Mannanafnanefnd Óttar Guðmundsson skrifar 3. febrúar 2018 07:00 Eftir aldalanga einangrun er Ísland orðið miðpunktur heimsins. Hingað streyma ferðamenn í tugþúsundatali og landsmenn gera garðinn frægan um allan heim. Íslendingar voru nærri því að leggja undir sig fjármálakerfi heimsins á árunum fyrir hrun. Nú hasla þeir sér völl í fótbolta, flugsamgöngum og kvikmyndagerð. Allir velmeinandi menn vita að tvennt stendur þjóðinni fyrir þrifum í nýrri útrás. Annars vegar íslenskan með sínum flóknu beygingum og hins vegar íslenska mannanafnakerfið. Það gefur augaleið að enginn verður heimsfrægur sem heitir nafni og eftirnafni sem eru sérlega hörð undir tönn. Björt framtíð hafði það lengi sem sitt eina baráttumál að leggja niður mannanafnanefnd. Nú er sá flokkur horfinn á öskuhauga sögunnar. Það er fagnaðarefni að Viðreisn skuli hafa tekið þetta mál upp á sína arma og leggi til að mannanafnalöggjöfin verði afnumin og foreldar geti skírt börn sín hvaða nafni sem er og tekið upp ættarnöfn. Nú þarf enginn í leit að frægð og frama að burðast með rammíslenskt nafn afa síns og ömmu heldur getur kallað sig Satan Angel Lannister eða hvað sem er. Það er engin tilviljun að helstu hatursmenn mannanafnanefndar á þingi skuli heita Þorgerður og Þorsteinn sem eru vonlaus nöfn í alþjóðlegu samhengi. Nú geta þau t.d. tekið upp nöfn eins og Daisy og Dodi og vegurinn til stjarnanna er greiður. Næsta skref hlýtur að vera að afnema öll lagaákvæði um íslenska tungu svo að hver og einn geti búið til og talað það tungumál sem honum er tamast hverju sinni. Réttritunarreglur eru bara forræðishyggja sem eru til trafala. Nú loksins náum við þeim tindum í alþjóðasamhengi sem okkur ber. Höfundur er pistlahöfundur Fréttablaðsins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Óttar Guðmundsson Mest lesið Ísrael – brostnir draumar og lygar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir Skoðun Þú ert búin að eyðileggja líf mitt!!! Sandra Ósk Jóhannsdóttir Skoðun Ætla þau að halda áfram að grafa sína eigin gröf? Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Þegar hið smáa verður risastórt Sigurjón Þórðarson Skoðun Halldór 26.07.2025 Halldór Landið talar Davíð Arnar Oddgeirsson Skoðun Vertu drusla! Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Skoðun Ein af hverjum fjórum Silja Höllu Egilsdóttir Skoðun Ég heiti Elísa og ég er Drusla Elísa Rún Svansdóttir Skoðun Feluleikur ríkisstjórnarinnar? Lárus Guðmundsson Skoðun
Eftir aldalanga einangrun er Ísland orðið miðpunktur heimsins. Hingað streyma ferðamenn í tugþúsundatali og landsmenn gera garðinn frægan um allan heim. Íslendingar voru nærri því að leggja undir sig fjármálakerfi heimsins á árunum fyrir hrun. Nú hasla þeir sér völl í fótbolta, flugsamgöngum og kvikmyndagerð. Allir velmeinandi menn vita að tvennt stendur þjóðinni fyrir þrifum í nýrri útrás. Annars vegar íslenskan með sínum flóknu beygingum og hins vegar íslenska mannanafnakerfið. Það gefur augaleið að enginn verður heimsfrægur sem heitir nafni og eftirnafni sem eru sérlega hörð undir tönn. Björt framtíð hafði það lengi sem sitt eina baráttumál að leggja niður mannanafnanefnd. Nú er sá flokkur horfinn á öskuhauga sögunnar. Það er fagnaðarefni að Viðreisn skuli hafa tekið þetta mál upp á sína arma og leggi til að mannanafnalöggjöfin verði afnumin og foreldar geti skírt börn sín hvaða nafni sem er og tekið upp ættarnöfn. Nú þarf enginn í leit að frægð og frama að burðast með rammíslenskt nafn afa síns og ömmu heldur getur kallað sig Satan Angel Lannister eða hvað sem er. Það er engin tilviljun að helstu hatursmenn mannanafnanefndar á þingi skuli heita Þorgerður og Þorsteinn sem eru vonlaus nöfn í alþjóðlegu samhengi. Nú geta þau t.d. tekið upp nöfn eins og Daisy og Dodi og vegurinn til stjarnanna er greiður. Næsta skref hlýtur að vera að afnema öll lagaákvæði um íslenska tungu svo að hver og einn geti búið til og talað það tungumál sem honum er tamast hverju sinni. Réttritunarreglur eru bara forræðishyggja sem eru til trafala. Nú loksins náum við þeim tindum í alþjóðasamhengi sem okkur ber. Höfundur er pistlahöfundur Fréttablaðsins.