Olíufyrirtækin vissu Guðni Freyr Öfjörð skrifar 24. september 2025 09:33 Hlutverk stórra olíufyrirtækja í að bæla niður vísindalega vitneskju í þágu fjárhagslegs ávinnings er löngu orðið augljóst. Exxon, Shell og fleiri létu sína eigin vísindamenn kortleggja loftslagsáhrifin strax á áttunda og níunda áratugnum. Niðurstöðurnar voru skýrar: áframhaldandi brennsla jarðefnaeldsneytis myndi valda hættulegum breytingum á loftslagi jarðar. En í stað þess að bregðast við ákváðu fyrirtækin að fela gögnin, ráða lobbíista og fjármagna „vísindamenn“ til að sá efa og blekkja almenning. Þetta var ekki vanþekking, þetta var meðvituð stefna til að verja hagnaðinn, sama hvað það kostaði samfélagið. Þetta sýnir að vandinn var aldrei skortur á vitneskju heldur að hagsmunir voru settir ofar sameiginlegri velferð. Rannsóknir sýna að spár Exxon frá 1980 voru sláandi nákvæmar um það sem við sjáum gerast núna. Shell hafði sömu vitneskju: Árið 1988 gaf fyrirtækið út skýrslu sem varaði við hættulegum afleiðingum, en hélt engu að síður áfram að tefja aðgerðir. Það er ótrúlegt að á sama tíma og skjöl sýna svart á hvítu að olíufyrirtækin vissu og lugu til að verja hagnað sinn skuli íslenskir stjórnmálamenn enn krefjast olíuleitar. Miðflokkurinn tala eins og við séum enn á níunda áratugnum, þrátt fyrir að vísindin séu skýrari en nokkru sinni og afleiðingarnar liggi fyrir. Mér finnst lágmark er að almenningur fái að vita sannleikann: olíufyrirtækin vissu þetta. Kannski hafa Miðflokksmenn einfaldlega ekki kynnt sér þessar skýrslur til hlítar. Ég hvet þau eindregið til þess því vonandi myndi það breyta því hvernig þau tala um loftslagsmál. Golfstraumurinn í hættu Þessar meðvituðu ákvarðanir stórfyrirtækja höfðu ekki aðeins almenn áhrif á loftslagið heldur nú þegar beinar afleiðingar fyrir okkur hér á norðurslóðum. Vísindamenn vara nú við að Atlantshafsstraumurinn (AMOC), sem knýr Golfstrauminn og heldur Íslandi hlýju, geti veikst eða hreinlega hrunið jafnvel á okkar líftíma. Slíkt myndi umturna loftslagi norðurhvels: snögg kólnun hér, þurrkar og hungur annars staðar, sjávarstöðuhækkun við austurströnd Bandaríkjanna og mikinn fólksflótta. Með öðrum orðum: Golfstraumurinn er forsenda þess að við getum yfirhöfuð búið hér á landi. Atburðurinn (e. The Event) Ef loftslagsbreytingar væru blekking (e. hoax), af hverju eru þá milljarðamæringar að undirbúa sig? Bandaríski rithöfundurinn Douglas Rushkoff lýsir í breska fjölmiðlinum The Guardian fundi með milljarðamæringum sem vildu ræða hvernig þeir gætu undirbúið sig fyrir hrun samfélagsins, til dæmis vegna loftslagsbreytinga. Þeir spurðu hann ekki hvernig mætti bjarga heiminum heldur hvernig þeir gætu sjálfir lifað af. Þeir ræddu hvort væri best að byggja skjól í Nýja-Sjálandi, hvernig tryggja mætti sjálfbær matvæli og jafnvel hvernig halda mætti einkaher sínum trúum eftir að peningarnir hefðu misst gildi. Rushkoff bendir á að Atburðurinn (e. The Event) standi ekki bara fyrir eina vá heldur mögulegt hrun samfélagsins eins og við þekkjum það: loftslagsbreytingar, veiking Golfstraumsins, hitabylgjur, flóð og uppskerubrestir, farsóttir, kjarnorkustríð eða samfélagslegt hrun. Í stuttu máli: Þeir eru ekki að spá í hvernig við björgum heiminum saman heldur hvernig þeir geti lokað sig af og lifað af þegar allt hrynur í kringum þá. Hverjir hagnast á menningastríði? „Í Bretlandi tók Nigel Farage við milljónum frá olíu- og gasfyrirtækjum. Í aðdraganda Brexit seldi hann síðan almenningi ‘frelsi’ og ‘fullveldi’.Í reynd var markmiðið að losa auðuga bakhjarla undan regluverki ESB sem verndaði launafólk, neytendur og umhverfið. Í Brasilíu gerði Jair Bolsonaro lítið úr loftslagsvandanum, veikti vernd Amazon og beitti þjóðernishyggju til að hylja hagsmuni stórfyrirtækja. Í Bandaríkjunum dró Donald Trump landið úr Parísarsamkomulaginu, setti olíulobbíista í valdastöður og vann markvisst að því að styrkja jarðefnaeldsneytisgeirann. Og þetta heldur áfram. Rannsókn David Suzuki Foundation leiðir í ljós að stór olíu- og gasfyrirtæki standa leynilega að baki „anti-woke“ hreyfingum í Bandaríkjunum. Þetta er hluti af víðtækari stefnu þeirra að nota menningarstríð sem vopn til að draga athyglina frá loftslagsvandanum og koma í veg fyrir aðgerðir gegn loftslagsbreytingum Á meðan við rífumst innbyrðis um „woke“, kynjaumræðu og innflytjendur, liggja raunverulegu hagsmunirnir á bak við tjöldin: gróði af jarðefnaeldsneyti og baráttan gegn umhverfisregluverki. Kjarni þessa menningarstríðs er að beina athyglinni og reiðinni frá þeim sem bera raunverulega ábyrgð yfir á minnihlutahópa og láta okkur berjast innbyrðis, á meðan peningar og völd safnast á fáar hendur. Meginreglan er alltaf sú sama: Látið fólkið berjast innbyrðis svo það sameinist aldrei gegn þér. Höfundur er áhugamaður um samfèlagsmál. Heimildir og áhugaverðar umfjallarnir https://www.climatefiles.com/shell/1988-shell-report-greenhouse/ The super-rich ‘preppers’ planning to save themselves from the apocalypse Richest 1% account for more carbon emissions than poorest 66%, report says Big Oil secretly sponsors anti-woke movement What fossil fuel companies knew and when they knew it Íslenski draumurinn eða martröðin How dark money fuels climate denialism The Populist Revolt Against Climate Policy Exposing Reform’s Oil Ties Significantly Reduces Party Support, New Research Finds Who’s funding Reform and why? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Guðni Freyr Öfjörð Mest lesið Ég er ekki hættuleg – ég er veik Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun Að henda bókum í börn Hildur Ýr Ísberg Skoðun Tími til að endurhugsa hagvöxt! Dóra Guðrún Guðmundsdóttir,Soffia S. Sigurgeisdóttir,Elva Rakel Jónsdóttir Skoðun Ljósið – samtök úti í bæ Jens Garðar Helgason Skoðun Jafnréttisbærinn Hafnarfjörður – nema þegar þú ert þolandi Ingibjörg Gróa Gunnarsdóttir Skoðun Á hvaða vegferð er heilbrigðisráðherra? Kjartan Helgi Ólafsson Skoðun Lífsbjörg okkar er í veði Hanna Katrín Friðriksson Skoðun Þögnin í háskólanum Þórdís Hólm Filipsdóttir Skoðun Vita bændur ekki hvað bændum er fyrir bestu? Trausti Hjálmarsson Skoðun Um meint hlutleysi Kína í Úkraínustríðinu Erlingur Erlingsson Skoðun Skoðun Skoðun Við þurfum að tala um Heiðmörk Guðmundur Hörður Guðmundsson skrifar Skoðun Aðild Íslands að ESB: Vegvísir til velsældar? Gunnar Pálsson skrifar Skoðun Misnotkun á velferðarkerfinu: Áhyggjur vegna nýbúa og kerfisglufa Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Ávinningur fyrri ára í hættu Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Gefum í – því unglingarnir okkar eiga það skilið skrifar Skoðun Það er munur á veðmálum og veðmálum Auður Inga Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Er hægt að bíða lengur? Björg Baldursdóttir skrifar Skoðun Tími til að fagna, minna á og hvetja áfram – 50 ár frá Kvennaverkfallinu Ólöf Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Jafnréttisbærinn Hafnarfjörður – nema þegar þú ert þolandi Ingibjörg Gróa Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Um meint hlutleysi Kína í Úkraínustríðinu Erlingur Erlingsson skrifar Skoðun Ljósið – samtök úti í bæ Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Af lokuðum búsetuúrræðum og sérlausnum í flugi Þorgerður M Þorbjarnardóttir,Halldór Reynisson skrifar Skoðun Á hvaða vegferð er heilbrigðisráðherra? Kjartan Helgi Ólafsson skrifar Skoðun VR-félagar, ykkar er valið! Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Laufey og brúin milli kynslóðanna Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Árangur skólanna, hvað veist þú um hann? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Ég er ekki hættuleg – ég er veik Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Kartöflurnar eru of dýrar til að kasta í veiðiþjófa Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Þögnin í háskólanum Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Neyðarkall frá Gaza: Svona getur þú hjálpað skrifar Skoðun Tími til að endurhugsa hagvöxt! Dóra Guðrún Guðmundsdóttir,Soffia S. Sigurgeisdóttir,Elva Rakel Jónsdóttir skrifar Skoðun Hvíti stafur menningarinnar Sigþór U. Hallfreðsson skrifar Skoðun Hafnarfjörður er leiðandi í jafnréttismálum Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Aðferðarfræði til að auka áfallaþol þjóða Böðvar Tómasson skrifar Skoðun Mótum framtíðina saman Magnús Þór Jónsson skrifar Skoðun Hvernig borgarfulltrúar verðmeta tímann þinn Ragnhildur Alda Vilhjálmsdóttir skrifar Skoðun Lífsbjörg okkar er í veði Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Að henda bókum í börn Hildur Ýr Ísberg skrifar Skoðun Vita bændur ekki hvað bændum er fyrir bestu? Trausti Hjálmarsson skrifar Skoðun Ein stærð passar ekki fyrir öll Sigrún Birgisdóttir ,Þóra Leósdóttir skrifar Sjá meira
Hlutverk stórra olíufyrirtækja í að bæla niður vísindalega vitneskju í þágu fjárhagslegs ávinnings er löngu orðið augljóst. Exxon, Shell og fleiri létu sína eigin vísindamenn kortleggja loftslagsáhrifin strax á áttunda og níunda áratugnum. Niðurstöðurnar voru skýrar: áframhaldandi brennsla jarðefnaeldsneytis myndi valda hættulegum breytingum á loftslagi jarðar. En í stað þess að bregðast við ákváðu fyrirtækin að fela gögnin, ráða lobbíista og fjármagna „vísindamenn“ til að sá efa og blekkja almenning. Þetta var ekki vanþekking, þetta var meðvituð stefna til að verja hagnaðinn, sama hvað það kostaði samfélagið. Þetta sýnir að vandinn var aldrei skortur á vitneskju heldur að hagsmunir voru settir ofar sameiginlegri velferð. Rannsóknir sýna að spár Exxon frá 1980 voru sláandi nákvæmar um það sem við sjáum gerast núna. Shell hafði sömu vitneskju: Árið 1988 gaf fyrirtækið út skýrslu sem varaði við hættulegum afleiðingum, en hélt engu að síður áfram að tefja aðgerðir. Það er ótrúlegt að á sama tíma og skjöl sýna svart á hvítu að olíufyrirtækin vissu og lugu til að verja hagnað sinn skuli íslenskir stjórnmálamenn enn krefjast olíuleitar. Miðflokkurinn tala eins og við séum enn á níunda áratugnum, þrátt fyrir að vísindin séu skýrari en nokkru sinni og afleiðingarnar liggi fyrir. Mér finnst lágmark er að almenningur fái að vita sannleikann: olíufyrirtækin vissu þetta. Kannski hafa Miðflokksmenn einfaldlega ekki kynnt sér þessar skýrslur til hlítar. Ég hvet þau eindregið til þess því vonandi myndi það breyta því hvernig þau tala um loftslagsmál. Golfstraumurinn í hættu Þessar meðvituðu ákvarðanir stórfyrirtækja höfðu ekki aðeins almenn áhrif á loftslagið heldur nú þegar beinar afleiðingar fyrir okkur hér á norðurslóðum. Vísindamenn vara nú við að Atlantshafsstraumurinn (AMOC), sem knýr Golfstrauminn og heldur Íslandi hlýju, geti veikst eða hreinlega hrunið jafnvel á okkar líftíma. Slíkt myndi umturna loftslagi norðurhvels: snögg kólnun hér, þurrkar og hungur annars staðar, sjávarstöðuhækkun við austurströnd Bandaríkjanna og mikinn fólksflótta. Með öðrum orðum: Golfstraumurinn er forsenda þess að við getum yfirhöfuð búið hér á landi. Atburðurinn (e. The Event) Ef loftslagsbreytingar væru blekking (e. hoax), af hverju eru þá milljarðamæringar að undirbúa sig? Bandaríski rithöfundurinn Douglas Rushkoff lýsir í breska fjölmiðlinum The Guardian fundi með milljarðamæringum sem vildu ræða hvernig þeir gætu undirbúið sig fyrir hrun samfélagsins, til dæmis vegna loftslagsbreytinga. Þeir spurðu hann ekki hvernig mætti bjarga heiminum heldur hvernig þeir gætu sjálfir lifað af. Þeir ræddu hvort væri best að byggja skjól í Nýja-Sjálandi, hvernig tryggja mætti sjálfbær matvæli og jafnvel hvernig halda mætti einkaher sínum trúum eftir að peningarnir hefðu misst gildi. Rushkoff bendir á að Atburðurinn (e. The Event) standi ekki bara fyrir eina vá heldur mögulegt hrun samfélagsins eins og við þekkjum það: loftslagsbreytingar, veiking Golfstraumsins, hitabylgjur, flóð og uppskerubrestir, farsóttir, kjarnorkustríð eða samfélagslegt hrun. Í stuttu máli: Þeir eru ekki að spá í hvernig við björgum heiminum saman heldur hvernig þeir geti lokað sig af og lifað af þegar allt hrynur í kringum þá. Hverjir hagnast á menningastríði? „Í Bretlandi tók Nigel Farage við milljónum frá olíu- og gasfyrirtækjum. Í aðdraganda Brexit seldi hann síðan almenningi ‘frelsi’ og ‘fullveldi’.Í reynd var markmiðið að losa auðuga bakhjarla undan regluverki ESB sem verndaði launafólk, neytendur og umhverfið. Í Brasilíu gerði Jair Bolsonaro lítið úr loftslagsvandanum, veikti vernd Amazon og beitti þjóðernishyggju til að hylja hagsmuni stórfyrirtækja. Í Bandaríkjunum dró Donald Trump landið úr Parísarsamkomulaginu, setti olíulobbíista í valdastöður og vann markvisst að því að styrkja jarðefnaeldsneytisgeirann. Og þetta heldur áfram. Rannsókn David Suzuki Foundation leiðir í ljós að stór olíu- og gasfyrirtæki standa leynilega að baki „anti-woke“ hreyfingum í Bandaríkjunum. Þetta er hluti af víðtækari stefnu þeirra að nota menningarstríð sem vopn til að draga athyglina frá loftslagsvandanum og koma í veg fyrir aðgerðir gegn loftslagsbreytingum Á meðan við rífumst innbyrðis um „woke“, kynjaumræðu og innflytjendur, liggja raunverulegu hagsmunirnir á bak við tjöldin: gróði af jarðefnaeldsneyti og baráttan gegn umhverfisregluverki. Kjarni þessa menningarstríðs er að beina athyglinni og reiðinni frá þeim sem bera raunverulega ábyrgð yfir á minnihlutahópa og láta okkur berjast innbyrðis, á meðan peningar og völd safnast á fáar hendur. Meginreglan er alltaf sú sama: Látið fólkið berjast innbyrðis svo það sameinist aldrei gegn þér. Höfundur er áhugamaður um samfèlagsmál. Heimildir og áhugaverðar umfjallarnir https://www.climatefiles.com/shell/1988-shell-report-greenhouse/ The super-rich ‘preppers’ planning to save themselves from the apocalypse Richest 1% account for more carbon emissions than poorest 66%, report says Big Oil secretly sponsors anti-woke movement What fossil fuel companies knew and when they knew it Íslenski draumurinn eða martröðin How dark money fuels climate denialism The Populist Revolt Against Climate Policy Exposing Reform’s Oil Ties Significantly Reduces Party Support, New Research Finds Who’s funding Reform and why?
Tími til að endurhugsa hagvöxt! Dóra Guðrún Guðmundsdóttir,Soffia S. Sigurgeisdóttir,Elva Rakel Jónsdóttir Skoðun
Skoðun Misnotkun á velferðarkerfinu: Áhyggjur vegna nýbúa og kerfisglufa Eggert Sigurbergsson skrifar
Skoðun Tími til að fagna, minna á og hvetja áfram – 50 ár frá Kvennaverkfallinu Ólöf Kristjánsdóttir skrifar
Skoðun Jafnréttisbærinn Hafnarfjörður – nema þegar þú ert þolandi Ingibjörg Gróa Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Af lokuðum búsetuúrræðum og sérlausnum í flugi Þorgerður M Þorbjarnardóttir,Halldór Reynisson skrifar
Skoðun Tími til að endurhugsa hagvöxt! Dóra Guðrún Guðmundsdóttir,Soffia S. Sigurgeisdóttir,Elva Rakel Jónsdóttir skrifar
Tími til að endurhugsa hagvöxt! Dóra Guðrún Guðmundsdóttir,Soffia S. Sigurgeisdóttir,Elva Rakel Jónsdóttir Skoðun