Takk fyrir lánið Ragnheiður Tryggvadóttir skrifar 22. janúar 2014 06:00 Úbb! Ég starði á bókina í höndum mér. Hvernig gat nú staðið á þessu? Hún lét ekki mikið yfir sér, kilja í litlu broti og kápan hlutlaus að lit. Þessi bók var alls ekki mín eign en þarna lá hún nú samt innan um aðrar. Gat verið að hún hefði staðið í hillunni án þess að ég ræki í hana augun? Hjartað tók kipp og ég svitnaði í lófum. Það voru fjórtán ár síðan ég fékk hana lánaða! Égvelti bókinni vandræðalega milli handa mér, lagði hana frá mér og tók hana upp aftur. Kunni ekki við að stinga henni ofan í kassann á eftir hinum. Átti ekkert með það, þangað átti hún ekki erindi og hvað þá aftur upp í hillu. Hennar rétti staður væri hjá eiganda sínum og ég mundi vel hver hafði lánað mér hana. Bókinahafði leiðeinandi við Listaháskóla Íslands lánað mér þegar ég hafði málað mig út í horn í verkefnavinnu. Tilgangurinn var auðvitað að hjálpa mér út úr ógöngum og bókin kom úr einkasafni leiðbeinandans. Af hverju ég hafði ekki skilað henni aftur gat ég ekki útskýrt og þar sem ég tvísté með hana í höndunum, fjórtán árum síðar, sá ég ekki hvernig í ósköpunum ég ætti að fara að því núna. Áttiég að banka upp á með afsökunarbeiðni á vörunum? Standa eins og asni á tröppunum og stama eitthvað um þjófótta búálfa? Senda hana nafnlaust í pósti og vona að eigandinn myndi ekki hverjum hann hafði lánað bókina? Eða koma henni í hendur einhvers annars, sem kannski þekkti einhvern sem þekkti eigandann og bíða eftir að bókin rataði eftir krókaleiðum á réttan stað? Skömminyfir bókarstuldinum kvaldi mig næstu daga en ég hummaði fram af mér að gangast við verknaðinum. Íhugaði meira að segja að skjóta henni ofan í kassa á eftir hinum. Hvað gerðu nokkur ár í viðbót við þau fjórtán sem liðin voru? Húnliggur ennþá sófaborðinu og bíður þess að ég taki af skarið. Kannski ég hunskist á pósthúsið, á morgun. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ragnheiður Tryggvadóttir Mest lesið Skýr stefna um málfrelsi Róbert H. Haraldsson Skoðun Þriggja stiga þögn Bjarni Karlsson Skoðun Hvers vegna sífellt fleiri sækjast eftir einveru Ingrid Kuhlman Skoðun Nú þarf að gyrða sig í brók Gunnlaugur Stefánsson Skoðun Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei Skoðun „Stóra fallega frumvarpið“ hans Trump Gunnar Alexander Ólafsson Skoðun Verndun vatns og stjórn vatnamála Ólafur Arnar Jónsson,Sigurður Guðjónsson Skoðun Gegn hernaði hvers konar Gunnar Björgvinsson Skoðun Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun Sjallar og lyklaborðið Sigfús Ómar Höskuldsson Skoðun
Úbb! Ég starði á bókina í höndum mér. Hvernig gat nú staðið á þessu? Hún lét ekki mikið yfir sér, kilja í litlu broti og kápan hlutlaus að lit. Þessi bók var alls ekki mín eign en þarna lá hún nú samt innan um aðrar. Gat verið að hún hefði staðið í hillunni án þess að ég ræki í hana augun? Hjartað tók kipp og ég svitnaði í lófum. Það voru fjórtán ár síðan ég fékk hana lánaða! Égvelti bókinni vandræðalega milli handa mér, lagði hana frá mér og tók hana upp aftur. Kunni ekki við að stinga henni ofan í kassann á eftir hinum. Átti ekkert með það, þangað átti hún ekki erindi og hvað þá aftur upp í hillu. Hennar rétti staður væri hjá eiganda sínum og ég mundi vel hver hafði lánað mér hana. Bókinahafði leiðeinandi við Listaháskóla Íslands lánað mér þegar ég hafði málað mig út í horn í verkefnavinnu. Tilgangurinn var auðvitað að hjálpa mér út úr ógöngum og bókin kom úr einkasafni leiðbeinandans. Af hverju ég hafði ekki skilað henni aftur gat ég ekki útskýrt og þar sem ég tvísté með hana í höndunum, fjórtán árum síðar, sá ég ekki hvernig í ósköpunum ég ætti að fara að því núna. Áttiég að banka upp á með afsökunarbeiðni á vörunum? Standa eins og asni á tröppunum og stama eitthvað um þjófótta búálfa? Senda hana nafnlaust í pósti og vona að eigandinn myndi ekki hverjum hann hafði lánað bókina? Eða koma henni í hendur einhvers annars, sem kannski þekkti einhvern sem þekkti eigandann og bíða eftir að bókin rataði eftir krókaleiðum á réttan stað? Skömminyfir bókarstuldinum kvaldi mig næstu daga en ég hummaði fram af mér að gangast við verknaðinum. Íhugaði meira að segja að skjóta henni ofan í kassa á eftir hinum. Hvað gerðu nokkur ár í viðbót við þau fjórtán sem liðin voru? Húnliggur ennþá sófaborðinu og bíður þess að ég taki af skarið. Kannski ég hunskist á pósthúsið, á morgun.
Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei Skoðun
Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun
Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei Skoðun
Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun