Ævintýrin gerast enn á Skuggaskeri Halla Þórlaug Óskarsdóttir skrifar 24. október 2014 12:00 Draugagangur á Skuggaskeri Bækur: Draugagangur á Skuggaskeri Sigrún Eldjárn Mál og menning Það verður að viðurkennast að undirrituð var afar spennt þegar hún sá að Sigrún Eldjárn hafði sent frá sér framhald sögunnar um Strokubörnin á Skuggaskeri, sem kom út í fyrra. Sú bók sagði frá börnum sem flúðu heimabæi sína vegna stríðsátaka og settust að á Skuggaskeri – hálfgerðri eyðieyju, skammt frá. Þar fjallaði höfundur um stríð og sýnir hversu fáránlegt það er, með því að setja það í samhengi sem virðist nærtækara fyrir íslensk börn að skilja heldur en fréttir langt utan úr heimi. Nýja bókin, Draugagangur á Skuggaskeri, segir sögu þessara sömu barna sem enn eru stödd á Skuggaskeri, því þau neituðu að fara heim með foreldrum sínum í lok síðustu bókar. Nú hefur ein amma bæst í hópinn og reyndar fleiri til, en það vita börnin ekki strax. Í þessari bók reyna krakkarnir á eigin skinni hve auðvelt er að falla í þá gryfju að gruna saklausa um græsku. Sagan er sögð út frá mörgum sjónarhornum, raunar fá lesendur að skyggnast inn í höfuð allra persónanna einhvern tímann. Hins vegar er sögunni skipt í tvo þætti sem fléttast saman og annar þátturinn er sjónarhorn „heimamanna“ en hinn aðkomumanna, sem hugsanlega hafa illt í hyggju. Höfundur greinir milli þessara kafla með litaskiptingu, en þeir eru settir fram með mismunandi lituðu letri. Það kemur vel út og einfaldar lesturinn. Litmyndir Sigrúnar eru einnig góð viðbót við textann og lífga upp á heildarmyndina. Þar er ekkert til sparað, því næstum hver einasta opna hefur að geyma sprelllifandi og fallega vatnslitaða teikningu. Stundum fleiri en eina. Fléttan er vel heppnuð og frásögnin stútfull af skemmtilegum persónum og fyndnum atvikum. Svo er hún líka spennandi. Persónurnar eru vel skapaðar og höfundur meðvitaður um að enginn er bara vondur eða bara góður. Höfundur skrifar söguna af virðingu fyrir lesendum sínum, börnunum. Niðurstaða: Virkilega vönduð og skemmtileg bók, sem bæði börn og fullorðnir ættu að hafa gaman af. Litmyndir og litaður texti lífga upp á lestrarupplifunina. Gagnrýni Mest lesið Sigurjón minnist David Lynch: „Jonni, við verðum að gera eitthvað fyrir Ísland“ Bíó og sjónvarp Heill hljóðheimur Hildar fer afturábak Tónlist Krakkatían: Grænland, galdrakarl og Greppikló Lífið Fötlunin ekki stærsta áfallið heldur veikindin sem fylgdu Lífið „Lífið væri svo miklu leiðinlegra ef ég ætti ekki bróður með Downs“ Lífið Grundvallarmisskilnings gæti um þaksvalir á Íslandi Lífið Einstakur bíll sem erfitt gæti verið að toppa Lífið samstarf Erling og Sigríður selja húsið eftir átján ár Lífið Ragna Sigurðardóttir á von á barni Lífið Fréttatía vikunnar: Bólfélagar, fjársvik og flóð Lífið Fleiri fréttir Illa bruggaðar Guðaveigar Vínartónleika skorti léttleika: Dansararnir stálu senunni Kynferðislega ófullnægður forstjóri finnur sér ungan graðfola Nýársswing með handbremsu Getuleysi á stóra sviðinu Barist um arfinn í Borgó Brostnar væntingar á Frostrósum Jólakötturinn hvæsti á tónleikagesti Bríet olli vonbrigðum Sjá meira
Bækur: Draugagangur á Skuggaskeri Sigrún Eldjárn Mál og menning Það verður að viðurkennast að undirrituð var afar spennt þegar hún sá að Sigrún Eldjárn hafði sent frá sér framhald sögunnar um Strokubörnin á Skuggaskeri, sem kom út í fyrra. Sú bók sagði frá börnum sem flúðu heimabæi sína vegna stríðsátaka og settust að á Skuggaskeri – hálfgerðri eyðieyju, skammt frá. Þar fjallaði höfundur um stríð og sýnir hversu fáránlegt það er, með því að setja það í samhengi sem virðist nærtækara fyrir íslensk börn að skilja heldur en fréttir langt utan úr heimi. Nýja bókin, Draugagangur á Skuggaskeri, segir sögu þessara sömu barna sem enn eru stödd á Skuggaskeri, því þau neituðu að fara heim með foreldrum sínum í lok síðustu bókar. Nú hefur ein amma bæst í hópinn og reyndar fleiri til, en það vita börnin ekki strax. Í þessari bók reyna krakkarnir á eigin skinni hve auðvelt er að falla í þá gryfju að gruna saklausa um græsku. Sagan er sögð út frá mörgum sjónarhornum, raunar fá lesendur að skyggnast inn í höfuð allra persónanna einhvern tímann. Hins vegar er sögunni skipt í tvo þætti sem fléttast saman og annar þátturinn er sjónarhorn „heimamanna“ en hinn aðkomumanna, sem hugsanlega hafa illt í hyggju. Höfundur greinir milli þessara kafla með litaskiptingu, en þeir eru settir fram með mismunandi lituðu letri. Það kemur vel út og einfaldar lesturinn. Litmyndir Sigrúnar eru einnig góð viðbót við textann og lífga upp á heildarmyndina. Þar er ekkert til sparað, því næstum hver einasta opna hefur að geyma sprelllifandi og fallega vatnslitaða teikningu. Stundum fleiri en eina. Fléttan er vel heppnuð og frásögnin stútfull af skemmtilegum persónum og fyndnum atvikum. Svo er hún líka spennandi. Persónurnar eru vel skapaðar og höfundur meðvitaður um að enginn er bara vondur eða bara góður. Höfundur skrifar söguna af virðingu fyrir lesendum sínum, börnunum. Niðurstaða: Virkilega vönduð og skemmtileg bók, sem bæði börn og fullorðnir ættu að hafa gaman af. Litmyndir og litaður texti lífga upp á lestrarupplifunina.
Gagnrýni Mest lesið Sigurjón minnist David Lynch: „Jonni, við verðum að gera eitthvað fyrir Ísland“ Bíó og sjónvarp Heill hljóðheimur Hildar fer afturábak Tónlist Krakkatían: Grænland, galdrakarl og Greppikló Lífið Fötlunin ekki stærsta áfallið heldur veikindin sem fylgdu Lífið „Lífið væri svo miklu leiðinlegra ef ég ætti ekki bróður með Downs“ Lífið Grundvallarmisskilnings gæti um þaksvalir á Íslandi Lífið Einstakur bíll sem erfitt gæti verið að toppa Lífið samstarf Erling og Sigríður selja húsið eftir átján ár Lífið Ragna Sigurðardóttir á von á barni Lífið Fréttatía vikunnar: Bólfélagar, fjársvik og flóð Lífið Fleiri fréttir Illa bruggaðar Guðaveigar Vínartónleika skorti léttleika: Dansararnir stálu senunni Kynferðislega ófullnægður forstjóri finnur sér ungan graðfola Nýársswing með handbremsu Getuleysi á stóra sviðinu Barist um arfinn í Borgó Brostnar væntingar á Frostrósum Jólakötturinn hvæsti á tónleikagesti Bríet olli vonbrigðum Sjá meira