Misheppnuð mannfræðirannsókn 21. júlí 2009 00:01 Líkt og íbúarnir í Zújar, þar sem ég dvel nú á Suður-Spáni, hef ég tekið upp þann ljóta sið að leggja mig eftir miðdegisverðinn. Verður þó stundum minna úr síestunni en ætlað var þar sem hljóð nokkurt er kemur frá götunni heldur fyrir mér vöku. Hljóð þetta líkist helst braki í rúmi og er alltaf í ákveðnum takti. Gefur það til kynna að ákveðin athöfn sé í gangi. Slíkt vekur sífellt spennu og nokkra skemmtan jafnvel meðal siðmenntuðustu manna. Sjaldan gefst tækifæri til að fylgjast með slíku vestur á fjörðum þar sem svefnherbergi eru kyrfilega lokuð. Þar sem ég er nú með mannfræðimenntun fór ég ósjálfrátt að vinna úr þessum gögnum innra með mér sem bárust inn um gluggann. Niðurstöður þessarar mannfræðirannsóknar fóru svo að taka á sig ákveðna mynd. Hún var á þá leið að þorpsbúar kysu að njótast eftir miðdegisverð þegar hlýjast er í veðri. Þeir eru afskaplega taktfastir við bólfarirnar og einnig varir um sig því engar unaðsstunur berast út um gluggann; einungis brak í rúmunum sem eru örugglega ekki af nýjustu gerð. Í síðustu viku ákvað ég svo að sleppa síestunni en fara frekar í göngutúr um þorpið. Þegar ég er að ganga í götunni minni sé ég konu nokkra léttklædda á veröndinni hjá sér. Hún var lagleg mjög en nokkuð farin að reskjast. Hún býður mér góðan dag og tökum við svo létt spjall saman. Eins og gefur að skilja var mannfræðirannsókn mín þó ekki þar til umræðu. „Það er svo notalegt að sitja hérna í skugganum á veröndinni á þessum tíma dags,“ segir hún. Hún er greinilega mikill fagurkeri því hún var umvafinn blómum og plöntum á veröndinni. Síðan er það svo ágætt að viðra fuglana aðeins á þessum tíma,“ segir hún og bendir á nokkur fuglabúr sem hanga fyrir aftan hana. Í einu þeirra var stór og stæðilegur páfagaukur. Hljóðin sem upp úr honum komu voru afar furðuleg; þetta var hvorki tíst né kvak heldur var eins og að það brakaði í honum. Ég er ekkert að lýsa þessu hljóði nánar en mér varð dagsljóst þegar ég heyrði í þessu fuglakvikindi að mannfræðirannsóknin mín var alveg ónýt. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Kæru smiðir, hárgreiðslufólk og píparar! Víðir Reynisson Skoðun Að sætta sig við brot á samkomulagi eða ekki Jón Ágúst Eyjólfsson Skoðun Inngilding – nýyrði sem enginn skilur? Miriam Petra Ómarsdóttir Awad Skoðun Kæra unga móðir Jóna Þórey Pétursdóttir Skoðun Vantar fleiri lyftara í heilbrigðiskerfið? Ragna Sigurðardóttir Skoðun Við erum heit, græn og orkumikil – gerum kröfur um sjálfbærni, nýsköpun og betri nýtingu auðlinda! Halla Hrund Logadóttir ,Fida Abu Libdeh Skoðun Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun Er píparinn þinn skattsvikari? Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Íslenskur landbúnaður er ekki aðeins arfleifð heldur líka framtíð okkar Íslendinga Halla Hrund Logadóttir Skoðun Kosningar og ,ehf gatið‘ Róbert Farestveit Skoðun
Líkt og íbúarnir í Zújar, þar sem ég dvel nú á Suður-Spáni, hef ég tekið upp þann ljóta sið að leggja mig eftir miðdegisverðinn. Verður þó stundum minna úr síestunni en ætlað var þar sem hljóð nokkurt er kemur frá götunni heldur fyrir mér vöku. Hljóð þetta líkist helst braki í rúmi og er alltaf í ákveðnum takti. Gefur það til kynna að ákveðin athöfn sé í gangi. Slíkt vekur sífellt spennu og nokkra skemmtan jafnvel meðal siðmenntuðustu manna. Sjaldan gefst tækifæri til að fylgjast með slíku vestur á fjörðum þar sem svefnherbergi eru kyrfilega lokuð. Þar sem ég er nú með mannfræðimenntun fór ég ósjálfrátt að vinna úr þessum gögnum innra með mér sem bárust inn um gluggann. Niðurstöður þessarar mannfræðirannsóknar fóru svo að taka á sig ákveðna mynd. Hún var á þá leið að þorpsbúar kysu að njótast eftir miðdegisverð þegar hlýjast er í veðri. Þeir eru afskaplega taktfastir við bólfarirnar og einnig varir um sig því engar unaðsstunur berast út um gluggann; einungis brak í rúmunum sem eru örugglega ekki af nýjustu gerð. Í síðustu viku ákvað ég svo að sleppa síestunni en fara frekar í göngutúr um þorpið. Þegar ég er að ganga í götunni minni sé ég konu nokkra léttklædda á veröndinni hjá sér. Hún var lagleg mjög en nokkuð farin að reskjast. Hún býður mér góðan dag og tökum við svo létt spjall saman. Eins og gefur að skilja var mannfræðirannsókn mín þó ekki þar til umræðu. „Það er svo notalegt að sitja hérna í skugganum á veröndinni á þessum tíma dags,“ segir hún. Hún er greinilega mikill fagurkeri því hún var umvafinn blómum og plöntum á veröndinni. Síðan er það svo ágætt að viðra fuglana aðeins á þessum tíma,“ segir hún og bendir á nokkur fuglabúr sem hanga fyrir aftan hana. Í einu þeirra var stór og stæðilegur páfagaukur. Hljóðin sem upp úr honum komu voru afar furðuleg; þetta var hvorki tíst né kvak heldur var eins og að það brakaði í honum. Ég er ekkert að lýsa þessu hljóði nánar en mér varð dagsljóst þegar ég heyrði í þessu fuglakvikindi að mannfræðirannsóknin mín var alveg ónýt.
Við erum heit, græn og orkumikil – gerum kröfur um sjálfbærni, nýsköpun og betri nýtingu auðlinda! Halla Hrund Logadóttir ,Fida Abu Libdeh Skoðun
Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun
Íslenskur landbúnaður er ekki aðeins arfleifð heldur líka framtíð okkar Íslendinga Halla Hrund Logadóttir Skoðun
Við erum heit, græn og orkumikil – gerum kröfur um sjálfbærni, nýsköpun og betri nýtingu auðlinda! Halla Hrund Logadóttir ,Fida Abu Libdeh Skoðun
Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun
Íslenskur landbúnaður er ekki aðeins arfleifð heldur líka framtíð okkar Íslendinga Halla Hrund Logadóttir Skoðun