Alveg rétt! Guðmundur Kristján Jónsson skrifar 25. september 2015 08:00 Margir kannast eflaust við tilfinninguna að vakna eftir að hafa verið úti á lífinu kvöldið áður og endað í partíi þar sem mátti reykja inni. Aldrei þessu vant lykta fötin manns eins og öskubakki og þegar í sturtuna er komið rís reykingalyktin tvíefld upp frá dauðum þegar hárið blotnar. Við nánari athugun á fötunum koma svo litlir brunablettir í ljós og maður hugsar með sér: „Alveg rétt! Svona leið mér einu sinni um hverja einustu helgi, vá hvað ég er feginn að það má ekki reykja lengur inni á veitinga- og skemmtistöðum.“ Nákvæmlega þessi tilfinning helltist yfir mig í tvígang í vikunni sem leið en í hvorugt skiptið var það vegna reykinga eða partístands. Annars vegar var ég búinn gleyma hvernig það er að mjakast upp og niður Laugaveginn á yfirfullri gangstétt með mengandi og mannlífsskemmandi bílalest bókstaflega ofan í mér og hins vegar var því fullkomlega stolið úr mér hversu óhemju leiðinlegt stjórnmálafólk getur verið þegar það finnur höggstað á andstæðingum sínum jafnvel þó það sé í fullum rétti. Eftir rúmlega fimm ára tímabil þar sem ríkt hefur þokkaleg reisn yfir ráðhúsinu og tæplega fimm mánaða tímabil af bíllausum Laugavegi þá er ekki laust við að máltækið „enginn veit hvað átt hefur fyrr en misst hefur“ öðlist skýrari merkingu í huga manns þegar fyrrgreind lífsgæði sem allir voru farnir að taka sem sjálfsögðum hlut snúast skyndilega upp í andhverfu sína. Það jákvæða við umrædda tilfinningu er hins vegar að hún er sterk áminning og þar af leiðandi er auðvelt að draga af henni lærdóm. Alveg eins og reykingar eiga ekki heima innandyra í fjölmenni, þá á ónauðsynleg bílaumferð alls ekki heima í miðborgum og yfirlætisfull reiði á aldrei heima í ráðhúsinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Guðmundur Kristján Jónsson Mest lesið Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Af hverju hræðist fólk kynjafræði? Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun Auðbeldi SFS Örn Bárður Jónsson Skoðun Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun 120km hraði á Keflavíkurveginum og netsölur með áfengi Jón Páll Haraldsson Skoðun Af hverju er Framsóknarfólk hamingjusamast? Árelía Eydís Guðmundsdóttir Skoðun Skjárinn og börnin Daðey Albertsdóttir,Silja Björk Egilsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun Hópnauðganir/svartheimar! Davíð Bergmann Skoðun Hvers vegna er ungbarnadauði lægstur á Íslandi? Þórður Þórkelsson Skoðun
Margir kannast eflaust við tilfinninguna að vakna eftir að hafa verið úti á lífinu kvöldið áður og endað í partíi þar sem mátti reykja inni. Aldrei þessu vant lykta fötin manns eins og öskubakki og þegar í sturtuna er komið rís reykingalyktin tvíefld upp frá dauðum þegar hárið blotnar. Við nánari athugun á fötunum koma svo litlir brunablettir í ljós og maður hugsar með sér: „Alveg rétt! Svona leið mér einu sinni um hverja einustu helgi, vá hvað ég er feginn að það má ekki reykja lengur inni á veitinga- og skemmtistöðum.“ Nákvæmlega þessi tilfinning helltist yfir mig í tvígang í vikunni sem leið en í hvorugt skiptið var það vegna reykinga eða partístands. Annars vegar var ég búinn gleyma hvernig það er að mjakast upp og niður Laugaveginn á yfirfullri gangstétt með mengandi og mannlífsskemmandi bílalest bókstaflega ofan í mér og hins vegar var því fullkomlega stolið úr mér hversu óhemju leiðinlegt stjórnmálafólk getur verið þegar það finnur höggstað á andstæðingum sínum jafnvel þó það sé í fullum rétti. Eftir rúmlega fimm ára tímabil þar sem ríkt hefur þokkaleg reisn yfir ráðhúsinu og tæplega fimm mánaða tímabil af bíllausum Laugavegi þá er ekki laust við að máltækið „enginn veit hvað átt hefur fyrr en misst hefur“ öðlist skýrari merkingu í huga manns þegar fyrrgreind lífsgæði sem allir voru farnir að taka sem sjálfsögðum hlut snúast skyndilega upp í andhverfu sína. Það jákvæða við umrædda tilfinningu er hins vegar að hún er sterk áminning og þar af leiðandi er auðvelt að draga af henni lærdóm. Alveg eins og reykingar eiga ekki heima innandyra í fjölmenni, þá á ónauðsynleg bílaumferð alls ekki heima í miðborgum og yfirlætisfull reiði á aldrei heima í ráðhúsinu.
Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun
Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun