Frelsari Verkalýðsins Gunnar Karl Ólafsson skrifar 9. febrúar 2022 13:01 Síðustu vikur hefur ömurleg birtingarmynd ofbeldis og ósanninda fengið að lifa óáreitt. Sólveig Anna hefur ekki sparað stóru orðin og þar er mörgum spurningum ósvarað. Fjölmiðlum hefur ekki tekist að sinna hlutverki sínu sem skildi þar sem að Sólveig hafnar ítrekað viðtölum hjá flest öllum miðlum landsins. Stundin hefur gefið henni mikla einhliða umfjöllun þar sem hún þarf ekki að svara einni gagnrýnni spurningu. Bjöguð er sú mynd sem að Sólveig teiknar upp sannleikurinn er greinilega ekki að vefjast fyrir henni. Hún hefur getað treyst því að enginn innan hreyfingarinnar svari hennar árásum og það sem er alvarlegast í þessu er að fólk er farið að taka bjöguðu myndinni sem sannleika. Það fær ekki lengur að standa án leiðréttingar. Sólveig hefur ranglega haldið því fram að enginn hafi náð betri árangri og samningum í verkalýðshreyfingunni síðan hún tók við og verkalýðshreyfingin hafi verið vakin af værum blundi. Hún hefur barist hátt og snjallt, en hverju hefur það skilað? Ef að við skoðum tímabilið frá því að kjarasamningar 2015 voru undirritaðir að þá var mánaðarleg aukning hærri nánast allt samningstímabilið. Kaupmáttaraukningin var einnig mun hærri. Þetta má skoða gaumgæfilega í gögnum frá hagstofu íslands. Þeir sem komu að þeim samningum unnu mikla vinnu með djarfar hugmyndir um bætt kjör láglaunafólks og vann að því saman sem heild. Þegar samningarnir voru í höfn fóru þeir aðilar ekki að hampa sjálfum sér eða persónu sinni fyrir þann árangur. Létu verkinn tala fyrir sig og hömpuðu samstilltri hreyfingu. Þeir samningar eru óumdeilanlega betri fyrir láglaunafólk landsins en lífskjarasamningarnir 2019. Verkalýðsbaráttan er ekki ein manneskja og það er enginn einn frelsari verkalýðsins. Saga hreyfingarinnar er sönnun þess hvað við getum gert þegar við tökum höndum saman. Myndin sem Sólveig teiknar upp af hreyfingunni er vægast sagt ógeðfelld árás á rúmlega 300 starfsmenn hreyfingarinnar. Þar reynir hún á ótrúverðugan máta að búa til gjá milli félaganna og félagsmanna og auglýsir sig svo sem lausnina á þeirri gjá. Deilt og drottnað er taktíkin, hún er frelsarinn og ekki skal hlustað á neitt annað. Til þess að trúa málflutningi Sólveigar og hennar fólks þarf maður að fara í ansi mikla hugarleikfimi. Fyrst þurfum við að trúa því að allt starfsfólk skrifstofu Eflingar sé ómögulegt fyrir að dirfast að biðja um mannsæmandi starfsumhverfi. Síðan að trúnaðarmenn skrifstofu Eflingar séu óheiðarlegir og illa innrættir fyrir að voga sér að sinna skyldu sinni og koma á framfæri áhyggjum starfsfólks. Eftir það skulum við einnig trúa því að starfsfólk ASÍ sinni ekki skyldum sínum og sé undir þumli auðvaldsins fyrir að reyna að hjálpa félaginu á fætur eftir afsögn stjórnenda. Einnig þurfum við að trúa því að sálfræðistofa hafi unnið óháða úttekt í annarlegum tilgangi. Síðast þurfum við svo að trúa því að stjórnir, trúnaðarmenn, starfsfólk og aðrir sem gegna trúnaðarstörfum allra félaganna beri ekki hag félagsmanna fyrir brjósti og vinni ekki í þágu þeirra. Til að ljúka þessu langar mér að senda styrk til þess starfsfólks sem hefur þurft að líða andlegt ofbeldi, gaslýsingar og linnulausar árásir. Frásagnir og vitnisburðir starfsfólks sem maður hefur talað við eða lesið um eru hræðilegar. Það gerði allt sem í þeirra valdi stóð til þess að vinna með og bæta vinnustaðinn innanhúss. Þeim var launað með herskáustu árás sem hefur átt sér stað á íslenskum vinnumarkaði og er það sorglegt að hún gerist innan verkalýðshreyfingarinnar. Þrátt fyrir þetta allt er ég er bjartsýnn á framtíð hreyfingarinnar og enginn efi er um að við munum halda áfram kröftugu starfi í þágu launafólks. Höfundur starfar innan hreyfingarinnar. Tengd skjöl Verkamaður_-_Hagstofa_Íslands_-_LokaXLSX47KBSækja skjal Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Stéttarfélög Mest lesið Hver er kjarninn í samfélagi sem selur hjarta sitt? Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun Vindorkuvæðing í skjóli nætur Kristín Helga Gunnarsdóttir Skoðun Við þurfum jöfn tækifæri fyrir börnin í borginni Sandra Hlíf Ocares Skoðun Hagfræði-tilgáta ómeðtekin Karl Guðlaugsson Skoðun Sundrung á vinstri væng Jökull Sólberg Auðunsson Skoðun Er ég ömurlegt foreldri ef ég segi nei við barnið mitt? Stefán Þorri Helgason Skoðun Þegar samfélagið missir vinnuna Hrafn Splidt Þorvaldsson Skoðun Seljum börnum nikótín! Hugi Halldórsson Skoðun Akademískt frelsi og ókurteisi Kolbeinn H. Stefánsson Skoðun Skoðun Skoðun Hver er kjarninn í samfélagi sem selur hjarta sitt? Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Seljum börnum nikótín! Hugi Halldórsson skrifar Skoðun Sundrung á vinstri væng Jökull Sólberg Auðunsson skrifar Skoðun Þegar samfélagið missir vinnuna Hrafn Splidt Þorvaldsson skrifar Skoðun Akademískt frelsi og ókurteisi Kolbeinn H. Stefánsson skrifar Skoðun Hvar liggur ábyrgð hins fullorðna á hegðun ungmenna í samfélaginu? Rakel Guðbjörnsdóttir skrifar Skoðun Yfir hverju er verið að brosa? Árni Kristjánsson skrifar Skoðun Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson skrifar Skoðun Stjórnvöld sem fjárfestatenglar Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Ákall til ESB-sinna: Hvar eru undanþágurnar? Einar Jóhannes Guðnason skrifar Skoðun Er ég ömurlegt foreldri ef ég segi nei við barnið mitt? Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun Vindorkuvæðing í skjóli nætur Kristín Helga Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Þátttökuverðlaun Þórdísar Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Fjármálaráðherra búinn að segja A Ögmundur Jónasson skrifar Skoðun Hagfræði-tilgáta ómeðtekin Karl Guðlaugsson skrifar Skoðun Ótryggt aðgengi á Veðurstofureit Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Stattu vörð um launin þín Davíð Aron Routley skrifar Skoðun Byggjum fyrir eldra fólk, ekki ungt Ólafur Margeirsson skrifar Skoðun Hlustum í eitt skipti á foreldra Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Hugleiðingar um ástandið fyrir botni Miðjarðarhafs Örn Sigurðsson skrifar Skoðun Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller skrifar Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi félagasamtaka og magnað maraþon Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Allt sem ég þarf að gera Dagbjartur Kristjánsson skrifar Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson skrifar Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Notkun ökklabanda Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Sjá meira
Síðustu vikur hefur ömurleg birtingarmynd ofbeldis og ósanninda fengið að lifa óáreitt. Sólveig Anna hefur ekki sparað stóru orðin og þar er mörgum spurningum ósvarað. Fjölmiðlum hefur ekki tekist að sinna hlutverki sínu sem skildi þar sem að Sólveig hafnar ítrekað viðtölum hjá flest öllum miðlum landsins. Stundin hefur gefið henni mikla einhliða umfjöllun þar sem hún þarf ekki að svara einni gagnrýnni spurningu. Bjöguð er sú mynd sem að Sólveig teiknar upp sannleikurinn er greinilega ekki að vefjast fyrir henni. Hún hefur getað treyst því að enginn innan hreyfingarinnar svari hennar árásum og það sem er alvarlegast í þessu er að fólk er farið að taka bjöguðu myndinni sem sannleika. Það fær ekki lengur að standa án leiðréttingar. Sólveig hefur ranglega haldið því fram að enginn hafi náð betri árangri og samningum í verkalýðshreyfingunni síðan hún tók við og verkalýðshreyfingin hafi verið vakin af værum blundi. Hún hefur barist hátt og snjallt, en hverju hefur það skilað? Ef að við skoðum tímabilið frá því að kjarasamningar 2015 voru undirritaðir að þá var mánaðarleg aukning hærri nánast allt samningstímabilið. Kaupmáttaraukningin var einnig mun hærri. Þetta má skoða gaumgæfilega í gögnum frá hagstofu íslands. Þeir sem komu að þeim samningum unnu mikla vinnu með djarfar hugmyndir um bætt kjör láglaunafólks og vann að því saman sem heild. Þegar samningarnir voru í höfn fóru þeir aðilar ekki að hampa sjálfum sér eða persónu sinni fyrir þann árangur. Létu verkinn tala fyrir sig og hömpuðu samstilltri hreyfingu. Þeir samningar eru óumdeilanlega betri fyrir láglaunafólk landsins en lífskjarasamningarnir 2019. Verkalýðsbaráttan er ekki ein manneskja og það er enginn einn frelsari verkalýðsins. Saga hreyfingarinnar er sönnun þess hvað við getum gert þegar við tökum höndum saman. Myndin sem Sólveig teiknar upp af hreyfingunni er vægast sagt ógeðfelld árás á rúmlega 300 starfsmenn hreyfingarinnar. Þar reynir hún á ótrúverðugan máta að búa til gjá milli félaganna og félagsmanna og auglýsir sig svo sem lausnina á þeirri gjá. Deilt og drottnað er taktíkin, hún er frelsarinn og ekki skal hlustað á neitt annað. Til þess að trúa málflutningi Sólveigar og hennar fólks þarf maður að fara í ansi mikla hugarleikfimi. Fyrst þurfum við að trúa því að allt starfsfólk skrifstofu Eflingar sé ómögulegt fyrir að dirfast að biðja um mannsæmandi starfsumhverfi. Síðan að trúnaðarmenn skrifstofu Eflingar séu óheiðarlegir og illa innrættir fyrir að voga sér að sinna skyldu sinni og koma á framfæri áhyggjum starfsfólks. Eftir það skulum við einnig trúa því að starfsfólk ASÍ sinni ekki skyldum sínum og sé undir þumli auðvaldsins fyrir að reyna að hjálpa félaginu á fætur eftir afsögn stjórnenda. Einnig þurfum við að trúa því að sálfræðistofa hafi unnið óháða úttekt í annarlegum tilgangi. Síðast þurfum við svo að trúa því að stjórnir, trúnaðarmenn, starfsfólk og aðrir sem gegna trúnaðarstörfum allra félaganna beri ekki hag félagsmanna fyrir brjósti og vinni ekki í þágu þeirra. Til að ljúka þessu langar mér að senda styrk til þess starfsfólks sem hefur þurft að líða andlegt ofbeldi, gaslýsingar og linnulausar árásir. Frásagnir og vitnisburðir starfsfólks sem maður hefur talað við eða lesið um eru hræðilegar. Það gerði allt sem í þeirra valdi stóð til þess að vinna með og bæta vinnustaðinn innanhúss. Þeim var launað með herskáustu árás sem hefur átt sér stað á íslenskum vinnumarkaði og er það sorglegt að hún gerist innan verkalýðshreyfingarinnar. Þrátt fyrir þetta allt er ég er bjartsýnn á framtíð hreyfingarinnar og enginn efi er um að við munum halda áfram kröftugu starfi í þágu launafólks. Höfundur starfar innan hreyfingarinnar. Tengd skjöl Verkamaður_-_Hagstofa_Íslands_-_LokaXLSX47KBSækja skjal
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun
Skoðun Hvar liggur ábyrgð hins fullorðna á hegðun ungmenna í samfélaginu? Rakel Guðbjörnsdóttir skrifar
Skoðun Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson skrifar
Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar
Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun