Fótbolti og forseti Tómas Ingi Tómasson skrifar 28. maí 2024 12:46 Kæri lesandi ég fæddist á Heimaey, höfuðstað Vestmannaeyja. Sem sagt Eyjapeyi. Líf mitt var og er fótbolti. Ég hef fengið þann munað að prófa margt í kringum boltann, var atvinnumaður, spilaði með landsliðinu (of fáa leiki ef ég er spurður), hef þjálfað félagslið og yngri landslið og alla grasrótina bæði stelpur og stráka. Að alast upp í Eyjum var yndislegt þar sem hægt var að fara niður á bryggju að veiða, bjarga og sleppa lundapysjum, byrjaði 11 ára að vinna í skreið í Vinnslustöðinni og spilaði fótbolta alltaf þegar vinnan var ekki að trufla mig. Mamma þurfti alltaf að hafa fyrir því að draga okkur inn í mat og svo var rokið aftur út að leika. Þetta voru dásamlegir og einfaldir tímar. Það má segja að knattspyrnan hafi alltaf átt minn hug og hjarta. Ég hef spilað með mörgum frábærum leikmönnum, miklum karakterum, góðum liðum og fengið þjálfara sem hafa kennt mér bæði að verði betri í boltanum og já, lífinu. Sumir eins og lífið kennir manni skildu meira eftir en aðrir en alltaf gat maður notað eitthvað frá þeim öllum. Ég veit hvað það skiptir miklu máli að hafa einhvern sem stýrir liðinu, leiðbeinir. Einhvern sem hefur yfirsýn og réttir okkur af ef við villumst af leið. Bestu liðin sem ég hef verið hjá voru með skýr langtímamarkmið, vissu hvert þau ætluðu og hvernig þau ætluðu að komast þangað. En það voru ekki öll lið sem skilgreindu sín gildi og unnu eftir þeim. Þau sem ekki gerðu það gátu átt góða spretti en þau entust ekki lengi. Við viljum öll vera hluti af sigurliði, eða liði sem gefur okkur góð gildi og leiðbeinir í rétta átt, hvort sem er í fótbolta eða annars staðar í lífinu. Liði sem veit hvert það ætlar sér að komast, liði sem hlúir að leikmönnum og finnur verkefni sem hæfa hverjum og einum. Það sama má segja um val okkar á næsta forseta Íslands og það skiptir máli að vanda valið. Við viljum einhvern sem hefur skýra sýn á það hvert við erum að fara sem þjóð og mun hjálpa til við að vísa veginn, innleiða réttu gildin og halda þeim að okkur hvort sem okkur gengur vel eða illa. Við þurfum nefninlega alvöru manneskju sem hjálpar okkur að horfa upp og áfram. Við búum við þingræði sem einkennist af togstreitu. Forseti á að vera yfir þessa togstreitu hafin og vinna með þjóðinni, sýna henni áhuga, virkja, vekja til umhugsunar, leiða saman og þjónusta alla hópa samfélagsins. Fyrir mér er þessi manneskja Halla Tómasdóttir. Halla býr yfir öllum þessum kostum og fleirum. Hún er fæddur leiðtogi sem dregur fólk að borðinu og vinnur með styrkleika hvers og eins og gerir þetta allt af mikilli hlýju og einlægni. Ég hef oft verið spurður að því af hverju ekki eru fleiri konur að þjálfa í efstu deildum karlafótboltans og hvort þær gætu það yfir höfuð? Mín skoðun er sú að ekki aðeins geta þær það, heldur væru margar fullkomnar í hlutverkið. Þjálfari í dag er manneskjan sem nær því besta út úr hverjum og einum leikmanni. Þjálfari er einnig með margar aðstoðarmanneskjur sem sjá um daglega þjálfun, styrkarþjálfun, sjúkraþjálfun og svona mætti lengi telja. Að mínu mati er stærsta verkefni aðalþjálfara að fá leikmenn til að trúa því að þeir geti unnið saman, leyst verkefni og sigrað. Ég mundi treysta Höllu til að þjálfa hvaða lið sem er og fá leikmenn til að trúa, vinna saman og sigra en ég treysti henni ennþá betur sem forseta Íslands að sameina, leiða saman og vera auðmjúkur þjónn þjóðarinnar. Ég mun kjósa Höllu Tómasdóttur til forseta og hvet þig kæri lesandi til að gera slíkt hið sama. Höfundur er Eyjapeyi og fyrrverandi knattspyrnumaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Forsetakosningar 2024 Forsetakosningar 2024 Mest lesið Halldór 05.07.2025 Halldór Baldursson Halldór Ágætu fyrrum samstarfsaðilar á Þjóðminjasafni Íslands Uggi Jónsson Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun Málþófið um veiðigjöldin vekur miskunnsama Samverja Sigurjón Þórðarson Skoðun Menntastefna 2030 Guðmundur Ingi Kristinsson Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson Skoðun Laxaharmleikur Jóhannes Sturlaugsson Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Málþófið um veiðigjöldin vekur miskunnsama Samverja Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Menntastefna 2030 Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Ágætu fyrrum samstarfsaðilar á Þjóðminjasafni Íslands Uggi Jónsson skrifar Skoðun Ferðamannaþorpin - Náttúruvá Þóra B. Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson skrifar Skoðun Laxaharmleikur Jóhannes Sturlaugsson skrifar Skoðun Lýðræðið í skötulíki! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar Skoðun Til varnar jafnlaunavottun Magnea Marinósdóttir skrifar Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Barnaræninginn Pútín Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Um þjóð og ríki Gauti Kristmannsson skrifar Skoðun Málfrelsi og mörk þess á vettvangi lýðræðisins Helga Vala Helgadóttir skrifar Skoðun Sjókvíaeldi á Íslandi fjarstýrt með gervigreind frá Noregi Ingólfur Ásgeirsson skrifar Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Stjórnarandstaðan er vannýtt auðlind Jón Daníelsson skrifar Skoðun Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson skrifar Skoðun Hægri sósíalismi Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun 5 ára vegferð að skóla framtíðarinnar – eða ekki! Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Listin að verða fullkomlega ósammála sjálfri sér á mettíma Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Þingmenn auðvaldsins Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Arðgreiðslur í sjávarútvegi: Staðreyndir gegn fullyrðingum Elliði Vignisson skrifar Skoðun Verðugur bandamaður? Steinar Harðarson skrifar Sjá meira
Kæri lesandi ég fæddist á Heimaey, höfuðstað Vestmannaeyja. Sem sagt Eyjapeyi. Líf mitt var og er fótbolti. Ég hef fengið þann munað að prófa margt í kringum boltann, var atvinnumaður, spilaði með landsliðinu (of fáa leiki ef ég er spurður), hef þjálfað félagslið og yngri landslið og alla grasrótina bæði stelpur og stráka. Að alast upp í Eyjum var yndislegt þar sem hægt var að fara niður á bryggju að veiða, bjarga og sleppa lundapysjum, byrjaði 11 ára að vinna í skreið í Vinnslustöðinni og spilaði fótbolta alltaf þegar vinnan var ekki að trufla mig. Mamma þurfti alltaf að hafa fyrir því að draga okkur inn í mat og svo var rokið aftur út að leika. Þetta voru dásamlegir og einfaldir tímar. Það má segja að knattspyrnan hafi alltaf átt minn hug og hjarta. Ég hef spilað með mörgum frábærum leikmönnum, miklum karakterum, góðum liðum og fengið þjálfara sem hafa kennt mér bæði að verði betri í boltanum og já, lífinu. Sumir eins og lífið kennir manni skildu meira eftir en aðrir en alltaf gat maður notað eitthvað frá þeim öllum. Ég veit hvað það skiptir miklu máli að hafa einhvern sem stýrir liðinu, leiðbeinir. Einhvern sem hefur yfirsýn og réttir okkur af ef við villumst af leið. Bestu liðin sem ég hef verið hjá voru með skýr langtímamarkmið, vissu hvert þau ætluðu og hvernig þau ætluðu að komast þangað. En það voru ekki öll lið sem skilgreindu sín gildi og unnu eftir þeim. Þau sem ekki gerðu það gátu átt góða spretti en þau entust ekki lengi. Við viljum öll vera hluti af sigurliði, eða liði sem gefur okkur góð gildi og leiðbeinir í rétta átt, hvort sem er í fótbolta eða annars staðar í lífinu. Liði sem veit hvert það ætlar sér að komast, liði sem hlúir að leikmönnum og finnur verkefni sem hæfa hverjum og einum. Það sama má segja um val okkar á næsta forseta Íslands og það skiptir máli að vanda valið. Við viljum einhvern sem hefur skýra sýn á það hvert við erum að fara sem þjóð og mun hjálpa til við að vísa veginn, innleiða réttu gildin og halda þeim að okkur hvort sem okkur gengur vel eða illa. Við þurfum nefninlega alvöru manneskju sem hjálpar okkur að horfa upp og áfram. Við búum við þingræði sem einkennist af togstreitu. Forseti á að vera yfir þessa togstreitu hafin og vinna með þjóðinni, sýna henni áhuga, virkja, vekja til umhugsunar, leiða saman og þjónusta alla hópa samfélagsins. Fyrir mér er þessi manneskja Halla Tómasdóttir. Halla býr yfir öllum þessum kostum og fleirum. Hún er fæddur leiðtogi sem dregur fólk að borðinu og vinnur með styrkleika hvers og eins og gerir þetta allt af mikilli hlýju og einlægni. Ég hef oft verið spurður að því af hverju ekki eru fleiri konur að þjálfa í efstu deildum karlafótboltans og hvort þær gætu það yfir höfuð? Mín skoðun er sú að ekki aðeins geta þær það, heldur væru margar fullkomnar í hlutverkið. Þjálfari í dag er manneskjan sem nær því besta út úr hverjum og einum leikmanni. Þjálfari er einnig með margar aðstoðarmanneskjur sem sjá um daglega þjálfun, styrkarþjálfun, sjúkraþjálfun og svona mætti lengi telja. Að mínu mati er stærsta verkefni aðalþjálfara að fá leikmenn til að trúa því að þeir geti unnið saman, leyst verkefni og sigrað. Ég mundi treysta Höllu til að þjálfa hvaða lið sem er og fá leikmenn til að trúa, vinna saman og sigra en ég treysti henni ennþá betur sem forseta Íslands að sameina, leiða saman og vera auðmjúkur þjónn þjóðarinnar. Ég mun kjósa Höllu Tómasdóttur til forseta og hvet þig kæri lesandi til að gera slíkt hið sama. Höfundur er Eyjapeyi og fyrrverandi knattspyrnumaður.
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun
Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson skrifar
Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar
Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar
Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar
Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar
Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun