Skoðun

Ég kom en

Hjördís Björg Kristinsdóttir skrifar
Hann hjólar greiðlega enda að flýta sér, er að fara að kíkja á afa sinn, hafði reyndar ætlað það í nokkra daga, en ekki komið því við vegna anna.

Hugsanir hans eru svolítið á reyki, hann hafði sagt við afa sinn að hann mundi kíkja við fljótlega, nú finnst honum að hann hafi átt að kíkja á afa fyrr.

Hann er ungur og gengur í háskólann, en pabbi og mamma eru erlendis. 

Þau þurftu að yfirgefa landið þegar þau misstu allt sitt í „hruninu“ en  hafa komið sér vel fyrir erlendis og hjálpa nú syni sínum að ljúka háskólanámi hér heima á Íslandi.

Afi býr einn og hann er orðinn óöruggur síðan amma dó og hefur lokað sig af í sorg sinni. 

Hefur einangrast á þessum árum, en fylgist alltaf vel með fréttum og stjórnmálum.

Afi hafði verið jákvæður þegar þeir ræddu um, að það væri gott hjá Flokki fólksins að hafa á stefnuskrá sinni Hagsmunafulltrúa fyrir aldraða, sagði að það væri það sem vantaði fyrir eldra fólk svo það einangraðist ekki. 

Afi hafði sagt að það væri það eina úrræði sem hann gæti hugsað sér, eins og komið væri fyrir honum sjálfum.

Ungi maðurinn er kominn að húsinu sem afi býr í, er sá eini í fjölskyldunni sem kíkir nokkuð reglulega til afa.

Hann leggur hjólinu sínu í hjólastandinn, tekur lykilinn sem afi hafði látið hann hafa svo hann gæti alltaf komist inn, án þess að þurfa að hringja dyra bjöllunni og standa úti, hvernig sem viðraði.

Afi hafði sagst vera orðinn svolítið seinn upp á síðkastið, að opna fyrir honum.

Afi er alltaf svo tillitsamur, þó hann sé orðinn þetta fullorðinn hugsar ungi maðurinn. 

Hann opnar dyrnar og gengur inn og kallar, „afi minn, ég er kominn að kíkja á þig, eins og ég sagðist mundi gera.“

Aldrei þessu vant svarar afi ekki, svo hann flýtir sér inn í eldhús, ekki er afi þar, dyrnar inn í svefnherbergið eru opnar og þegar hann kíkir þangað inn, liggur afi þar á gólfinu eins og hann sé dáinn.

Hann snarstoppar, krýpur niður hjá afa sínum og hringir skjálfandi í neyðarlínuna. 

Sjúkrabílinn er kominn áður en varir, farið er með afa með blikkandi ljósum upp á sjúkrahús, og hann fylgir afa sínum í sjúkrabílnum.

Hann er ringlaður og hugsar, hefði ég komið fyrr, hvað þá?

Það fáum við aldrei að vita, því afi var úrskurðaður látinn þegar komið var upp á sjúkrahús.

Flokkur fólksins, hefur í sinni stefnuskrá, FÓLKIÐ FYRST.

Þessi stutta saga segir okkur hvað það er mikið hagsmuna mál fyrir eldri borgara að að fá Hagsmunafulltrúa, sem kemur í veg fyrir að það líði of margir dagar á milli heimsókna til eldri borgara.

Ef þú sem lest þessa sögu, átt afa eða ömmu, langafa eða langömmu, veistu hvaða flokk þú átt að kjósa á laugardaginn, 26. Maí 2018

Höfundur er í sjöunda sæti á lista Flokk fólksins í sveitarstjórnarkosningunum 2018




Skoðun

Skoðun

Börnin okkar

Halla Karen Kristjánsdóttir,Anna Sigríður Guðnadóttir,Valdimar Birgisson skrifar

Sjá meira


×