Icesave á forngrísku 10. júní 2009 06:00 Í Grikklandi hinu forna voru eftirmál ósigra býsna hörð en að sama skapi skýr. Þá voru ekki settar saman samninganefndir sem skröfuðu á leynilegum fundum uns komin var flókin niðurstaða sem allir gætu sætt sig við…nema Íslendingar. Egías Aþenukonungur fékk að kenna á þessu en honum sárnaði þegar Androgeos, sonur Mínósar Krítarkonungs, vann alla Aþeninga í fjölþrautakeppni sem haldin var í borginni. Þetta var vel gert hjá þér, prinsi, en viltu ekki prófa að etja kappi við Maraþon-nautið?" sagði konungurinn í hefndarhugleiðingum og Androgeos var varla búinn að fallast á það þegar hann var kominn með hornið á Maraþon-nautinu í gegnum sig. Mínós konungur í Krít lét engan eiga neitt inni hjá sér, sennilega vegna þess að hann átti ekki krítarkort, svo hann sagði Aþeningum stríð á hendur og gjörsigraði þá. Ekki lét hann þar við sitja heldur setti hann skatt á Aþeninga. Hann var þannig að hvert ár urðu þeir að láta af sjö piltum og sjö stúlkum sem fara myndu í völundarhúsið í Krít þar sem Mínótárus bjó og át allt sem að kjafti kom. Dedælus hafði hannað völundarhúsið örugglega með svipuðum hætti og snillingarnir okkar hönnuðu Icesave. Að minnsta kosti var engin undankomuleið ef farið var inn. Mínótárus var í mannslíkama en með nautshöfuð. Því fylgja óneitanlega nokkrir útlitsgallar svo Mínos ákvað að geyma hann í völundarhúsinu þar sem hann gæti gætt sér á Aþeningum í stað þess að hafa hann með allt á hornum sér í höllinni. Þessi hefndarskattur Mínósar kann að hljóma villimannslegur en hefði ég verið í samninganefndinni hans Svavars þá hefði ég haft hann til hliðsjónar. Ég hefði reyndar aldrei tímt að sjá af sjö íslenskum stúlkum en það hefði vel komið til greina að senda sjö unga menn inn í rústirnar af Landsbankanum þar sem innstæðueigendur gætu beitt þá bolabrögðum. Ég hefði reynt að setja það sem skilyrði að þeir þyrftu ekki að vera svo ungir að árum heldur væri nóg að þeir hefðu sýnt af sér dýrkeyptan ungæðishátt. Ég myndi meira að segja lofa Bretunum að þeir þyrftu ekki að borga farið undir þessa mennsku skattgreiðslu. Þessir sjömenningar eru hvort sem er enn þá, að ég held, flestir búsettir í dýrari hverfum Lundúnaborgar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jón Sigurður Eyjólfsson Mest lesið Inngilding – nýyrði sem enginn skilur? Miriam Petra Ómarsdóttir Awad Skoðun Kæru smiðir, hárgreiðslufólk og píparar! Víðir Reynisson Skoðun Vantar fleiri lyftara í heilbrigðiskerfið? Ragna Sigurðardóttir Skoðun Að sætta sig við brot á samkomulagi eða ekki Jón Ágúst Eyjólfsson Skoðun Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun Vilja miklu stærra bákn Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Geðheilbrigðismál og landsbyggðin Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun Er píparinn þinn skattsvikari? Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Kosningar og ,ehf gatið‘ Róbert Farestveit Skoðun Kæra unga móðir Jóna Þórey Pétursdóttir Skoðun
Í Grikklandi hinu forna voru eftirmál ósigra býsna hörð en að sama skapi skýr. Þá voru ekki settar saman samninganefndir sem skröfuðu á leynilegum fundum uns komin var flókin niðurstaða sem allir gætu sætt sig við…nema Íslendingar. Egías Aþenukonungur fékk að kenna á þessu en honum sárnaði þegar Androgeos, sonur Mínósar Krítarkonungs, vann alla Aþeninga í fjölþrautakeppni sem haldin var í borginni. Þetta var vel gert hjá þér, prinsi, en viltu ekki prófa að etja kappi við Maraþon-nautið?" sagði konungurinn í hefndarhugleiðingum og Androgeos var varla búinn að fallast á það þegar hann var kominn með hornið á Maraþon-nautinu í gegnum sig. Mínós konungur í Krít lét engan eiga neitt inni hjá sér, sennilega vegna þess að hann átti ekki krítarkort, svo hann sagði Aþeningum stríð á hendur og gjörsigraði þá. Ekki lét hann þar við sitja heldur setti hann skatt á Aþeninga. Hann var þannig að hvert ár urðu þeir að láta af sjö piltum og sjö stúlkum sem fara myndu í völundarhúsið í Krít þar sem Mínótárus bjó og át allt sem að kjafti kom. Dedælus hafði hannað völundarhúsið örugglega með svipuðum hætti og snillingarnir okkar hönnuðu Icesave. Að minnsta kosti var engin undankomuleið ef farið var inn. Mínótárus var í mannslíkama en með nautshöfuð. Því fylgja óneitanlega nokkrir útlitsgallar svo Mínos ákvað að geyma hann í völundarhúsinu þar sem hann gæti gætt sér á Aþeningum í stað þess að hafa hann með allt á hornum sér í höllinni. Þessi hefndarskattur Mínósar kann að hljóma villimannslegur en hefði ég verið í samninganefndinni hans Svavars þá hefði ég haft hann til hliðsjónar. Ég hefði reyndar aldrei tímt að sjá af sjö íslenskum stúlkum en það hefði vel komið til greina að senda sjö unga menn inn í rústirnar af Landsbankanum þar sem innstæðueigendur gætu beitt þá bolabrögðum. Ég hefði reynt að setja það sem skilyrði að þeir þyrftu ekki að vera svo ungir að árum heldur væri nóg að þeir hefðu sýnt af sér dýrkeyptan ungæðishátt. Ég myndi meira að segja lofa Bretunum að þeir þyrftu ekki að borga farið undir þessa mennsku skattgreiðslu. Þessir sjömenningar eru hvort sem er enn þá, að ég held, flestir búsettir í dýrari hverfum Lundúnaborgar.
Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun
Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun