Þjófar og þjófsnautar 14. desember 2005 21:38 Ef einhver stelur frá mér er hann þjófur. Ef einhver tekur við einhverju sem er stolið frá mér er hann þjófsnautur. Eigur mínar njóta verndar. Þetta er grundvallaratriði. Þess vegna held ég að Hæstiréttur hljóti að dæma öðruvísi í lögbannsmáli Jónínu Benediktsdóttur en Héraðsdómur. Tjáningarfrelsið þvælist vissulega þarna fyrir, en í meginatriðum getur það ekki verið sett skör ofar eignarréttinum. Ef gögn eru tekin ófrjálsri hendi í því skyni að upplýsa glæpsamlegt athæfi getur hugsanlega gegnt öðru máli. En í tölvupósti Jónínu Benediktsdóttur verður ekki séð að sé neitt að finna sem getur talist glæpur – þarna eru kannski skrítnar hugmyndir um þjóðfélagið – en slíkt varðar ekki við lög. Hví er ekki rannsakað hvar Fréttablaðið fékk þessi gögn? Ég hef unnið lengi sem blaðamaður, en get með engu móti skrifað undir að við í þessari stétt séum svo mikilvæg að við séum með einhverjum hætti hafin yfir lög. Það er bara bábilja – í versta falli skálkaskjól. --- --- --- Ef allir þeir sem heimta nú afsögn Árna Magnússonar, tala um glöp og valdníðslu, hefðu mótmælt brottrekstri Valgerðar Bjarnadóttur á sínum tíma horfði málið dálítið öðruvísi við. Mig er kannski að misminna, en mig rekur varla minni til að neinn hafi talað máli hinnar bottreknu jafnréttisstýru. Því virkar þessi umræða dálítið hræsnisfull, en kannski er ekki von á öðru frá stjórnarandstöðu sem hrekst um og finnur ekki neitt sem getur orðið henni að vopni. --- --- --- Alveg er ég sammála femínistunum sem deila á fegurðarsamkeppnir. Mér finnst þær lágkúrulegar, asnalegar, leiðinlegar. Þegar ég var að alast upp var litið niður á fegurðarsamkeppnir - konur sem tóku þátt í þeim þóttu ekki á vetur setjandi. Fegurðardís ein sem var í mínum bekk vann einhvern slíkan titil; ég held að hann hafi verið henni til tómrar óhamingju innan um gáfnasnobbin í MR. Ég gat fyrst litið hana réttu auga þegar ég hitti hana í Melabúðinni tuttugu árum síðar. Svo komust fegurðarsamkeppnir aftur í tísku um tíma, en ég held að þær séu það ekki lengur. Þessi samkoma í Kína þar sem Unnur Birna vann titilinn um kvöldið virkaði vægast sagt sjoppuleg. Eða veit einhver lesandi hver var Ungfrú Heimur í fyrra eða hittifyrra? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Pistlar Silfur Egils Skoðanir Mest lesið Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun Almageddon? Eyþór Kristleifsson Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson Skoðun Vímuefnið VONÍUM Haraldur Ingi Haraldsson Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Svartir föstudagar í boði íslenskra stjórnvalda Haukur Guðmundsson Skoðun
Ef einhver stelur frá mér er hann þjófur. Ef einhver tekur við einhverju sem er stolið frá mér er hann þjófsnautur. Eigur mínar njóta verndar. Þetta er grundvallaratriði. Þess vegna held ég að Hæstiréttur hljóti að dæma öðruvísi í lögbannsmáli Jónínu Benediktsdóttur en Héraðsdómur. Tjáningarfrelsið þvælist vissulega þarna fyrir, en í meginatriðum getur það ekki verið sett skör ofar eignarréttinum. Ef gögn eru tekin ófrjálsri hendi í því skyni að upplýsa glæpsamlegt athæfi getur hugsanlega gegnt öðru máli. En í tölvupósti Jónínu Benediktsdóttur verður ekki séð að sé neitt að finna sem getur talist glæpur – þarna eru kannski skrítnar hugmyndir um þjóðfélagið – en slíkt varðar ekki við lög. Hví er ekki rannsakað hvar Fréttablaðið fékk þessi gögn? Ég hef unnið lengi sem blaðamaður, en get með engu móti skrifað undir að við í þessari stétt séum svo mikilvæg að við séum með einhverjum hætti hafin yfir lög. Það er bara bábilja – í versta falli skálkaskjól. --- --- --- Ef allir þeir sem heimta nú afsögn Árna Magnússonar, tala um glöp og valdníðslu, hefðu mótmælt brottrekstri Valgerðar Bjarnadóttur á sínum tíma horfði málið dálítið öðruvísi við. Mig er kannski að misminna, en mig rekur varla minni til að neinn hafi talað máli hinnar bottreknu jafnréttisstýru. Því virkar þessi umræða dálítið hræsnisfull, en kannski er ekki von á öðru frá stjórnarandstöðu sem hrekst um og finnur ekki neitt sem getur orðið henni að vopni. --- --- --- Alveg er ég sammála femínistunum sem deila á fegurðarsamkeppnir. Mér finnst þær lágkúrulegar, asnalegar, leiðinlegar. Þegar ég var að alast upp var litið niður á fegurðarsamkeppnir - konur sem tóku þátt í þeim þóttu ekki á vetur setjandi. Fegurðardís ein sem var í mínum bekk vann einhvern slíkan titil; ég held að hann hafi verið henni til tómrar óhamingju innan um gáfnasnobbin í MR. Ég gat fyrst litið hana réttu auga þegar ég hitti hana í Melabúðinni tuttugu árum síðar. Svo komust fegurðarsamkeppnir aftur í tísku um tíma, en ég held að þær séu það ekki lengur. Þessi samkoma í Kína þar sem Unnur Birna vann titilinn um kvöldið virkaði vægast sagt sjoppuleg. Eða veit einhver lesandi hver var Ungfrú Heimur í fyrra eða hittifyrra?