Kickstarter- hrunið Pawel Bartoszek skrifar 30. apríl 2016 07:00 Ég er með hugmynd að vöru. Varan heitir Katta-Flóki. Þetta er dróni sem finnur ketti þegar þeir týnast. En ég þarf einhvern veginn að borga fyrir framleiðslu á Katta-Flóka. Ég þarf lán. Ég gæti talað við banka. Ég gæti reynt að sækja pening annars staðar til dæmis með því að stofna fyrirtæki og gefa út hlutafé eða skuldabréf. Ég get það, en um það gilda ýmsar reglur og ef ég ætla að ná í pening til almennings þá eru reglurnar þeim mun strangari. En svo gæti ég reynt hópfjármögnun. Ströngu kauphallarreglurnar gilda ekki um hópfjármögnun vegna þess að oftar en ekki er ekki verið að lofa vöxtum og gróða heldur er fólk gjarnan að fyrirframgreiða vöru (og stundum bara að fá nafn sitt á einhvern lista). Svo er þetta svo nýtt. Sniðugi frændinn dýrkar þetta. Ekkert af þessu er slæmt. Nýsköpun er fín. Líka nýsköpun í flæði fjármagns, sem þetta er. Hópfjármögnun er í raun ákveðið svar við því að hefðbundin fjárfesting í hlutafé er orðin of óaðgengileg fyrir venjulegt fólk. Já, þetta er sniðugt. En líkt og annað sniðugt þá getur þetta klikkað. Segjum að ég verði búinn að selja þúsund Katta-Flóka en næ ekki að framleiða þá. Ég verð gjaldþrota. Fólk mun fólk tapa peningum. Tiltrú manna á hópfjármögnun almennt mun minnka. Það hægist á öðrum söfnunum. Milligönguaðilarnir fara á hausinn. Peningur sem einhver var búinn að setja í leiksýningu tengdadóttur sinnar læsist í einhverju þrotabúi. Listum verður dreift. Aðgerða verður krafist. Reglur verða settar. Og sniðugi frændinn segist hafa séð þetta allt saman fyrir. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Pawel Bartoszek Mest lesið Þriggja stiga þögn Bjarni Karlsson Skoðun Skýr stefna um málfrelsi Róbert H. Haraldsson Skoðun Hvers vegna sífellt fleiri sækjast eftir einveru Ingrid Kuhlman Skoðun Nú þarf að gyrða sig í brók Gunnlaugur Stefánsson Skoðun Gegn hernaði hvers konar Gunnar Björgvinsson Skoðun Verndun vatns og stjórn vatnamála Ólafur Arnar Jónsson,Sigurður Guðjónsson Skoðun Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun Lesblindir og stuðningur í skólum Snævar Ívarsson Skoðun Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson Skoðun Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun
Ég er með hugmynd að vöru. Varan heitir Katta-Flóki. Þetta er dróni sem finnur ketti þegar þeir týnast. En ég þarf einhvern veginn að borga fyrir framleiðslu á Katta-Flóka. Ég þarf lán. Ég gæti talað við banka. Ég gæti reynt að sækja pening annars staðar til dæmis með því að stofna fyrirtæki og gefa út hlutafé eða skuldabréf. Ég get það, en um það gilda ýmsar reglur og ef ég ætla að ná í pening til almennings þá eru reglurnar þeim mun strangari. En svo gæti ég reynt hópfjármögnun. Ströngu kauphallarreglurnar gilda ekki um hópfjármögnun vegna þess að oftar en ekki er ekki verið að lofa vöxtum og gróða heldur er fólk gjarnan að fyrirframgreiða vöru (og stundum bara að fá nafn sitt á einhvern lista). Svo er þetta svo nýtt. Sniðugi frændinn dýrkar þetta. Ekkert af þessu er slæmt. Nýsköpun er fín. Líka nýsköpun í flæði fjármagns, sem þetta er. Hópfjármögnun er í raun ákveðið svar við því að hefðbundin fjárfesting í hlutafé er orðin of óaðgengileg fyrir venjulegt fólk. Já, þetta er sniðugt. En líkt og annað sniðugt þá getur þetta klikkað. Segjum að ég verði búinn að selja þúsund Katta-Flóka en næ ekki að framleiða þá. Ég verð gjaldþrota. Fólk mun fólk tapa peningum. Tiltrú manna á hópfjármögnun almennt mun minnka. Það hægist á öðrum söfnunum. Milligönguaðilarnir fara á hausinn. Peningur sem einhver var búinn að setja í leiksýningu tengdadóttur sinnar læsist í einhverju þrotabúi. Listum verður dreift. Aðgerða verður krafist. Reglur verða settar. Og sniðugi frændinn segist hafa séð þetta allt saman fyrir.
Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun
Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson Skoðun
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun
Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun
Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson Skoðun
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun