„Þarf ekkert að klífa Everest til að finnast ég ein­hvers virði“

Sváfnir er 56 ára margra hatta maður – en fyrst og fremst fjölskyldumaður. Hann kallar sjálfan sig ástríðukokk og barnabarnaspilla og segir brosandi að þrjú barnabörn hans hafi öll vafið sig þétt um fingur hans. Þar að auki segist hann vera þráhyggjukenndur áhugamaður um að koma sér upp matjurtagarði.

„Að vakna snemma og vera duglegur. Ég lifði í þeim misskilningi lengi vel að til væri fólk með snilligáfu sem gæti hrist alla mögulega hluti fram úr erminni nánast án áreynslu. Nú veit ég að dugnaður og þolgæði eru frumkraftar í því að ná árangri,“ segir hann spurður hvaða heilræði hafi reynst honum best á lífsleiðinni.

Hann hefur vakið athygli á undanförnum árum sem tónlistarmaður og gefið út nokkrar plötur undir eigin nafni og fjöldi laga hans ratað á vinsældarlista. Nú síðast samdi hann tónlist við gamanleikritið Eltum veðrið sem gengið hefur fyrir fullu húsi í rúmt ár í Þjóðleikhúsinu þar sem hann starfar sem markaðsfulltrúi. Sváfnir söðlar nú um og skrifar og myndskreytir ævintýri fyrir börn en hann gaf nýverið út sína fyrstu barnabók, Brandarabílinn.

Sváfnir situr fyrir svörum í viðtalsliðnum Hin hliðin.

Persónulegar staðreyndir

Fullt nafn? Sváfnir Sigurðarson

Aldur? 56 ára ... eða bíddu... Jú. Það er víst alveg rétt.

Starf? Markaðsfulltrúi í Þjóðleikhúsinu, tónlistarmaður og nú að hasla sér völl sem rithöfundur.

Fjölskylduhagir? Giftur Erlu minni, eigum þrjú börn og þrjú barnabörn og einn hund.

Á dýptina

Lýstu þér í þremur orðum: Alltaf að batna.

Hvert er stærsta afrek þitt eða mesta gæfa sem hefur komið þér á óvart í lífinu? Að hafa komist heill á húfi í gegnum æsku- og unglingsár er ákveðið afrek.

Hvaða reynsla eða manneskja hefur mótað þig mest í lífinu, og hvernig? Fólkið sem stendur mér næst hefur mótað mig mest. Þegar ég var yngri dáðist ég nánast skilyrðislaust að sumum tónlistarmönnum, einstaka rithöfundum eða leikurum. En ég er eiginlega alveg hættur því að dást svona skilyrðislaust af einhverjum nema kannski barnabörnunum!

 Er eitthvað sem þú óttast? Að sitja fastur í mannþröng og komast hvergi!

Hvernig vilt þú að fólk muni eftir þér? 

Með hlýju.

Besta heilræði sem þú hefur fengið? Að vakna snemma og vera duglegur. Ég lifði í þeim misskilningi lengi vel að til væri fólk með snilligáfu sem gæti hrist alla mögulega hluti fram úr erminni nánast án áreynslu. Nú veit ég að dugnaður og þolgæði eru frumkraftar í því að ná árangri.

Hvar sérðu þig eftir tíu ár? Vonandi við góða heilsu. Örugglega að skrifa, semja tónlist og önnum kafinn við leitina að hinu fagra, góða og sanna. Henni lýkur aldrei.

Létt og skemmtilegt

Ein staðreynd um þig sem kemur fólki á óvart? Ég hef hvorki komið til Noregs né Svíþjóðar. Og nú spyr ég mig: Þarf ég þess nokkuð?

Hvaða tungumál talarðu? En langar til? Fyrir utan okkar ástkæra ylhýra þá er ég alveg ágætur í dönsku og ensku. Reyndi að læra spænsku en ég hafði ekki þolinmæði. Það kemur kannski seinna. Kann ennþá nokkur orð í tungumáli sem við vinirnir reyndum að búa til á unglingsárunum.

Ef þú hefðir einn ofurkraft, hver væri hann? Að standa meira á sama um hvað öðru fólki finnst og líða ekki eins og ég þurfi að geðjast því.

Ef þú gætir ferðast aftur í tímann – hvaða augnablik eða tímabil í lífi þínu myndir þú velja? 

Ég myndi vilja hitta 12 ára Sváfni og segja honum að hafa aðeins meiri trú á sjálfum sér.

Fyndið er skrítið atvik sem þú hefur lent í? Á hótelbar í Amsterdam árið 2015, eftir sigur íslenska landsliðsins á því hollenska, þrættu tveir íslenskir menn við mig og linntu ekki látum fyrr en ég viðurkenndi að ég væri Jónas Sig. Þeir tóku ekki annað í mál. Ég þurfti á endanum að gangast við því. Þeir þökkuðu mér innilega fyrir alla músíkina og hurfu ánægðir á braut.

Fallegasti staður á Íslandi? Margir. Ásbyrgi alltaf í sérstöku uppáhaldi. Dettifoss kannski meira hrikalegur en fallegur. En ég held að Þórsmörk að hausti taki öllu fram.

En úti í heimi? Bled í Slóveníu er líklega fallegasti staður sem ég hef komið á.

Ertu með einhvern bucket-lista? Ómeðvitað kannski. Ekkert sem ég hef skrifað niður og reyni að manifesta. Snýst meira um að finna þörf hverju sinni og reyna að svala henni og mér finnst ég vera að því með því að skrifa og semja tónlist. Ég þarf ekkert að klífa Everest til að finnast ég einhvers virði.

Hvað ertu að hámhorfa á núna? Er að bíða eftir tækifæri til þess að horfa á nýja seríu með Toni Colette. Wayward heitir hún.

Hvaða lag kemur þér alltaf í gírinn? Það fer algerlega eftir því hvaða gír ég þarf hverju sinni. En Rock the Casbah með Clash og Stepping Out með Joe Jackson koma í hugann. Já og More than a feeling með Boston, og mögulega In a lifetime með Clannad og Bono og hugsanlega Both sides now með Joni Mitchell og svo ... já já, allskonar og ýmislegt.

Hin hliðin er viðtalsliður á Lífinu á Vísi þar sem er rætt við fólk úr ýmsum áttum í samfélaginu. Endilega sendið ábendingar um einstaklinga sem gætu átt heima í Hinni hliðinni á svavam@syn.is.