Spurningin sem ég klúðraði Arnór Steinn Ívarsson skrifar 28. febrúar 2020 11:30 Leikritið Bláskjár eftir Tyrfing Tyrfingsson var á sýningarskrá Borgarleikhússins 2014. Þetta er ein staðreynd sem ég man vel og mun sennilega aldrei gleyma. Öll þau sem keppt hafa í Gettu Betur eiga sér eina spurningu sem liggur á þeim eins og hlass af múrsteinum. Eina spurningin sem þau klúðruðu. Mín er Bláskjár. Sýningarskrá Borgarleikhússins var eitt af handahófskenndu lestrarefnum mínum daginn sem lið Borgarholtsskóla keppti til úrslita árið 2014. Þar var ég í liðinu á vinstri væng með sérsviðin dægurmál, landafræði og heimssögu. Bæklingurinn var meðal annars á borði stofunnar sem við í liðinu biðum í fyrir keppni. Ég blaðaði í honum og sá þar að nýtt leikrit Tyrfings Tyrfingssonar var að gera góða hluti. Ég pældi ekkert frekar í því. Hvernig gat ég vitað að spurningahöfundar myndu spyrja um Bláskjá? Það hefði verið alveg ýkt gott að hafa þær upplýsingar við hendi en því miður varð það ekki svo. Það er líka galdurinn við Gettu Betur og allar betri spurningakeppnir, þær eru eins og súkkulaðikassinn hans Forrest Gump; þú veist aldrei hvað þú færð. Jæja, nóg af því í bili. Keppnin á sér stað og spurningin er borin upp. Ég man ekki orðalagið nákvæmlega en ég man bara að svarið var Bláskjár. Ég var of seinn á bjölluna og hitt liðið svaraði rétt. Ég brjálaðist út í sjálfan mig fyrir að klúðra þessu. Ég bókstaflega las svarið klukkutíma fyrir keppni. Hvernig, hvernig gat ég ekki munað þetta? Við á endanum töpuðum og ég var svo tapsár að ég hætti í liðinu þrátt fyrir að eiga eitt ár eftir af menntaskóla. Ég spólaði atburðarásinni til baka og hugsaði milljón mismunandi leiðir fyrir mig að muna svarið. Ef ég hefði verið með símann minn í klofinu þá hefði ég getað gúgglað svarið, auðvitað, en það hefði verið svindl. Ég hefði getað verið seiðskratti og vitað að ein spurningin væri úr sýningarskrá Borgarleikhússins og smyglað henni því með mér, en það hefði verið svindl. Þjálfararnir mínir sáu mig eflaust blaða í bæklingnum fyrir keppni. Ef þeir hefðu setið á fremsta bekk og séð mig hugsa þá hefði einhver þeirra getað kallað upp á svip BIÐSTOFA! eða BÆKLINGUR! og ég hefði kveikt samstundis. Tvö stig í hús og úrslitin hefðu orðið allt, allt önnur. En það hefði náttúrulega líka verið svindl. Eða hvað? Segjum að þjálfarinn minn hefði náð að kasta til mín mjög vel þeginni hjálp upp á svið og enginn hefði heyrt, ekki dómarar og spurningahöfundar, spyrill, framleiðendur, útsendingarstjórnendur, aðrir keppendur, myndavélafólk eða fólk heima, hefði það þá ekki talist vera svindl? Ég spyr af því að nákvæmlega þetta gerðist í keppni MR og Kvennó um daginn og það var víst ekki talið sem svindl. Liðsmaður MR sagði rétt svar en breytti því yfir í vitlaust svar. Þjálfarinn kallaði NEI upp á svið og liðsmaðurinn breytti til baka. MR vann, naumlega. Þetta er búið að gera mér mjög hugleikið síðustu vikur af óteljandi ástæðum og ég eiginlega gat ekki setið á mér lengur. Þegar við kepptum, bæði í útvarpi og sjónvarpi, var farið nokkuð vel yfir hvað mátti og hvað mátti ekki. Allt svindl er ... tja ... bannað. Það er bannað að vera með miða með sér, heyrnartól eða einhverskonar hlustitæki og öll framíköll úr sal eru bönnuð. Hvað breyttist í keppni MR og Kvennó? Hvers vegna fengu liðsmenn MR að njóta vafans eftir augljóst framíkall þjálfara þeirra? Dagskrá RÚV spilaði víst stórt hlutverk í ákvörðun Stýrihóps að láta þessi glórulausu úrslit standa en hvaða skilaboð er verið að senda? Það er í lagi að svindla svo lengi sem enginn heyri til? Það er í lagi að svindla svo lengi sem enginn þorir að gera neitt í því? Það er í lagi að svindla ef skólinn er talið eitt af stórveldum keppninar? Það sem pirrar mig hvað mest í þessu er að ég fór aldrei að sjá Bláskjá í Borgarleikhúsinu. Mér fannst eins og ég ætti það ekki skilið. Kannski væri ég búinn að sjá það ef ég hefði svindlað. Kannski.Höfundur er meistaranemi í blaða- og fréttamennsku Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bíó og sjónvarp Fjölmiðlar Skóla - og menntamál Mest lesið Heilbrigðiskerfi framtíðarinnar Victor Guðmundsson Skoðun Borgum rétta vexti - Landsbankinn verði banki allra landsmanna Baldur Borgþórsson Skoðun Braggablús Ölmu Eyþór Kristleifsson Skoðun Er „woke-ismi“ genginn of langt? Tanja Mjöll Ísfjörð Magnúsdóttir Skoðun Afreksverk Lilju Daggar Alfreðsdóttur Atli Valur Jóhannsson Skoðun Ráðherrann Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Ert þú að velja milli Samfylkingar og Viðreisnar? Sigurrós Elddís Huldudóttir Skoðun Fyrirtæki sem stundar stórfelld mannréttindabrot í Palestínu haslar sér völl á Íslandi Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Helvítis Píratarnir Unnar Þór Sæmundsson Skoðun Fullorðins greining á loftslags stefnumálum Páll Gunnarsson,Matthías Ólafsson Skoðun Skoðun Skoðun Lækkum álögur á fólk og fyrirtæki á landsbyggðinni Þorgrímur Sigmundsson skrifar Skoðun Tæknitröll í heilbrigðiskerfið Lóa Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Valdeflandi endurhæfing Hugarafls styrkt í sessi Auður Axelsdóttir skrifar Skoðun Ert þú að velja milli Samfylkingar og Viðreisnar? Sigurrós Elddís Huldudóttir skrifar Skoðun Kjósum breytingar – Kjósum Pírata Þórhildur Sunna Ævarsdóttir skrifar Skoðun Þreyttur á vók? Símon Vestarr skrifar Skoðun Áskorun í minnkandi heimi Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Ný nálgun í heilbrigðismálum – bréf frá einstakling með ADHD Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Er þetta gott plan í heilbrigðismálum? Jón Ívar Einarsson skrifar Skoðun Einkaframtakinu þarf að fylgja ábyrgð Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Vindorkuver? Ekki svona, ekki núna! Eva Dögg Davíðsdóttir skrifar Skoðun Sigurður Ingi og óverðtryggingin - lofað upp í ermina á sér Hjalti Þórisson skrifar Skoðun Sögulegt tækifæri til breytinga með Samfylkingunni Árni Rúnar Þorvaldsson skrifar Skoðun Hvernig getur þú stutt þjóðarmorð? Ingólfur Gíslason skrifar Skoðun Braggablús Ölmu Eyþór Kristleifsson skrifar Skoðun Viljum við frjálshyggju? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Af hverju að kjósa Viðreisn - C fyrir frelsi og frið Þorvaldur Ingi Jónsson skrifar Skoðun Fleiri læk – betra skap Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Öflugt atvinnulíf undir forystu Sjálfstæðisflokksins Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Wybory islandzkie i sprawy polskie Maksymilian Haraldur Frach skrifar Skoðun Grasrótin í brennidepli undir forystu Ásmundar Einars Ólafur Magnússon skrifar Skoðun United Silicon í Reykjanesbæ – víti til varnaðar fyrir Ölfus! Berglind Friðriksdóttir skrifar Skoðun 108 ár – hverjum treystir þú? Kjartan Helgi Ólafsson skrifar Skoðun Róluvallaráðherra Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Hveitipoki á fjörutíu þúsund Katrín Harðardóttir skrifar Skoðun Tími til að endurvekja frelsið Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Einkaframtakið í sinni fegurstu mynd Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Viðreisn vakti hjá mér von Pétur Björgvin Sveinsson skrifar Skoðun Er „woke-ismi“ genginn of langt? Tanja Mjöll Ísfjörð Magnúsdóttir skrifar Skoðun Hvernig metum við listir og menningu? Andri Björn Róbertsson skrifar Sjá meira
Leikritið Bláskjár eftir Tyrfing Tyrfingsson var á sýningarskrá Borgarleikhússins 2014. Þetta er ein staðreynd sem ég man vel og mun sennilega aldrei gleyma. Öll þau sem keppt hafa í Gettu Betur eiga sér eina spurningu sem liggur á þeim eins og hlass af múrsteinum. Eina spurningin sem þau klúðruðu. Mín er Bláskjár. Sýningarskrá Borgarleikhússins var eitt af handahófskenndu lestrarefnum mínum daginn sem lið Borgarholtsskóla keppti til úrslita árið 2014. Þar var ég í liðinu á vinstri væng með sérsviðin dægurmál, landafræði og heimssögu. Bæklingurinn var meðal annars á borði stofunnar sem við í liðinu biðum í fyrir keppni. Ég blaðaði í honum og sá þar að nýtt leikrit Tyrfings Tyrfingssonar var að gera góða hluti. Ég pældi ekkert frekar í því. Hvernig gat ég vitað að spurningahöfundar myndu spyrja um Bláskjá? Það hefði verið alveg ýkt gott að hafa þær upplýsingar við hendi en því miður varð það ekki svo. Það er líka galdurinn við Gettu Betur og allar betri spurningakeppnir, þær eru eins og súkkulaðikassinn hans Forrest Gump; þú veist aldrei hvað þú færð. Jæja, nóg af því í bili. Keppnin á sér stað og spurningin er borin upp. Ég man ekki orðalagið nákvæmlega en ég man bara að svarið var Bláskjár. Ég var of seinn á bjölluna og hitt liðið svaraði rétt. Ég brjálaðist út í sjálfan mig fyrir að klúðra þessu. Ég bókstaflega las svarið klukkutíma fyrir keppni. Hvernig, hvernig gat ég ekki munað þetta? Við á endanum töpuðum og ég var svo tapsár að ég hætti í liðinu þrátt fyrir að eiga eitt ár eftir af menntaskóla. Ég spólaði atburðarásinni til baka og hugsaði milljón mismunandi leiðir fyrir mig að muna svarið. Ef ég hefði verið með símann minn í klofinu þá hefði ég getað gúgglað svarið, auðvitað, en það hefði verið svindl. Ég hefði getað verið seiðskratti og vitað að ein spurningin væri úr sýningarskrá Borgarleikhússins og smyglað henni því með mér, en það hefði verið svindl. Þjálfararnir mínir sáu mig eflaust blaða í bæklingnum fyrir keppni. Ef þeir hefðu setið á fremsta bekk og séð mig hugsa þá hefði einhver þeirra getað kallað upp á svip BIÐSTOFA! eða BÆKLINGUR! og ég hefði kveikt samstundis. Tvö stig í hús og úrslitin hefðu orðið allt, allt önnur. En það hefði náttúrulega líka verið svindl. Eða hvað? Segjum að þjálfarinn minn hefði náð að kasta til mín mjög vel þeginni hjálp upp á svið og enginn hefði heyrt, ekki dómarar og spurningahöfundar, spyrill, framleiðendur, útsendingarstjórnendur, aðrir keppendur, myndavélafólk eða fólk heima, hefði það þá ekki talist vera svindl? Ég spyr af því að nákvæmlega þetta gerðist í keppni MR og Kvennó um daginn og það var víst ekki talið sem svindl. Liðsmaður MR sagði rétt svar en breytti því yfir í vitlaust svar. Þjálfarinn kallaði NEI upp á svið og liðsmaðurinn breytti til baka. MR vann, naumlega. Þetta er búið að gera mér mjög hugleikið síðustu vikur af óteljandi ástæðum og ég eiginlega gat ekki setið á mér lengur. Þegar við kepptum, bæði í útvarpi og sjónvarpi, var farið nokkuð vel yfir hvað mátti og hvað mátti ekki. Allt svindl er ... tja ... bannað. Það er bannað að vera með miða með sér, heyrnartól eða einhverskonar hlustitæki og öll framíköll úr sal eru bönnuð. Hvað breyttist í keppni MR og Kvennó? Hvers vegna fengu liðsmenn MR að njóta vafans eftir augljóst framíkall þjálfara þeirra? Dagskrá RÚV spilaði víst stórt hlutverk í ákvörðun Stýrihóps að láta þessi glórulausu úrslit standa en hvaða skilaboð er verið að senda? Það er í lagi að svindla svo lengi sem enginn heyri til? Það er í lagi að svindla svo lengi sem enginn þorir að gera neitt í því? Það er í lagi að svindla ef skólinn er talið eitt af stórveldum keppninar? Það sem pirrar mig hvað mest í þessu er að ég fór aldrei að sjá Bláskjá í Borgarleikhúsinu. Mér fannst eins og ég ætti það ekki skilið. Kannski væri ég búinn að sjá það ef ég hefði svindlað. Kannski.Höfundur er meistaranemi í blaða- og fréttamennsku
Fyrirtæki sem stundar stórfelld mannréttindabrot í Palestínu haslar sér völl á Íslandi Hjálmtýr Heiðdal Skoðun
Skoðun United Silicon í Reykjanesbæ – víti til varnaðar fyrir Ölfus! Berglind Friðriksdóttir skrifar
Fyrirtæki sem stundar stórfelld mannréttindabrot í Palestínu haslar sér völl á Íslandi Hjálmtýr Heiðdal Skoðun