„Það er magnað að hugsa til þess hve margt hefur breyst síðan ég læddist út úr íbúðinni minni í Vesterbro. Ég átti íbúðina með fyrrverandi kærastanum mínum og vissi á þessari stundu að ég mundi aldrei snúa aftur til hans. Á þessum tímapunkti var ég gjörsamlega búinn á því á líkama og sál eftir að hafa verið blindur á hvað gengið hafði á síðustu átta ár.“
Hefði átt að fara í akút endurhæfingu
Fyrsta skrefið eftir heimkomu var að finna íbúð. Hana fann Helgi í Hlíðunum þangað sem hann flutti inn ásamt litla bróður sínum.
„Ég átti ekki krónu og gat oft ekki lagt bílnum mínum. Ég keypti það allra nauðsynlegasta fyrir íbúðina í góða hirðinum, eins og bolla, ostaskera og pott fyrir hafragrautinn.
Ég tók síðan yfirdrátt fyrir rúmi. Þegar ég lít til baka er ég mjög stoltur af mér því ég kvartaði aldrei. Efst í huga var að búa til gott heimili fyrir okkur bræður og ég lagði hart að mér.
Eftir á að hyggja hefði ég átt að skrá mig í akút endurhæfingu en ég er enn að vinna í því að endurstilla og laga soðinn heila eftir öll þessi ár í Danmörku. Það er mikilvægt að klappa sjálfum sér á bakið af og til.“
Hef setið og grenjað yfir þessu öllu saman
Í september 2021 fluttu bræðurnir í aðra íbúð þar sem þeir bjuggu í tvö ár.
Núverandi kærasti Helga fluttist svo til þeirra í nóvember á síðasta ári og segir Helgi heimilið mikinn griðarstað fyrir alla fjóra, en fjórði íbúi heimilisins er hundurinn Nóel.
„Við Pétur höfum verið að gera upp nýju íbúðina okkar sem hefur verið skrautlegt, skemmtilegt og þolinmæðisverk. Á meðan við erum mjög spenntir að búa saman með hundinum okkar þá viðurkenni ég alveg að ég þarf svolítið að rífa tilfinningaböndin við íbúðina í Hlíðunum upp með rótum. Ég hef alveg setið og grenjað yfir þessu öllu saman.
Skóf af sér þung andleg aukakíló
Í ferlinu að koma undir mig fótunum á ný með báðar hendur tómar fann ég gríðarlega þörf að safna að mér veraldlegum hlutum. Ég er eins og svo margir aðrir, elska að hafa fallegt í kringum mig. En það má segja að ég sé kominn hringinn því í dag líður mér eins og ég sé að skafa af mér þung andleg aukakíló með því að losa mig við hluti og skilja hvað ég þarf í raun og veru lítið.
Þegar maður á allt er eins og maður átti sig á því að maður þarf ekkert nema gott fólk í kringum sig, þak yfir höfuðið og nokkrar vel valdar spjarir. Ef maður sýnir sjálfum sér sjálfsmildi þá hefur maður allt sem raunverulega skiptir máli.“
Helgi þvertekur þó fyrir að með nýtilkomnum mínímalískum lífsstíl sé hann ekki að slökkva á sínum innri fagurkera. „Það er eins og þegar ég losa mig við veraldlegar eigur verði meira pláss í kerfinu mínu til að anda og líða vel. Ég get ekki mælt meira með því tilfinningin er æði.“
