Ótrúlegar rangfærslur íslenskra fréttastofa 17. mars 2006 14:06 Í umfjöllun síðasta sólarhrings um Milosevic, fyrrum forseta Serbíu, hef ég orðið vitni af ótrúlegum rangfærslum, lygum, skilningsleysi og barnalegum fullyrðingum úr íslenskum fréttastofum. Nokkur dæmi úr fréttaumfjöllun: „Jón Óskar Sólnes, rekstrarhagfræðingur og fyrrverandi friðargæsluliði á Balkanskaga, sá með eigin augum ástandið sem Milosevic og menn hans ollu... Alls er talið að hann og menn hans hafi orðið um 300.000 manns að bana í ófriðnum á Balkanskaga á síðasta áratug." [ http://www.ruv.is/main/view.jsp? branch=2574128&e342RecordID=125623&e342DataStoreID=2213589 ] Í fyrstu frétt segir Bogi Ágústsson að „Milosevic... talinn hafa á samviskunni líf um 300 þúsunda". Sagan um Balkanstríðið er dregið saman á eftirfarandi hátt: Milosevic vakti fyrst athygli í Kosovo 1989 þegar hann hélt ræðu um að hann myndi halda Kosovo. Sú ræða var, skv. frásögn fréttamanna RÚV upphaf Júgóslavíustríðanna. Hann „setti af stað gangvirki" sem var orsök stríðsins í Bosníu og bar ábyrgð á „pyntingum, nauðgunum, fjöldamorðum" á 300 þúsund manns og var "arkitektinn" af þjóðernishreinsunum á milljón manns (úr fréttum Rúv, 11. mars 2006). Ekki kemur vandaðri fréttaflutningur fram á NFS. Milosevic er kallaður „balkanski slátrarinn" og sagt er að hann hafi leitt „Serbíu í fjögur stríð á Balkanskaga á þeim ellefu árum sem hann var forseti." Fullyrt er að margir „spekingar" „syrgi mjög fráfall Milosevic, ekki vegna þess að mikill maður hafi þar fallið frá, heldur að réttlætinu yfir honum verði aldrei fullnægt." Á báðum stöðvum er minnst á fjöldamorðin í Srebrenica 1995 og Milosevic látinn virðast hafa fyrirskipað þau. Stórmerkilegar söguskýringar: Samkvæmt þeim var það einn maður sem orsakaði stríðið og ber ábyrgð á afleiðingum þeirra; maðurinn sem íslenskir fjölmiðlar keppast nú við að uppnefna „slátrarann á Balkanskaga" sem skv. Morgunblaðinu 13. mars 2006 er „lýst sem blóðhundi og ófreskju í mannmynd". Blaðamenn virðast ekki eiga nógu sterk lýsingarorð á manninn. Það mætti því ætla að þeir hefðu gríðarlega þekkingu á málefnum Júgóslavíu, þeir eiga a.m.k. ekki í vandræðum með sleggjudóma. Þeir virðast hinsvegar ekki telja þörf á að geta hvaða heimildir liggi á bakvið ummælin; reyndar skrifa þeir sjaldnast undir nafni: Ætli þetta séu ekki bara augljós sannindi? Ég vil hér láta mér nægja að athuga 2 af atriðunum.1. „Hatursræðan" miklaFrancisco Gil-White, prófessor í sálfræði við University of Pennsylvania hefur fjallað um þetta mál og í ljósi umfjöllunar síðustu daga er full þörf á að gera grein fyrir máli hans (Gil-White, „F. How Politicians, the Media and Scholars Lied about Milosevic's 1989 Kosovo Speech A Review of the Evidence" af www.tenc.com). Ræðan fræga var haldin 28. júní 1989 í Gazimestan, stað sem oftast er kallaður Kosovo Polje í tilefni 600 ára afmælis ósigurs Serba gegn Tyrkjum á þeim stað 1989. Samkvæmt ótal fréttadálkum og söguskýringum notaði Milosevic þetta tilefni til að hræra upp öfga-þjóðernisstefnu fyrir Serba og hatur gegn öðrum þjóðum og gegn múslimum. Gil-White, ólíkt mörgum, ákvað að kanna hvort þessi sögutúlkun væri rétt á einfaldan hátt: Hann varð sér út um eftirritun af ræðunni úr skjalasafni BBC meðal annarra staða. Ræðuna má nálgast á:http://www.icdsm.com/milosevic/milosevic1.pdf,http://www.icdsm.com/milosevic/milosevic2.pdf oghttp://www.icdsm.com/milosevic/milosevic3.pdfEinnig má nálgast ræðuna á:http://emperors-clothes.com/milo/milosaid.html og fleiri stöðum.Þegar ræðan er lesin kemur dálítið forvitnilegt í ljós: Það er gjörsamlega ómögulegt að lesa útúr þessarri ræðu að Milosevic hvetji til öfga-þjóðernishyggju, haturs gegn múslimum eða öðrum. Þvert á móti gengur öll ræðan út á umburðarlyndi, nauðsyn þess að Júgóslavía starfi sem heild og að ólíkar þjóðir eigi að geta lifað í sátt og samlyndi í sameinaðri Júgóslavíu.Nokkur dæmi (í minni þýðingu):„Samskipti á grundvelli jafnréttis og samhugur milli þjóða Júgóslavíu eru nauðsynleg skilyrði fyrir tilveru Júgóslavíu og til að leið sé út úr vandamálum hennar, og sérstaklega nauðsynlegt skilyrði fyrir efnahagslegri og félagslegri hagsæld... [S]amvinna í Serbíu mun færa serbísku þjóðinni hagsæld og öllum íbúum hennar, sama hvert þjóðerni þeirra er eða til hvaða trúar þeir hneigjast... Í Serbíu hafa aldrei einungis búið Serbar. Í dag búa þar meðlimir annarra þjóðarbrota í meiri mæli en nokkurn tímann áður. Þetta er ekki ókostur. Ég er sannarlega sannfærður um að þetta sé til góðs. Þjóðernissamsetning nærri allra landa heims, sérstaklega hinna þróaðri, hefur einnig færst í þessa átt. Borgarar af ólíku þjóðerni, trúarbrögðum og kynþáttum hafa búið meira saman og oftar með meiri og meiri velgengni."Nú gætu einhverjir hugsað með sér að ég hafi valið úr setningar sem sýna Milosevic í sem fegurstu ljósi; jafnvel að ég sé að skálda þetta allt saman. Það er prýðilegt og merki um gagnrýnið viðhorf sem ég vona að fólk hafi einnig gagnvart blaðamönnum sem útrhrópa Milosevic sem „ófreskju í mannmynd", annan Hitler. Ég hvet þá til að lesa ræðuna alla og reyna að sanna með rökföstum gögnum að Milosevic hafi verið þjóðernissinni og múslimahatari. Eins og Gil-White benti á, þá er ekki möguleiki á öðru en að til séu opinber gögn um slíkt atferli, ef Milosevic var í alvörunni æsingarmaður fyrir þjóðrembu og hatri. Það er tæpast hægt að vera múgæsingarmaður í laumi; slíkt er því aðeins mögulegt, að við það verði vart. Ég hvet nú fréttamenn til að finna hatursræður Milosevic eða að taka aftur orð sín. En hvernig getur svona mörgum skjátlast? Blaðamenn mbl, vísis, rúv og fleiri sýna það sjálfir: Með því að endurtaka söguna hver af öðrum án þess að kanna hvort hún eigi við rök að styðjast. Þetta er hættan sem stafar af óvönduðum vinnubrögðum fréttamanna. Lesandur eru hér með hvattir til að kynna sér málið á eigin forsendum.2. SrebrenicaÍ umfjöllun íslenskra fjölmiðla er bent á að alvarlegasta kæran á hendur Milosevic varðar dauða þúsunda múslima í bænum Srebrenica í Bosníu. Þessi fjöldamorð áttu sér stað í Bosníustríðinu þegar sveitir Bosníu-Serba réðust til atlögu og náðu borginni á sitt vald í júlímánuði 1995. Ákæran um að Milosevic hafi fyrirskipað árásina eða að hann hafi vitað af henni fyrirfram en ekkert aðhafst til að koma í veg fyrir hana er það sem liggur á bakvið ákæru um þjóðarmorð og ennfremur ástæðan fyrir því að virðulegir stjórnmálamenn (m.a. á Íslandi) kalla Milosevic morðingja. Verknaðurinn hefur verið rannsakaður í 9 ár og réttarhöldin yfir Milosevic hafa staðið frá því 2002. Þann 10. október 2004 kom svo út 7000 blaðsíðna skýrsla um málið.Um rannsóknina sá dr. Cees Wiebes, prófessor við Amsterdam háskóla sem skipuð var af hollensku ríkisstjórninni, enda voru hollenskar sveitir SÞ í Srebrenica þegar fjöldamorðin áttu sér stað. Wiebes hafði sér til aðstoðar teymi sérfræðinga sem hafði m.a. aðgang að leyniskjölum, lykilmönnum í stjórnmálum og hundruðum vitna. Niðurstaða teymisins var að engin gögn sýndu að Milosevic hafi átt þátt í fjöldamorðunum. Í útvarpsviðtali við BBC sagði Wiebes: „Í skýrslu okkar, sem er um 7000 síðna löng, höfum við komist að þeirri niðurstöðu að Milosevic hafði enga fyrirfram vitneskju um fjöldamorðin... Það sem við fundum voru hinsvegar gögn sem bentu til hins gagnstæða. Milosevic var mjög brugðið er hann heyrði af árásunum." Hann benti ennfremur á að Milosevic hafi á þessum tíma reynt að finna samningaleiðina út úr stríðinu og að þetta hafi því verið það síðasta sem hann hefði viljað. [ http://observer.guardian.co.uk/international/story/0,6903,1323864,00.html ] Wiebes hefur ennfremur bent á að engin gögn styðja þá fullyrðingu að Milosevic hafi staðið fyrir þjóðarmorði.Ég læt þetta nægja í bili en tel nauðsynlegt að benda á eitt atriði. Með handónýtum vinnubrögðum sínum síðustu daga hafa fjölmiðlar ekki djöfulgert þennan eina mann. Forystumenn ríkja eru að miklu leyti andlit þeirra út á við. Þegar Milosevic er útmálaður er serbneska þjóðin djöfulgerð um leið. Ef mönnum finnst tilefni til að nota orð eins og ófreskja um leiðtoga þjóðar er minnsta krafa sú að menn sýni það með óyggjandi hætti að sögurnar séu réttar. Fjöldi hátt launaðra lögfræðinga hefur grannskoðað mál Milosevic árum saman og dómur hafði ekki verið kveðinn upp.Ljóst er að í sumum atriðum, eins og Srebrenica málinu, er ljóst að Milosevic var saklaus: Hversu mörgum af 66 kæruliðum yrðu sleppt?Samkvæmt Michael Scharf (http://www.law.cwru.edu/faculty/faculty_detail.asp?adj=0&id=142) var 90 prósent sönnunargagna gegn Milosevic rógburður (http://mrzine.monthlyreview.org/herman061105.html).Háttsettir dómarar ICTY höfðu ekki kveðið úrskurð um Milosevic, eru íslenskir fjölmiðlar virkilega betur settir til þess? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðanir Skoðun Mest lesið Kolbrún Pálsdóttir – Öflugur leiðtogi fyrir framtíð Háskóla Íslands Kristín Jónsdóttir,Þórdís Jóna Sigurðardóttir Skoðun Við erum ekki Rússland Sigmar Guðmundsson Skoðun Er ný ESB-langavitleysa íslenzkrar ríkisstjórnar í uppsiglingu? Ole Anton Bieltvedt Skoðun Silja Bára - öflugur málsvari sjálfbærni og loftslagsmála Íris Lind Sæmundsdóttir Skoðun Íslendingar eru dónalegir, óhófsamir, þjófóttir villimenn Sif Sigmarsdóttir Fastir pennar Af hverju veljum við Silju Báru? Auður Birna Stefánsdóttir,Pia Hansson Skoðun Björn veit að þekking þrífst í samfélagi, ekki í einangrun Magnea Rut Gunnarsdóttir Skoðun Samskipti: Lykillinn að vellíðan og árangri í vinnuumhverfi Ásta Guðrún Guðbrandsdóttir Skoðun Sagnaarfur Biblíunnar – Davíð og Golíat, hugrekki og berskjöldun Dr. Sigurvin Lárus Jónsson Skoðun Háskólasamfélag á tímamótum - Silja Bára sem næsti rektor HÍ Berglind Rós Magnúsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Björn veit að þekking þrífst í samfélagi, ekki í einangrun Magnea Rut Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Silja Bára - öflugur málsvari sjálfbærni og loftslagsmála Íris Lind Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Af hverju veljum við Silju Báru? Auður Birna Stefánsdóttir,Pia Hansson skrifar Skoðun Við erum ekki Rússland Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Kolbrún Pálsdóttir – Öflugur leiðtogi fyrir framtíð Háskóla Íslands Kristín Jónsdóttir,Þórdís Jóna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Er ný ESB-langavitleysa íslenzkrar ríkisstjórnar í uppsiglingu? Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Samskipti: Lykillinn að vellíðan og árangri í vinnuumhverfi Ásta Guðrún Guðbrandsdóttir skrifar Skoðun Ríkisábyrgð á 1.490 milljarða króna? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Sagnaarfur Biblíunnar – Davíð og Golíat, hugrekki og berskjöldun Dr. Sigurvin Lárus Jónsson skrifar Skoðun Hver reif kjaft við hvern? Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Alþjóðlegt samstarf er forsenda öruggra landamæra Jón Pétur Jónsson,Íris Björg Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Háskólasamfélag á tímamótum - Silja Bára sem næsti rektor HÍ Berglind Rós Magnúsdóttir skrifar Skoðun Kjósum opnara grunnnám Toby Erik Wikström skrifar Skoðun Magnús Karl er hæfastur rektorsframbjóðenda Ástráður Eysteinsson skrifar Skoðun Betri starfsaðstæður og skilvirkari háskóli Silja Bára Ómarsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna styð ég Magnús Karl í kjöri til rektors Háskóla Íslands? Ingileif Jónsdóttir skrifar Skoðun Allt fyrir samansúrrað pólitískt og peningalegt vald? Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Vopnakaup íslenska ráðamanna Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Samstaðan er óstöðvandi afl Helga Þórey Júlíudóttir skrifar Skoðun Kolbrún Þ. Pálsdóttir – rétti leiðtoginn fyrir Háskóla Íslands Hafliði Ásgeirsson,Eyjólfur Brynjar Eyjólfsson,Þorbjörg St. Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Hegða sér eins og ofdekraðir unglingar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Af hverju ættu nemendur að kjósa Magnús Karl sem rektor HÍ? Eygló Sóley Hróðmarsdóttir Löve,Daníel Thor Myer skrifar Skoðun Við mótmælum nýbyggingum í Neðra Breiðholtinu Jökull Þór Sveinsson,Hlynur Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Er „sam-búð“ búsetuform 21. aldar og lausn við háum byggingakostnaði? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Tryggjum framtíð endurnýjanlegrar orku á Íslandi Íris Lind Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Reynsla, framtíðarsýn og kjarkur Silju Báru Anna Helga Jónsdóttir,Sigurður Örn Stefánsson skrifar Skoðun Gunnar Smári hvað er hann? Birgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Um Ingibjörgu Gunnarsdóttur – ferill að rektorskjöri Rúnar Unnþórsson,Þórhallur Ingi Halldórsson skrifar Skoðun Ísland er leiðandi ljós og hvatning til fjölmiðla Hrönn Egilsdóttir skrifar Skoðun Forvarnir á ferð Erlingur Sigvaldason skrifar Sjá meira
Í umfjöllun síðasta sólarhrings um Milosevic, fyrrum forseta Serbíu, hef ég orðið vitni af ótrúlegum rangfærslum, lygum, skilningsleysi og barnalegum fullyrðingum úr íslenskum fréttastofum. Nokkur dæmi úr fréttaumfjöllun: „Jón Óskar Sólnes, rekstrarhagfræðingur og fyrrverandi friðargæsluliði á Balkanskaga, sá með eigin augum ástandið sem Milosevic og menn hans ollu... Alls er talið að hann og menn hans hafi orðið um 300.000 manns að bana í ófriðnum á Balkanskaga á síðasta áratug." [ http://www.ruv.is/main/view.jsp? branch=2574128&e342RecordID=125623&e342DataStoreID=2213589 ] Í fyrstu frétt segir Bogi Ágústsson að „Milosevic... talinn hafa á samviskunni líf um 300 þúsunda". Sagan um Balkanstríðið er dregið saman á eftirfarandi hátt: Milosevic vakti fyrst athygli í Kosovo 1989 þegar hann hélt ræðu um að hann myndi halda Kosovo. Sú ræða var, skv. frásögn fréttamanna RÚV upphaf Júgóslavíustríðanna. Hann „setti af stað gangvirki" sem var orsök stríðsins í Bosníu og bar ábyrgð á „pyntingum, nauðgunum, fjöldamorðum" á 300 þúsund manns og var "arkitektinn" af þjóðernishreinsunum á milljón manns (úr fréttum Rúv, 11. mars 2006). Ekki kemur vandaðri fréttaflutningur fram á NFS. Milosevic er kallaður „balkanski slátrarinn" og sagt er að hann hafi leitt „Serbíu í fjögur stríð á Balkanskaga á þeim ellefu árum sem hann var forseti." Fullyrt er að margir „spekingar" „syrgi mjög fráfall Milosevic, ekki vegna þess að mikill maður hafi þar fallið frá, heldur að réttlætinu yfir honum verði aldrei fullnægt." Á báðum stöðvum er minnst á fjöldamorðin í Srebrenica 1995 og Milosevic látinn virðast hafa fyrirskipað þau. Stórmerkilegar söguskýringar: Samkvæmt þeim var það einn maður sem orsakaði stríðið og ber ábyrgð á afleiðingum þeirra; maðurinn sem íslenskir fjölmiðlar keppast nú við að uppnefna „slátrarann á Balkanskaga" sem skv. Morgunblaðinu 13. mars 2006 er „lýst sem blóðhundi og ófreskju í mannmynd". Blaðamenn virðast ekki eiga nógu sterk lýsingarorð á manninn. Það mætti því ætla að þeir hefðu gríðarlega þekkingu á málefnum Júgóslavíu, þeir eiga a.m.k. ekki í vandræðum með sleggjudóma. Þeir virðast hinsvegar ekki telja þörf á að geta hvaða heimildir liggi á bakvið ummælin; reyndar skrifa þeir sjaldnast undir nafni: Ætli þetta séu ekki bara augljós sannindi? Ég vil hér láta mér nægja að athuga 2 af atriðunum.1. „Hatursræðan" miklaFrancisco Gil-White, prófessor í sálfræði við University of Pennsylvania hefur fjallað um þetta mál og í ljósi umfjöllunar síðustu daga er full þörf á að gera grein fyrir máli hans (Gil-White, „F. How Politicians, the Media and Scholars Lied about Milosevic's 1989 Kosovo Speech A Review of the Evidence" af www.tenc.com). Ræðan fræga var haldin 28. júní 1989 í Gazimestan, stað sem oftast er kallaður Kosovo Polje í tilefni 600 ára afmælis ósigurs Serba gegn Tyrkjum á þeim stað 1989. Samkvæmt ótal fréttadálkum og söguskýringum notaði Milosevic þetta tilefni til að hræra upp öfga-þjóðernisstefnu fyrir Serba og hatur gegn öðrum þjóðum og gegn múslimum. Gil-White, ólíkt mörgum, ákvað að kanna hvort þessi sögutúlkun væri rétt á einfaldan hátt: Hann varð sér út um eftirritun af ræðunni úr skjalasafni BBC meðal annarra staða. Ræðuna má nálgast á:http://www.icdsm.com/milosevic/milosevic1.pdf,http://www.icdsm.com/milosevic/milosevic2.pdf oghttp://www.icdsm.com/milosevic/milosevic3.pdfEinnig má nálgast ræðuna á:http://emperors-clothes.com/milo/milosaid.html og fleiri stöðum.Þegar ræðan er lesin kemur dálítið forvitnilegt í ljós: Það er gjörsamlega ómögulegt að lesa útúr þessarri ræðu að Milosevic hvetji til öfga-þjóðernishyggju, haturs gegn múslimum eða öðrum. Þvert á móti gengur öll ræðan út á umburðarlyndi, nauðsyn þess að Júgóslavía starfi sem heild og að ólíkar þjóðir eigi að geta lifað í sátt og samlyndi í sameinaðri Júgóslavíu.Nokkur dæmi (í minni þýðingu):„Samskipti á grundvelli jafnréttis og samhugur milli þjóða Júgóslavíu eru nauðsynleg skilyrði fyrir tilveru Júgóslavíu og til að leið sé út úr vandamálum hennar, og sérstaklega nauðsynlegt skilyrði fyrir efnahagslegri og félagslegri hagsæld... [S]amvinna í Serbíu mun færa serbísku þjóðinni hagsæld og öllum íbúum hennar, sama hvert þjóðerni þeirra er eða til hvaða trúar þeir hneigjast... Í Serbíu hafa aldrei einungis búið Serbar. Í dag búa þar meðlimir annarra þjóðarbrota í meiri mæli en nokkurn tímann áður. Þetta er ekki ókostur. Ég er sannarlega sannfærður um að þetta sé til góðs. Þjóðernissamsetning nærri allra landa heims, sérstaklega hinna þróaðri, hefur einnig færst í þessa átt. Borgarar af ólíku þjóðerni, trúarbrögðum og kynþáttum hafa búið meira saman og oftar með meiri og meiri velgengni."Nú gætu einhverjir hugsað með sér að ég hafi valið úr setningar sem sýna Milosevic í sem fegurstu ljósi; jafnvel að ég sé að skálda þetta allt saman. Það er prýðilegt og merki um gagnrýnið viðhorf sem ég vona að fólk hafi einnig gagnvart blaðamönnum sem útrhrópa Milosevic sem „ófreskju í mannmynd", annan Hitler. Ég hvet þá til að lesa ræðuna alla og reyna að sanna með rökföstum gögnum að Milosevic hafi verið þjóðernissinni og múslimahatari. Eins og Gil-White benti á, þá er ekki möguleiki á öðru en að til séu opinber gögn um slíkt atferli, ef Milosevic var í alvörunni æsingarmaður fyrir þjóðrembu og hatri. Það er tæpast hægt að vera múgæsingarmaður í laumi; slíkt er því aðeins mögulegt, að við það verði vart. Ég hvet nú fréttamenn til að finna hatursræður Milosevic eða að taka aftur orð sín. En hvernig getur svona mörgum skjátlast? Blaðamenn mbl, vísis, rúv og fleiri sýna það sjálfir: Með því að endurtaka söguna hver af öðrum án þess að kanna hvort hún eigi við rök að styðjast. Þetta er hættan sem stafar af óvönduðum vinnubrögðum fréttamanna. Lesandur eru hér með hvattir til að kynna sér málið á eigin forsendum.2. SrebrenicaÍ umfjöllun íslenskra fjölmiðla er bent á að alvarlegasta kæran á hendur Milosevic varðar dauða þúsunda múslima í bænum Srebrenica í Bosníu. Þessi fjöldamorð áttu sér stað í Bosníustríðinu þegar sveitir Bosníu-Serba réðust til atlögu og náðu borginni á sitt vald í júlímánuði 1995. Ákæran um að Milosevic hafi fyrirskipað árásina eða að hann hafi vitað af henni fyrirfram en ekkert aðhafst til að koma í veg fyrir hana er það sem liggur á bakvið ákæru um þjóðarmorð og ennfremur ástæðan fyrir því að virðulegir stjórnmálamenn (m.a. á Íslandi) kalla Milosevic morðingja. Verknaðurinn hefur verið rannsakaður í 9 ár og réttarhöldin yfir Milosevic hafa staðið frá því 2002. Þann 10. október 2004 kom svo út 7000 blaðsíðna skýrsla um málið.Um rannsóknina sá dr. Cees Wiebes, prófessor við Amsterdam háskóla sem skipuð var af hollensku ríkisstjórninni, enda voru hollenskar sveitir SÞ í Srebrenica þegar fjöldamorðin áttu sér stað. Wiebes hafði sér til aðstoðar teymi sérfræðinga sem hafði m.a. aðgang að leyniskjölum, lykilmönnum í stjórnmálum og hundruðum vitna. Niðurstaða teymisins var að engin gögn sýndu að Milosevic hafi átt þátt í fjöldamorðunum. Í útvarpsviðtali við BBC sagði Wiebes: „Í skýrslu okkar, sem er um 7000 síðna löng, höfum við komist að þeirri niðurstöðu að Milosevic hafði enga fyrirfram vitneskju um fjöldamorðin... Það sem við fundum voru hinsvegar gögn sem bentu til hins gagnstæða. Milosevic var mjög brugðið er hann heyrði af árásunum." Hann benti ennfremur á að Milosevic hafi á þessum tíma reynt að finna samningaleiðina út úr stríðinu og að þetta hafi því verið það síðasta sem hann hefði viljað. [ http://observer.guardian.co.uk/international/story/0,6903,1323864,00.html ] Wiebes hefur ennfremur bent á að engin gögn styðja þá fullyrðingu að Milosevic hafi staðið fyrir þjóðarmorði.Ég læt þetta nægja í bili en tel nauðsynlegt að benda á eitt atriði. Með handónýtum vinnubrögðum sínum síðustu daga hafa fjölmiðlar ekki djöfulgert þennan eina mann. Forystumenn ríkja eru að miklu leyti andlit þeirra út á við. Þegar Milosevic er útmálaður er serbneska þjóðin djöfulgerð um leið. Ef mönnum finnst tilefni til að nota orð eins og ófreskja um leiðtoga þjóðar er minnsta krafa sú að menn sýni það með óyggjandi hætti að sögurnar séu réttar. Fjöldi hátt launaðra lögfræðinga hefur grannskoðað mál Milosevic árum saman og dómur hafði ekki verið kveðinn upp.Ljóst er að í sumum atriðum, eins og Srebrenica málinu, er ljóst að Milosevic var saklaus: Hversu mörgum af 66 kæruliðum yrðu sleppt?Samkvæmt Michael Scharf (http://www.law.cwru.edu/faculty/faculty_detail.asp?adj=0&id=142) var 90 prósent sönnunargagna gegn Milosevic rógburður (http://mrzine.monthlyreview.org/herman061105.html).Háttsettir dómarar ICTY höfðu ekki kveðið úrskurð um Milosevic, eru íslenskir fjölmiðlar virkilega betur settir til þess?
Kolbrún Pálsdóttir – Öflugur leiðtogi fyrir framtíð Háskóla Íslands Kristín Jónsdóttir,Þórdís Jóna Sigurðardóttir Skoðun
Skoðun Björn veit að þekking þrífst í samfélagi, ekki í einangrun Magnea Rut Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Kolbrún Pálsdóttir – Öflugur leiðtogi fyrir framtíð Háskóla Íslands Kristín Jónsdóttir,Þórdís Jóna Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Samskipti: Lykillinn að vellíðan og árangri í vinnuumhverfi Ásta Guðrún Guðbrandsdóttir skrifar
Skoðun Sagnaarfur Biblíunnar – Davíð og Golíat, hugrekki og berskjöldun Dr. Sigurvin Lárus Jónsson skrifar
Skoðun Alþjóðlegt samstarf er forsenda öruggra landamæra Jón Pétur Jónsson,Íris Björg Kristjánsdóttir skrifar
Skoðun Háskólasamfélag á tímamótum - Silja Bára sem næsti rektor HÍ Berglind Rós Magnúsdóttir skrifar
Skoðun Hvers vegna styð ég Magnús Karl í kjöri til rektors Háskóla Íslands? Ingileif Jónsdóttir skrifar
Skoðun Kolbrún Þ. Pálsdóttir – rétti leiðtoginn fyrir Háskóla Íslands Hafliði Ásgeirsson,Eyjólfur Brynjar Eyjólfsson,Þorbjörg St. Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju ættu nemendur að kjósa Magnús Karl sem rektor HÍ? Eygló Sóley Hróðmarsdóttir Löve,Daníel Thor Myer skrifar
Skoðun Við mótmælum nýbyggingum í Neðra Breiðholtinu Jökull Þór Sveinsson,Hlynur Ingi Jóhannsson skrifar
Skoðun Er „sam-búð“ búsetuform 21. aldar og lausn við háum byggingakostnaði? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Reynsla, framtíðarsýn og kjarkur Silju Báru Anna Helga Jónsdóttir,Sigurður Örn Stefánsson skrifar
Skoðun Um Ingibjörgu Gunnarsdóttur – ferill að rektorskjöri Rúnar Unnþórsson,Þórhallur Ingi Halldórsson skrifar
Kolbrún Pálsdóttir – Öflugur leiðtogi fyrir framtíð Háskóla Íslands Kristín Jónsdóttir,Þórdís Jóna Sigurðardóttir Skoðun