Lyfin lækna hitt og þetta Haukur Viðar Alfreðsson skrifar 10. ágúst 2015 08:00 Fyrir nokkrum árum var ég á gangi á Laugaveginum þegar ég sá mann sem ég kannaðist lítillega við koma gangandi á móti mér. Ég var að nálgast gatnamót Snorrabrautar og hann var hinum megin við þau. Ég reiknaði það út að við myndum mætast á um það bil miðri gangbrautinni yfir götuna og ég varð skelfingu lostinn. Af einhverjum ástæðum fannst mér ég verða að koma í veg fyrir að við heilsuðumst. Ég veiddi símann upp úr jakkavasanum og „hringdi í vin“. Ef ég væri upptekinn í símanum kæmist ég upp með að kinka bara kolli til mannsins en þyrfti ekki að segja hæ. Vinurinn sem ég hringdi í var í vinnunni og svaraði strax. Hann hvíslaði: „Ég hringi í þig eftir fimm mínútur – bæ,“ lagði á og afvopnaði mig algjörlega. Það fór sem fór og ég mætti manninum á miðri gangbrautinni. Við umluðum „blessaður“ og hægðum ekki einu sinni á okkur. Auðvitað ekki, við vorum á miðri gangbraut. En stóra spurningin var auðvitað: „Hvað í fjáranum er eiginlega að mér?“ Ég hafði áður lagt lykkju á leið mína til þess að mæta ekki einhverjum á götu. Fólki sem mér líkar vel við. En þetta var í fyrsta sinn sem mér leið eins og veröldin myndi hrynja ef ég þyrfti að segja hæ við aðra manneskju. Skrilljón sálfræðitímum síðar er ég loksins komin á lyf við kvíða. Ef þér hefur einhvern tímann liðið eins þá mæli ég með að þú prófir það líka. Ég geng lyfjaður um göturnar með hasshausalegt glott á vör og kippi mér ekki upp við það þó fólk heilsi mér og jafnvel faðmi. Aukaverkanirnar eru margar og furðulegar en í höfðinu líður mér eins og ég held að „eðlilegu“ fólki líði. Dagarnir eru auðvitað misjafnir en ég hef ekki enn þurft að hringja aftur í vin. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Haukur Viðar Alfreðsson Mest lesið Eitruð kvenmennska Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Samningur HSÍ við Rapyd – Opið bréf til frambjóðenda í formannskjöri Hópur stuðningsmanna Íslands í handbolta Skoðun Hinn nýi íslenski aðall Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Þau eru fá en þörfin er stór Sif Huld Albertsdóttir Skoðun Leiðin til helvítis Jón Pétur Zimsen Skoðun Á undan jarðýtu komi fornleifafræðingur… Stefán Pálsson Skoðun Samvinnufélög, valkostur í atvinnurekstri Elín H. Jónsdóttir,Guðrún Johnsen Skoðun Hvernig getum við notað nýjar ráðleggingar um mataræði? Óla Kallý Magnúsdóttir,Jóhanna E. Torfadóttir Skoðun Gjaldskrár munu ekki virka til að koma aftur framleiðslu af stað Sæþór Randalsson Skoðun Drögum úr fordómum í garð Breiðholts Alex Vor Ólafs,Jörundur Þór Hákonarson,Theodóra Líf Reykdal Skoðun
Fyrir nokkrum árum var ég á gangi á Laugaveginum þegar ég sá mann sem ég kannaðist lítillega við koma gangandi á móti mér. Ég var að nálgast gatnamót Snorrabrautar og hann var hinum megin við þau. Ég reiknaði það út að við myndum mætast á um það bil miðri gangbrautinni yfir götuna og ég varð skelfingu lostinn. Af einhverjum ástæðum fannst mér ég verða að koma í veg fyrir að við heilsuðumst. Ég veiddi símann upp úr jakkavasanum og „hringdi í vin“. Ef ég væri upptekinn í símanum kæmist ég upp með að kinka bara kolli til mannsins en þyrfti ekki að segja hæ. Vinurinn sem ég hringdi í var í vinnunni og svaraði strax. Hann hvíslaði: „Ég hringi í þig eftir fimm mínútur – bæ,“ lagði á og afvopnaði mig algjörlega. Það fór sem fór og ég mætti manninum á miðri gangbrautinni. Við umluðum „blessaður“ og hægðum ekki einu sinni á okkur. Auðvitað ekki, við vorum á miðri gangbraut. En stóra spurningin var auðvitað: „Hvað í fjáranum er eiginlega að mér?“ Ég hafði áður lagt lykkju á leið mína til þess að mæta ekki einhverjum á götu. Fólki sem mér líkar vel við. En þetta var í fyrsta sinn sem mér leið eins og veröldin myndi hrynja ef ég þyrfti að segja hæ við aðra manneskju. Skrilljón sálfræðitímum síðar er ég loksins komin á lyf við kvíða. Ef þér hefur einhvern tímann liðið eins þá mæli ég með að þú prófir það líka. Ég geng lyfjaður um göturnar með hasshausalegt glott á vör og kippi mér ekki upp við það þó fólk heilsi mér og jafnvel faðmi. Aukaverkanirnar eru margar og furðulegar en í höfðinu líður mér eins og ég held að „eðlilegu“ fólki líði. Dagarnir eru auðvitað misjafnir en ég hef ekki enn þurft að hringja aftur í vin.
Samningur HSÍ við Rapyd – Opið bréf til frambjóðenda í formannskjöri Hópur stuðningsmanna Íslands í handbolta Skoðun
Hvernig getum við notað nýjar ráðleggingar um mataræði? Óla Kallý Magnúsdóttir,Jóhanna E. Torfadóttir Skoðun
Drögum úr fordómum í garð Breiðholts Alex Vor Ólafs,Jörundur Þór Hákonarson,Theodóra Líf Reykdal Skoðun
Samningur HSÍ við Rapyd – Opið bréf til frambjóðenda í formannskjöri Hópur stuðningsmanna Íslands í handbolta Skoðun
Hvernig getum við notað nýjar ráðleggingar um mataræði? Óla Kallý Magnúsdóttir,Jóhanna E. Torfadóttir Skoðun
Drögum úr fordómum í garð Breiðholts Alex Vor Ólafs,Jörundur Þór Hákonarson,Theodóra Líf Reykdal Skoðun