Tónlistin á næsta leik - 284 börn á biðlista Sveinbjörg Vilhjálmsdóttir skrifar 10. maí 2022 13:02 Tónlistarskólakerfið á Íslandi eins og við þekkjum það í dag er að þakka framsýnum og snjöllum menntamálaráðherra, Gylfa Þ. Gíslasyni, sem kom því á í sinni ráðherratíð á sjöunda áratug síðustu aldar. Það skýrir þá miklu grósku í íslensku tónlistarlífi sem hefur átt sér stað á síðustu áratugum og hefur skilað okkur þangað sem við erum í dag. Margar þjóðir hafa öfundað okkur af þessu góða kerfi sem hefur gefið okkur fjölda af frábæru tónlistarfólki á undanförnum áratugum. Við verðum að standa vörð um það góða kerfi og ekki láta misvitra stjórnmálamenn taka það frá okkur. Tónlistarskóli Garðabæjar er góður skóli skipaður fjölda góðra kennara. Það sést best á því hve margir nemendur eru komnir á mið- og framhaldsstig. Þar af leiðandi minnka möguleikar á að taka inn nýja nemendur nema að fjármagn fáist til að stækka skólann bæði í Kirkjulundi og á Álftanesi og fjölga stöðugildum, sem er löngu tímabært. Fyrir ári síðan voru 200 börn á biðlista um nám en nú er fjöldinn kominn upp í 284. Þetta er varla boðlegt fyrir ríkt samfélag eins og Garðabæ. Fjárframlög til skólans eru í engu samræmi við fjölgun íbúa í bænum. Börn geta ekki beðið árum saman eftir að hefja tónlistarnám. Það er mikilvægt að þau fái tækifæri til að hefja nám sem fyrst þegar áhugi vaknar. Því eldri sem börnin eru þegar þau hefja nám minnka líkurnar á því að þau nái einhverri færni á hljóðfærið. Tónlistarnám er ekki bara til að kenna fólki að hlusta heldur líka til að mennta tónlistarfólk og skiptir þá miklu máli að hefja námið snemma. Ef við hlúum ekki að þeim sem vilja gera tónlist að ævistarfi sínu verður fátt um færa kennara í framtíðinni. Síðastliðin fjögur ár hefur lítið miðað í húsnæðismálum Tónlistarskólans og aðeins fjölgað um eitt og hálft stöðugildi þrátt fyrir mikla fjölgun í sveitarfélaginu. Skólahúsnæðið í Kirkjulundi er sprungið en möguleiki er á stækkun ef vilji er fyrir hendi. Kennt er á mörgum stöðum í bænum þ.e. aðstaða er í nokkrum grunnskólum til tónlistarkennslu. Þetta er gott þar sem hægt er að taka nemendur út úr tímum og auðveldar það sporin fyrir ungmennin og einnig getur kennslan hafist fyrr á daginn. Á Álftanesi er deild frá skólanum sem er með sér húsnæði og innangengt í grunnskólann svo þar er auðvelt að nota þetta fyrirkomulag og hefur það verið til margra ára. Þar vantar stofur til tónfræðikennslu og slagverksstofu. Í dag er slagverksstofan í samkrulli við félagsaðstöðu nemenda grunnskólans og er hvorugum boðlegt. Ég hef setið í tónlistarskólanefnd s.l. fjögur ár en lítið hefur gerst í þessum málum á tímabilinu þrátt fyrir vilja nefndarinnar þar að lútandi. Fyrir ári síðan fór nefndin fram á fund með bæjarstjóra til að ræða húsnæðismál skólans svo og stöðugildi. Það tók eitt ár að fá þann fund. Á fundi nefndarinnar 10. mars s.l. lagði ég fram bókun vegna óhóflegs dráttar málsins. Þá fóru hjólin loks að snúast. Viku síðar 17. mars fengum við fund með bæjarstjóra. Vonbrigðin voru mikil þegar bæjarstjóri virtist ekki hafa nokkurn áhuga á að bæta úr þessum málum. Því kom það okkur á óvart að á bæjarstjórnarfundi í byrjun apríl lögðu tveir fulltrúar meirihlutans fram tillögu þess efnis að efla tónlistarnám í Garðabæ og fýsileika þess að stækka núverandi húsnæði skólans við Kirkjulund. Ég fagna tillögu meirihlutans og bind vonir við að þetta verði ekki bara tillaga án framkvæmda. Fundargerð frá 17. mars með bæjarstjóra tók langan tíma að fæðast en hefur nú loksins litið dagsins ljós. Það sem kemur fram í fundargerðinni er hins vegar ekki sannleikanum samkvæmt. Bæjarstjórinn tók aldrei undir hugmyndir að vinna að áætlun um stækkun skólans, hvað þá að leggja fram áætlun við undirbúning fjárhagsáætlunar 2023 eins og segir í fundargerðinni. Það er meirihlutanum ekki til sóma að birta skáldaða fundargerð 2. fundar tónlistaskólanefndar að því virðist til að reyna að klóra yfir áhugaleysi bæjarstjóra. Fundargerðin var aldrei borin undir nefndarmenn. Ég vil vara við ódýrum lausnum hvað námið varðar. Tónlistarnám kostar peninga. Það útheimtir í flestum tilfellum einkakennslu tvisvar í viku, vel menntaða kennara og góða ástundun ef einhver árangur á að nást. Þetta er það sem tónlistarskólarnir bjóða upp á. Það eru engar skyndilausnir sem virka í þessum málum. Nú hefur íþróttahreyfingin fengið nýtt glæsilegt íþróttahús. Við í Garðabæjarlistanum leggjum til að tónlistin eigi næsta leik. Höfundur er í níunda sæti á lista Garðabæjarlistans fyrir komandi sveitarstjórnarkosningar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Kosningar 2022 Garðabær Sveitarstjórnarkosningar 2022 Skóla - og menntamál Tónlistarnám Mest lesið Nei, við skulum ekki kaupa handa þeim fleiri vopn Haraldur Ólafsson Skoðun Tímaskekkjan skólaíþróttir Davíð Már Sigurðsson Skoðun Sólarhringur til stefnu Flosi Eiríksson Skoðun Ég kýs mælskan og mannlegan leiðtoga sem rektor Engilbert Sigurðsson Skoðun Stöndum vörð um hlutverk háskóla – Kjósum Kolbrúnu Ástríður Stefánsdóttir Skoðun Er þetta satt eða heyrði ég þetta bara nógu oft? Gunnhildur Birna Gunnarsdóttir Skoðun VR á krossgötum - félagsmenn verða að hafna sundrungu Harpa Sævarsdóttir Skoðun Kominn tími til að þingmenn axli ábyrgð Björn Ólafsson Skoðun Bakpokinn sem þyngist þegar á brattann sækir Gunnar Úlfarsson Skoðun Vanfjármögnun Háskóla Íslands verður að breyta Magnús Karl Magnússon Skoðun Skoðun Skoðun Hafðu áhrif til hádegis Bjarni Þór Sigurðsson skrifar Skoðun Stöndum vörð um hlutverk háskóla – Kjósum Kolbrúnu Ástríður Stefánsdóttir skrifar Skoðun Nei, við skulum ekki kaupa handa þeim fleiri vopn Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Tímaskekkjan skólaíþróttir Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Þegar fíllinn byltir sér.... Gunnar Pálsson skrifar Skoðun Leyfi til að syrgja Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Kominn tími til að þingmenn axli ábyrgð Björn Ólafsson skrifar Skoðun VR-members, exercise your right to vote! Christopher Eva skrifar Skoðun Stöðvum það sem gott er Íris E. Gísladóttir skrifar Skoðun Kjósum Kolbrúnu – Styrk stjórnun á tímum breytinga Margrét Sigrún Sigurðardóttir skrifar Skoðun Vanfjármögnun Háskóla Íslands verður að breyta Magnús Karl Magnússon skrifar Skoðun Er þetta satt eða heyrði ég þetta bara nógu oft? Gunnhildur Birna Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Stöndum með börnum Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun „Án orku verður ekki hagvöxtur“ Jón Skafti Gestsson skrifar Skoðun Ég kýs mælskan og mannlegan leiðtoga sem rektor Engilbert Sigurðsson skrifar Skoðun Almannaréttur er sá réttur sem almenningi er áskilinn í lögum til frjálsra afnota af landi og landsgæðum Skírnir Garðarson skrifar Skoðun Flosa í formanninn Jónas Már Torfason skrifar Skoðun VR á krossgötum - félagsmenn verða að hafna sundrungu Harpa Sævarsdóttir skrifar Skoðun Bakpokinn sem þyngist þegar á brattann sækir Gunnar Úlfarsson skrifar Skoðun Sólarhringur til stefnu Flosi Eiríksson skrifar Skoðun Takk fyrir stuðninginn félagsfólk VR Þorsteinn Skúli Sveinsson skrifar Skoðun Heili ungmenna á samfélagsmiðlum – hefur endurvírun átt sér stað í heila heillar kynslóðar? Þórhildur Halldórsdóttir skrifar Skoðun Sjálfbærni og mikilvægi háskóla Silja Bára Ómarsdóttir skrifar Skoðun Að kenna eða ekki kenna Helga Margrét Marzellíusardóttir skrifar Skoðun Þúsund hjúkrunarrými óskast strax í gær Aríel Pétursson skrifar Skoðun Nú ertu á (síðasta) séns! Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til allra félagsmanna VR Bjarni Þór Sigurðsson skrifar Skoðun Líffræðileg fjölbreytni og tækifæri Íslands Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Táknrænar 350 milljónir Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Átök Bandaríkjanna við Evrópu Kristján Reykjalín Vigfússon skrifar Sjá meira
Tónlistarskólakerfið á Íslandi eins og við þekkjum það í dag er að þakka framsýnum og snjöllum menntamálaráðherra, Gylfa Þ. Gíslasyni, sem kom því á í sinni ráðherratíð á sjöunda áratug síðustu aldar. Það skýrir þá miklu grósku í íslensku tónlistarlífi sem hefur átt sér stað á síðustu áratugum og hefur skilað okkur þangað sem við erum í dag. Margar þjóðir hafa öfundað okkur af þessu góða kerfi sem hefur gefið okkur fjölda af frábæru tónlistarfólki á undanförnum áratugum. Við verðum að standa vörð um það góða kerfi og ekki láta misvitra stjórnmálamenn taka það frá okkur. Tónlistarskóli Garðabæjar er góður skóli skipaður fjölda góðra kennara. Það sést best á því hve margir nemendur eru komnir á mið- og framhaldsstig. Þar af leiðandi minnka möguleikar á að taka inn nýja nemendur nema að fjármagn fáist til að stækka skólann bæði í Kirkjulundi og á Álftanesi og fjölga stöðugildum, sem er löngu tímabært. Fyrir ári síðan voru 200 börn á biðlista um nám en nú er fjöldinn kominn upp í 284. Þetta er varla boðlegt fyrir ríkt samfélag eins og Garðabæ. Fjárframlög til skólans eru í engu samræmi við fjölgun íbúa í bænum. Börn geta ekki beðið árum saman eftir að hefja tónlistarnám. Það er mikilvægt að þau fái tækifæri til að hefja nám sem fyrst þegar áhugi vaknar. Því eldri sem börnin eru þegar þau hefja nám minnka líkurnar á því að þau nái einhverri færni á hljóðfærið. Tónlistarnám er ekki bara til að kenna fólki að hlusta heldur líka til að mennta tónlistarfólk og skiptir þá miklu máli að hefja námið snemma. Ef við hlúum ekki að þeim sem vilja gera tónlist að ævistarfi sínu verður fátt um færa kennara í framtíðinni. Síðastliðin fjögur ár hefur lítið miðað í húsnæðismálum Tónlistarskólans og aðeins fjölgað um eitt og hálft stöðugildi þrátt fyrir mikla fjölgun í sveitarfélaginu. Skólahúsnæðið í Kirkjulundi er sprungið en möguleiki er á stækkun ef vilji er fyrir hendi. Kennt er á mörgum stöðum í bænum þ.e. aðstaða er í nokkrum grunnskólum til tónlistarkennslu. Þetta er gott þar sem hægt er að taka nemendur út úr tímum og auðveldar það sporin fyrir ungmennin og einnig getur kennslan hafist fyrr á daginn. Á Álftanesi er deild frá skólanum sem er með sér húsnæði og innangengt í grunnskólann svo þar er auðvelt að nota þetta fyrirkomulag og hefur það verið til margra ára. Þar vantar stofur til tónfræðikennslu og slagverksstofu. Í dag er slagverksstofan í samkrulli við félagsaðstöðu nemenda grunnskólans og er hvorugum boðlegt. Ég hef setið í tónlistarskólanefnd s.l. fjögur ár en lítið hefur gerst í þessum málum á tímabilinu þrátt fyrir vilja nefndarinnar þar að lútandi. Fyrir ári síðan fór nefndin fram á fund með bæjarstjóra til að ræða húsnæðismál skólans svo og stöðugildi. Það tók eitt ár að fá þann fund. Á fundi nefndarinnar 10. mars s.l. lagði ég fram bókun vegna óhóflegs dráttar málsins. Þá fóru hjólin loks að snúast. Viku síðar 17. mars fengum við fund með bæjarstjóra. Vonbrigðin voru mikil þegar bæjarstjóri virtist ekki hafa nokkurn áhuga á að bæta úr þessum málum. Því kom það okkur á óvart að á bæjarstjórnarfundi í byrjun apríl lögðu tveir fulltrúar meirihlutans fram tillögu þess efnis að efla tónlistarnám í Garðabæ og fýsileika þess að stækka núverandi húsnæði skólans við Kirkjulund. Ég fagna tillögu meirihlutans og bind vonir við að þetta verði ekki bara tillaga án framkvæmda. Fundargerð frá 17. mars með bæjarstjóra tók langan tíma að fæðast en hefur nú loksins litið dagsins ljós. Það sem kemur fram í fundargerðinni er hins vegar ekki sannleikanum samkvæmt. Bæjarstjórinn tók aldrei undir hugmyndir að vinna að áætlun um stækkun skólans, hvað þá að leggja fram áætlun við undirbúning fjárhagsáætlunar 2023 eins og segir í fundargerðinni. Það er meirihlutanum ekki til sóma að birta skáldaða fundargerð 2. fundar tónlistaskólanefndar að því virðist til að reyna að klóra yfir áhugaleysi bæjarstjóra. Fundargerðin var aldrei borin undir nefndarmenn. Ég vil vara við ódýrum lausnum hvað námið varðar. Tónlistarnám kostar peninga. Það útheimtir í flestum tilfellum einkakennslu tvisvar í viku, vel menntaða kennara og góða ástundun ef einhver árangur á að nást. Þetta er það sem tónlistarskólarnir bjóða upp á. Það eru engar skyndilausnir sem virka í þessum málum. Nú hefur íþróttahreyfingin fengið nýtt glæsilegt íþróttahús. Við í Garðabæjarlistanum leggjum til að tónlistin eigi næsta leik. Höfundur er í níunda sæti á lista Garðabæjarlistans fyrir komandi sveitarstjórnarkosningar.
Skoðun Almannaréttur er sá réttur sem almenningi er áskilinn í lögum til frjálsra afnota af landi og landsgæðum Skírnir Garðarson skrifar
Skoðun Heili ungmenna á samfélagsmiðlum – hefur endurvírun átt sér stað í heila heillar kynslóðar? Þórhildur Halldórsdóttir skrifar