Á að leyfa kristniboð í skólum? Ragnar Halldórsson skrifar 24. ágúst 2011 06:00 Á tímum vaxandi ofbeldis, tillitsleysis, eigingirni og sálarangistar er börnum og ungu fólki fátt mikilvægara en að kynnast hjartahlýju, umburðarlyndi, fyrirgefningu og náungakærleika. Og svo vill til að þetta eru hornsteinarnir í boðskap kristinnar trúar. Því mætti spyrja á móti: Hvers vegna vill sumt fólk meina börnum og ungu fólki aðgang að þessum boðskap? Hvers vegna er hann þyrnir í augum þeirra? Kirkjan sem stofnunKannski er það kirkjunni sem stofnun að kenna. Kirkjan var og er vissulega íhaldssöm. Af og til rangsýn. Hún gleymir stundum eigin kjarna – orðum og boðskap Jesú Krists, sem fordæmdi engan. Sumum þykja einhverjir prestar stundum yfirlætisfullir. En presturinn er einn af söfnuðinum. Ekkert annað. Jafnvel þótt hann þiggi laun fyrir þjónustu sína. Og ófullkomleiki hans, yfirlæti, hégómi eða hroki er sá sami og okkar hinna sem sitjum úti í sal. Og hefur ekkert með boðskap Jesú Krists að gera nema til að staðfesta gildi hans. Sumir virðast halda að presturinn eða kirkjan hafi einkarétt á boðskap kristninnar frá Einkaleyfastofu. Auðvitað ekki. Við eigum hann öll jafnt. Og ef presturinn eða kirkjan sem stofnun hegða sér kjánalega eða ósiðlega er það fyrst og fremst vitnisburður um mannlegan breyskleika. Og allir skulu vera jafnir fyrir lögunum. Því hvað er kristin kirkja í raun? Hún er söfnuðurinn – andlegir afkomendur tólf lærisveina Krists. Og þeirra á meðal eru prestarnir og biskuparnir. Og kristin kirkja er og verður auðvitað aðeins góð og gild sem stofnun ef hún stendur vörð um kærleiksboðskap Jesú Krists, þótt hver og einn geti auðvitað tileinkað sér hann án hennar. Þeir sem hafa bent á margvísleg rangindi kirkjunnar í gegnum aldirnar hafa oftast haft rétt fyrir sér. Því kirkjan hefur oft breytt gegn boðskap Jesú Krists, sem var hermaður kærleikans, róttækur byltingarmaður fyrir málstað hinna fátæku og fyrirlitnu og kannski fyrsti femínisti mannkynssögunnar. Jesús tók upp hanskann fyrir syndarana. Hann þvoði krjúpandi fætur fátæklinganna og betlaranna. Boðskapur JesúHann boðaði ótakmarkaðan kærleika gagnvart þeim, sem okkur langar helst til að hata. Að elska þá, sem hata okkur. Það hefur enginn spámaður boðað hvorki fyrr né síðar. Og hvort sem okkur langar til að trúa á hann eða ekki þá er boðskapur hans uppbyggjandi, mannbætandi og snertir viðkvæmustu tilfinningar mannlegrar virðingar og kærleika gagnvart öðrum. Og fátt er hollara börnum og ungu fólki. „Háleitustu hugsjónir mennskunnar og dyggðanna“ sagði Dostoyevsky um kristnina. Og flestir hljóta að þroskast við að kynnast þessari setningu úr bæninni Faðir vor: „Fyrirgef oss vorar skuldir [syndir] svo sem vér og fyrirgefum vorum skuldunautum [þeim sem syndga gegn mér].“ Hér eru punktar frá Jesú sjálfum: „Allt sem þér gjörið einum minna minnstu bræðra það gjörið þér mér. Komdu fram við aðra eins og þú vilt að aðrir komi fram við þig. Sá yðar sem syndlaus er kasti fyrstur steini [num]. Þú skalt elska náunga þinn eins og sjálfan þig.“ Og hér er tilvitnun í þessum anda úr Nýja Testamentinu, Kor, 13: „Þótt ég talaði tungum manna og engla, en hefði ekki kærleika, væri ég hljómandi málmur eða hvellandi bjalla. Og þótt ég hefði spádómsgáfu og vissi alla leyndardóma og ætti alla þekking, og þótt ég hefði svo takmarkslausa trú, að færa mætti fjöll úr stað, en hefði ekki kærleika, væri ég ekki neitt.“ Saga frá götunniFyrir nokkrum árum var kunningi minn, sem er samkynhneigður, laminn af tveim vegfarendum seint um kvöld vegna útlits síns. Þegar hann sagði mér frá þessu stakk ég upp á að hringja í lögregluna og kæra árásina. „Nei, nei, ekki gera það“ sagði hann. „Nú?“ spurði ég forviða og hann svaraði: „Ég hef séð þetta gerast svo oft. Og það er alltaf sama sagan. Eftir eitt eða tvö ár eru þessir hommahatarar sjálfir farnir út úr skápnum og komnir í okkar hóp“. Því spyr ég: Skyldu þeir sem hatast við hugmyndir Jesú Krists um fyrirgefningu og kærleika og vilja alls ekki að íslensk börn fái að kynnast þessum boðskap, verða fallnir fyrir honum eftir eitt eða tvö ár? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðanir Mest lesið Þarf ég að flytja úr landi? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir Skoðun Borgið lausnargjaldið Ólafur Hauksson Skoðun Íslenski fasteignamarkaðurinn: spilavíti þar sem húsið vinnur alltaf Ingvar Þóroddsson Skoðun Jólaheimsóknir á aðventunni Guðrún Karls Helgudóttir Skoðun Bannað að lækna sykursýki II Lukka Pálsdóttir Skoðun Hvað viltu að bíði þín heima? Þórdís Dröfn Andrésdóttir Skoðun Þegar Skagamenn glöddu lítið hjarta María Rut Kristinsdóttir Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Vondar hugmyndir í verðbólgu Hildur Sverrisdóttir Skoðun Flokkur fólksins ræðst gegn hagsmunum eldra fólks og komandi kynslóða Þorsteinn Sæmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Raforka til garðyrkjubænda hækkar um 25%. Verða heimilin næst? Elinóra Inga Sigurðardóttir skrifar Skoðun Á tíundu hverri mínútu er kona myrt af einhverjum sem hún þekkir Stella Samúelsdóttir skrifar Skoðun Flokkur fólksins ræðst gegn hagsmunum eldra fólks og komandi kynslóða Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Kerfisbreytingar á Réttindagæslu fatlaðra – óvissa og áhyggjur Aileen Soffia Svensdóttir skrifar Skoðun Þegar Skagamenn glöddu lítið hjarta María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Betra veður fyrir íþróttakrakkana okkar! Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Grjótið í eggjakörfunni Gunnsteinn R. Ómarsson skrifar Skoðun Vondar hugmyndir í verðbólgu Hildur Sverrisdóttir skrifar Skoðun Jólaheimsóknir á aðventunni Guðrún Karls Helgudóttir skrifar Skoðun Íslenski fasteignamarkaðurinn: spilavíti þar sem húsið vinnur alltaf Ingvar Þóroddsson skrifar Skoðun Borgið lausnargjaldið Ólafur Hauksson skrifar Skoðun Hvað viltu að bíði þín heima? Þórdís Dröfn Andrésdóttir skrifar Skoðun Þarf ég að flytja úr landi? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir skrifar Skoðun 11 ástæður fyrir því að kjósa Pírata Baldur Karl Magnússon skrifar Skoðun Misskilin mannúð í hælisleitendamálum Nanna Margrét Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Hvert er fóðrið til að skipulögð glæpastarfsemi geti þrifist hér á landi? Jú, villuráfandi stefnulaus ungmenni! Davíð Bergmann skrifar Skoðun „Útlendingar“ og „þetta fólk“ Jasmina Vajzović Crnac skrifar Skoðun Erum við ekki betri en Talibanar? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Af hverju ég styð Samfylkinguna – og Hannes Sigurbjörn Jónsson Ásbjörn Þór Ásbjörnsson skrifar Skoðun Lyftistöng fyrir samfélagið Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Stöndum með ungu fólki og fjölskyldum Ragna Sigurðardóttir,Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Þrælakistur samtímans? Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Bannað að lækna sykursýki II Lukka Pálsdóttir skrifar Skoðun Hvað kostar vímuefnavandinn? Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Hægri menn vega að heilbrigðiskerfinu Stefán Ólafsson skrifar Skoðun Jæja, ræðum þá þetta dásamlega Evrópusamband Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Kvikmyndagerð á Íslandi: Næstu skref Lilja Dögg Alfreðsdóttir skrifar Skoðun Sigurður Ingi og óverðtryggingin Hjalti Þórisson skrifar Skoðun Varnarveggur gegn vonbrigðum Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Flokkur fólksins vill efla byggð um land allt! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Sjá meira
Á tímum vaxandi ofbeldis, tillitsleysis, eigingirni og sálarangistar er börnum og ungu fólki fátt mikilvægara en að kynnast hjartahlýju, umburðarlyndi, fyrirgefningu og náungakærleika. Og svo vill til að þetta eru hornsteinarnir í boðskap kristinnar trúar. Því mætti spyrja á móti: Hvers vegna vill sumt fólk meina börnum og ungu fólki aðgang að þessum boðskap? Hvers vegna er hann þyrnir í augum þeirra? Kirkjan sem stofnunKannski er það kirkjunni sem stofnun að kenna. Kirkjan var og er vissulega íhaldssöm. Af og til rangsýn. Hún gleymir stundum eigin kjarna – orðum og boðskap Jesú Krists, sem fordæmdi engan. Sumum þykja einhverjir prestar stundum yfirlætisfullir. En presturinn er einn af söfnuðinum. Ekkert annað. Jafnvel þótt hann þiggi laun fyrir þjónustu sína. Og ófullkomleiki hans, yfirlæti, hégómi eða hroki er sá sami og okkar hinna sem sitjum úti í sal. Og hefur ekkert með boðskap Jesú Krists að gera nema til að staðfesta gildi hans. Sumir virðast halda að presturinn eða kirkjan hafi einkarétt á boðskap kristninnar frá Einkaleyfastofu. Auðvitað ekki. Við eigum hann öll jafnt. Og ef presturinn eða kirkjan sem stofnun hegða sér kjánalega eða ósiðlega er það fyrst og fremst vitnisburður um mannlegan breyskleika. Og allir skulu vera jafnir fyrir lögunum. Því hvað er kristin kirkja í raun? Hún er söfnuðurinn – andlegir afkomendur tólf lærisveina Krists. Og þeirra á meðal eru prestarnir og biskuparnir. Og kristin kirkja er og verður auðvitað aðeins góð og gild sem stofnun ef hún stendur vörð um kærleiksboðskap Jesú Krists, þótt hver og einn geti auðvitað tileinkað sér hann án hennar. Þeir sem hafa bent á margvísleg rangindi kirkjunnar í gegnum aldirnar hafa oftast haft rétt fyrir sér. Því kirkjan hefur oft breytt gegn boðskap Jesú Krists, sem var hermaður kærleikans, róttækur byltingarmaður fyrir málstað hinna fátæku og fyrirlitnu og kannski fyrsti femínisti mannkynssögunnar. Jesús tók upp hanskann fyrir syndarana. Hann þvoði krjúpandi fætur fátæklinganna og betlaranna. Boðskapur JesúHann boðaði ótakmarkaðan kærleika gagnvart þeim, sem okkur langar helst til að hata. Að elska þá, sem hata okkur. Það hefur enginn spámaður boðað hvorki fyrr né síðar. Og hvort sem okkur langar til að trúa á hann eða ekki þá er boðskapur hans uppbyggjandi, mannbætandi og snertir viðkvæmustu tilfinningar mannlegrar virðingar og kærleika gagnvart öðrum. Og fátt er hollara börnum og ungu fólki. „Háleitustu hugsjónir mennskunnar og dyggðanna“ sagði Dostoyevsky um kristnina. Og flestir hljóta að þroskast við að kynnast þessari setningu úr bæninni Faðir vor: „Fyrirgef oss vorar skuldir [syndir] svo sem vér og fyrirgefum vorum skuldunautum [þeim sem syndga gegn mér].“ Hér eru punktar frá Jesú sjálfum: „Allt sem þér gjörið einum minna minnstu bræðra það gjörið þér mér. Komdu fram við aðra eins og þú vilt að aðrir komi fram við þig. Sá yðar sem syndlaus er kasti fyrstur steini [num]. Þú skalt elska náunga þinn eins og sjálfan þig.“ Og hér er tilvitnun í þessum anda úr Nýja Testamentinu, Kor, 13: „Þótt ég talaði tungum manna og engla, en hefði ekki kærleika, væri ég hljómandi málmur eða hvellandi bjalla. Og þótt ég hefði spádómsgáfu og vissi alla leyndardóma og ætti alla þekking, og þótt ég hefði svo takmarkslausa trú, að færa mætti fjöll úr stað, en hefði ekki kærleika, væri ég ekki neitt.“ Saga frá götunniFyrir nokkrum árum var kunningi minn, sem er samkynhneigður, laminn af tveim vegfarendum seint um kvöld vegna útlits síns. Þegar hann sagði mér frá þessu stakk ég upp á að hringja í lögregluna og kæra árásina. „Nei, nei, ekki gera það“ sagði hann. „Nú?“ spurði ég forviða og hann svaraði: „Ég hef séð þetta gerast svo oft. Og það er alltaf sama sagan. Eftir eitt eða tvö ár eru þessir hommahatarar sjálfir farnir út úr skápnum og komnir í okkar hóp“. Því spyr ég: Skyldu þeir sem hatast við hugmyndir Jesú Krists um fyrirgefningu og kærleika og vilja alls ekki að íslensk börn fái að kynnast þessum boðskap, verða fallnir fyrir honum eftir eitt eða tvö ár?
Skoðun Raforka til garðyrkjubænda hækkar um 25%. Verða heimilin næst? Elinóra Inga Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Á tíundu hverri mínútu er kona myrt af einhverjum sem hún þekkir Stella Samúelsdóttir skrifar
Skoðun Flokkur fólksins ræðst gegn hagsmunum eldra fólks og komandi kynslóða Þorsteinn Sæmundsson skrifar
Skoðun Kerfisbreytingar á Réttindagæslu fatlaðra – óvissa og áhyggjur Aileen Soffia Svensdóttir skrifar
Skoðun Íslenski fasteignamarkaðurinn: spilavíti þar sem húsið vinnur alltaf Ingvar Þóroddsson skrifar
Skoðun Hvert er fóðrið til að skipulögð glæpastarfsemi geti þrifist hér á landi? Jú, villuráfandi stefnulaus ungmenni! Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Af hverju ég styð Samfylkinguna – og Hannes Sigurbjörn Jónsson Ásbjörn Þór Ásbjörnsson skrifar