Saddam hengdur, dapurt líf pólitíkusa, góður tími, Kryddsíld 30. desember 2006 21:24 Jónas Kristjánsson vitnaði um daginn í bókina The March of Folly eftir Barböru Tuchman. Mér hefur líka oft verið hugsað til þessarar bókar undanfarna mánuði og ekki síst í dag eftir aftöku Saddams Husseins. Tuchman skrifaði um hvernig heimska leiddi til glötunar í mörgum frægum styrjöldum fortíðarinnar, allt frá Trjóju til Víetnam. Heimskan ríður heldur ekki við einteyming í Írak. Öllu siðmenntuðu fólki býður við aftökunni og myndum af henni sem eru sýndar aftur og aftur í sjónvörpum heimsins - þessu litla herbergi, úlpuklæddum mönnum með lambúshettur sem hengja einræðisherrann gamla. Þetta var ömurlegt sjónarspil. Þeir hreykja sér kannski hátt yfir þessu í Washington. Samkvæmt kokkabók Bush eru dauðarefsingar allra meina bót. Þar hefur líka verið eindregin tilhneiging til að persónugera stríðið með sífelldu tali um Saddam. Það var reynt að kenna honum um 11/9 og honum var jafnvel líkt við Hitler. Samt var hann sérstakur vinur Bandaríkjanna fram til 1990 - á tímanum þegar hann framdi sína verstu glæpi. Kannski vildu Bandaríkjamenn ekki að hann fengi að lifa til að segja alla sólarsöguna. --- --- --- All political lives end in failure var haft eftir breska íhaldsmanninum Enoch Powell. Mér varð hugsað til þessara orða þegar ég las viðtalið við Davíð Oddsson í Nordisk Tidskrift - kaflann þar sem hann talar um fátæktina, dylgjurnar, rógburðinn og svívirðingarnar sem stjórnmálamenn sitja undir. Jú, kann að vera að öll líf í pólitík endi beiskju, en ég vissi ekki að þau enduðu líka í fátækt. Það dugir líklega ekki til að ráðherrar hafa næstum milljón á mánuði og bestu lífeyriskjör á byggðu bóli. --- --- --- Tíminn milli jóla og nýárs er ferlega góður. Það er slaki í þjóðfélaginu, maður þarf eiginlega ekki að gera neitt. Best að njóta þess, svo koma áramótin með sinni vitleysu og þá nýtt ár, nánast eins og reiðarslag. Fyrstu dagar ársins eru mjög einkennilegir, þá er eins og allir séu í losti. --- --- --- Ég verð í Kryddsíldinni á morgun ásamt Sigmundi Erni og formönnum flokkanna. Það er talið að þetta sé í sautjánda sinn sem þátturinn er sendur út. Kryddsíldin hefst klukkan tvö og er send út frá Hótel Borg eins og endranær. Jón Sigurðsson er nýliði í þættinum, en það er athyglisvert að einungis tveir þátttakendanna voru þarna í hittifyrra, Steingrímur J. Sigfússon og Guðjón Arnar Kristjánsson. Þrír nýjir formenn munu leiða flokka í kosningunum í vor, Ingibjörg Sólrún, Geir Haarde og Jón. Ég á von á að þessi þáttur verði skemmtilegur, enda af nógu að taka: Stóriðja, Saddam, innflytjendur, okurvextir, krónan, misskipting, skattalækkanir, kosningar, stjórnarmyndanir svo fátt eitt sé nefnt. --- --- --- Nefni svo að nokkurs konar áramótauppgjör mitt birtist í nýjasta hefti tímaritsins Ísafoldar. Ekki aðgengilegt á netinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Pistlar Silfur Egils Skoðanir Mest lesið Braggablús Ölmu Eyþór Kristleifsson Skoðun Heilbrigðiskerfi framtíðarinnar Victor Guðmundsson Skoðun Kosningabaráttan er kostuð af þér Ragnar Sigurður Kristjánsson Skoðun Af hverju ætti ég að standa með kennurum? Stefán Birgir Jóhannesson Skoðun Er „woke-ismi“ genginn of langt? Tanja Mjöll Ísfjörð Magnúsdóttir Skoðun Helvítis Píratarnir Unnar Þór Sæmundsson Skoðun Vók er vont – frambjóðandi XL kærður til lögreglu Kári Allansson Skoðun Ráðherrann Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Veldu Viðreisn Katrín Sigríður J Steingrímsdóttir Skoðun Dýrkeypt jólagjöf Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun
Jónas Kristjánsson vitnaði um daginn í bókina The March of Folly eftir Barböru Tuchman. Mér hefur líka oft verið hugsað til þessarar bókar undanfarna mánuði og ekki síst í dag eftir aftöku Saddams Husseins. Tuchman skrifaði um hvernig heimska leiddi til glötunar í mörgum frægum styrjöldum fortíðarinnar, allt frá Trjóju til Víetnam. Heimskan ríður heldur ekki við einteyming í Írak. Öllu siðmenntuðu fólki býður við aftökunni og myndum af henni sem eru sýndar aftur og aftur í sjónvörpum heimsins - þessu litla herbergi, úlpuklæddum mönnum með lambúshettur sem hengja einræðisherrann gamla. Þetta var ömurlegt sjónarspil. Þeir hreykja sér kannski hátt yfir þessu í Washington. Samkvæmt kokkabók Bush eru dauðarefsingar allra meina bót. Þar hefur líka verið eindregin tilhneiging til að persónugera stríðið með sífelldu tali um Saddam. Það var reynt að kenna honum um 11/9 og honum var jafnvel líkt við Hitler. Samt var hann sérstakur vinur Bandaríkjanna fram til 1990 - á tímanum þegar hann framdi sína verstu glæpi. Kannski vildu Bandaríkjamenn ekki að hann fengi að lifa til að segja alla sólarsöguna. --- --- --- All political lives end in failure var haft eftir breska íhaldsmanninum Enoch Powell. Mér varð hugsað til þessara orða þegar ég las viðtalið við Davíð Oddsson í Nordisk Tidskrift - kaflann þar sem hann talar um fátæktina, dylgjurnar, rógburðinn og svívirðingarnar sem stjórnmálamenn sitja undir. Jú, kann að vera að öll líf í pólitík endi beiskju, en ég vissi ekki að þau enduðu líka í fátækt. Það dugir líklega ekki til að ráðherrar hafa næstum milljón á mánuði og bestu lífeyriskjör á byggðu bóli. --- --- --- Tíminn milli jóla og nýárs er ferlega góður. Það er slaki í þjóðfélaginu, maður þarf eiginlega ekki að gera neitt. Best að njóta þess, svo koma áramótin með sinni vitleysu og þá nýtt ár, nánast eins og reiðarslag. Fyrstu dagar ársins eru mjög einkennilegir, þá er eins og allir séu í losti. --- --- --- Ég verð í Kryddsíldinni á morgun ásamt Sigmundi Erni og formönnum flokkanna. Það er talið að þetta sé í sautjánda sinn sem þátturinn er sendur út. Kryddsíldin hefst klukkan tvö og er send út frá Hótel Borg eins og endranær. Jón Sigurðsson er nýliði í þættinum, en það er athyglisvert að einungis tveir þátttakendanna voru þarna í hittifyrra, Steingrímur J. Sigfússon og Guðjón Arnar Kristjánsson. Þrír nýjir formenn munu leiða flokka í kosningunum í vor, Ingibjörg Sólrún, Geir Haarde og Jón. Ég á von á að þessi þáttur verði skemmtilegur, enda af nógu að taka: Stóriðja, Saddam, innflytjendur, okurvextir, krónan, misskipting, skattalækkanir, kosningar, stjórnarmyndanir svo fátt eitt sé nefnt. --- --- --- Nefni svo að nokkurs konar áramótauppgjör mitt birtist í nýjasta hefti tímaritsins Ísafoldar. Ekki aðgengilegt á netinu.