Mengun hinna ilmandi snúða Hildur Sverrisdóttir skrifar 21. september 2013 07:30 Þytur í laufum og árniður trufla okkur minna en umferðarniður. Við höfum meira þol gagnvart hljóðum sem við erum vön og tökum sem sjálfsögðum. Því heyrum við varla fuglasönginn en pirrumst yfir tónlistaróm í grenndinni. Það er áhugavert að velta upp hvaða fleiri hlutum í umhverfi okkar við höfum vanist þannig að þeir trufla okkur ekkert, þó við myndum taka þeim með fyrirvara ef þeir kæmu fyrst til sögunnar nú.Hefðu allir vegirnir verið samþykktir? Í allri umræðu um umhverfisvernd samtímans má ímynda sér fólk hrylla við tilhugsuninni um að leggja vegi þvers og kruss um náttúruperlurnar án nokkurrar málamiðlunar við sjálfsagða náttúruvernd. Við mótmæli vegna byggingu Hallgrímskirkju myndi nú bætast við grenndarkynning með sjónarmiðum um skuggavarp og skerðingu útsýnis og mótmæli um „að trúarlegt kennimerki yrði kennileiti borgarinnar“. Á kirkjulegum nótum koma líka blessaðar kirkjuklukkurnar upp í hugann – kæmust þær í gegnum hagsmunaaðilakynningu? Þessar hvellandi bjöllur sem óma um hverfi borgarinnar á ókristilegum tímum – eða væntanlega kristilegum. Mikilvægur þáttur borgarsamfélags er að hagsmunir allra séu hafðir í huga. Skipulagsferlin bera þess sem betur fer merki og reynt að tryggja að sem flestir fái sanngjarna aðkomu að ákvörðunum. Og oft hafa mótmæli íbúa bjargað verðmætum eins og Bernhöftstorfunni.En það er líka mikilvægt að borgin sé í mótun. Borgin er ekki myndastytta, hún á ekki að staðna heldur þróast í takt við nýja tíma. Skipulagsskynjun okkar er allajafna íhaldssöm og það er mannlegt að geta frekar ímyndað sér hlutina eins og þeir eru í dag en að ímynda sér eitthvað allt annað. Kannski mun til dæmis framtíðarkynslóðum þykja jafnskrítin tilhugsun að það hafi einu sinni verið flugvöllur í Vatnsmýri og minni kynslóð finnst skrítið að það hafi verið lækur í Lækjargötu. Eflaust mætti segja að ef öll hagsmunasjónarmið samtímans um skipulag borgarinnar hefðu alltaf verið til staðar hefði borgin í raun einfaldlega ekki byggst. Ef íbúar við Hringbraut hefðu mótmælt harðlega fyrirhugaðri atvinnustarfsemi í fjölbýlishúsi vegna lyktarmengunar og næturrasks, væri ekkert Björnsbakarí. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hildur Sverrisdóttir Mest lesið Biðsalur dauðans eða aftökustaður á heiði? Davíð Bergmann Skoðun Það sem við skuldum hvort öðru Jónas Már Torfason Skoðun Fjárfestum í mannréttindafræðslu Vala Karen Viðarsdóttir,Pétur Hjörvar Þorkelsson Skoðun ,,Friðardúfan“ Pútín Gunnar Hólmsteinn Ársælsson Skoðun Nýsköpunarátak fyrir framtíð Íslands Þórarinn Ingi Pétursson Skoðun Læknar eru lífsbjörg: Tryggjum sérnám þeirra Halla Hrund Logadóttir Skoðun Á milli heima: blætisvæðing erlendra kvenna, klámdrifin viðhorf og stafrænt ofbeldi á Íslandi Mahdya Malik Skoðun Hvernig er þetta með erfðafjárskattinn? Jóhann Óli Eiðsson Skoðun Halldór 06.12.25 Halldór Baldursson Halldór Mamma fékk fjórar milljónir fyrir að eignast þig í apríl Guðfinna Kristín Björnsdóttir Skoðun
Þytur í laufum og árniður trufla okkur minna en umferðarniður. Við höfum meira þol gagnvart hljóðum sem við erum vön og tökum sem sjálfsögðum. Því heyrum við varla fuglasönginn en pirrumst yfir tónlistaróm í grenndinni. Það er áhugavert að velta upp hvaða fleiri hlutum í umhverfi okkar við höfum vanist þannig að þeir trufla okkur ekkert, þó við myndum taka þeim með fyrirvara ef þeir kæmu fyrst til sögunnar nú.Hefðu allir vegirnir verið samþykktir? Í allri umræðu um umhverfisvernd samtímans má ímynda sér fólk hrylla við tilhugsuninni um að leggja vegi þvers og kruss um náttúruperlurnar án nokkurrar málamiðlunar við sjálfsagða náttúruvernd. Við mótmæli vegna byggingu Hallgrímskirkju myndi nú bætast við grenndarkynning með sjónarmiðum um skuggavarp og skerðingu útsýnis og mótmæli um „að trúarlegt kennimerki yrði kennileiti borgarinnar“. Á kirkjulegum nótum koma líka blessaðar kirkjuklukkurnar upp í hugann – kæmust þær í gegnum hagsmunaaðilakynningu? Þessar hvellandi bjöllur sem óma um hverfi borgarinnar á ókristilegum tímum – eða væntanlega kristilegum. Mikilvægur þáttur borgarsamfélags er að hagsmunir allra séu hafðir í huga. Skipulagsferlin bera þess sem betur fer merki og reynt að tryggja að sem flestir fái sanngjarna aðkomu að ákvörðunum. Og oft hafa mótmæli íbúa bjargað verðmætum eins og Bernhöftstorfunni.En það er líka mikilvægt að borgin sé í mótun. Borgin er ekki myndastytta, hún á ekki að staðna heldur þróast í takt við nýja tíma. Skipulagsskynjun okkar er allajafna íhaldssöm og það er mannlegt að geta frekar ímyndað sér hlutina eins og þeir eru í dag en að ímynda sér eitthvað allt annað. Kannski mun til dæmis framtíðarkynslóðum þykja jafnskrítin tilhugsun að það hafi einu sinni verið flugvöllur í Vatnsmýri og minni kynslóð finnst skrítið að það hafi verið lækur í Lækjargötu. Eflaust mætti segja að ef öll hagsmunasjónarmið samtímans um skipulag borgarinnar hefðu alltaf verið til staðar hefði borgin í raun einfaldlega ekki byggst. Ef íbúar við Hringbraut hefðu mótmælt harðlega fyrirhugaðri atvinnustarfsemi í fjölbýlishúsi vegna lyktarmengunar og næturrasks, væri ekkert Björnsbakarí.
Á milli heima: blætisvæðing erlendra kvenna, klámdrifin viðhorf og stafrænt ofbeldi á Íslandi Mahdya Malik Skoðun
Á milli heima: blætisvæðing erlendra kvenna, klámdrifin viðhorf og stafrænt ofbeldi á Íslandi Mahdya Malik Skoðun