Nytsamlegir handrukkarar Frosti Logason skrifar 13. ágúst 2015 07:00 Í siðprúðu þjóðfélagi hættir fólki oft til þess að líta á handrukkara sem mikla meinsemd. Menn sem ógna og meiða eru ekki hátt skrifaðir í samfélögum sem vilja byggja á heiðarleika, réttlæti og náungakærleik. Heilbrigt réttarfar er það sem við viljum notast við. Það á að láta lögreglu og dómstóla skera úr um ágreiningsmál. Ákveðin mál geta þó höfðað meira til samvisku okkar en önnur og stundum er eins og dómgreindin sljóvgist þegar réttlætiskennd okkar verður illa misboðið. Sérstaklega er okkur illa við ofbeldi gagnvart börnum og konum. Menn sem gerast sekir um slíkt eiga sér litlar eða engar málsbætur og samúð með slíku er vandfundið fyrirbæri. Kona sem ofsótt er af fyrrverandi maka, og fjölskylda hennar sem haldið er í heljargreipum óttans, getur farið með mál sitt fyrir dómstóla og fengið yfirvöld til þess að framfylgja þeim úrskurði sem þar fæst. Auðvitað þarf þá að skera úr um hvort samskiptin teljast til ofsókna og hvort um eiginlegar hótanir sé að ræða. Ef um er að ræða samskipti sem valda réttmætum ótta rannsakar lögreglan það sem sakamál og viðkomandi aðili getur fengið á sig ákæru og síðar dóm sem hann þarf að taka út með viðeigandi refsingu sem vonandi verður honum sú lexía sem gerir hann á endanum að betri borgara. Þannig getur hin ofsótta leitað undir verndarvæng samfélagsins sem hún er hluti af og fengið þar nauðsynlegt skjól sem gerir henni kleift að lifa því eðlilega lífi sem við eigum öll rétt á. Þegar dómstólar hafa komist að þeirri niðurstöðu að ofsækjandinn hafi gerst brotlegur við lög og sakfella hann meðal annars fyrir líkamsárás, ítrekuð brot á nálgunarbanni, brot gegn barnaverndarlögum og fyrir að særa blygðunarsemi hinnar ofsóttu ætti hún loks að geta fengið einhvern frið. Gerum við ráð fyrir. Ef ekki, þá er alveg spurning hvort hægt sé að finna númer hjá einhverjum góðum handrukkara. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Frosti Logason Mest lesið Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun Almageddon? Eyþór Kristleifsson Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Óstjórn í húsnæðismálum Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Vímuefnið VONÍUM Haraldur Ingi Haraldsson Skoðun
Í siðprúðu þjóðfélagi hættir fólki oft til þess að líta á handrukkara sem mikla meinsemd. Menn sem ógna og meiða eru ekki hátt skrifaðir í samfélögum sem vilja byggja á heiðarleika, réttlæti og náungakærleik. Heilbrigt réttarfar er það sem við viljum notast við. Það á að láta lögreglu og dómstóla skera úr um ágreiningsmál. Ákveðin mál geta þó höfðað meira til samvisku okkar en önnur og stundum er eins og dómgreindin sljóvgist þegar réttlætiskennd okkar verður illa misboðið. Sérstaklega er okkur illa við ofbeldi gagnvart börnum og konum. Menn sem gerast sekir um slíkt eiga sér litlar eða engar málsbætur og samúð með slíku er vandfundið fyrirbæri. Kona sem ofsótt er af fyrrverandi maka, og fjölskylda hennar sem haldið er í heljargreipum óttans, getur farið með mál sitt fyrir dómstóla og fengið yfirvöld til þess að framfylgja þeim úrskurði sem þar fæst. Auðvitað þarf þá að skera úr um hvort samskiptin teljast til ofsókna og hvort um eiginlegar hótanir sé að ræða. Ef um er að ræða samskipti sem valda réttmætum ótta rannsakar lögreglan það sem sakamál og viðkomandi aðili getur fengið á sig ákæru og síðar dóm sem hann þarf að taka út með viðeigandi refsingu sem vonandi verður honum sú lexía sem gerir hann á endanum að betri borgara. Þannig getur hin ofsótta leitað undir verndarvæng samfélagsins sem hún er hluti af og fengið þar nauðsynlegt skjól sem gerir henni kleift að lifa því eðlilega lífi sem við eigum öll rétt á. Þegar dómstólar hafa komist að þeirri niðurstöðu að ofsækjandinn hafi gerst brotlegur við lög og sakfella hann meðal annars fyrir líkamsárás, ítrekuð brot á nálgunarbanni, brot gegn barnaverndarlögum og fyrir að særa blygðunarsemi hinnar ofsóttu ætti hún loks að geta fengið einhvern frið. Gerum við ráð fyrir. Ef ekki, þá er alveg spurning hvort hægt sé að finna númer hjá einhverjum góðum handrukkara.