Þegar múslimi bað í beinni á Rás 1 Dr. Sigurvin Lárus Jónsson skrifar 9. mars 2024 17:00 Ég starfaði í Neskirkju við Hagatorg í nær 10 ár, hóf þar störf að loknu guðfræðinámi haustið 2006 og lauk störfum vorið 2016 þegar ég fór til framhaldsnáms erlendis. Þau ár voru góð og ég þakklátur fyrir og stoltur af því starfi sem ég vann í Neskirkju, að eiga hlutdeild í lífi barna- og unglinga sem æskulýðsprestur og að taka þátt í safnaðarstarfinu sem þar fer fram. Eftirminnilegastur samstarfsmanna, að öðrum ólöstuðum, er þó líklega prestur innflytjenda Toshiki Toma sem var með aðsetur í Neskirkju en þjónaði landinu öllu í sérþjónustu sinni. Toshiki er hæglátur maður en eldprédikari og greinar hans um innflytjendamál voru langt á undan sinni samtíð, enda maður í framlínuþjónustu við hælisleitendur á Íslandi. Upp úr aldamótum var Toshiki Toma farinn að skrifa greinar þar sem fjallað er með gagnrýnum hætti um orðnotkun Íslendinga, t.d. um orðið nýbúi sem þá heyrðist mikið, og um málefni hælisleitanda. Á þessum árum var jafnframt mikið rætt um þjónustu hans innan kirkjunnar og hann fékk reglulega að heyra að hægt væri að spara í eða skera niður þessa þjónustu. Þá upplifði hann hótanir fyrir störf sín frá Íslendingum sem sáu þjónustu hans við útlendinga sem ógn við menningu okkar. Þær raddir hafa allar þagnað enda er þjónusta við innflytjendur og hælisleitendur mikilvægasta starf sem unnið er í kirkjulegri þjónustu í dag. Toshiki hefur hlotið verðlaun fyrir störf sín og umfjöllun um samstöðu hans með hælisleitendum var ljósmynduð af Heiðu Helgadóttur hjá Heimildinni (Stundinni) 2017 og var valin besta fréttaljósmynd ársins það ár. Toshiki var á þeim árum sem ég starfaði í Neskirkju í víðtæku samstarfi við félagasamtök og ég naut þeirrar gæfu að tengjast frá upphafi samstarfi hans við Félag Horizon, en það eru menningarsamtök múslima af tyrkneskum uppruna sem hafa það að markmiði að minnka fordóma og auka skilning í samfélaginu. Toshiki og Neskirkja hófu víðtækt samstarf við Félag Horizon. Það voru haldnar hátíðir að tyrkneskum sið í Neskirkju, æskulýðsfélagið NeDó skoraði á Horizon í Brennó fyrir friði og ég skrifaði greinar með félögum úr Horizon. Þáverandi formaður félagsins, Ersan Koyuncu, lýsti því yfir í viðtali með okkur 2014, hann „aldrei verða fyrir fordómum vegna trúar sinnar á Íslandi“ en tók þó fram að hann þekkti til fordóma í samfélaginu. Sjálfur upplifði ég einungis gleði og falleg viðbrögð við samstarfi okkar, þar til við héldum útvarpsguðsþjónustu. Í mars 2015 fékk ég það verkefni að leiða útvarpsguðþjónustu á Rás 1, ásamt organista og kór Neskirkju, og ég bauð Toshiki Toma og Muhammed Emin Kizilkaya að biðja með mér í guðsþjónustunni. Þetta er í fyrsta sinn sem bæn múslima hefur heyrst opinberlega í útvarpsmessu á Rás 1 og Muhammed bað til Guðs, Allah, sem er sami Guð og gyðingar og kristnir menn biðja til, á arabísku og íslensku í messunni. Prédikunin fjallaði um systurtrúarbrögðin, íslam og kristni, og hvað þau eiga sameiginlegt. Ég hef enn ekki deilt með vini mínum þeim neikvæðu viðbrögðum sem ég fékk við messunni en það er í fyrsta sinn sem ég hef upplifað hatursorðræðu á eigin skinni. Innan kirkjunnar var gleði og stuðningur, enda höfðum við beðið saman í Neskirkju um nokkurt skeið þegar messan var haldin, Horizon og NeDó, múslimar og kristnir, systur og bræður. Í dag starfa ég í Fríkirkjunni í Reykjavík en þar hefur verið staðið með fjölmenningu á Íslandi um árabil. Sem dæmi um það hýsti Fríkirkjan Menningarsetur múslima í föstumánuðinum, Ramadan, árið 2016 og fyrir vikið skráði nokkur fjöldi sig úr söfnuðinum en fleiri skráðu sig í Fríkirkjuna. Þau eru nefnilega fleiri sem skilja þegar svona er gert en þau sem setja sig upp á móti, sem betur fer. Síðan ég kom til starfa í Fríkirkjunni hef ég boðið vinum mínum úr Horizon að vinna með okkur, Derya Özdilek kom fram í jólaþætti Fríkirkjunnar á RÚV 2022 og óskaði þjóðinni gleðilegra jóla og Muhammed Emin Kizilkaya bað með okkur fyrir friði í páskaþætti og jólaþætti Fríkirkjunnar á síðasta ári, á íslensku og arabísku. Það er enda raunveruleg fjölmenning, að menningarblæbrigði séu sýnileg og að trúarbrögðin geti sameinast í trúariðkun sinni fyrir æðri málstað, friði, jákvæðri forvitni og gagnkvæmri virðingu. Því miður er það þó svo að framtak okkar hefur mætt andstöðu og á miðlum kirkjunnar hefur verið settur inn hatursáróður sem þurft hefur að fjarlægja. Alhæfingar í garð kristni og trúar hafa verið hluti af okkar orðræðu um nokkurt skeið, en ég greini aukinn þunga í alhæfingum í garð múslima í almannarýminu. Athugasemdir í garð Bashar Murad, er tók þátt í Söngvakeppninni, og eftirmálar þeirra eru einungis eitt dæmi um slík ummæli. Ef farið er yfir skoðanagreinar á þessu ári má víða finna alhæfingar í garð múslima, sem og raunar gyðinga, sem settar eru fram án ígrundunar. Fjölmenning á Íslandi er staðreynd. Jafnvel þótt landamærum okkar yrði lokað á morgun og enginn annar flytti hingað til lands er sú fjölbreytni sem auðgar samfélag okkar í dag óafturkræf. Á Íslandi starfa trúfélög sem tilheyra öllum helstu trúarhefðum heims, það eru töluð á annað hundrað móðurmál í íslenskum skólum og Íslendingar bera allan mögulegan húðlit mannkyns. Það er hinsvegar okkar að velja hvort fjölmenning okkar verður farsæl eða feigðarboði. Farsæl fjölmenning lítur jákvæðum augum á fjölbreytileika mannsins og fagnar því að við séum ólík en tilheyrum sama samfélagi. Það gerum við með því að opna dyr og hjörtu okkar fyrir þeim sem eru öðruvísi en við sjálf, fara með þeim í brennó og biðja með þeim fyrir þeim friði og þeirri farsæld sem við þráum öll. Höfundur er prestur við Fríkirkjuna í Reykjavík. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sigurvin Lárus Jónsson Trúmál Mest lesið Hvernig vogar þú þér að gera grín að Möggu Stínu? Elliði Vignisson Skoðun Rúmfatalagerinn, ekki fyrir alla! Ragnar Gunnarsson Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun Er edrúlífið æðislegt? Jakob Smári Magnússon Skoðun Ráðgátan um RÚV Helgi Brynjarsson Skoðun Kópavogsmódelið Ragnheiður Ósk Jensdóttir Skoðun Ísland þarf engan sérdíl Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Flækjustig í skjóli einföldunar Kolbrún Georgsdóttir Skoðun Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir Skoðun Lausnir í leikskólamálum Kristín Thoroddsen Skoðun Skoðun Skoðun Skoðanagrein – Alþjóðlegi Gigtardaginn: Achieve Your Dreams Hrönn Stefánsdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Hvernig hinn sterki getur unnið nánast öll dómsmál Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Við sem lifum með POTS höfum verið yfirgefin af kerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Drifkraftur bata – Alþjóðlegi geðheilbrigðisdagurinn Sigríður Ásta Hauksdóttir skrifar Skoðun Lordinn lýgur! Andrés Pétursson skrifar Skoðun Það er ekki hægt að þykjast með líf barnanna okkar Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Í örugga höfn! Örlygur Hnefill Örlygsson,Bergur Elías Ágústsson skrifar Skoðun Reykjavíkurmódelið er skref í rétta átt – fyrir börnin og starfsfólkið Bozena Raczkowska skrifar Skoðun Varasjóður eða hefðbundið styrkjakerfi? Birgitta Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Geðheilsa á tímum óvissu og áskorana María Heimisdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið Ragnheiður Ósk Jensdóttir skrifar Skoðun Villta vestur ólöglegra veðmálaauglýsinga á Íslandi Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir skrifar Skoðun Ísland þarf engan sérdíl Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Er edrúlífið æðislegt? Jakob Smári Magnússon skrifar Skoðun Rúmfatalagerinn, ekki fyrir alla! Ragnar Gunnarsson skrifar Skoðun Að gera ráð fyrir frelsi Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Að þekkja sín takmörk Heiðar Guðjónsson skrifar Skoðun Gervigreind og dómgreind Henry Alexander Henrysson skrifar Skoðun Fjárfesting í réttindum barna bætir fjárhag sveitarfélaga Marín Rós Eyjólfsdóttir skrifar Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson skrifar Skoðun Alþjóða geðheilbrigðisdagurinn – réttur til réttrar meðferðar Pétur Maack Þorsteinsson skrifar Skoðun Á að takmarka samfélagsmiðlanotkun barna? María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Hvernig vogar þú þér að gera grín að Möggu Stínu? Elliði Vignisson skrifar Skoðun Hvað er í gangi? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Lausnir í leikskólamálum Kristín Thoroddsen skrifar Skoðun Hjálpum fólki að eignast börn Hildur Sverrisdóttir skrifar Skoðun Ráðgátan um RÚV Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Hvetjandi refsing Reykjavíkurborgar Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Flækjustig í skjóli einföldunar Kolbrún Georgsdóttir skrifar Sjá meira
Ég starfaði í Neskirkju við Hagatorg í nær 10 ár, hóf þar störf að loknu guðfræðinámi haustið 2006 og lauk störfum vorið 2016 þegar ég fór til framhaldsnáms erlendis. Þau ár voru góð og ég þakklátur fyrir og stoltur af því starfi sem ég vann í Neskirkju, að eiga hlutdeild í lífi barna- og unglinga sem æskulýðsprestur og að taka þátt í safnaðarstarfinu sem þar fer fram. Eftirminnilegastur samstarfsmanna, að öðrum ólöstuðum, er þó líklega prestur innflytjenda Toshiki Toma sem var með aðsetur í Neskirkju en þjónaði landinu öllu í sérþjónustu sinni. Toshiki er hæglátur maður en eldprédikari og greinar hans um innflytjendamál voru langt á undan sinni samtíð, enda maður í framlínuþjónustu við hælisleitendur á Íslandi. Upp úr aldamótum var Toshiki Toma farinn að skrifa greinar þar sem fjallað er með gagnrýnum hætti um orðnotkun Íslendinga, t.d. um orðið nýbúi sem þá heyrðist mikið, og um málefni hælisleitanda. Á þessum árum var jafnframt mikið rætt um þjónustu hans innan kirkjunnar og hann fékk reglulega að heyra að hægt væri að spara í eða skera niður þessa þjónustu. Þá upplifði hann hótanir fyrir störf sín frá Íslendingum sem sáu þjónustu hans við útlendinga sem ógn við menningu okkar. Þær raddir hafa allar þagnað enda er þjónusta við innflytjendur og hælisleitendur mikilvægasta starf sem unnið er í kirkjulegri þjónustu í dag. Toshiki hefur hlotið verðlaun fyrir störf sín og umfjöllun um samstöðu hans með hælisleitendum var ljósmynduð af Heiðu Helgadóttur hjá Heimildinni (Stundinni) 2017 og var valin besta fréttaljósmynd ársins það ár. Toshiki var á þeim árum sem ég starfaði í Neskirkju í víðtæku samstarfi við félagasamtök og ég naut þeirrar gæfu að tengjast frá upphafi samstarfi hans við Félag Horizon, en það eru menningarsamtök múslima af tyrkneskum uppruna sem hafa það að markmiði að minnka fordóma og auka skilning í samfélaginu. Toshiki og Neskirkja hófu víðtækt samstarf við Félag Horizon. Það voru haldnar hátíðir að tyrkneskum sið í Neskirkju, æskulýðsfélagið NeDó skoraði á Horizon í Brennó fyrir friði og ég skrifaði greinar með félögum úr Horizon. Þáverandi formaður félagsins, Ersan Koyuncu, lýsti því yfir í viðtali með okkur 2014, hann „aldrei verða fyrir fordómum vegna trúar sinnar á Íslandi“ en tók þó fram að hann þekkti til fordóma í samfélaginu. Sjálfur upplifði ég einungis gleði og falleg viðbrögð við samstarfi okkar, þar til við héldum útvarpsguðsþjónustu. Í mars 2015 fékk ég það verkefni að leiða útvarpsguðþjónustu á Rás 1, ásamt organista og kór Neskirkju, og ég bauð Toshiki Toma og Muhammed Emin Kizilkaya að biðja með mér í guðsþjónustunni. Þetta er í fyrsta sinn sem bæn múslima hefur heyrst opinberlega í útvarpsmessu á Rás 1 og Muhammed bað til Guðs, Allah, sem er sami Guð og gyðingar og kristnir menn biðja til, á arabísku og íslensku í messunni. Prédikunin fjallaði um systurtrúarbrögðin, íslam og kristni, og hvað þau eiga sameiginlegt. Ég hef enn ekki deilt með vini mínum þeim neikvæðu viðbrögðum sem ég fékk við messunni en það er í fyrsta sinn sem ég hef upplifað hatursorðræðu á eigin skinni. Innan kirkjunnar var gleði og stuðningur, enda höfðum við beðið saman í Neskirkju um nokkurt skeið þegar messan var haldin, Horizon og NeDó, múslimar og kristnir, systur og bræður. Í dag starfa ég í Fríkirkjunni í Reykjavík en þar hefur verið staðið með fjölmenningu á Íslandi um árabil. Sem dæmi um það hýsti Fríkirkjan Menningarsetur múslima í föstumánuðinum, Ramadan, árið 2016 og fyrir vikið skráði nokkur fjöldi sig úr söfnuðinum en fleiri skráðu sig í Fríkirkjuna. Þau eru nefnilega fleiri sem skilja þegar svona er gert en þau sem setja sig upp á móti, sem betur fer. Síðan ég kom til starfa í Fríkirkjunni hef ég boðið vinum mínum úr Horizon að vinna með okkur, Derya Özdilek kom fram í jólaþætti Fríkirkjunnar á RÚV 2022 og óskaði þjóðinni gleðilegra jóla og Muhammed Emin Kizilkaya bað með okkur fyrir friði í páskaþætti og jólaþætti Fríkirkjunnar á síðasta ári, á íslensku og arabísku. Það er enda raunveruleg fjölmenning, að menningarblæbrigði séu sýnileg og að trúarbrögðin geti sameinast í trúariðkun sinni fyrir æðri málstað, friði, jákvæðri forvitni og gagnkvæmri virðingu. Því miður er það þó svo að framtak okkar hefur mætt andstöðu og á miðlum kirkjunnar hefur verið settur inn hatursáróður sem þurft hefur að fjarlægja. Alhæfingar í garð kristni og trúar hafa verið hluti af okkar orðræðu um nokkurt skeið, en ég greini aukinn þunga í alhæfingum í garð múslima í almannarýminu. Athugasemdir í garð Bashar Murad, er tók þátt í Söngvakeppninni, og eftirmálar þeirra eru einungis eitt dæmi um slík ummæli. Ef farið er yfir skoðanagreinar á þessu ári má víða finna alhæfingar í garð múslima, sem og raunar gyðinga, sem settar eru fram án ígrundunar. Fjölmenning á Íslandi er staðreynd. Jafnvel þótt landamærum okkar yrði lokað á morgun og enginn annar flytti hingað til lands er sú fjölbreytni sem auðgar samfélag okkar í dag óafturkræf. Á Íslandi starfa trúfélög sem tilheyra öllum helstu trúarhefðum heims, það eru töluð á annað hundrað móðurmál í íslenskum skólum og Íslendingar bera allan mögulegan húðlit mannkyns. Það er hinsvegar okkar að velja hvort fjölmenning okkar verður farsæl eða feigðarboði. Farsæl fjölmenning lítur jákvæðum augum á fjölbreytileika mannsins og fagnar því að við séum ólík en tilheyrum sama samfélagi. Það gerum við með því að opna dyr og hjörtu okkar fyrir þeim sem eru öðruvísi en við sjálf, fara með þeim í brennó og biðja með þeim fyrir þeim friði og þeirri farsæld sem við þráum öll. Höfundur er prestur við Fríkirkjuna í Reykjavík.
Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun
Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir Skoðun
Skoðun Réttlæti hins sterka. Hvernig hinn sterki getur unnið nánast öll dómsmál Jörgen Ingimar Hansson skrifar
Skoðun Við sem lifum með POTS höfum verið yfirgefin af kerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Reykjavíkurmódelið er skref í rétta átt – fyrir börnin og starfsfólkið Bozena Raczkowska skrifar
Skoðun Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir skrifar
Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson skrifar
Skoðun Alþjóða geðheilbrigðisdagurinn – réttur til réttrar meðferðar Pétur Maack Þorsteinsson skrifar
Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun
Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir Skoðun