
Einn situr eftir í skotgröfunum
Einn situr þó sem fastast í skotgröfunum, góði dátinn Benedikt Jóhannesson fjármálaráðherra. Nú síðast í stjórnmálaumræðum á Alþingi endurtók hann í hundraðasta skipti möntruna um að stærsta atvinnugreinin ætti að vera í sama rekstrarumhverfi og aðrar. En það er vita vonlaust viðmið fyrir atvinnugrein sem er fyrst og fremst í samkeppni um erlenda viðskiptavini. Þeir ferðast bara annað ef þeim ofbýður skattlagningin.
Nei, þetta eru ekki skattaívilnanir
Áfram hangir fjármálaráðherrann á því að hætta þurfi skattaívilnunum til ferðaþjónustunnar. Þetta er rangt hjá honum. Atvinnugreinin nýtur engra skattaívilnana þó hún fái að keppa við önnur ferðamannalönd á jafnréttisgrundvelli. Nú þegar stendur ferðaþjónustan undir 15% af tekjum ríkissjóðs. Útgjöld vegna ferðamanna eru aðeins brot af þeirri innkomu.
Fjármálaráðherrann hrópar upp úr skotgröfunum að hraður vöxtur ferðaþjónustunnar styrki krónuna svo mjög að hún ógni hag allra útflutningsgreina í landinu. Hækkun virðisaukaskatts eftir eitt ár breytir engu um það núna. Hvers vegna lítur ráðherrann sér ekki nær og talar við Seðlabankann? Aðgerðir og aðgerðaleysi Seðlabankans hafa ekki minni áhrif á styrkingu krónunnar en erlendir ferðamenn. Bankinn er hættur að kaupa gjaldeyri og hann heldur uppi háu vaxtastigi sem heftir útstreymi gjaldeyris og hvetur til vaxtamunarviðskipta.
Ríkið sjálft er slóði
Eftir tiltalið við Seðlabankann mætti ráðherrann taka til í eigin ranni. Slóðaskapur ríkisstofnana vegna svartrar húsaleigu til ferðamanna og starfsemi óskráðra erlendra fyrirtækja og starfsmanna þeirra hér á landi er yfirþyrmandi. Ríki og sveitarfélög verða af milljarða króna tekjum, íbúðaverð í Reykjavík spennist upp og grafið er undan heiðarlegri starfsemi fyrirtækja sem standa skil á öllu sínu. Mestan áhuga sýnir fjármálaráðherrann samt á að ná meiri fjármunum út úr þeim sem þegar standa skil á sínu.
Lifað í sjálfsblekkingu
Þegar menn eru búnir að grafa sig djúpt niður í skotgrafir þykir gott að grípa til sjálfsblekkingar til að réttlæta kyrrstöðuna. Fjármálaráðherrann segir að þeir rúmlega 20 milljarðar sem ríkissjóður ætlar að hafa aukalega af erlendum ferðamönnum fari beinustu leið í vasa almennings því lækka eigi hærra þrep virðisaukaskattsins um 1,5%. Hvernig í ósköpunum dettur manninum í hug að eitt og hálft prósent lækkun virðisaukaskatts muni skila sér óskert til neytenda? Hvern er verið að blekkja?
Ráðherrann talar mikið um að einfalda skattkerfið. Hvers vegna þá ekki að sýna kjark og ganga alla leið? Stíga skrefið til fulls og taka upp eitt hóflegt þrep virðisaukaskatts og engar undanþágur. Sá skattur gæti verið 15% og allir yrðu sáttir. Slík breyting mundi skila sér öllu betur til neytenda en þau nánast ósýnilegu 1,5% sem ráðgerð eru.
Áhætta tekin með almannahagsmuni
Í umræðunum á Alþingi sagði fjármálaráðherra: verum óhrædd við að hugsa málin upp á nýtt. Mikið væri gaman ef hann gerði það sjálfur í þessum efnum. Mikið væri gott ef hann gerði sér grein fyrir því hvers konar áhættu hann er að taka með þessari skotgrafanálgun sinni á rekstrarumhverfi atvinnugreinar sem skilar tæpum 40% af öllum gjaldeyristekjum þjóðarinnar. Staða ferðaþjónustunnar er afar viðkvæm um þessar mundir vegna styrkingar krónunnar. Lítið þarf út af að bregða til að ferðahegðun hér á landi breytist á skömmum tíma til hins verra og ferðamenn hætti að hafa efni á að fara út fyrir suðvesturhorn landsins. Svo sannarlega er þar um mikilvæga almannahagsmuni að ræða, ekki síst á landsbyggðinni.
Höfundur er varaformaður Samtaka ferðaþjónustunnar og stjórnarformaður Gray Line.
Skoðun

Gunnar Smári hvað er hann?
Birgir Dýrfjörð skrifar

Um Ingibjörgu Gunnarsdóttur – ferill að rektorskjöri
Rúnar Unnþórsson,Þórhallur Ingi Halldórsson skrifar

Ísland er leiðandi ljós og hvatning til fjölmiðla
Hrönn Egilsdóttir skrifar

Forvarnir á ferð
Erlingur Sigvaldason skrifar

Vertu meðbyr mannúðar
Birna Þórarinsdóttir skrifar

Fegurð sem breytir skólum
Einar Mikael Sverrisson skrifar

Það læra börnin sem fyrir þeim er haft
Sigurður Örn Hilmarsson skrifar

Björn Þorsteinsson as Rector - A visionary leader uniting disciplines and driving innovation
Marianne Elisabeth Klinke skrifar

Verður Frelsið fullveldinu að bráð?
Anton Guðmundsson skrifar

Til rektorsframbjóðenda: Hvað gerir nýr rektor HÍ við Endurmenntun?
Ólafur Stephensen skrifar

Mataræði í stóra samhengi lífsins
Birna Þórisdóttir skrifar

Hvað varð um loftslagsmálin?
Kamma Thordarson skrifar

Bakpokinn sem þyngist aðeins hjá öðrum
Inga Sæland skrifar

Örlög Íslendinga og u-beygja áhrifamesta fjármálamanns heims
Snorri Másson skrifar

Ég kýs Magnús Karl sem rektor
Bylgja Hilmarsdóttir skrifar

Jóhann Páll: Vertu í liði með náttúrunni ekki gegn henni
Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar

Tífalt hærri vextir, meiri skuldir - menntastefna stjórnvalda?
Júlíus Viggó Ólafsson,Vilhjálmur Hilmarsson skrifar

Lífið gefur engan afslátt
Davíð Bergmann skrifar

Kolbrún Pálsdóttir sem næsti rektor HÍ
Árni Guðmundsson skrifar

Vitskert veröld
Einar Helgason skrifar

Draumurinn um hið fullkomna öryggisnet
Signý Jóhannesdóttir skrifar

Sönnunarbyrði og hagsmunaárekstur
Arnar Sigurðsson skrifar

Sem doktorsnemi styð ég Silju Báru til Rektors Háskóla Íslands
Eva Jörgensen skrifar

Sterk og breið samtök – tími til að styrkja rödd minni fyrirtækja
Friðrik Árnason skrifar

Nýjar ráðleggingar um mataræði
María Heimisdóttir skrifar

Börn með fjölþættan vanda
Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar

Hvalveiðar eru slæmar fyrir ímynd Íslands
Clive Stacey skrifar

Netöryggi á krossgötum: Hvernig tryggjum við íslenska innviði?
Heimir Fannar Gunnlaugsson skrifar

Í heimi sem samþykkir þjóðarmorð er ekkert jafnrétti
Najlaa Attaallah skrifar

Heilinn okkar og klukka lífsins
Birna V. Baldursdóttir ,Heiðdís B. Valdimarsdóttir skrifar