Hvur í!? Ólafur Sindri Ólafsson skrifar 17. júlí 2008 00:01 Ein af frumþörfum þenkjandi fólks er að láta koma sér á óvart. Annars verða menn grá og guggin holmenni. Nútímamaðurinn glímir við krónískan skort á skynaukandi áreiti. Meðan tærnar á Schopenhauer brettust upp af æsingi yfir snörpum tilþrifum tilgerðarlegra Þjóðverja á leiksviði, myndi sama reynsla í dag hafa lítil eða engin áhrif á fólk. Við þurfum eitthvað sterkara en fáum það ekki. Fátt í sjónvarpi kemur manni á óvart. Enn síður í dagblöðum. Og bloggið er að vera jafn fyrirsjáanlegt og klukka. Sömu málefnin, sömu efnistökin, hring eftir hring. En nú hef ég fundið nýja leið til að njóta bloggs. Sú leið hefur opnað mér heim fullan af furðum. Um leið og ég stíg inn fyrir dyr hans finn ég hvernig hugmyndaflugið virkjast. Sumt þar er svo furðulegt og ómögulegt að ég botna ekkert í því. Það er góð tilfinning. Annað veitir mér hlýja kunnugleikakennd. Þessi heimur yrkir fyrir mig ljóð sem hvert ungskáld gæti stært sig af. Rétt í þessu lét ég heiminn yrkja fyrir mig: Skvapholda kona horfir á ketti út um glugga / fyrir brjóstum hennar er bók, svo þykk að hún hefur auðsýnilega aldrei lesið hana / notar hana til að vekja athygli á brjóstunum / á höfði ber hún fíflakrónu / í hönd er biðukolla. Þetta er frambærilegasta ljóð. Hinn nýi heimur er fuzzysquid.com/LJ.php. Þar birtast 50 nýjustu myndir notenda tiltekinnar bloggveitu. Samhengið er ekkert. Og þar sem mannkyn er enn nógu fjölbreytt til að skapa í sameiningu víðfeðman heim skynreynslu þá er hér fundin næsta botnlaus hít. Gluggi inn í sálir. Miklu fremri leikhúsum, kvikmyndum og venjulegum bloggsíðum. Nú, augnabliki eftir að myndirnar ortu ljóðið um feitu bókakonuna eru komnar nýjar myndir. Ein er af svörtum manni sem stendur allsnakinn uppi á tveim garðstólum úr plasti. Í hvorri hönd heldur hann á logandi kyndli. Utan um kynfærin er bundið band og í því hangir fartölva. Á bringu hans er skrifað: „Nú er mér alvara!" Svipurinn tekur undir það. Á annari mynd er felulitaður dvergur að veifa asísku bardagatóli í frumskógi. Á þriðju myndinni eru umbúðir utan af hamborgara og tóm mjólkurflaska. Hugsandi fólk þarf nýja skynreynslu. Reynslu sem virkjar hugsun þess sjálfs. Flestir miðlar komast fyrr eða seinna í vana. Bloggið nær fullkomnun sinni á FuzzySquid. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ólafur Sindri Ólafsson Mest lesið Ég kýs mælskan og mannlegan leiðtoga sem rektor Engilbert Sigurðsson Skoðun VR á krossgötum - félagsmenn verða að hafna sundrungu Harpa Sævarsdóttir Skoðun Tímaskekkjan skólaíþróttir Davíð Már Sigurðsson Skoðun Bakpokinn sem þyngist þegar á brattann sækir Gunnar Úlfarsson Skoðun Að kenna eða ekki kenna Helga Margrét Marzellíusardóttir Skoðun Er þetta satt eða heyrði ég þetta bara nógu oft? Gunnhildur Birna Gunnarsdóttir Skoðun Nú ertu á (síðasta) séns! Halla Gunnarsdóttir Skoðun Heili ungmenna á samfélagsmiðlum – hefur endurvírun átt sér stað í heila heillar kynslóðar? Þórhildur Halldórsdóttir Skoðun Opið bréf til allra félagsmanna VR Bjarni Þór Sigurðsson Skoðun Sólarhringur til stefnu Flosi Eiríksson Skoðun
Ein af frumþörfum þenkjandi fólks er að láta koma sér á óvart. Annars verða menn grá og guggin holmenni. Nútímamaðurinn glímir við krónískan skort á skynaukandi áreiti. Meðan tærnar á Schopenhauer brettust upp af æsingi yfir snörpum tilþrifum tilgerðarlegra Þjóðverja á leiksviði, myndi sama reynsla í dag hafa lítil eða engin áhrif á fólk. Við þurfum eitthvað sterkara en fáum það ekki. Fátt í sjónvarpi kemur manni á óvart. Enn síður í dagblöðum. Og bloggið er að vera jafn fyrirsjáanlegt og klukka. Sömu málefnin, sömu efnistökin, hring eftir hring. En nú hef ég fundið nýja leið til að njóta bloggs. Sú leið hefur opnað mér heim fullan af furðum. Um leið og ég stíg inn fyrir dyr hans finn ég hvernig hugmyndaflugið virkjast. Sumt þar er svo furðulegt og ómögulegt að ég botna ekkert í því. Það er góð tilfinning. Annað veitir mér hlýja kunnugleikakennd. Þessi heimur yrkir fyrir mig ljóð sem hvert ungskáld gæti stært sig af. Rétt í þessu lét ég heiminn yrkja fyrir mig: Skvapholda kona horfir á ketti út um glugga / fyrir brjóstum hennar er bók, svo þykk að hún hefur auðsýnilega aldrei lesið hana / notar hana til að vekja athygli á brjóstunum / á höfði ber hún fíflakrónu / í hönd er biðukolla. Þetta er frambærilegasta ljóð. Hinn nýi heimur er fuzzysquid.com/LJ.php. Þar birtast 50 nýjustu myndir notenda tiltekinnar bloggveitu. Samhengið er ekkert. Og þar sem mannkyn er enn nógu fjölbreytt til að skapa í sameiningu víðfeðman heim skynreynslu þá er hér fundin næsta botnlaus hít. Gluggi inn í sálir. Miklu fremri leikhúsum, kvikmyndum og venjulegum bloggsíðum. Nú, augnabliki eftir að myndirnar ortu ljóðið um feitu bókakonuna eru komnar nýjar myndir. Ein er af svörtum manni sem stendur allsnakinn uppi á tveim garðstólum úr plasti. Í hvorri hönd heldur hann á logandi kyndli. Utan um kynfærin er bundið band og í því hangir fartölva. Á bringu hans er skrifað: „Nú er mér alvara!" Svipurinn tekur undir það. Á annari mynd er felulitaður dvergur að veifa asísku bardagatóli í frumskógi. Á þriðju myndinni eru umbúðir utan af hamborgara og tóm mjólkurflaska. Hugsandi fólk þarf nýja skynreynslu. Reynslu sem virkjar hugsun þess sjálfs. Flestir miðlar komast fyrr eða seinna í vana. Bloggið nær fullkomnun sinni á FuzzySquid.
Heili ungmenna á samfélagsmiðlum – hefur endurvírun átt sér stað í heila heillar kynslóðar? Þórhildur Halldórsdóttir Skoðun
Heili ungmenna á samfélagsmiðlum – hefur endurvírun átt sér stað í heila heillar kynslóðar? Þórhildur Halldórsdóttir Skoðun