Hera Björk hefur mikið verið á milli tannanna á fólki eftir að hún bar sigur úr býtum í einvíginu umdeilda gegn Bashar Murad og varð þannig fulltrúi Íslands í Eurovision í ár. Talsverður fjöldi fólks hefur kallað eftir því að Ísland taki ekki þátt í keppninni vegna þátttöku Ísraela.
Ríkisútvarpið tilkynnti í gær það ætli að taka þátt í Eurovision og senda sigurlag Söngvakeppninnar í ár, Scared of Heights, í flutningi Heru Bjarkar til Malmö í Svíþjóð.
Hera Björk mætti í Bítið á Bylgjunni til þess að ræða málið.
Samasemmerkið sem þurfti að hrópa að
Hún segir að síðustu dagar hafi verið skrýtnir, erfiðir, lærdómsríkir og opinberandi.
„Ég er búin að sjá hvernig hlutirnir geta orðið þegar maður síst á von á og hvernig fólk í kringum manninn bregst við og þéttir raðirnar. Lítur upp úr símanum og tekur kvöldmatinn með manni. Það eru búnir að vera alls konar hlutir sem er búið að vera fallegt að fylgjast með en um leið erfitt að fylgjast með reiðinni og óttanum sem er virðist vera undirliggjandi.“
Hún hafi verið samasemmerkið sem þurfti að hrópa að og það sé í góðu lagi. „Ég hef alveg bein og bak í þetta.“
Gat ekki tekið sigurinn inn almennilega
Hera Björk segir að tilfinningin hafi verið blendin þegar nafn hennar var lesið upp að lokinni atkvæðagreiðslunni umtöluðu.
„Tilfinningin var blendin. Um leið og hún var stórkostleg þá var víbrasjónin í umhverfinu þannig að ég tók þetta ekki alveg inn. Ég þorði ekki alveg alla leið. Maður finnur það alveg að það eru sterkar og miklar tilfinningar komnar upp á yfirborðið. Sem er kannski bara gott, kannski þurftum við bara að fá þetta allt út. Er þetta ekki svolítið eins og Reykjanesið? Það þarf að opna sig, losa, lokast aftur og róast.“
Sigurgleðin hafi verið ógurlega mikil þegar hún vann Söngvakeppnina árið 2010 og hún hafi getað lifað á henni lengi.
Mælir ekki með þessu fyrir nokkurn mann
Hera Björk segist ekki hafa gerst grein fyrir því þegar hún vann hversu óvægin umræða daganna á eftir yrði. Enda hefði hún aldrei verið í þessum sporum áður og nú hefði hún samkennd með ráðamönnum þjóðarinnar, sem væru í hennar sporum dags daglega.
„Ég mæli ekki með þessu og vil þetta ekki nokkrum manni eða konu.“
Verst að fá einkaskilaboð
Hún segir að hún hafi af og til leyft sér að kíkja á samfélagsmiðla til þess að fylgjast með umræðunni um sig og ákvörðun hennar og RÚV um að fara til Svíþjóðar. Hún sé með breitt bak og opinbera umræðan fái ekki sérstaklega á hana.
„Ég get alveg sagt ykkur það að ljótasta hliðin á þessu eða erfiðasta hliðin er sú sem snýr að því að mér eru send persónuleg skilaboð.“
Sum skilaboðin séu einhvers konar hópskilaboð, sem hafi verið kurteisisleg og mörg hver alveg eins. Þrýst hafi verið á hana að fara ekki út.
„En önnur voru frá aðilum sem ég hefði helst viljað fá að taka utan um þá og þegar. Það var greinilegt að þar vantar eitthvað mikið upp á að upplýsa og hlúa að þeim einstaklingum, því það var þannig myndefni og þannig ljót skilaboð.“
Viðtal við Heru má heyra í spilaranum hér að neðan í heild sinni:
