Glamour fjallar ítarlega um ófrjósemi í nýjasta tölublaðinu þar sem kvensjúkdóma - og fæðingarlæknirinn Ingunn Jónsdóttir situr fyrir svörum. Hún er ein af aðstandendum IVF klíníkarinnar sem opnaði hér á landi í síðasta mánuði.
Eitt af hverjum sex pörum er frekar hátt hlutfall, má túlka það sem svo að aukning hafi orðið á síðustu árum?
„Það hefur kannski ekki orðið aukning í ófrjósemi sem slíkri en það sem hefur gjörbreyst á síðustu árum er að konur eru að fresta barneignum of lengi. Í gamla daga voru konur að byrja að eignast börn um tvítugt en núna eru þær að byrja að hugsa þetta upp úr þrítugu eða seinna. Þá er frjósemi kvenna orðin miklu minni, alveg töluvert minni. Hún minnkar statt og stöðugt með hverjum deginum sem líður og ef þú ætlar að hefja barneignir upp úr 35 ára þá eru líkurnar á að lenda í vandræðum töluvert meiri en ef maður er að hugsa um þetta upp úr tvítugu,“ segir Ingunn og leggur mikla áherslu á að það sé helsta vandamálið í dag.
„Manni finnst maður náttúrulega vera eldhress, ég er til dæmis að verða fertug og mér líður eins og 25 ára en eggjastokkarnir mínir vita ekkert um það. Það þarf að eiga sér stað vitundarvakning um þessi mál, hversu langt frjósemiskeiðið er, því mér finnst eins og konur átti sig ekki alveg á því að til dæmis eftir fertugt er bara alls ekki sjálfsagt mál að verða ófrísk. Það hefur til dæmis komið í ljós að það að hjálpa konum að verða ófrískar upp úr sirka 43 ára er bara nánast ekki hægt. Ekki með eigin eggjum og árangurinn af glasafrjógvun hjá þessum aldurshópi er undir 1 prósent svo það eiginlega gengur ekki. Þetta eru oft fréttir fyrir konur, því það er þannig að kona getur verið á reglulegum blæðingum og með egglos án þess að það geti nokkurn tímann orðið frjóvguð egg. Auðvitað heyrir maður stundum um konuna sem eignaðist barn 47 ára og allt var í lagi, en maður á ekki að gera ráð fyrir að það komi líka fyrir sig því það er ekki normið.“
Glamour er komið í allar helstu verslanir en hægt er að tryggja sér áskrift hér.
