Söngvakeppni og stríðsglæpir Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar 7. maí 2024 12:30 Í dag hefst söngvakeppni evrópskra sjónvarpsstöðva. Keppnin í ár er pólitískur gjörningur þar sem ríki Evrópu, í gegnum ríkissjónvarpsstöðvar sínar, fylkja liði um stjórnvöld í Ísrael og sýna pólitískan stuðning sinn við þau í verki með söng og dansi. Þá er ég ekki að segja að Ríkisútvarp Íslands eða tónlistarfólkið sem keppir í ár hafi ekki átt annarra kosta völ en að taka þátt. Það var möguleiki, þó auðvitað hefði það ekki verið auðvelt. En, á endanum snýst þetta um ríkisstjórn Íslands og stefnu hennar í utanríkismálum. Keppnin er pólitískur gjörningur. Hvað sá samband evrópskra sjónvarpsstöðva fyrir sér síðastliðið haust þegar það ákvað að standa með Ísrael í gegnum þykkt og þunnt? Hélt fólk að þetta myndi allt saman bara hætta ef það lokaði augunum og horfði í aðra átt? Ég veit það ekki af því að ég skil það ekki. Líklega sá enginn beinlínis fyrir sér að á meðan keppnin færi fram færi milljón manns undir hnífinn en það er samt væntanlega það sem er að fara að gerast í Rafah núna í vikunni. Hér eru nokkur atriði frá síðastliðnu hálfa ári sem íslenska ríkið leggur opinbera blessun sína yfir í kvöld: Aðför að fólki og lífi þeirra sem Alþjóðadómstóllinn í Haag hefur úrskurðað að sé líklega þjóðarmorð. (Ég á í erfiðleikum með að ná utan um frasann „plausible genocide“ á íslensku.) Grimmileg aðför að líflínu Palestínufólks, UNRWA. (Og hér er Ísland ekki bara stuðningsmaður heldur gerandi.) Dráp á 35.000 manns (varlega talið) Að það sé ásættanlegt og eðlilegt að 70% fallinna séu konur og börn. Að hernaður þar sem tala munaðarlausra barna var í febrúar orðin 19.000 sé eðlilegur. Að 75 börn deyji á hverjum degi og 10 börn missi einn eða fleiri útlim. Að manngerðri hungursneyð sé beitt gagnvart 2 milljónum manna. Að fólk sem bíður eftir mat og hjálpargögnum sé myrt. Að starfsmenn hjálparsamtaka séu myrtir. Að eyðilegging húsa sé á við það sem gerðist síðast í seinni heimsstyrjöldinni. Að spítalar séu herteknir og eyðilagðir. Að herinn skilji eftir sig fjöldagrafir með hundruðum illa leikinna líkama á spítölum. Að læknum og hjúkrunarfræðingum sé rænt og þeir myrtir. Að aflimanir fari fram án deyfingar. Að háskólar séu sprengdir í loft upp. Að kennarar og nemendur séu drepnir. Að mörg hundruð ára, stundum þúsund ára, gömlum menningarminjum sé rústað. Að skjalasafn sé sprengt í loft upp. Að bókasöfn séu sprengd í loft upp. Að börn séu skotin í höfuðið. Að fjölmiðlafólk sé skotmark. Að fjölskyldur Hamasliða séu skotmörk. Að fólk sé handtekið án dóms og laga og pyntað í fangelsum, upp að því marki að aflimanir vegna illrar meðferðar séu „routine event“. Að fólk sem heldur á hvítum fánum og leiðir börn sér við hönd sé skotið á færi. Að 6 ára stúlka í bíl fullum af sundurskotnum líkum sé notuð sem tálbeita til að sprengja sjúkrabíl í loft upp, áður en hún er sjálf myrt. Að hvítur fosfór sé notaður í hernaði. (Ef þið vitið ekki hvaða áhrif hvítur fosfór hefur á mannshúð þá tekur enga stund að myndagúgla.) Að fólk sé sprengt í tætlur í tjöldum þegar það á ekki lengur í nein hús að venda. Að hálfnaktir menn á flótta frá kvölurum sínum með hvíta fána séu skotnir á færi. (Þið munið eftir ísraelsku gíslunum? Svo voru allir gíslarnir sem fundust kafnaðir í jarðgöngum og voru líklega líka fórnarlömb ísraelska hersins.) Að ísraelsk stjórnvöld hunsi háværa fjöldahreyfingu innanlands sem vill fá gíslana heim. Að grafið sé undan Sameinuðu þjóðunum og mikilvægum alþjóðalögum og -stofnunum. Nú nenni ég ekki að telja meira upp en þetta er þeir helstu stríðsglæpir sem Ísland tekur virkan þátt í að leyfa að viðgangast. Íslensk stjórnvöld styðja þetta og sá stuðningur er sýndur í verki í kvöld í Söngvakeppni evrópskra sjónvarpsstöðva. Það eina sem við getum gert núna er að horfa ekki. Höfundur hefur áhyggjur af því samfélagi sem hafnar ekki stríðsglæpum og þjóðarmorði. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Átök í Ísrael og Palestínu Eurovision Mest lesið Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir Skoðun Hvað er markaðsverð á fiski? Sverrir Haraldsson Skoðun Feluleikur Þorgerðar Katrínar Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Á uppgjör frá TR að koma eldri borgurum á óvart? Björn Snæbjörnsson Skoðun Við eigum allt. Af hverju finnst okkur samt vanta eitthvað? Valentina Klaas Skoðun Þakkir til starfsfólk Janusar Sigrún Ósk Bergmann Skoðun Hvernig tryggir þú stærstu fjárfestingu lífins? Berglind Halla Elíasdóttir Skoðun Ritunarramminn - verkfæri fyrir kennara! Katrín Ósk Þráinsdóttir Skoðun Borgarlína, barnleysi og bíllaus lífstíll – hentar það Kópavogi? Einar Jóhannes Guðnason Skoðun Nokkur orð um stöðuna Dögg Þrastardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hvað er markaðsverð á fiski? Sverrir Haraldsson skrifar Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar Skoðun Fæðing Ísraels - Líkum misþyrmt BIrgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Við eigum allt. Af hverju finnst okkur samt vanta eitthvað? Valentina Klaas skrifar Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir skrifar Skoðun Tíðaheilbrigði er lykilatriði í jafnrétti kynjanna Berit Mueller skrifar Skoðun Þjóðarmorð – frá orðfræðilegu sjónarmiði Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Borgarlína, barnleysi og bíllaus lífstíll – hentar það Kópavogi? Einar Jóhannes Guðnason skrifar Skoðun Þakkir til starfsfólk Janusar Sigrún Ósk Bergmann skrifar Skoðun Mun gervigreindin senda konur heim? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Frá, frá, frá. Fúsa liggur á Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Nokkur orð um stöðuna Dögg Þrastardóttir skrifar Skoðun Kynbundinn munur í tekjum á efri árum Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun #blessmeta – þriðja grein Guðrún Hrefna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hvernig tryggir þú stærstu fjárfestingu lífins? Berglind Halla Elíasdóttir skrifar Skoðun Ritunarramminn - verkfæri fyrir kennara! Katrín Ósk Þráinsdóttir skrifar Skoðun Hvalveiðar eru ekki mannréttindi. Þetta er atvinnugrein sem hefur mistekist Ed Goodall skrifar Skoðun Feluleikur Þorgerðar Katrínar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Ráðalaus ráðherra Högni Elfar Gylfason skrifar Skoðun Spólum til baka Snævar Ingi Sveinsson skrifar Skoðun Sögulegur dómur Hæstaréttar – staðfestir sjálfstæði Alþingis Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Að vera fatlaður á Íslandi er full vinna Birna Ösp Traustadóttir skrifar Skoðun Sæluríkið Ísland Einar Helgason skrifar Skoðun Áskorun til Alþingis: Tryggið almannahagsmuni - afnemið samkeppnisundanþágu afurðastöðvanna Benedikt S. Benediktsson,Breki Karlsson,Halla Gunnarsdóttir,Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Stormurinn gegn stóðhryssunni Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Kallið þið þetta fjölbreytni? Hermann Borgar Jakobsson skrifar Skoðun Til varnar Eyjafjöllum - og Íslandi öllu Pétur Jónasson skrifar Skoðun Réttlætið sem refsar Jóni Hjálmar Vilhjálmsson skrifar Skoðun Guðmundur Hrafn Arngrímsson er maður sem hefur aldrei rúllað sexum Kristján Blöndal skrifar Skoðun Eitt eilífðar smáblóm með titrandi tár Katrín Matthíasdóttir skrifar Sjá meira
Í dag hefst söngvakeppni evrópskra sjónvarpsstöðva. Keppnin í ár er pólitískur gjörningur þar sem ríki Evrópu, í gegnum ríkissjónvarpsstöðvar sínar, fylkja liði um stjórnvöld í Ísrael og sýna pólitískan stuðning sinn við þau í verki með söng og dansi. Þá er ég ekki að segja að Ríkisútvarp Íslands eða tónlistarfólkið sem keppir í ár hafi ekki átt annarra kosta völ en að taka þátt. Það var möguleiki, þó auðvitað hefði það ekki verið auðvelt. En, á endanum snýst þetta um ríkisstjórn Íslands og stefnu hennar í utanríkismálum. Keppnin er pólitískur gjörningur. Hvað sá samband evrópskra sjónvarpsstöðva fyrir sér síðastliðið haust þegar það ákvað að standa með Ísrael í gegnum þykkt og þunnt? Hélt fólk að þetta myndi allt saman bara hætta ef það lokaði augunum og horfði í aðra átt? Ég veit það ekki af því að ég skil það ekki. Líklega sá enginn beinlínis fyrir sér að á meðan keppnin færi fram færi milljón manns undir hnífinn en það er samt væntanlega það sem er að fara að gerast í Rafah núna í vikunni. Hér eru nokkur atriði frá síðastliðnu hálfa ári sem íslenska ríkið leggur opinbera blessun sína yfir í kvöld: Aðför að fólki og lífi þeirra sem Alþjóðadómstóllinn í Haag hefur úrskurðað að sé líklega þjóðarmorð. (Ég á í erfiðleikum með að ná utan um frasann „plausible genocide“ á íslensku.) Grimmileg aðför að líflínu Palestínufólks, UNRWA. (Og hér er Ísland ekki bara stuðningsmaður heldur gerandi.) Dráp á 35.000 manns (varlega talið) Að það sé ásættanlegt og eðlilegt að 70% fallinna séu konur og börn. Að hernaður þar sem tala munaðarlausra barna var í febrúar orðin 19.000 sé eðlilegur. Að 75 börn deyji á hverjum degi og 10 börn missi einn eða fleiri útlim. Að manngerðri hungursneyð sé beitt gagnvart 2 milljónum manna. Að fólk sem bíður eftir mat og hjálpargögnum sé myrt. Að starfsmenn hjálparsamtaka séu myrtir. Að eyðilegging húsa sé á við það sem gerðist síðast í seinni heimsstyrjöldinni. Að spítalar séu herteknir og eyðilagðir. Að herinn skilji eftir sig fjöldagrafir með hundruðum illa leikinna líkama á spítölum. Að læknum og hjúkrunarfræðingum sé rænt og þeir myrtir. Að aflimanir fari fram án deyfingar. Að háskólar séu sprengdir í loft upp. Að kennarar og nemendur séu drepnir. Að mörg hundruð ára, stundum þúsund ára, gömlum menningarminjum sé rústað. Að skjalasafn sé sprengt í loft upp. Að bókasöfn séu sprengd í loft upp. Að börn séu skotin í höfuðið. Að fjölmiðlafólk sé skotmark. Að fjölskyldur Hamasliða séu skotmörk. Að fólk sé handtekið án dóms og laga og pyntað í fangelsum, upp að því marki að aflimanir vegna illrar meðferðar séu „routine event“. Að fólk sem heldur á hvítum fánum og leiðir börn sér við hönd sé skotið á færi. Að 6 ára stúlka í bíl fullum af sundurskotnum líkum sé notuð sem tálbeita til að sprengja sjúkrabíl í loft upp, áður en hún er sjálf myrt. Að hvítur fosfór sé notaður í hernaði. (Ef þið vitið ekki hvaða áhrif hvítur fosfór hefur á mannshúð þá tekur enga stund að myndagúgla.) Að fólk sé sprengt í tætlur í tjöldum þegar það á ekki lengur í nein hús að venda. Að hálfnaktir menn á flótta frá kvölurum sínum með hvíta fána séu skotnir á færi. (Þið munið eftir ísraelsku gíslunum? Svo voru allir gíslarnir sem fundust kafnaðir í jarðgöngum og voru líklega líka fórnarlömb ísraelska hersins.) Að ísraelsk stjórnvöld hunsi háværa fjöldahreyfingu innanlands sem vill fá gíslana heim. Að grafið sé undan Sameinuðu þjóðunum og mikilvægum alþjóðalögum og -stofnunum. Nú nenni ég ekki að telja meira upp en þetta er þeir helstu stríðsglæpir sem Ísland tekur virkan þátt í að leyfa að viðgangast. Íslensk stjórnvöld styðja þetta og sá stuðningur er sýndur í verki í kvöld í Söngvakeppni evrópskra sjónvarpsstöðva. Það eina sem við getum gert núna er að horfa ekki. Höfundur hefur áhyggjur af því samfélagi sem hafnar ekki stríðsglæpum og þjóðarmorði.
Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir Skoðun
Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar
Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir skrifar
Skoðun Borgarlína, barnleysi og bíllaus lífstíll – hentar það Kópavogi? Einar Jóhannes Guðnason skrifar
Skoðun Kynbundinn munur í tekjum á efri árum Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar
Skoðun Hvalveiðar eru ekki mannréttindi. Þetta er atvinnugrein sem hefur mistekist Ed Goodall skrifar
Skoðun Áskorun til Alþingis: Tryggið almannahagsmuni - afnemið samkeppnisundanþágu afurðastöðvanna Benedikt S. Benediktsson,Breki Karlsson,Halla Gunnarsdóttir,Ólafur Stephensen skrifar
Skoðun Guðmundur Hrafn Arngrímsson er maður sem hefur aldrei rúllað sexum Kristján Blöndal skrifar
Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir Skoðun