverandi mynd eða undir breyttu merki, að kalla saman fólk sem myndað getur stjórnmálaafl sem í stórum dráttum aðhyllist stefnu þeirra. Ef þessar vangaveltur mínar eiga á einhvern hátt við rök að styðjast er spurning hvort Guðmundur Steingrímsson taki meðvitaður eða ómeðvitaður þátt í þessu spili.
Skoðun Íslenski fasteignamarkaðurinn: spilavíti þar sem húsið vinnur alltaf Ingvar Þóroddsson skrifar
Skoðun Hvert er fóðrið til að skipulögð glæpastarfsemi geti þrifist hér á landi? Jú, villuráfandi stefnulaus ungmenni! Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Af hverju ég styð Samfylkinguna – og Hannes Sigurbjörn Jónsson Ásbjörn Þór Ásbjörnsson skrifar
Skoðun Barnaskapur Bjarna Ben; Fjölmargar þjóðir með meiri kaupmátt en við! Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Getur þú fengið þá hjálp sem þú þarft ef andlega heilsan hrörnar? Sigurrós Eggertsdóttir skrifar