Mikilvægasta fólk landsins Nichole Leigh Mosty skrifar 28. maí 2014 10:19 Fyrir 13 árum flutti ég til Íslands. Það voru ekki mörg tækifæri sem biðu mín hér því ég talaði næstu enga íslensku. Mér var sagt að sækja um starf sem leiðbeinandi á leikskóla vegna þess að “það vantar alltaf fólkí leikskólann ogþar væri hægt að læra smá íslenskuá meðanég leitar að öðru”. Ég varð strax ástfangin af starfinu og leitaði aldrei að annari vinnu. Ekki bara vegna þess að það er gaman og gefandi að vinna með börnum, heldur vegna þess að ég hef aldrei í lífinu kynnst jafn metnaðurfullu starfi. Það tok mig u.þ.b. þrjár mínutur að ákveða að ég vildi vera leikskólakennari. Leikskólar eru hjarta samfélagsins þar sem við vinnum með mikilvægasta fólki landsins, framtíðinni. Við vinnum með börnum sem eiga eftir að lækna þjóðina, stjórna borginni, selja okkur mat, hús og bíl, skemmta okkar og einfaldlega sigra heiminn eitt skref í einu. En eitthvað er að gerast varðandi leikskólana okkar sem á helst ekki að gerast. Samfélagið er farið að gera meiri kröfur til leikskólanna og þar á meðal leikskólakennara, án þess að veita þeim stuðning og virðingu. Stuðning við að hlúa að stéttinni og styðja okkar við að endurreisa þessa mikilvægu atvinnugrein. Virðingu í formi sanngjarnra launa fyrir háskólamenntaða sérfræðinga. Það er tilfinning mín að sumir skilji ekki almennilega hvað er að gerist í leikskólnum og hvaða þýðingu það hefur fyrir framtíðina. Leikskólakennarar eru því miður að vera úreld stétt en ekki að eigin vilja. Samfélagið krefst þess að leikskólar brúi bilið milli fæðingaroflofs og leikskólagöngu með því að bjóða yngstu börnunum vistun. Hvað segja okkar sérfræðingar um menntun og uppeldi um það? Við segjum nei ekki í bili. Við höfum ekki nógu marga faglærða leikskólakennara til þess að manna leikskóla í Reykjavík nú þegar. Við viljum ekki taka að okkar verkefni sem við getum ekki sinnt af sama metnaði og við höfum gert hingað til. Hvernig líst ykkur á að brúa bilið með því að bæta samvinnu milli sérfræðinga á leikskólum og dagforelda sem eru sérfræðingar í ummönnun yngstu barnanna? Hvað með að bjóða fyrirtækjum landsins að taka þátt í að brúa bilið með því að niðurgreiða að hluta til það sem foreldrar greiða fyrir pláss hjá dagforeldrum? Hvað með sveigjanlegri vinnutíma og vinnufyrikomulag hjá foreldrum ungra barna eins og er gert í Bretland? Stundum heyrast raddir í samfélaginu um að elstu börn leikskólans eigi frekar heima í grunnskólanum. Við erum ekki hrifin af þeirri hugmynd. Börn eiga að fá að njóta þess að læra gegnum leikinn lengur. Faglegt starf og kennsluhættir í leikskólum í Reykjvaík mæta flest þeim stöðlum sem farið er eftir í OECD skýrslunni, Starting Strong. Sem þýðir að við stöndum samhliða leikskolum í löndum sem eru talin framúrskarandi, hvað varðar leikskólastarfi. Þar má nefna Finnland, Nýja Sjáland og Sviðjóð. Rannsókn Gerðar G. Óskarsdóttur um skil milli skólastiga sýndi fram á með skýrum hætti að grunnskólinn gæti lært heilmikið af leikskólanum. Einnig er til staðar metnaðarfull læsisstefna fyrri leikskólana í Reykjavík en mikilvægast er þó að börnum líði vel og komi úr úr leikskólanaum sem glaðir, öruggir og sterkir einstaklingar. Elstu börn eru í mjög góðum höndum hjá okkur. Nú er ég að snúa mér út á nýjan vettvang, pólitík. Ég finn að ástríðan fyrir starfinu brennur enn svo heitt að ég þarf að finna meira svigrúm til þess að styðja við og efla starfið sem hefur gefið mér svo mikið. Ég hef talað um hversu mikilvægt það er að hlúa að okkar leikskólakennurum, gefa okkar tækifæri til endurmenntunar og betri laun. Ég finn bæði skilning og vilja hjá þeim sem ég tala við og ég mun halda áfram að tala þar til framtíðin er orðin björt í leikskólum og hjá leikskólakennurum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kosningar 2014 Höfuðborgarsvæðið Nichole Leigh Mosty Mest lesið Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens Skoðun Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt Skoðun Framlengjum séreignarleiðina til að vernda heimilin Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir Skoðun Líf án ótta og gjöfin í andlegri vakningu Birna Guðný Björnsdóttir Skoðun Áherslur ráðherra skipta máli Heimir Örn Árnason Skoðun Búðu til pláss – fyrir öll börn Birna Þórarinsdóttir Skoðun Snúum hjólunum áfram Andrés Ingi Jónsson Skoðun Þessi stórskrítnu norm í óbarnvænu samfélagi Sólveig María Svavarsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Viðskiptaþvinganir gegn Ísrael Steinunn Þóra Árnadóttir skrifar Skoðun Áherslur ráðherra skipta máli Heimir Örn Árnason skrifar Skoðun Snúum hjólunum áfram Andrés Ingi Jónsson skrifar Skoðun Búðu til pláss – fyrir öll börn Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Framlengjum séreignarleiðina til að vernda heimilin Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Líf án ótta og gjöfin í andlegri vakningu Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Kenningar úr gildi svo að kirkjan þarf að komast á annað stig Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Dansaðu vindur Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þessi stórskrítnu norm í óbarnvænu samfélagi Sólveig María Svavarsdóttir skrifar Skoðun Um vaxtahækkanir og verð á hveiti Haukur Skúlason skrifar Skoðun Öryggi byggir á mönnun og launum Jórunn Frímannsdóttir skrifar Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar Skoðun Mammon hefur náð lífeyrissjóðum á sitt band Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Forgangsorkan verður ekki skert Tinna Traustadóttir skrifar Skoðun Umhyggja - hvað er það? Árný Ingvarsdóttir skrifar Skoðun „Við höfðum öll rangt fyrir okkur“ Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar Skoðun Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Íþróttahreyfingin og gerviverktaka Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Tölum um tilfinningar Amanda Ásdís Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Óttinn við íslensku rafkrónuna Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Áskorun til Sjúkratrygginga Íslands – hugsum í lausnum Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Afnemum launamisrétti Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Hvað hefur Ísland gert? Katla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Viðhorf almennings og neytenda til sjálfbærnimála fyrirtækja og stofnana skiptir miklu máli Soffía Sigurgeirsdóttir,Trausti Haraldsson skrifar Skoðun Ýmislegt um rafmagnsbíla og reiðhjól Valur Elli Valsson skrifar Skoðun Taugatýpísk forréttindi Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Hver er ég og hvert er ég að fara? Ellý Tómasdóttir skrifar Skoðun Þeir borga sem nota! Tómas Kristjánsson skrifar Sjá meira
Fyrir 13 árum flutti ég til Íslands. Það voru ekki mörg tækifæri sem biðu mín hér því ég talaði næstu enga íslensku. Mér var sagt að sækja um starf sem leiðbeinandi á leikskóla vegna þess að “það vantar alltaf fólkí leikskólann ogþar væri hægt að læra smá íslenskuá meðanég leitar að öðru”. Ég varð strax ástfangin af starfinu og leitaði aldrei að annari vinnu. Ekki bara vegna þess að það er gaman og gefandi að vinna með börnum, heldur vegna þess að ég hef aldrei í lífinu kynnst jafn metnaðurfullu starfi. Það tok mig u.þ.b. þrjár mínutur að ákveða að ég vildi vera leikskólakennari. Leikskólar eru hjarta samfélagsins þar sem við vinnum með mikilvægasta fólki landsins, framtíðinni. Við vinnum með börnum sem eiga eftir að lækna þjóðina, stjórna borginni, selja okkur mat, hús og bíl, skemmta okkar og einfaldlega sigra heiminn eitt skref í einu. En eitthvað er að gerast varðandi leikskólana okkar sem á helst ekki að gerast. Samfélagið er farið að gera meiri kröfur til leikskólanna og þar á meðal leikskólakennara, án þess að veita þeim stuðning og virðingu. Stuðning við að hlúa að stéttinni og styðja okkar við að endurreisa þessa mikilvægu atvinnugrein. Virðingu í formi sanngjarnra launa fyrir háskólamenntaða sérfræðinga. Það er tilfinning mín að sumir skilji ekki almennilega hvað er að gerist í leikskólnum og hvaða þýðingu það hefur fyrir framtíðina. Leikskólakennarar eru því miður að vera úreld stétt en ekki að eigin vilja. Samfélagið krefst þess að leikskólar brúi bilið milli fæðingaroflofs og leikskólagöngu með því að bjóða yngstu börnunum vistun. Hvað segja okkar sérfræðingar um menntun og uppeldi um það? Við segjum nei ekki í bili. Við höfum ekki nógu marga faglærða leikskólakennara til þess að manna leikskóla í Reykjavík nú þegar. Við viljum ekki taka að okkar verkefni sem við getum ekki sinnt af sama metnaði og við höfum gert hingað til. Hvernig líst ykkur á að brúa bilið með því að bæta samvinnu milli sérfræðinga á leikskólum og dagforelda sem eru sérfræðingar í ummönnun yngstu barnanna? Hvað með að bjóða fyrirtækjum landsins að taka þátt í að brúa bilið með því að niðurgreiða að hluta til það sem foreldrar greiða fyrir pláss hjá dagforeldrum? Hvað með sveigjanlegri vinnutíma og vinnufyrikomulag hjá foreldrum ungra barna eins og er gert í Bretland? Stundum heyrast raddir í samfélaginu um að elstu börn leikskólans eigi frekar heima í grunnskólanum. Við erum ekki hrifin af þeirri hugmynd. Börn eiga að fá að njóta þess að læra gegnum leikinn lengur. Faglegt starf og kennsluhættir í leikskólum í Reykjvaík mæta flest þeim stöðlum sem farið er eftir í OECD skýrslunni, Starting Strong. Sem þýðir að við stöndum samhliða leikskolum í löndum sem eru talin framúrskarandi, hvað varðar leikskólastarfi. Þar má nefna Finnland, Nýja Sjáland og Sviðjóð. Rannsókn Gerðar G. Óskarsdóttur um skil milli skólastiga sýndi fram á með skýrum hætti að grunnskólinn gæti lært heilmikið af leikskólanum. Einnig er til staðar metnaðarfull læsisstefna fyrri leikskólana í Reykjavík en mikilvægast er þó að börnum líði vel og komi úr úr leikskólanaum sem glaðir, öruggir og sterkir einstaklingar. Elstu börn eru í mjög góðum höndum hjá okkur. Nú er ég að snúa mér út á nýjan vettvang, pólitík. Ég finn að ástríðan fyrir starfinu brennur enn svo heitt að ég þarf að finna meira svigrúm til þess að styðja við og efla starfið sem hefur gefið mér svo mikið. Ég hef talað um hversu mikilvægt það er að hlúa að okkar leikskólakennurum, gefa okkar tækifæri til endurmenntunar og betri laun. Ég finn bæði skilning og vilja hjá þeim sem ég tala við og ég mun halda áfram að tala þar til framtíðin er orðin björt í leikskólum og hjá leikskólakennurum.
Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Skoðun Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar
Skoðun Viðhorf almennings og neytenda til sjálfbærnimála fyrirtækja og stofnana skiptir miklu máli Soffía Sigurgeirsdóttir,Trausti Haraldsson skrifar
Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt Skoðun