Kurteisari en flugfreyjur? 13. ágúst 2007 05:30 Stundum er kvartað undan því að fréttaflutningur sé mestmegnis ómarkviss samtíningur ónákvæmra upplýsinga sem liggja á lausu eða einhver hefur hagsmuni af að koma á framfæri. Þar í móti kemur að engin stétt að flugfreyjum meðtöldum er kurteisari og tillitssamari en íslenskir blaðamenn - og er þá átt við samskipti þeirra við þá sem hafa töglin og hagldirnar í því samfélagi sem þeir eiga að gaumgæfa. Þar sem prentfrelsi ríkir hefur það viðhorf víða rutt sér til rúms að fréttir séu fyrst og fremst til afþreyingar og því sé fráleitt að hneyksla eða styggja volduga markaðsaðila. Þetta bendir til þess að því meira frelsi sem menn búa við þeim mun minni áhuga hafi þeir á að notfæra sér það. Íslenskur blaðamaður sem segðist vera reiðubúinn að fórna lífi sínu fyrir frelsið væri í besta falli grunaður um að vera við skál. SVO virðist því sem lögmál um framboð og eftirspurn gildi um frelsið. Því meira framboð, þeim mun minna virði. Það er fréttnæmt að ríkisvaldið njósni um líf fólks í ófrjálsum ríkjum en litið á það sem eðlilegan hluta af frelsinu í lýðræðisríkjum að einkaaðilar safni upplýsingum um hegðan og venjur fólks, til dæmis með því að krefja þá um kennitölu sem kaupa pitsusneið, rafmagnstannbursta eða bankaþjónustu. ÚR því að frelsið virðist lúta viðskiptalögmálum er eðlilegt að maður spyrji hvort önnur lögmál gildi um það líka. Á það til dæmis við um frelsið sem gildir um svo margt annað - að það sem ekki er notað er tekið frá manni? „Use it or loose it" er það kallað á ensku. FRELSI getur kostað miklar fórnir. Frá 1. jan. árið 1992 til 28. júní á þessu ári týndu samtals 636 blaðamenn lífi vegna þess að þeir ræktu þá frelsisskyldu blaðamannsins að leita óttalaust að mikilvægum upplýsingum og koma þeim á framfæri. Um þriðjungur þeirra féll á vígvöllum, hinir voru drepnir af spillingaröflum í stjórnmálum eða viðskiptum. EINHVERRA hluta vegna kom þetta upp í hugann núna áðan þegar ég las þá frétt í stórum fjölmiðli að roskinn skákmeistari hefði sofnað á kvikmyndasýningu í Keflavík. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þráinn Bertelsson Mest lesið Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir Skoðun
Stundum er kvartað undan því að fréttaflutningur sé mestmegnis ómarkviss samtíningur ónákvæmra upplýsinga sem liggja á lausu eða einhver hefur hagsmuni af að koma á framfæri. Þar í móti kemur að engin stétt að flugfreyjum meðtöldum er kurteisari og tillitssamari en íslenskir blaðamenn - og er þá átt við samskipti þeirra við þá sem hafa töglin og hagldirnar í því samfélagi sem þeir eiga að gaumgæfa. Þar sem prentfrelsi ríkir hefur það viðhorf víða rutt sér til rúms að fréttir séu fyrst og fremst til afþreyingar og því sé fráleitt að hneyksla eða styggja volduga markaðsaðila. Þetta bendir til þess að því meira frelsi sem menn búa við þeim mun minni áhuga hafi þeir á að notfæra sér það. Íslenskur blaðamaður sem segðist vera reiðubúinn að fórna lífi sínu fyrir frelsið væri í besta falli grunaður um að vera við skál. SVO virðist því sem lögmál um framboð og eftirspurn gildi um frelsið. Því meira framboð, þeim mun minna virði. Það er fréttnæmt að ríkisvaldið njósni um líf fólks í ófrjálsum ríkjum en litið á það sem eðlilegan hluta af frelsinu í lýðræðisríkjum að einkaaðilar safni upplýsingum um hegðan og venjur fólks, til dæmis með því að krefja þá um kennitölu sem kaupa pitsusneið, rafmagnstannbursta eða bankaþjónustu. ÚR því að frelsið virðist lúta viðskiptalögmálum er eðlilegt að maður spyrji hvort önnur lögmál gildi um það líka. Á það til dæmis við um frelsið sem gildir um svo margt annað - að það sem ekki er notað er tekið frá manni? „Use it or loose it" er það kallað á ensku. FRELSI getur kostað miklar fórnir. Frá 1. jan. árið 1992 til 28. júní á þessu ári týndu samtals 636 blaðamenn lífi vegna þess að þeir ræktu þá frelsisskyldu blaðamannsins að leita óttalaust að mikilvægum upplýsingum og koma þeim á framfæri. Um þriðjungur þeirra féll á vígvöllum, hinir voru drepnir af spillingaröflum í stjórnmálum eða viðskiptum. EINHVERRA hluta vegna kom þetta upp í hugann núna áðan þegar ég las þá frétt í stórum fjölmiðli að roskinn skákmeistari hefði sofnað á kvikmyndasýningu í Keflavík.
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun
Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun
Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun