Truflun 30. nóvember 2011 06:00 Sennilega blöskraði fleirum en mér umfjöllun Kastljóss ríkissjónvarpsins 17. nóv. sl. um Gunnar Þ. Andersen, forstjóra Fjármálaeftirlitsins (FME); óhætt er að segja að þar hafi verið vegið að starfsheiðri hans og mannhelgi. Skautað var hratt yfir sögu og umfjöllunin í senn ósmekkleg og þvæluleg; fyrr en varði var lagatæknilegu moldviðri þyrlað upp; setningar teknar úr samhengi – myndbirtar og lesnar – m.a. upp úr skýrslu Andra Árnasonar lögmanns sem fenginn var til að meta hæfi Gunnars til að gegna starfi forstjóra FME og komst Andri að þeirri niðurstöðu að svo væri. Í örfáar sekúndur í senn voru sýnd brot af trúnaðarskjölum – meintum lánasamningum – með meintri undirskrift Gunnars Þ. Andersen ásamt undirskriftum annarra aðila, ótilgreindum; hvaða tilgangi slíkar myndbirtingar eiga að þjóna er manni óljóst – og raunar ekki í fyrsta sinn sem Kastljós viðhefur slík vinnubrögð. Úr því að Kastljós telur forsvaranlegt að myndbirta brot af trúnaðarskjölum sem það hefur komist yfir, hvers vegna eru þau ekki sýnd í heild sinni? Maður spyr sig óneitanlega hvort stefnan sé sú að birta aðeins þá gagnahluta sem henta hverju sinni. Þá eru ótilgreind tölvupóstsamskipti sögð renna stoðum undir að Gunnar hafi verið virkur í starfi umræddra aflandsfélaga á Guernsey. Aftur vakna spurningar: hvers vegna eru þau þá ekki rakin og birt? Tölvuskeyti frá hverjum og til hverra – og hvenær voru þau send? Nei, það var ekki heil brú í þessum málflutningi. Hvaða forsendur hefur almenningur til að mynda sér sjálfstæða skoðun á málinu á grundvelli svo brotakenndra gagna og aðdróttana? Engu er líkara en að véfréttin, sem eitt sinn mun hafa verið í Delfí, hafi nú endurholdgast og stungið sér niður í Efstaleiti í Reykjavík. Eftir að hafa horft á þessa samsuðu spurði maður sig: Hver var eiginlega fréttin? Fram hefur komið að Gunnar starfaði hjá Landsbankanum frá 1991 fram til loka árs 2002, er hann lét af störfum „að eigin ósk að vandlega íhuguðu máli” eins og segir í frétt Morgunblaðsins 26. nóv. 2002; hafði hann þá verið framkvæmdastjóri alþjóða- og fjármálasviðs bankans undangengin fjögur ár. Hann hætti sem sagt um það leyti sem bankinn var einkavæddur með nýja eigendur innanborðs – með alkunnum afleiðingum; líkast til hefur Gunnar með alla sína reynslu, þá orðinn 54 ára, haft hugboð um hvert stefndi – örlög Landsbankans tæpum 6 árum síðar tala sínu máli eða eins og Kaninn segir: Árangur segir meira en þúsund orð. Eftir að Sigmar hafði lokið einræðu sinni tók Þóra við og kynnti stuttlega eina viðmælanda Kastljóss í málinu, engan annan en Sigurð Guðjónsson, lögmann. Tekið var fram að hann væri „verjandi manna sem sætt hefðu rannsókn Fjármálaeftirlitsins”; það er nefnilega það. Ein helsta skylda fjölmiðla er að gæta hlutleysis í umfjöllun um menn og málefni, hafa ábyrgðarmenn þáttarins gleymt því? Athygli vakti að Kastljós lét hjá líða að nafngreina skjólstæðinga lögmannsins – hvers vegna var þeim upplýsingum haldið leyndum? Í viðtalsbrotunum sem Kastljós kaus að sjónvarpa fengu áhorfendur aðeins að heyra skoðanir og lagatúlkanir eins manns, Sigurðar Guðjónssonar, manns sem hefur beinlínis það launaða hlutverk að gæta hagsmuna manna sem sætt hafa rannsókn sömu stofnunar og Gunnar Þ. Andersen fer fyrir. Sigurður getur því engan veginn talist hlutlaus eða óháður álitsgjafi í málefnum er snerta FME, rannsóknir þess eða starfsmenn. Sakir yfirstandandi hagsmunatengsla hlýtur hann að teljast vanhæfur til að tjá sig um mál FME á opinberum vettvangi fjölmiðla. Raunar minnti viðtalið við Sigurð einna helst á svonefnd „drottningarviðtöl” áranna upp úr síðustu aldamótum er stjórnmálamaður nokkur birtist reglulega í Kastljósi án andmælenda og fékk þannig kjörinn vettvang til að halda uppi áróðri sínum. Hvaða gildi hefur slíkur einhliða málflutningur? Ljóst má vera að umfjöllun Kastljóss 17. nóv. sl. var bæði ófagleg og óboðleg; eini tilgangur hennar virtist vera að grafa undan trúverðugleika FME og forstjóra þess – og reyna að ryðja honum úr vegi. Að manni læðist sá grunur að hún sé liður í rógsherferð og tímasetningin styrkir þann grun – enda hillir nú undir útgáfu fyrstu ákæruskjala í kjölfar bankahrunsins. Hagsmunaöfl, sem greinilega hafa greiðan aðgang að Ríkissjónvarpinu, eru aftur komin á kreik og þau freista þess að valda sem mestri truflun, einkum á starfsemi rannsakenda FME; mikilvægt er að þeir fái vinnufrið. Kastljós verður að útskýra fyrir almenningi hvers vegna það brást hlutleysisskyldu sinni svo hrapallega – það er alvarlegasti þáttur málsins. Meðan ég man, í frétt á Vísi 3. apríl 2009 er tilkynnt að Gunnar Þ. Andersen hafi verið ráðinn forstjóri FME úr hópi 19 umsækjenda; meðal annarra umsækjenda var Sigurður Guðjónsson lögmaður. Skyldi vera samband milli ásakanaflaums Sigurðar í garð forstjóra FME og þeirrar staðreyndar að hann sjálfur var ekki ráðinn forstjóri sömu stofnunar? Dæmi hver fyrir sig. Já, í landi fjármálablekkinganna heldur víst sirkusinn áfram um sinn – megi sól staðreyndanna rísa um síðir. Ótrufluð. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðanir Mest lesið Bannað að lækna sykursýki II Lukka Pálsdóttir Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Jæja, ræðum þá þetta dásamlega Evrópusamband Haraldur Ólafsson Skoðun Misskilin mannúð í hælisleitendamálum Nanna Margrét Gunnlaugsdóttir Skoðun 11 ástæður fyrir því að kjósa Pírata Baldur Karl Magnússon Skoðun Barnaskapur Bjarna Ben; Fjölmargar þjóðir með meiri kaupmátt en við! Ole Anton Bieltvedt Skoðun Ætla Íslendingar að standa vörð um orkuauðlindir sínar? Ágústa Ágústsdóttir Skoðun Varnarveggur gegn vonbrigðum Sanna Magdalena Mörtudóttir Skoðun Hvert er fóðrið til að skipulögð glæpastarfsemi geti þrifist hér á landi? Jú, villuráfandi stefnulaus ungmenni! Davíð Bergmann Skoðun Teppaleggjum ekki íslenska náttúru með vindorku Halla Hrund Logadóttir Skoðun Skoðun Skoðun 11 ástæður fyrir því að kjósa Pírata Baldur Karl Magnússon skrifar Skoðun Misskilin mannúð í hælisleitendamálum Nanna Margrét Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Hvert er fóðrið til að skipulögð glæpastarfsemi geti þrifist hér á landi? Jú, villuráfandi stefnulaus ungmenni! Davíð Bergmann skrifar Skoðun „Útlendingar“ og „þetta fólk“ Jasmina Vajzović Crnac skrifar Skoðun Erum við ekki betri en Talibanar? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Af hverju ég styð Samfylkinguna – og Hannes Sigurbjörn Jónsson Ásbjörn Þór Ásbjörnsson skrifar Skoðun Lyftistöng fyrir samfélagið Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Stöndum með ungu fólki og fjölskyldum Ragna Sigurðardóttir,Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Þrælakistur samtímans? Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Bannað að lækna sykursýki II Lukka Pálsdóttir skrifar Skoðun Hvað kostar vímuefnavandinn? Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Hægri menn vega að heilbrigðiskerfinu Stefán Ólafsson skrifar Skoðun Jæja, ræðum þá þetta dásamlega Evrópusamband Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Kvikmyndagerð á Íslandi: Næstu skref Lilja Dögg Alfreðsdóttir skrifar Skoðun Sigurður Ingi og óverðtryggingin Hjalti Þórisson skrifar Skoðun Varnarveggur gegn vonbrigðum Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Flokkur fólksins vill efla byggð um land allt! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Barnaskapur Bjarna Ben; Fjölmargar þjóðir með meiri kaupmátt en við! Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Gekk ég yfir sjó og land og ríkisstofnanir líka Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Getur þú fengið þá hjálp sem þú þarft ef andlega heilsan hrörnar? Sigurrós Eggertsdóttir skrifar Skoðun Skilum skömminni Elín Birna Olsen skrifar Skoðun Reynir Samband sveitarfélaga að spilla gerð kennarasamninga? Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Hefur sálfræðileg meðferð áhrif á líkamlegt heilbrigði? Rúnar Helgi Andrason skrifar Skoðun Vaxtahækkanir og brotið traust - hver ber ábyrgð? Sandra B. Franks skrifar Skoðun Rödd friðar þarf að hljóma skærar Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Af skynsemi Vegagerðarinnar Magnús Rannver Rafnsson skrifar Skoðun Nýja stjórnarskráin — Alþingi rjúfi stöðnunina með stjórnlagaþingi Stjórn Stjórnarskrárfélagsins skrifar Skoðun Nýtt fangelsi – fyrir öruggara samfélag Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Ísland og orkuskiptin: Styðjum þróun á jarðhita og alþjóðlegt samstarf Ester Halldórsdóttir skrifar Skoðun Ærin verkefni næstu ár Ásbjörg Kristinsdóttir skrifar Sjá meira
Sennilega blöskraði fleirum en mér umfjöllun Kastljóss ríkissjónvarpsins 17. nóv. sl. um Gunnar Þ. Andersen, forstjóra Fjármálaeftirlitsins (FME); óhætt er að segja að þar hafi verið vegið að starfsheiðri hans og mannhelgi. Skautað var hratt yfir sögu og umfjöllunin í senn ósmekkleg og þvæluleg; fyrr en varði var lagatæknilegu moldviðri þyrlað upp; setningar teknar úr samhengi – myndbirtar og lesnar – m.a. upp úr skýrslu Andra Árnasonar lögmanns sem fenginn var til að meta hæfi Gunnars til að gegna starfi forstjóra FME og komst Andri að þeirri niðurstöðu að svo væri. Í örfáar sekúndur í senn voru sýnd brot af trúnaðarskjölum – meintum lánasamningum – með meintri undirskrift Gunnars Þ. Andersen ásamt undirskriftum annarra aðila, ótilgreindum; hvaða tilgangi slíkar myndbirtingar eiga að þjóna er manni óljóst – og raunar ekki í fyrsta sinn sem Kastljós viðhefur slík vinnubrögð. Úr því að Kastljós telur forsvaranlegt að myndbirta brot af trúnaðarskjölum sem það hefur komist yfir, hvers vegna eru þau ekki sýnd í heild sinni? Maður spyr sig óneitanlega hvort stefnan sé sú að birta aðeins þá gagnahluta sem henta hverju sinni. Þá eru ótilgreind tölvupóstsamskipti sögð renna stoðum undir að Gunnar hafi verið virkur í starfi umræddra aflandsfélaga á Guernsey. Aftur vakna spurningar: hvers vegna eru þau þá ekki rakin og birt? Tölvuskeyti frá hverjum og til hverra – og hvenær voru þau send? Nei, það var ekki heil brú í þessum málflutningi. Hvaða forsendur hefur almenningur til að mynda sér sjálfstæða skoðun á málinu á grundvelli svo brotakenndra gagna og aðdróttana? Engu er líkara en að véfréttin, sem eitt sinn mun hafa verið í Delfí, hafi nú endurholdgast og stungið sér niður í Efstaleiti í Reykjavík. Eftir að hafa horft á þessa samsuðu spurði maður sig: Hver var eiginlega fréttin? Fram hefur komið að Gunnar starfaði hjá Landsbankanum frá 1991 fram til loka árs 2002, er hann lét af störfum „að eigin ósk að vandlega íhuguðu máli” eins og segir í frétt Morgunblaðsins 26. nóv. 2002; hafði hann þá verið framkvæmdastjóri alþjóða- og fjármálasviðs bankans undangengin fjögur ár. Hann hætti sem sagt um það leyti sem bankinn var einkavæddur með nýja eigendur innanborðs – með alkunnum afleiðingum; líkast til hefur Gunnar með alla sína reynslu, þá orðinn 54 ára, haft hugboð um hvert stefndi – örlög Landsbankans tæpum 6 árum síðar tala sínu máli eða eins og Kaninn segir: Árangur segir meira en þúsund orð. Eftir að Sigmar hafði lokið einræðu sinni tók Þóra við og kynnti stuttlega eina viðmælanda Kastljóss í málinu, engan annan en Sigurð Guðjónsson, lögmann. Tekið var fram að hann væri „verjandi manna sem sætt hefðu rannsókn Fjármálaeftirlitsins”; það er nefnilega það. Ein helsta skylda fjölmiðla er að gæta hlutleysis í umfjöllun um menn og málefni, hafa ábyrgðarmenn þáttarins gleymt því? Athygli vakti að Kastljós lét hjá líða að nafngreina skjólstæðinga lögmannsins – hvers vegna var þeim upplýsingum haldið leyndum? Í viðtalsbrotunum sem Kastljós kaus að sjónvarpa fengu áhorfendur aðeins að heyra skoðanir og lagatúlkanir eins manns, Sigurðar Guðjónssonar, manns sem hefur beinlínis það launaða hlutverk að gæta hagsmuna manna sem sætt hafa rannsókn sömu stofnunar og Gunnar Þ. Andersen fer fyrir. Sigurður getur því engan veginn talist hlutlaus eða óháður álitsgjafi í málefnum er snerta FME, rannsóknir þess eða starfsmenn. Sakir yfirstandandi hagsmunatengsla hlýtur hann að teljast vanhæfur til að tjá sig um mál FME á opinberum vettvangi fjölmiðla. Raunar minnti viðtalið við Sigurð einna helst á svonefnd „drottningarviðtöl” áranna upp úr síðustu aldamótum er stjórnmálamaður nokkur birtist reglulega í Kastljósi án andmælenda og fékk þannig kjörinn vettvang til að halda uppi áróðri sínum. Hvaða gildi hefur slíkur einhliða málflutningur? Ljóst má vera að umfjöllun Kastljóss 17. nóv. sl. var bæði ófagleg og óboðleg; eini tilgangur hennar virtist vera að grafa undan trúverðugleika FME og forstjóra þess – og reyna að ryðja honum úr vegi. Að manni læðist sá grunur að hún sé liður í rógsherferð og tímasetningin styrkir þann grun – enda hillir nú undir útgáfu fyrstu ákæruskjala í kjölfar bankahrunsins. Hagsmunaöfl, sem greinilega hafa greiðan aðgang að Ríkissjónvarpinu, eru aftur komin á kreik og þau freista þess að valda sem mestri truflun, einkum á starfsemi rannsakenda FME; mikilvægt er að þeir fái vinnufrið. Kastljós verður að útskýra fyrir almenningi hvers vegna það brást hlutleysisskyldu sinni svo hrapallega – það er alvarlegasti þáttur málsins. Meðan ég man, í frétt á Vísi 3. apríl 2009 er tilkynnt að Gunnar Þ. Andersen hafi verið ráðinn forstjóri FME úr hópi 19 umsækjenda; meðal annarra umsækjenda var Sigurður Guðjónsson lögmaður. Skyldi vera samband milli ásakanaflaums Sigurðar í garð forstjóra FME og þeirrar staðreyndar að hann sjálfur var ekki ráðinn forstjóri sömu stofnunar? Dæmi hver fyrir sig. Já, í landi fjármálablekkinganna heldur víst sirkusinn áfram um sinn – megi sól staðreyndanna rísa um síðir. Ótrufluð.
Hvert er fóðrið til að skipulögð glæpastarfsemi geti þrifist hér á landi? Jú, villuráfandi stefnulaus ungmenni! Davíð Bergmann Skoðun
Skoðun Hvert er fóðrið til að skipulögð glæpastarfsemi geti þrifist hér á landi? Jú, villuráfandi stefnulaus ungmenni! Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Af hverju ég styð Samfylkinguna – og Hannes Sigurbjörn Jónsson Ásbjörn Þór Ásbjörnsson skrifar
Skoðun Barnaskapur Bjarna Ben; Fjölmargar þjóðir með meiri kaupmátt en við! Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Getur þú fengið þá hjálp sem þú þarft ef andlega heilsan hrörnar? Sigurrós Eggertsdóttir skrifar
Skoðun Nýja stjórnarskráin — Alþingi rjúfi stöðnunina með stjórnlagaþingi Stjórn Stjórnarskrárfélagsins skrifar
Skoðun Ísland og orkuskiptin: Styðjum þróun á jarðhita og alþjóðlegt samstarf Ester Halldórsdóttir skrifar
Hvert er fóðrið til að skipulögð glæpastarfsemi geti þrifist hér á landi? Jú, villuráfandi stefnulaus ungmenni! Davíð Bergmann Skoðun