Fyrir nemendur í samfélagi fjölbreytileikans Hópur skrifar 12. mars 2019 16:21 Fyrir ári síðan var boðað af hálfu ráðherranefndar um menntamál, undir forystu ráðherra mennta- og menningarmála, til aðgerða í menntamálum þar sem lögð yrði áhersla á aukna nýliðun kennara auk hugsanlegra aðgerða til að minnka brottfall kennara úr kennslu, sérstaklega fyrstu árin. Skipuð var nefnd sem í áttu sæti fulltrúar menntamálaráðuneytis, KÍ, háskóla og Sambands íslenskra sveitarfélaga sem skilaði af sér tillögum á vormánuðum 2018. Tillögum sem nefndin taldi að leitt gætu, ásamt öðru, til aukinnar nýliðunar og minnkunar á brottfalli kennara úr stéttinni. Að undanförnu hefur ráðherra kynnt aðgerðir í tengslum við ýmsar af þessum tillögum eftir frekari vinnu hagaðila í samvinnu við ráðuneytið. Vinnu þar sem aðilar hafa skipst á skoðunum og fengið tækifæri til að koma sínum áherslum á framfæri. Þarna eru um að ræða hugmyndir eins og breytingar á lögum um menntun og ráðningu kennara og skólastjórnenda við leik-, grunn- og framhaldsskóla, starfsnám kennaranema á 5. ári í meistaranámi til kennslu á grunn- og leikskólastigi, breytingar á Lánasjóði íslenskra námsmanna til kennaranema, markvissari leiðsögn til nýliða í kennslu og fjölgun útskrifaðra kennara með sérhæfingu í leiðsögn nýliða svo eitthvað sé nefnt. Allt eru þetta aðgerðir hugsaðar til að efla og styðja við skólastarfið í landinu, til þess gerðar að snúa við verulegri vöntun kennara á næstu árum og gera kennarastarfið sem eftirsóknarverðast í samfélaginu. Nú eru í samráði drög að frumvarpi til nýrra laga um menntun og ráðningu kennara og skólastjórnenda við leikskóla, grunnskóla og framhaldsskóla. Í drögunum er gert ráð fyrir töluverðum breytingum frá því sem nú er. Breytingar hræða og flest erum við þannig að við óttumst þær og miklum fyrir okkur þær ógnir og áskoranir sem breytingunum geta fylgt. Það getur verið erfitt að sjá sóknarfærin í gegnum óttann. Allar stórar breytingar reyna á mörk þægindarammans sem strengdur er utan um okkur öll, ekki síður en utan um einstaka stofnanir og kerfi. Á sama tíma viljum við flest breytingar, það er bara einfaldara ef þær eiga sér stað hjá öðrum en sjálfum okkur. Við sjáum þetta nú í umræðunni um eitt leyfisbréf fyrir alla kennara á öllum skólastigum. Einhverjum finnst breytingin jákvæð svo fremi sem hún sé bara ekki á þeirra eigin skólastigi. Sömu aðilar telja jafnvel rökrétt að ráðast í slíkar breytingar, svo lengi sem þær færi sjálfum þeim aukin réttindi á skólastigum annarra, svo lengi sem aðrir fái ekki aukin réttindi hjá þeim á móti. Þetta er, eins og áður sagði, ekkert nýtt. Svona er þetta yfirleitt þegar breyta á ríkjandi umhverfi og það á ekkert síður við skólakerfið en önnur samfélagskerfi. Þegar við vitum hvað við höfum og veltum fyrir okkur hvað við fáum kemur upp óöryggi og neikvæður samanburður. Jafnvel þótt við sjáum ávinning viljum við ekki sleppa takinu af því sem við höfum. Við viljum bæði sleppa og halda. Ef hagsmunirnir varða fleiri en okkur sjálf hættir okkur til að setja okkur sjálf í öndvegi og gera jafnvel lítið úr öðrum, færni þeirra og tilkalli. Þau drög sem nú liggja fyrir að breytingu á lögum um menntun og ráðningu kennara í leik-, grunn- og framhaldsskólum eru ekki gallalaus og mikilvægt er að lagfæra í samráðsferlinu ýmislegt sem betur má fara. Hins vegar eru í drögunum breytingar sem ber að fagna og munu skapa öflug tækifæri til framþróunar skólastarfs á öllum skólastigum, tækifæri sem við megum illa við að glata. Eitt leyfisbréf til kennslu mun vonandi auka flæði kennara milli skólastiga þar sem sértæk hæfni kennara, sem hingað til hafa að mestu haldið sig á einu skólastigi, mun efla fjölbreytileika og fagmennsku á öðrum skólastigum. Þeir múrar sem í dag eru á milli skólastiga munu rofna og leiða til aukinnar samvinnu þvert á skólastig. Fagkennsla greina mun eflast þar sem þörf er á og kennsluhættir verða fjölbreyttari á öllum skólastigum. Aukin tengsl og samvinna milli skólastiga mun bæta þjónustu við nemendur og koma betur til móts við ólíkar þarfir mismunandi einstaklinga. Við ráðningar kennara á mismunandi skólastig munu skólastjórnendur á hverjum tíma ráða hæfustu umsækjendurna þar sem horft verður til hæfni í tengslum við það starf sem auglýst er hverju sinni og skólastarfið kallar á. Skólastjórnendum, sem bera faglega ábyrgð á skólastarfi hvers skóla, verður að vera treystandi til þess að horfa til þeirrar sérhæfingar sem kallað er eftir hverju sinni og ráða hæfasta fólkið. Þá þarf stöðugt að hafa í öndvegi þær skýru lagareglur gilda um ráðningu opinberra starfsmanna. Drög að nýju frumvarpi til laga um menntun og ráðningu kennara á mismunandi skólastigum steypir ekki alla í sama mót heldur undirstrikar mikilvægi sértækrar hæfni kennara. Margbreytileikinn er viðfangsefni allra skóla, óháð aldri nemenda. Honum verður aðeins mætt með öflugri samvinnu kennara og víðtækri sérfræðikunnátta, bæði á sviði faggreina og kennslu- og uppeldisfræði. Okkur ber skylda til að mæta nemendum okkar á forsendum þeirra. Þá skyldu uppfyllum við best í trausti á hvert annað. Trausti á stjórnendur, trausti á kennara og trausti á kennara framtíðarinnar sem með útgáfu eins leyfisbréfs hafa tækifæri til að þróa með háskólum þær áherslur og þær bjargir sem öflugt skólakerfi í fremstu röð þarf á að halda. Höfundar: Þorgerður Laufey Diðriksdóttir, formaður Félags grunnskólakennaraÞorsteinn Sæberg, formaður Skólastjórafélags Íslands Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skóla - og menntamál Þorgerður Laufey Diðriksdóttir Mest lesið Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson Skoðun Pabbar, mömmur, afar, ömmur Jón Pétur Zimsen Skoðun Íslenska þjóð, þú ert núna að gleyma Sighvatur Björgvinsson Skoðun Þar sem gervigreind er raunverulega að breyta öllu Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir Skoðun Opið bréf til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra Bogi Ragnarsson Skoðun Hefur vanfjármögnun sveitarfélaga áhrif á byggingarkostnað? Jón Ingi Hákonarson Skoðun Vellíðan í vinnu Ingrid Kuhlman Skoðun Tölum íslensku um bíðandi börn: Uppgjöf, svarthol og lögbrot Vigdís Gunnarsdóttir Skoðun Fjórði hver vinnur í verslun og þjónustu Benedikt S. Benediktsson Skoðun Skoðun Skoðun Afnám tilfærslu milli skattþrepa Breki Pálsson skrifar Skoðun Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Íslenska þjóð, þú ert núna að gleyma Sighvatur Björgvinsson skrifar Skoðun Tölum íslensku um bíðandi börn: Uppgjöf, svarthol og lögbrot Vigdís Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Fjórði hver vinnur í verslun og þjónustu Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson skrifar Skoðun Pabbar, mömmur, afar, ömmur Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Vellíðan í vinnu Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Hefur vanfjármögnun sveitarfélaga áhrif á byggingarkostnað? Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Þar sem gervigreind er raunverulega að breyta öllu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir skrifar Skoðun Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Samræmd nálgun að öryggi og skilvirkni á ytri landamærum - Innleiðing EES á Íslandi Arngrímur Guðmundsson skrifar Skoðun Íslenskir flóttamenn - í okkar eigin landi Gunnar Magnús Diego skrifar Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Mótum framtíðina saman Jónína Hauksdóttir ,Magnús Þór Jónsson skrifar Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir skrifar Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Staða bænda styrkt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir skrifar Skoðun Vísindarannsóknir og þróun – til umhugsunar í tiltekt Þorgerður J. Einarsdóttir skrifar Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason skrifar Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir skrifar Sjá meira
Fyrir ári síðan var boðað af hálfu ráðherranefndar um menntamál, undir forystu ráðherra mennta- og menningarmála, til aðgerða í menntamálum þar sem lögð yrði áhersla á aukna nýliðun kennara auk hugsanlegra aðgerða til að minnka brottfall kennara úr kennslu, sérstaklega fyrstu árin. Skipuð var nefnd sem í áttu sæti fulltrúar menntamálaráðuneytis, KÍ, háskóla og Sambands íslenskra sveitarfélaga sem skilaði af sér tillögum á vormánuðum 2018. Tillögum sem nefndin taldi að leitt gætu, ásamt öðru, til aukinnar nýliðunar og minnkunar á brottfalli kennara úr stéttinni. Að undanförnu hefur ráðherra kynnt aðgerðir í tengslum við ýmsar af þessum tillögum eftir frekari vinnu hagaðila í samvinnu við ráðuneytið. Vinnu þar sem aðilar hafa skipst á skoðunum og fengið tækifæri til að koma sínum áherslum á framfæri. Þarna eru um að ræða hugmyndir eins og breytingar á lögum um menntun og ráðningu kennara og skólastjórnenda við leik-, grunn- og framhaldsskóla, starfsnám kennaranema á 5. ári í meistaranámi til kennslu á grunn- og leikskólastigi, breytingar á Lánasjóði íslenskra námsmanna til kennaranema, markvissari leiðsögn til nýliða í kennslu og fjölgun útskrifaðra kennara með sérhæfingu í leiðsögn nýliða svo eitthvað sé nefnt. Allt eru þetta aðgerðir hugsaðar til að efla og styðja við skólastarfið í landinu, til þess gerðar að snúa við verulegri vöntun kennara á næstu árum og gera kennarastarfið sem eftirsóknarverðast í samfélaginu. Nú eru í samráði drög að frumvarpi til nýrra laga um menntun og ráðningu kennara og skólastjórnenda við leikskóla, grunnskóla og framhaldsskóla. Í drögunum er gert ráð fyrir töluverðum breytingum frá því sem nú er. Breytingar hræða og flest erum við þannig að við óttumst þær og miklum fyrir okkur þær ógnir og áskoranir sem breytingunum geta fylgt. Það getur verið erfitt að sjá sóknarfærin í gegnum óttann. Allar stórar breytingar reyna á mörk þægindarammans sem strengdur er utan um okkur öll, ekki síður en utan um einstaka stofnanir og kerfi. Á sama tíma viljum við flest breytingar, það er bara einfaldara ef þær eiga sér stað hjá öðrum en sjálfum okkur. Við sjáum þetta nú í umræðunni um eitt leyfisbréf fyrir alla kennara á öllum skólastigum. Einhverjum finnst breytingin jákvæð svo fremi sem hún sé bara ekki á þeirra eigin skólastigi. Sömu aðilar telja jafnvel rökrétt að ráðast í slíkar breytingar, svo lengi sem þær færi sjálfum þeim aukin réttindi á skólastigum annarra, svo lengi sem aðrir fái ekki aukin réttindi hjá þeim á móti. Þetta er, eins og áður sagði, ekkert nýtt. Svona er þetta yfirleitt þegar breyta á ríkjandi umhverfi og það á ekkert síður við skólakerfið en önnur samfélagskerfi. Þegar við vitum hvað við höfum og veltum fyrir okkur hvað við fáum kemur upp óöryggi og neikvæður samanburður. Jafnvel þótt við sjáum ávinning viljum við ekki sleppa takinu af því sem við höfum. Við viljum bæði sleppa og halda. Ef hagsmunirnir varða fleiri en okkur sjálf hættir okkur til að setja okkur sjálf í öndvegi og gera jafnvel lítið úr öðrum, færni þeirra og tilkalli. Þau drög sem nú liggja fyrir að breytingu á lögum um menntun og ráðningu kennara í leik-, grunn- og framhaldsskólum eru ekki gallalaus og mikilvægt er að lagfæra í samráðsferlinu ýmislegt sem betur má fara. Hins vegar eru í drögunum breytingar sem ber að fagna og munu skapa öflug tækifæri til framþróunar skólastarfs á öllum skólastigum, tækifæri sem við megum illa við að glata. Eitt leyfisbréf til kennslu mun vonandi auka flæði kennara milli skólastiga þar sem sértæk hæfni kennara, sem hingað til hafa að mestu haldið sig á einu skólastigi, mun efla fjölbreytileika og fagmennsku á öðrum skólastigum. Þeir múrar sem í dag eru á milli skólastiga munu rofna og leiða til aukinnar samvinnu þvert á skólastig. Fagkennsla greina mun eflast þar sem þörf er á og kennsluhættir verða fjölbreyttari á öllum skólastigum. Aukin tengsl og samvinna milli skólastiga mun bæta þjónustu við nemendur og koma betur til móts við ólíkar þarfir mismunandi einstaklinga. Við ráðningar kennara á mismunandi skólastig munu skólastjórnendur á hverjum tíma ráða hæfustu umsækjendurna þar sem horft verður til hæfni í tengslum við það starf sem auglýst er hverju sinni og skólastarfið kallar á. Skólastjórnendum, sem bera faglega ábyrgð á skólastarfi hvers skóla, verður að vera treystandi til þess að horfa til þeirrar sérhæfingar sem kallað er eftir hverju sinni og ráða hæfasta fólkið. Þá þarf stöðugt að hafa í öndvegi þær skýru lagareglur gilda um ráðningu opinberra starfsmanna. Drög að nýju frumvarpi til laga um menntun og ráðningu kennara á mismunandi skólastigum steypir ekki alla í sama mót heldur undirstrikar mikilvægi sértækrar hæfni kennara. Margbreytileikinn er viðfangsefni allra skóla, óháð aldri nemenda. Honum verður aðeins mætt með öflugri samvinnu kennara og víðtækri sérfræðikunnátta, bæði á sviði faggreina og kennslu- og uppeldisfræði. Okkur ber skylda til að mæta nemendum okkar á forsendum þeirra. Þá skyldu uppfyllum við best í trausti á hvert annað. Trausti á stjórnendur, trausti á kennara og trausti á kennara framtíðarinnar sem með útgáfu eins leyfisbréfs hafa tækifæri til að þróa með háskólum þær áherslur og þær bjargir sem öflugt skólakerfi í fremstu röð þarf á að halda. Höfundar: Þorgerður Laufey Diðriksdóttir, formaður Félags grunnskólakennaraÞorsteinn Sæberg, formaður Skólastjórafélags Íslands
Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir Skoðun
Skoðun Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir skrifar
Skoðun Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson skrifar
Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir skrifar
Skoðun Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson skrifar
Skoðun Samræmd nálgun að öryggi og skilvirkni á ytri landamærum - Innleiðing EES á Íslandi Arngrímur Guðmundsson skrifar
Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein skrifar
Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar
Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar
Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir Skoðun