Háð og holl ráð Ívar Halldórsson skrifar 23. nóvember 2015 11:44 Í kjölfar þess að um 400 saklausir borgarar hafa látið lífið á stuttum tíma í árásarhrinum Rússa í Sýrlandi er eðlilegt að líta í kringum sig og ganga úr skugga um að fólk sem fordæmir fjöldamorð sé ekki örugglega hneykslað á því að Rússar passi sig ekki betur. Að komast upp með að sprengja fjóra spítala ætti að fá fólk til að rísa upp á afturfæturna og fordæma þessi fjöldamorð af hendi Rússa. Vopnabúr Rússa er talsvert stærra en vopnabúr ISIS manna og því óeðlilegt að beita miklu herafli, þ.e. nota herflugvélar þegar hægt er að sýna hernaðarlegan skilning með því að senda inn rússneska hermenn í sjálfsmorðsvestum....eða hvað??? Ég ímynda mér til gamans að bréf frá Ísrael liggi nú á borði Frakklandsforseta, dagsett daginn eftir hryðjuverkaárásina í París. Bréf þar sem Ísrael miðlar af reynslu sinni í viðureign við öfgamenn í kjölfar Parísarárásanna. Ég gæti ímyndað mér að bréf þetta frá Ísrael til Frakka þyrfti að vera pólitískt rétt ritað – þ.e. skrifað með ráðleggingar heimsbyggðarinnar til Ísraels, til hliðsjónar. Auðvitað er pínu hæðnistónn í framsetningu bréfsins, en hæðnin getur þó stundum verið holl og hjálpleg við mat á eigin siðgæði: „Kæru Frakkar, Mig langar til að deila reynslu okkar af hryðjuverkum hér í Ísrael í kjölfar „óeirða“ og „atburða“ þeirra sem áttu sér því miður stað í landi ykkar fyrir stuttu. Þið kallið þetta hryðjuverk, en heimsbyggðin kallar þetta ekki sömu nöfnum þegar þetta gerist hér í Ísrael. Vonandi munu ráðleggingar okkar hjálpa ykkur að sætta ykkur við ástandið og koma í veg fyrir slík „atvik“ í framtíðinni – í það minnsta virðast þeir sem veita ráð, þ.m.t. ríkisfulltrúar ykkar, trúa því – ef ekki, til hvers þá að gefa ráð á annað borð? Stjórnvöld ykkar bentu okkur nýlega á, eftir „atburð“ hér í Ísrael, að lönd verði að verja sig gegn herskáum öflum, en þó halda aftur af sér til að kynda ekki undir frekari óeirðir á svæðinu. Vinir þurfa ekki að semja um frið. Það þurfa óvinir hins vegar að gera , hvort sem þeir vilja það eða ekki. Það er engin hernaðarleg lausn við hryðjuverkum og einmitt þess vegna þarf að leita diplómatískra leiða. Þið verðið að skilja þjáningar og þarfir ósáttu öfgamúslimana, sem nota sprengjur fyrir sinn málstað, og gæta þess að viðbrögð séu við hæfi þannig að ofbeldishringrásin fari nú ekki úr böndunum. Þið verðið að semja þótt að verið sé að ráðast á land ykkar. Að fara fram á að friðarumræður sem byggja á að ofbeldi taki enda, er aðferð sem ekki er vænleg til árangurs. Slíkt kallar einfaldlega á frekari blóðsúthellingar. Lykillinn er að byggja upp nýja Evrópu, Evrópu sem einbeitir sér að raunveruleikanum eins og hann er á jörðu niðri. Að loka landamærum mun aðeins leiða til frekari kúgunar og reiði – þannig að það skulið þið ekki gera. Ef þið gerið árás á þá sem standa að baki árásunum og stuðningsmenn þeirra, munuð þið aðeins framlengja ófriði og stækka hringrás ofbeldis. Þið skuluð því ekki gera það. Sprengjur ykkar sem ætlaðar eru ofbeldismönnum munu eflaust skaða saklausa borgara og börn, og það mun aðeins hvetja fórnarlömb til hefnda – þannig að gagnárás er ekki rétta leiðin. Byrjið á því að lýsa yfir alhliða vopnahléi! Takið í sama streng og Lennon er hann söng „Give peace a chance!“ Ekki láta sogast inn í svarthol ofbeldis. Bindið enda á óeirðirnar. Sýnið stillingu. Best væri kannski að skipta Frakklandi í tvennt, og París í tvær borgir fyrir tvenns konar siðmenningu. Engin Frakki vogar sér hvort eð er inn í múslimsk hverfi í París, né heldur lögreglan, þannig að borgin er nú þegar tvískipt. Hver er munurinn í ættjarðarlandi ykkar? Baráttukveðjur, Ísraelska þjóðin" Já, stundum verðum við einfaldlega að horfast í augu við hræsnina í okkur sjálfum. Við megum ekki gera mismunandi kröfur til þjóða sem glíma við öfgafullan óþjóðalýð, því að á slíkt er litið sem mismunun á grundvelli þjóðernis - kynþáttamisrétti. Að allri hæðni slepptri styð ég aðgerðir Rússa, Ísraela og Frakka í baráttu sinni við öfgaöfl. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ívar Halldórsson Mest lesið Ef Trump tapar kosningunum… Jun Þór Morikawa Skoðun Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Ómarktæk skoðanakönnun Marinó G. Njálsson Skoðun Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt Skoðun Framlengjum séreignarleiðina til að vernda heimilin Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Er krónan að valda átökum á milli kynslóða? Guðmundur Ragnarsson Skoðun Bóf-ar(ion)? Gunnar Hólmsteinn Ársælsson Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir Skoðun Áherslur ráðherra skipta máli Heimir Örn Árnason Skoðun Skoðun Skoðun Er krónan að valda átökum á milli kynslóða? Guðmundur Ragnarsson skrifar Skoðun Varhugaverð þróun í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Guðrún Margrét Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Bóf-ar(ion)? Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Þetta er ekki allt að koma með fjárlagafrumvarpinu Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Ómarktæk skoðanakönnun Marinó G. Njálsson skrifar Skoðun Ef Trump tapar kosningunum… Jun Þór Morikawa skrifar Skoðun Viðskiptaþvinganir gegn Ísrael Steinunn Þóra Árnadóttir skrifar Skoðun Áherslur ráðherra skipta máli Heimir Örn Árnason skrifar Skoðun Snúum hjólunum áfram Andrés Ingi Jónsson skrifar Skoðun Búðu til pláss – fyrir öll börn Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Framlengjum séreignarleiðina til að vernda heimilin Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Líf án ótta og gjöfin í andlegri vakningu Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Kenningar úr gildi svo að kirkjan þarf að komast á annað stig Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Dansaðu vindur Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þessi stórskrítnu norm í óbarnvænu samfélagi Sólveig María Svavarsdóttir skrifar Skoðun Um vaxtahækkanir og verð á hveiti Haukur Skúlason skrifar Skoðun Öryggi byggir á mönnun og launum Jórunn Frímannsdóttir skrifar Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar Skoðun Mammon hefur náð lífeyrissjóðum á sitt band Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Forgangsorkan verður ekki skert Tinna Traustadóttir skrifar Skoðun Umhyggja - hvað er það? Árný Ingvarsdóttir skrifar Skoðun „Við höfðum öll rangt fyrir okkur“ Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar Skoðun Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Íþróttahreyfingin og gerviverktaka Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Tölum um tilfinningar Amanda Ásdís Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Óttinn við íslensku rafkrónuna Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Áskorun til Sjúkratrygginga Íslands – hugsum í lausnum Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Afnemum launamisrétti Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Sjá meira
Í kjölfar þess að um 400 saklausir borgarar hafa látið lífið á stuttum tíma í árásarhrinum Rússa í Sýrlandi er eðlilegt að líta í kringum sig og ganga úr skugga um að fólk sem fordæmir fjöldamorð sé ekki örugglega hneykslað á því að Rússar passi sig ekki betur. Að komast upp með að sprengja fjóra spítala ætti að fá fólk til að rísa upp á afturfæturna og fordæma þessi fjöldamorð af hendi Rússa. Vopnabúr Rússa er talsvert stærra en vopnabúr ISIS manna og því óeðlilegt að beita miklu herafli, þ.e. nota herflugvélar þegar hægt er að sýna hernaðarlegan skilning með því að senda inn rússneska hermenn í sjálfsmorðsvestum....eða hvað??? Ég ímynda mér til gamans að bréf frá Ísrael liggi nú á borði Frakklandsforseta, dagsett daginn eftir hryðjuverkaárásina í París. Bréf þar sem Ísrael miðlar af reynslu sinni í viðureign við öfgamenn í kjölfar Parísarárásanna. Ég gæti ímyndað mér að bréf þetta frá Ísrael til Frakka þyrfti að vera pólitískt rétt ritað – þ.e. skrifað með ráðleggingar heimsbyggðarinnar til Ísraels, til hliðsjónar. Auðvitað er pínu hæðnistónn í framsetningu bréfsins, en hæðnin getur þó stundum verið holl og hjálpleg við mat á eigin siðgæði: „Kæru Frakkar, Mig langar til að deila reynslu okkar af hryðjuverkum hér í Ísrael í kjölfar „óeirða“ og „atburða“ þeirra sem áttu sér því miður stað í landi ykkar fyrir stuttu. Þið kallið þetta hryðjuverk, en heimsbyggðin kallar þetta ekki sömu nöfnum þegar þetta gerist hér í Ísrael. Vonandi munu ráðleggingar okkar hjálpa ykkur að sætta ykkur við ástandið og koma í veg fyrir slík „atvik“ í framtíðinni – í það minnsta virðast þeir sem veita ráð, þ.m.t. ríkisfulltrúar ykkar, trúa því – ef ekki, til hvers þá að gefa ráð á annað borð? Stjórnvöld ykkar bentu okkur nýlega á, eftir „atburð“ hér í Ísrael, að lönd verði að verja sig gegn herskáum öflum, en þó halda aftur af sér til að kynda ekki undir frekari óeirðir á svæðinu. Vinir þurfa ekki að semja um frið. Það þurfa óvinir hins vegar að gera , hvort sem þeir vilja það eða ekki. Það er engin hernaðarleg lausn við hryðjuverkum og einmitt þess vegna þarf að leita diplómatískra leiða. Þið verðið að skilja þjáningar og þarfir ósáttu öfgamúslimana, sem nota sprengjur fyrir sinn málstað, og gæta þess að viðbrögð séu við hæfi þannig að ofbeldishringrásin fari nú ekki úr böndunum. Þið verðið að semja þótt að verið sé að ráðast á land ykkar. Að fara fram á að friðarumræður sem byggja á að ofbeldi taki enda, er aðferð sem ekki er vænleg til árangurs. Slíkt kallar einfaldlega á frekari blóðsúthellingar. Lykillinn er að byggja upp nýja Evrópu, Evrópu sem einbeitir sér að raunveruleikanum eins og hann er á jörðu niðri. Að loka landamærum mun aðeins leiða til frekari kúgunar og reiði – þannig að það skulið þið ekki gera. Ef þið gerið árás á þá sem standa að baki árásunum og stuðningsmenn þeirra, munuð þið aðeins framlengja ófriði og stækka hringrás ofbeldis. Þið skuluð því ekki gera það. Sprengjur ykkar sem ætlaðar eru ofbeldismönnum munu eflaust skaða saklausa borgara og börn, og það mun aðeins hvetja fórnarlömb til hefnda – þannig að gagnárás er ekki rétta leiðin. Byrjið á því að lýsa yfir alhliða vopnahléi! Takið í sama streng og Lennon er hann söng „Give peace a chance!“ Ekki láta sogast inn í svarthol ofbeldis. Bindið enda á óeirðirnar. Sýnið stillingu. Best væri kannski að skipta Frakklandi í tvennt, og París í tvær borgir fyrir tvenns konar siðmenningu. Engin Frakki vogar sér hvort eð er inn í múslimsk hverfi í París, né heldur lögreglan, þannig að borgin er nú þegar tvískipt. Hver er munurinn í ættjarðarlandi ykkar? Baráttukveðjur, Ísraelska þjóðin" Já, stundum verðum við einfaldlega að horfast í augu við hræsnina í okkur sjálfum. Við megum ekki gera mismunandi kröfur til þjóða sem glíma við öfgafullan óþjóðalýð, því að á slíkt er litið sem mismunun á grundvelli þjóðernis - kynþáttamisrétti. Að allri hæðni slepptri styð ég aðgerðir Rússa, Ísraela og Frakka í baráttu sinni við öfgaöfl.
Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Skoðun Varhugaverð þróun í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Guðrún Margrét Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar
Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt Skoðun